The Iron Winged Panther opened its

The Iron Winged Panther opened its eyes and looked with an innocent face at her. He suddenly hung his head down and looked as if it faced a bug loss as Jun Mo Xie left. Its mouth issued a whining sound as it rubbed itself listlessly against her arms, and the little happiness that he had shown was completely gone.

“Well, well, at most only a few days and I’ll take you to him to play” Dugu Xiaoyi finally said this to cajole the little cub. The little cub’s development was still far from having the ability to understand human tongue and could naturally not understand what she was saying. Hence there was absolutely no response from it. But, Dugu Xiaoyi herself, as she uttered these words, she was thinking to herself. But, at this, her heart was suddenly feeling a hint of joy, then there was another burst of embarrassment and was not sure why that happened!

“Huh? Princess Ling Meng? She obviously came out together with me, how did she suddenly disappear?” Dugu Xiaoyi found that her sister had actually gone somewhere. She wrinkled her nose and was greatly surprised as she complained, Not letting me know and go, really…this is too much!

Jun Mo Xie with his guards, bid farewell to Tang Yuan and proceeded to walk away in the direction of the King’s house. He turned at the intersection but found himself to be facing a big sedan chair which was parked quietly over there. It was surrounded by numerous strong figures and was much powerful than the previous lineup. Standing in the front of all this was a lonely desolate figure, Ye Gu Han!

Princess Ling Meng was here, waiting for him!

“So, it is Ling Meng, Her Royal Highness in person? Even when we do not want to meet, it seems that were are predestined to meet in this life.” Jun Mo Xie was surprised and raised his eyebrows as he said these words. Listening to his glib rhetoric words, she could not help but frown.

“Jun Mo Xie, I actually came to find you for something serious.” Princess Ling Meng slowly came out of the the sedan chair. Her face was cold, and her slender eyebrows raised in disgust, and refused to look in a thousand miles radius of this despicable fellow.

I found you for something serious? You even find me for something worthless? You actually have the face to see me in this fashion and ask for something? Jun Mo Xie was sneering and enraged in his heart, but he put on a smiling face before saying, “Ah…although the princess told it is a serious thing, even if it wasn’t, I will do my best……ah…is it that the Princess finally is going begin responding to my infatuation and going to ask me to be my consort? Really, it seems that the heaven pities me and grants me things that I’d want, god is really great…” he blurted out a string of nonsense!

Ye Gu Han’s voice filled with killing intent sounded, “Bold! You dare utter such nonsense! Really presumptuous!”

“Bold, daring and presumptuous!” Jun Mo Xie shouted back, “How dare you interrupt when this Young Master is talking with this Princess when she told that she has serious business that needs to be spoken, who are you to butt in?”

Jun Mo Xie of course did not put Ye Gu Han in his eyes. He had not left much of an impression on him. It was not because of anything else, but because of how he had praised that killer with the words, “Real Man” on that particular day. Jun Mo Xie felt to use such words to describe that man was a useless thing and felt nothing but despise towards Ye Gu Han.

