From Shape 1.0 to Shape 3.0There is

From Shape 1.0 to Shape 3.0
There is a huge amount of literature and research
that reflects the evolution of geometric modeling
over the last 60 years. Yet, how much intelligence
were these geometric models able to carry in these
decades? Frequently, intelligence is used in computer
science to characterize the degree to which
software can adapt, its degree of interactivity, and
the smartness of methods. For instance, the Web’s
evolution is described as a transition from Web
1.0 (basic settings of the Web itself), to Web 2.0
(characterized by a larger and more varied number
of interconnected objects), to Web 3.0 (where more
intelligence is embedded in the shared objects), up
to the future Web 4.0, which is predicted to go in
the direction of intelligent agents. The reason for
adopting the same markers used to document the
Web’s evolution when discussing 3D shape modeling
is that semantics will play a key role in bringing
about a true change in the way we access and
consume digital data and information.
Figure 2 illustrates the evolution from Shape
1.0 to Shape 3.0. For each of these phases, I indicate
and discuss a few milestones that document
important steps or achievements that indicate a
trend or a change of phase. The green color indicates
the reaching of what we may call maturity
of the phase.
The foundations of shape modeling date back to
1950, when pioneering research was done around
the mathematics needed to represent curves and
surfaces using a design-oriented framework.3
Following
an enormous push to modeling from the
CAD industry, the 1980s paper of Aristides A.G.
Requicha consolidated the geometry-only conceptual
approach to shape modeling, characterizing
the early phase of Shape 1.0.4
Requicha viewed the
modeling process as an abstraction pipeline that
connects the physical models, living in the minds of the designers, to representation models. The focus
was on the formalization of the mathematical
properties that the geometrical model had to
reflect. The emphasis was on ensuring the validity
of the digital models with respect to their physical
counterparts, motivated by the fast-developing
CAD field.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากรูป 1.0 รูปร่าง 3.0มีเป็นจำนวนมากของวรรณกรรมและงานวิจัยสะท้อนให้เห็นถึงวิวัฒนาการของการสร้างแบบจำลองทางเรขาคณิต60 ปีที่ผ่าน ยัง สติปัญญาเท่าไรได้แบบจำลองทางเรขาคณิตเหล่านี้สามารถดำเนินการนี้ทศวรรษที่ผ่านมา บ่อย ข่าวกรองที่ใช้ในคอมพิวเตอร์วิทยาศาสตร์กับลักษณะองศาที่ซอฟต์แวร์สามารถปรับเปลี่ยน การโต้ตอบ ปริญญา และแม้จะวิธีการ เช่น ของเว็บอธิบายวิวัฒนาการเป็นการเปลี่ยนภาพจากเว็บ(การตั้งค่าพื้นฐานของเว็บตัวเอง), 1.0 กับ Web 2.0(ลักษณะ โดยตัวเลขที่มีขนาดใหญ่ และหลากหลายมากขึ้นวัตถุที่เชื่อมต่อกัน), ไปจนถึงเว็บ 3.0 (มากขึ้นปัญญาฝังอยู่ในวัตถุใช้ร่วมกัน), สูงสุดการ 4.0 เว็บในอนาคต ซึ่งเป็นไปในทิศทางของตัวแทนอัจฉริยะ เหตุผลในการใช้เครื่องหมายเดียวกันที่ใช้กับเอกสารวิวัฒนาการของเว็บเมื่อพูดถึงการสร้างโมเดลรูปทรง 3Dคือ ว่า ความหมายจะมีบทบาทสำคัญในการนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงจริงในวิธีการ ที่เราเข้าถึง และใช้ข้อมูลดิจิตอลและข้อมูลรูปที่ 2 แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการจากรูปร่าง1.0 3.0 รูปร่าง สำหรับแต่ละขั้นตอนเหล่านี้ ที่ฉันระบุและหารือเกี่ยวกับความเป็นมากี่เอกสารขั้นตอนที่สำคัญหรือความสำเร็จที่ระบุในแนวโน้มหรือการเปลี่ยนแปลงของระยะ บ่งชี้สีเขียวถึงของสิ่งที่เราอาจเรียกครบของเฟสรากฐานของการสร้างโมเดลรูปร่างวันกลับไปเมื่อบุกเบิกวิจัยเสร็จรอบ 1950คณิตศาสตร์ที่จำเป็นเพื่อแสดงเส้นโค้ง และพื้นผิวที่ใช้ framework.3 การออกแบบที่มุ่งเน้น ต่อไปนี้การผลักดันมหาศาลเพื่อสร้างโมเดลจากการอุตสาหกรรม CAD กระดาษปี 1980 ของ Aristides A.G.Requicha รวมเรขาคณิตเพียงแนวคิดวิธีการสร้างโมเดล ลักษณะรูปร่างระยะแรกของรูปร่าง 1.0.4 Requicha ดูได้สร้างแบบจำลองเป็นนามธรรมเป็นท่อที่เชื่อมต่อรูปแบบทางกายภาพ อาศัยอยู่ในจิตใจของนักออกแบบ เป็นตัวแทนรุ่น โฟกัสบน formalization ของการทางคณิตศาสตร์คุณสมบัติที่มีแบบจำลองทางเรขาคณิตสะท้อน เน้นแก้ไขสร้างความถูกต้องรุ่นดิจิตอลเกี่ยวกับทางกายภาพของพวกเขาคู่ แรงจูงใจ โดยรวดเร็วพัฒนาเขตข้อมูล CAD

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากรูปร่าง 1.0 รูปร่าง 3.0
มีเป็นจำนวนมากของวรรณกรรมและงานวิจัยที่เป็น
ที่สะท้อนให้เห็นถึงวิวัฒนาการของการสร้างแบบจำลองทางเรขาคณิต
ในช่วง 60 ปีที่ผ่านมา แต่วิธีการที่หน่วยสืบราชการลับมาก
เป็นรุ่นนี้รูปทรงเรขาคณิตที่สามารถดำเนินการเหล่านี้ใน
ทศวรรษที่ผ่านมา? ที่พบบ่อย, ปัญญาถูกนำมาใช้ในเครื่องคอมพิวเตอร์ของ
วิทยาศาสตร์ที่จะอธิบายลักษณะระดับที่
ซอฟแวร์สามารถปรับระดับของการติดต่อสื่อสารและ
ความฉลาดของวิธีการ ยกตัวอย่างเช่นเว็บ
วิวัฒนาการอธิบายว่าการเปลี่ยนแปลงจากเว็บ
1.0 (การตั้งค่าพื้นฐานของเว็บของตัวเอง), เว็บ 2.0
(โดดเด่นด้วยจำนวนที่มีขนาดใหญ่และมีความหลากหลายมากขึ้น
ของวัตถุที่เชื่อมต่อกัน) ไปยังเว็บ 3.0 (ที่มากขึ้น
ปัญญาถูกฝังอยู่ใน วัตถุที่ใช้ร่วมกัน) เพิ่มขึ้น
ที่เว็บ 4.0 ในอนาคตซึ่งคาดว่าจะไปใน
ทิศทางของตัวแทนอัจฉริยะ เหตุผลใน
การนำเครื่องหมายเดียวกับที่ใช้ในเอกสาร
วิวัฒนาการเว็บเมื่อพูดถึงการสร้างแบบจำลองรูปทรง 3 มิติ
คือความหมายจะมีบทบาทสำคัญในการนำ
เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริงในวิธีที่เราสามารถเข้าถึงและ
ใช้ข้อมูลดิจิตอลและข้อมูล.
รูปที่ 2 แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการจาก Shape
1.0 รูปร่าง 3.0 สำหรับแต่ละขั้นตอนเหล่านี้ผมแสดงให้เห็น
และหารือเกี่ยวกับความคืบหน้าว่าเอกสารไม่กี่
ขั้นตอนที่สำคัญหรือความสำเร็จที่บ่งชี้ถึง
แนวโน้มหรือการเปลี่ยนแปลงของเฟส สีเขียวแสดงให้เห็น
ถึงสิ่งที่เราอาจจะเรียกครบกําหนด
ของเฟส.
รากฐานของการสร้างแบบจำลองวันที่รูปร่างกลับไป
ปี 1950 เมื่อการสำรวจวิจัยที่ทำรอบ
คณิตศาสตร์ที่จำเป็นในการเป็นตัวแทนของเส้นโค้งและ
พื้นผิวที่ใช้ framework.3 ออกแบบที่มุ่งเน้น
ต่อไป
ผลักดันมหาศาลในการสร้างแบบจำลองจาก
อุตสาหกรรม CAD, กระดาษ 1980 ของอริสตีดเอจี
Requicha รวมเรขาคณิตเท่านั้นแนวคิด
วิธีการสร้างแบบจำลองเพื่อรูปร่างพัฒนาการ
ระยะแรกของการรูปร่าง 1.0.4
Requicha ดู
ขั้นตอนการสร้างแบบจำลองในฐานะที่เป็นนามธรรมท่อที่
เชื่อมต่อจำลองทางกายภาพ ที่อาศัยอยู่ในจิตใจของนักออกแบบเพื่อเป็นตัวแทนรุ่น โฟกัส
อยู่บน formalization ของคณิตศาสตร์
คุณสมบัติว่ารูปแบบเรขาคณิตมีการ
สะท้อนให้เห็นถึง เน้นคือการสร้างความมั่นใจความถูกต้อง
ของรูปแบบดิจิตอลที่มีความเคารพต่อทางกายภาพของพวกเขา
counterparts แรงบันดาลใจจากการพัฒนาอย่างรวดเร็ว
ข้อมูล CAD