Well," said John, "I don't believe

Well," said John, "I don't believe there is a better pair of horses in the country, and right grieved I am to part with them, but they are not alike. The black one is the most perfect temper I ever knew; I suppose he has never known a hard word or a blow since he was foaled, and all his pleasure seems to be to do what you wish; but the chestnut, I fancy, must have had bad treatment; we heard as much from the dealer. She came to us snappish and suspicious, but when she found what sort of place ours was, it all went off by degrees; for three years I have never seen the smallest sign of temper, and if she is well treated there is not a better, more willing animal than she is. But she is naturally a more irritable constitution than the black horse; flies tease her more; anything wrong in the harness frets her more; and if she were ill-used or unfairly treated she would not be unlikely to give tit for tat. You know that many high-mettled horses will do so."

"Of course," said York, "I quite understand; but you know it is not easy in stables like these to have all the grooms just what they should be. I do my best, and there I must leave it. I'll remember what you have said about the mare."

They were going out of the stable, when John stopped and said, "I had better mention that we have never used the check-rein with either of them; the black horse never had one on, and the dealer said it was the gag-bit that spoiled the other's temper."

"Well," said York, "if they come here they must wear the check-rein. I prefer a loose rein myself, and his lordship is always very reasonable about horses; but my lady -- that's another thing; she will have style, and if her carriage horses are not reined up tight she wouldn't look at them. I always stand out against the gag-bit, and shall do so, but it must be tight up when my lady rides!"

"I am sorry for it, very sorry," said John; "but I must go now, or I shall lose the train."

He came round to each of us to pat and speak to us for the last time; his voice sounded very sad.

I held my face close to him; that was all I could do to say good-by; and then he was gone, and I have never seen him since.

The next day Lord W---- came to look at us; he seemed pleased with our appearance.

"I have great confidence in these horses," he said, "from the character my friend Mr. Gordon has given me of them. Of course they are not a match in color, but my idea is that they will do very well for the carriage while we are in the country. Before we go to London I must try to match Baron; the black horse, I believe, is perfect for riding."

York then told him what John had said about us.

"Well," said he, "you must keep an eye to the mare, and put the check-rein easy; I dare say they will do very well with a little humoring at first. I'll mention it to your lady."

In the afternoon we were harnessed and put in the carriage, and as the stable clock struck three we were led round to the front of the house. It was all very grand, and three or four times as large as the old house at Birtwick, but not half so pleasant, if a horse may have an opinion. Two footmen were standing ready, dressed in drab livery, with scarlet breeches and white stockings. Presently we heard the rustling sound of silk as my lady came down the flight of stone steps. She stepped round to look at us; she was a tall, proud-looking woman, and did not seem pleased about something, but she said nothing, and got into the carriage. This was the first time of wearing a check-rein, and I must say, though it certainly was a nuisance not to be able to get my head down now and then, it did not pull my head higher than I was accustomed to carry it. I felt anxious about Ginger, but she seemed to be quiet and content.

The next day at three o'clock we were again at the door, and the footmen as before; we heard the silk dress rustle and the lady came down the steps, and in an imperious voice she said, "York, you must put those horses' heads higher; they are not fit to be seen."

York got down, and said very respectfully, "I beg your pardon, my lady, but these horses have not been reined up for three years, and my lord said it would be safer to bring them to it by degrees; but if your ladyship pleases I can take them up a little more."

"Do so," she said.

York came round to our heads and shortened the rein himself -- one hole, I think; every little makes a difference, be it for better or worse, and that day we had a steep hill to go up. Then I began to understand what I had heard of. Of course, I wanted to put my head forward and take the carriage up with a will, as we had been used to do; but no, I had to pull with my head up now, and that took all the spirit out of me, and the strain came on my back and legs. When we came in Ginger said, "Now you see what it is like; but this is not bad, and if it does not get much worse than this I shall say nothing about it, for we are very well treated here; but if they strain me up tight, why, let 'em look out! I can't bear it, and I won't."

