Nineteenth and ea1ly twentieth cent

Nineteenth and ea1ly twentieth centuiy folklo1ists depended on simple recording devices and techniques, including notebooks and memory. They used bulky machineiy to record musical performances on cylinders and then on large flat disks. These machines were capable of recording only a few minutes of performance before they had to be wound up and supplied with a new recording surface. Furthermore, unless the recordist stmck a tuning fork or other device of known frequency at the beginning or ending of the record ing, there was no way for a listener to know exactly at what speed these recordings \ ere to he played. That meant listeners nex er knew if they were hearing the recordings at the right tempo or pitch. Because the equipment was so hulky, movement was difficult, and performers often had to he brought to where the machine was located. Cameras used large glass plates and required a great deal of light, either natural or flash powder.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิบเก้าและ ea1ly folklo1ists centuiy ยี่สิบขึ้นกับอุปกรณ์บันทึกเสียงอย่างง่าย ๆ และเทคนิคการ โน้ตบุ๊กและหน่วยความจำ พวกเขาใช้ขนาดใหญ่ machineiy บันทึกการแสดงดนตรี ในถัง และ บนดิสก์แบนขนาดใหญ่ เครื่องเหล่านี้มีความสามารถในการบันทึกของประสิทธิภาพการทำงานเพียงไม่กี่นาทีก่อนที่พวกเขาต้องจะช้า และมาพร้อมกับพื้นผิวการบันทึกใหม่ นอกจาก เว้นแต่ stmck recordist เป็นส้อมหรืออุปกรณ์อื่น ๆ ของ ความถี่ที่เริ่มต้นหรือจุดสิ้นสุดของ ing คอร์ด ที่รู้จักกันมี วิธีสำหรับการฟังจะรู้ว่าในสิ่งเร็วบันทึกเหล่านี้ \ ere ไปเขาเล่นกัน ที่หมายถึง ผู้ฟัง nex เอ้อ รู้หากพวกเขาได้ฟังการบันทึกในจังหวะที่เหมาะสมหรือระยะห่าง เนื่องจากอุปกรณ์ดังนั้น hulky เคลื่อนไหวลำบาก และนักแสดงมักจะต้อง เขามาที่เครื่องที่ถูกตั้งอยู่ กล้องใช้แผ่นกระจกบานใหญ่ และจำเป็นอย่างมากของแสง ผงธรรมชาติ หรือแฟลช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิบเก้าและ ea1ly folklo1ists centuiy ยี่สิบขึ้นอยู่กับอุปกรณ์บันทึกที่เรียบง่ายและเทคนิครวมทั้งโน๊ตบุ๊คและหน่วยความจำ พวกเขาใช้ machineiy ขนาดใหญ่ในการบันทึกการแสดงดนตรีในถังแล้วบนดิสก์แบนขนาดใหญ่ เครื่องเหล่านี้มีความสามารถในการบันทึกเพียงไม่กี่นาทีของการทำงานก่อนที่พวกเขาจะต้องมีแผลขึ้นและมาพร้อมกับพื้นผิวการบันทึกใหม่ นอกจากเว้นแต่ recordist stmck ส้อมเสียงหรืออุปกรณ์อื่น ๆ ของความถี่ที่รู้จักกันที่จุดเริ่มต้นหรือสิ้นสุดของการบันทึกไอเอ็นจีมีวิธีการที่เป็นผู้ฟังที่จะรู้ว่าสิ่งที่ความเร็วบันทึกเสียงเหล่านี้ \ ก่อนที่จะไม่มีเขาเล่น นั่นหมายความว่าผู้ฟัง NEX ER รู้ว่าถ้าเขาได้ยินเสียงที่บันทึกไว้ในจังหวะที่เหมาะสมหรือสนาม เพราะอุปกรณ์ที่เป็น hulky เพื่อให้การเคลื่อนไหวเป็นเรื่องยากและนักแสดงมักจะมีการที่เขานำไปที่เครื่องที่ตั้งอยู่ กล้องที่ใช้แผ่นกระจกขนาดใหญ่และต้องมีการจัดการที่ดีของแสงธรรมชาติอย่างใดอย่างหนึ่งหรือแฟลชผง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ea1ly สิบเก้าและยี่สิบ centuiy folklo1ists ขึ้นอยู่กับอุปกรณ์บันทึกเสียงที่เรียบง่ายและเทคนิค รวมทั้งโน้ตบุ๊คและหน่วยความจำ พวกเขาใช้ขนาดใหญ่ machineiy บันทึกดนตรีการแสดงบนถังแล้วบนดิสก์แบนขนาดใหญ่ เครื่องเหล่านี้มีความสามารถในการบันทึกเพียงไม่กี่นาทีของการปฏิบัติก่อนที่จะต้องตื่นขึ้นมา และพร้อมกับพื้นผิวที่บันทึกใหม่ นอกจากนี้ ถ้าผู้บันทึก stmck ส้อมเสียงความถี่หรืออุปกรณ์อื่น ๆที่รู้จักกันที่จุดเริ่มต้นหรือสิ้นสุดของไอเอ็นจีบันทึก ก็ไม่มีทางให้ผู้ฟังรู้ว่าความเร็วที่บันทึกเหล่านี้ N ก่อนให้เขาเล่น นั่นหมายถึงว่าผู้ฟังทีเอ้อถ้าพวกเขาได้ยินเสียงที่บันทึกในจังหวะถูก หรือสนาม เพราะอุปกรณ์ก็ hulky , การเคลื่อนไหวยากและนักแสดงมักจะมีให้เขามาถึงที่เครื่องอยู่ กล้องที่ใช้แผ่นแก้วขนาดใหญ่ และต้องจัดการที่ดีของแสง , ผงทั้งธรรมชาติหรือแฟลช