Listening to Jun Mo Xie talk like this in a seemingly dignified manner, Ye Gu Han was about to burst into flames of fury and was about to go on a rampage and kill this brat!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสือปีกเหล็กเปิดตา และมองดูหน้าตาไม่รู้เรื่องที่เธอ เขาก็แขวนหัวของเขาลง และดูเหมือนว่ามันประสบการสูญเสียจุดบกพร่องเป็นซ้ายมิ.ย. Mo Xie ปากออกเสียง whining เป็นมันลูบตัวคว้างกับแขนของเธอ และความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาแสดงก็หายไปอย่างสมบูรณ์"ดี ดี ที่เพียงไม่กี่วันและจะพาคุณไปเขาเล่น" Dugu Xiaoyi ก็กล่าวว่า นี้ cajole ลูกน้อย การพัฒนาของลูกน้อยยังคงห่างไกลจากความสามารถเข้าใจภาษามนุษย์ และธรรมชาติไม่เข้าใจสิ่งที่เธอพูดมา จึง เป็นไม่ตอบสนองจากมัน แต่ Dugu Xiaoyi เอง ขณะที่เธอพูดคำเหล่านี้ เธอคิดไปเอง แต่ ที่นี้ หัวใจของเธอก็มีความรู้สึกของความสุข แล้วก็อีกออกมาของความลำบากใจ และไม่แน่ใจว่าสาเหตุที่เกิดขึ้น"ฮะ เจ้าหญิงเมงลิง เห็นได้ชัดว่าออกมาร่วมกับฉัน วิธีทำเธอก็หายไป" Dugu Xiaoyi พบว่า น้องสาวของเธอได้หายไปไหนสักแห่ง เธอรอยย่นจมูกของเธอ และรู้สึกประหลาดใจมากเธอบ่น ไม่ให้ฉันรู้ และ ไป จริง ๆ...เป็นมากเกินมิ.ย. Mo Xie กับเขายาม อำลาไปทังหยวน และดำเนินไปในทิศทางของรีสอร์ท เขาเปิดที่สี่แยก แต่พบเองจะหันเก้าอี้เก๋งใหญ่ซึ่งจอดเงียบ ๆ โน่น มันถูกล้อมรอบ ด้วยตัวเลขมากมายที่แข็งแกร่ง และมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่ารุ่นก่อนหน้านี้ ยืนด้านหน้าทั้งหมดนี้เป็นรูปอ้างว้างโดดเดี่ยว Han Ye กูเจ้าหญิงเมงหลิงเป็นที่นี่ รอเขา"ดังนั้น มันเป็นเมงหลิง สมเด็จพระเจ้าลูกเธอในคน แม้ว่าเราไม่ต้องการตอบสนอง เหมือนที่ predestined เพื่อตอบสนองในชาตินี้ " มิ.ย. Mo Xie ประหลาด และยกคิ้วของเขาเขากล่าวว่า คำเหล่านี้ ฟังคำสำนวนกะล่อนของเขา เธอจะไม่ช่วยแต่หน้างอ"Jun Mo Xie ผมจริงมาหาคุณบางสิ่งบางอย่างที่ร้ายแรง" เจ้าหญิงเมงหลิงมาช้าจากเก้าอี้เก๋ง ใบหน้าของเธอเย็น และคิ้วเรียวของเธอยกขึ้นด้วยความโกรธ และปฏิเสธที่จะมองในรัศมีพันไมล์น่าชังคนนี้พบคุณสำหรับสิ่งที่ร้ายแรง คุณจะพบฉันสิ่งไร้ค่า นอกจากนี้คุณจะได้ใบหน้าที่เห็นฉันในแฟชั่นนี้ และถามหาสิ่ง มิ.ย. Mo Xie ถูก sneering และโกรธแล้วในหัวใจของเขา แต่เขาใส่บนใบหน้ายิ้มก่อนพูดว่า, " Ah...ถึงแม้ว่าเจ้าหญิงบอกเป็นสิ่งร้ายแรง แม้ว่ามันไม่ได้ จะทำอย่างไรดีที่สุด...อา...มันที่เจ้าหญิงก็กำลังจะเริ่มตอบสนองความหลงใหลของฉัน และจะไปขอให้ฉันไปเป็นมเหสีของฉัน จริง ๆ ดูเหมือนว่า พระเจ้าได้ดีจริง ๆ...สวรรค์ pities ฉัน และให้ฉันสิ่งที่จะต้อง เขาโพล่งออกสตริงของเรื่องไร้สาระมาพวกกูฮันเสียงเต็มไป ด้วยความตั้งใจฟัง "ตัวหนาฆ่า คุณกล้าส่งเรื่องดังกล่าวไร้สาระ จริง ๆ แต่""ตัวหนา กล้าหาญ และแต่" มิ.ย. Mo Xie ตะโกนกลับ "วิธีกล้าคุณขัดจังหวะเมื่อต้นแบบนี้หนุ่มพูดคุยกับเจ้าหญิงนี้เมื่อเธอบอกว่า เธอมีธุรกิจที่จริงจังที่ต้องจะพูด ที่คุณชนใน"มิ.ย. Mo Xie แน่นอนไม่ได้ใส่กู Han Ye ในสายตาของเขา เขาไม่มีซ้ายมากความประทับใจของเขา ก็ไม่ได้ เพราะอะไร แต่เนื่อง จากว่าเขาได้ยกย่องว่า นักฆ่ากับคำว่า "คนจริง" ในวันเฉพาะ มิ.ย. Mo Xie รู้สึกจะใช้คำดังกล่าวเพื่ออธิบายว่า มนุษย์เป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ และรู้สึกอะไร แต่ชังต่อกูฮันเยฟัง Mo Xie มิ.ย.