Day by day, hole by hole, our bearing reins were shortened, and instead of looking forward with pleasure to having my harness put on, as I used to do, I began to dread it. Ginger, too, seemed restless, though she said very little. At last I thought the worst was over; for several days there was no more shortening, and I determined to make the best of it and do my duty, though it was now a constant harass instead of a pleasure; but the worst was not come.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Well," said John, "I don't believe there is a better pair of horses in the country, and right grieved I am to part with them, but they are not alike. The black one is the most perfect temper I ever knew; I suppose he has never known a hard word or a blow since he was foaled, and all his pleasure seems to be to do what you wish; but the chestnut, I fancy, must have had bad treatment; we heard as much from the dealer. She came to us snappish and suspicious, but when she found what sort of place ours was, it all went off by degrees; for three years I have never seen the smallest sign of temper, and if she is well treated there is not a better, more willing animal than she is. But she is naturally a more irritable constitution than the black horse; flies tease her more; anything wrong in the harness frets her more; and if she were ill-used or unfairly treated she would not be unlikely to give tit for tat. You know that many high-mettled horses will do so.""Of course," said York, "I quite understand; but you know it is not easy in stables like these to have all the grooms just what they should be. I do my best, and there I must leave it. I'll remember what you have said about the mare."They were going out of the stable, when John stopped and said, "I had better mention that we have never used the check-rein with either of them; the black horse never had one on, and the dealer said it was the gag-bit that spoiled the other's temper.""Well," said York, "if they come here they must wear the check-rein. I prefer a loose rein myself, and his lordship is always very reasonable about horses; but my lady -- that's another thing; she will have style, and if her carriage horses are not reined up tight she wouldn't look at them. I always stand out against the gag-bit, and shall do so, but it must be tight up when my lady rides!""I am sorry for it, very sorry," said John; "but I must go now, or I shall lose the train."He came round to each of us to pat and speak to us for the last time; his voice sounded very sad.I held my face close to him; that was all I could do to say good-by; and then he was gone, and I have never seen him since.The next day Lord W---- came to look at us; he seemed pleased with our appearance."I have great confidence in these horses," he said, "from the character my friend Mr. Gordon has given me of them. Of course they are not a match in color, but my idea is that they will do very well for the carriage while we are in the country. Before we go to London I must try to match Baron; the black horse, I believe, is perfect for riding."York then told him what John had said about us."Well," said he, "you must keep an eye to the mare, and put the check-rein easy; I dare say they will do very well with a little humoring at first. I'll mention it to your lady."In the