พูดเช่นนี้ในลักษณะดูเหมือนเปล่ง Han Ye กูกำลังจะลุกเป็นเปลวไฟแห่งความโกรธเกรี้ยว และกำลังจะไปบนความวุ่นวาย และฆ่าสารเลวนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหล็กเสือติดปีกที่เปิดตา และมองด้วยใบหน้าที่ไร้เดียงสาที่เธอ จู่ๆ เขาก็วางศีรษะของเขาลงและดูเหมือนว่าจะประสบปัญหาขาดทุน เช่น จุนโมเซี่ยแล้ว ปากออกครางเสียงเหมือนลูบแขนตัวเองอย่างเฉื่อยชากับเธอและเด็กความสุขที่เขาได้แสดงเป็นหายไปหมดเลย" ดี ดี ที่ สุด เพียง ไม่ กี่ วัน ผมจะพาคุณไปหาเขาเล่น " เรา xiaoyi บอกว่านี้เพื่อโน้มน้าวลูกเล็ก ๆน้อย ๆ พัฒนาการลูกน้อยก็ยังห่างไกลจากการมีความสามารถที่จะเข้าใจและเป็นธรรมชาติลิ้นมนุษย์ไม่เข้าใจสิ่งที่เธอพูด จึงไม่มีการตอบสนองจากมัน แต่เรา xiaoyi ตัวเอง เธอพูดคำพวกนี้ เขาคิดกับตัวเอง แต่ในนี้ หัวใจเธอพลันรู้สึกใบ้ของจอย แล้วมีระเบิดอยู่แล้ว และไม่แน่ใจว่าทำไมมันเกิดขึ้น" หือ ? เจ้าหญิงลิงเม็ง ก็เห็นอยู่ว่าเธอมาด้วยกันกับผม แล้วอยู่ๆเธอก็หายไป " เรา xiaoyi พบว่าน้องสาวของเธอได้จริง ๆ ไปไหนแล้ว เธอย่นจมูกของเธอ และยิ่งแปลกใจเมื่อเธอบ่น ไม่ปล่อยให้เราทราบและไปจริงๆ . . . นี่มันมากเกินไปจุนโมเซี่ยกับองครักษ์ อำลาไป ทังหยวน และเริ่มเดินออกไปในทิศทางของพระราชวัง เขาเลี้ยวที่แยก แต่ก็พบว่าตัวเองต้องเผชิญกับเกี้ยวใหญ่ซึ่งจอดเงียบๆตรงนั้น มันถูกล้อมรอบด้วยตัวเลขที่แข็งแกร่งมากและถูกมากมีประสิทธิภาพกว่ารุ่นก่อนหน้า ยืนอยู่ในด้านหน้าของทั้งหมดนี้คือโดดเดี่ยวอ้างว้างรูปเจ้ากู ฮันเจ้าหญิงหลิงเม้งอยู่ที่นี่รอเขา" งั้นก็เป็นลิง เมง เสด็จ ใน คน แม้แต่ตอนที่เราไม่ได้อยากเจอ ดูเหมือนว่าจะถูกกำหนดเพื่อตอบสนองความต้องการในชีวิตนี้ . . . " จุนโมเซี่ยรู้สึกประหลาดใจและยกคิ้วของเขา ตามที่เขาพูดคำเหล่านี้ ฟังเพลงโวหารคำกะล่อนของเขา เธอไม่สามารถช่วย แต่หน้างอ" จุน โมเซีย ฉันมาหาเธออย่างจริงจัง เจ้าหญิง " หลิงเม้งช้าๆออกมาจากเสลี่ยง ใบหน้าเย็นชา คิ้วเรียวของเธอขึ้นในรังเกียจและปฏิเสธที่จะมองพันไมล์ รัศมีของเพื่อนที่น่ารังเกียจนี้ฉันได้พบคุณสำหรับสิ่งที่ร้ายแรง ? คุณจะพบฉันอย่างไร้ค่า จริงๆแล้วคุณยังมีหน้ามาเจอฉันในแฟชั่นนี้ถามอะไร ? จุนโมเซี่ยถูกเยาะเย้ยเขาและโกรธในจิตใจของเขา แต่เขาใส่ใบหน้ายิ้มก่อนที่จะพูดว่า " อ่า . . . . . . . ถึงแม้ว่าเจ้าหญิงบอกมันเป็นสิ่งที่ร้ายแรง ถ้าไม่ใช่ ผมจะทำอะ . . . . . . . . . . . . . . ดีที่สุด นั่นคือ เจ้าหญิงก็จะเริ่มตอบสนองความหลงใหลของฉันไปด้วย ขอให้ฉันเป็นคู่ครองของฉัน จริงๆเลย ดูเหมือนฟ้าสงสารฉันและอนุญาตให้ฉันในสิ่งที่ฉันต้องการ พระเจ้ายิ่งใหญ่จริงๆ . . . . . . . " เขาพูดโพล่งออกมาสตริงของไร้สาระเสียงของเจ้ากู ฮัน เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า เพราะ " ตัวหนา ! คุณกล้าพูดเรื่องไร้สาระ ! อวดดีจริงๆ "" กล้า , กล้าหาญและอวดดี ! " จุน โมเซียตะโกนว่า " คุณกล้าขัดจังหวะเมื่อนายน้อยนี่พูดกับเจ้าหญิงนี้เมื่อเธอบอกว่า เธอมีธุรกิจที่รุนแรงที่ต้องพูด , ที่คุณต้อง ? "จุนโมเซี่ยแน่นอนไม่ได้ใส่เจ้ากู ฮัน ในสายตาของเขา เขามีไม่มาก ประทับใจเขา ไม่ใช่เพราะอย่างอื่น แต่เป็นเพราะวิธีที่เขายกย่องว่าฆาตกร ด้วยคำว่า " ลูกผู้ชายตัวจริง " ในวันที่เฉพาะเจาะจง จุนโมเซียรู้สึกว่าใช้คำพูดเพื่ออธิบายว่ามนุษย์เป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์และไม่ได้รู้สึกอะไรเลย แต่การดูถูกเหยียดหยามต่อท่าน กู ฮันฟังเพลง จุน โม เซี่ย พูดอย่างนี้ ในลักษณะที่ดูภูมิฐาน ท่านกูฮันกำลังจะระเบิดเป็นเปลวไฟของความโกรธและกำลังจะอาละวาด ฆ่า ไอ้เด็กบ้า