afternoon we were harnessed and put in the carriage, and as the stable clock struck three we were led round to the front of the house. It was all very grand, and three or four times as large as the old house at Birtwick, but not half so pleasant, if a horse may have an opinion. Two footmen were standing ready, dressed in drab livery, with scarlet breeches and white stockings. Presently we heard the rustling sound of silk as my lady came down the flight of stone steps. She stepped round to look at us; she was a tall, proud-looking woman, and did not seem pleased about something, but she said nothing, and got into the carriage. This was the first time of wearing a check-rein, and I must say, though it certainly was a nuisance not to be able to get my head down now and then, it did not pull my head higher than I was accustomed to carry it. I felt anxious about Ginger, but she seemed to be quiet and content.The next day at three o'clock we were again at the door, and the footmen as before; we heard the silk dress rustle and the lady came down the steps, and in an imperious voice she said, "York, you must put those horses' heads higher; they are not fit to be seen."York got down, and said very respectfully, "I beg your pardon, my lady, but these horses have not been reined up for three years, and my lord said it would be safer to bring them to it by degrees; but if your ladyship pleases I can take them up a little more.""ทำ เธอกล่าวยอร์กมาหัวเราตลอด และย่อลงบังเหียนเอง - หลุมหนึ่ง คิด ทุกเล็กน้อยทำให้ความแตกต่าง ไม่ว่าจะเป็นสำหรับดีขึ้น หรือแย่ลง และวันที่เรามีเขาสูงชันขึ้นไป จากนั้น ฉันเริ่มที่จะเข้าใจสิ่งที่ฉันมีได้ยินของ แน่นอน ฉันอยากใส่ศีรษะไปข้างหน้า และใช้การขนส่งกับ ขณะที่เรามีใช้เมื่อต้องการทำ แต่ไม่ ผมจะดึง ด้วยหัวของฉันตอนนี้ และที่เอาวิญญาณทั้งหมดออกจากฉัน และพันธุ์มาบนหลังและขาของฉัน เมื่อเรามาในขิงกล่าวว่า "ตอนนี้คุณเห็นอะไรที่มันเป็นเช่น แต่ไม่ดี และถ้ามันไม่ได้มาก แย่กว่านี้ผมจะพูดอะไรเกี่ยวกับมัน สำหรับเราดีมากถือว่าที่นี่ แต่ถ้าพวกสายพันธุ์ฉันขึ้นแน่น ทำไม ให้ 'em มองออกไป ไม่สามารถทนได้ และฉันไม่"วัน หลุม โดย หลุม แบริ่งของเราสายบังเหียนถูกตัดให้สั้นลง และแทนที่ จะมองไปข้างหน้ามีความสุขมีบังเหียนของฉันบน เท่าที่เคยทำ เริ่มกลัวมันขึ้น ขิง เกินไป ดูเหมือนสโมสร แต่เธอบอกว่า น้อยมาก ในที่สุด ฉันคิดว่า ร้ายได้ หลายวัน มีมากทำให้สั้น และฉันกำหนดจะทำให้ดีสุดของมัน และทำหน้าที่ของฉัน แม้ว่ามันถูกตอนนี้ข่มค่าคงที่แทนความสุข แต่ไม่ได้มาร้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดีฉันไม่เชื่อว่ามีคู่ที่ดีของม้าในประเทศและขวาเสียใจผมจะเป็นส่วนหนึ่งกับพวกเขา แต่พวกเขาจะไม่เหมือนกัน "จอห์นกล่าวว่า" สีดำหนึ่งเป็นอารมณ์ที่สมบูรณ์แบบที่สุดที่ฉันเคยรู้จัก; ผมคิดว่าเขาไม่เคยรู้จักคำว่าแข็งหรือระเบิดนับตั้งแต่เขาถูกคลอดลูกและความสุขของเขาทั้งหมดดูเหมือนว่าจะทำในสิ่งที่คุณต้องการ; แต่เกาลัดผมแฟนซี, จะต้องมีการรักษาไม่ดี เราได้ยินมากที่สุดเท่าจากตัวแทนจำหน่าย เธอมาให้เราอารมณ์ร้อนและที่น่าสงสัย แต่เมื่อเธอพบสิ่งที่ประเภทของสถานที่ที่เราเป็นมันทั้งหมดออกไปโดยองศา; เป็นเวลาสามปีที่ผ่านมาผมไม่เคยเห็นสัญญาณที่เล็กที่สุดของอารมณ์และหากเธอได้รับการปฏิบัติอย่างดีมีไม่ดีกว่าสัตว์ยินดีมากกว่าที่เธอเป็น แต่เธอเป็นธรรมชาติรัฐธรรมนูญหงุดหงิดมากกว่าม้าสีดำ แมลงวันหยอกล้อมากขึ้นของเธอ อะไรที่ไม่ถูกต้องในเทียมเธอกังวลมากขึ้น และหากเธอได้รับการป่วยที่ใช้หรือได้รับการปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมเธอจะไม่น่าจะให้หัวนมสำหรับททท คุณรู้ไหมว่าม้าสูงกล้าหาญจำนวนมากจะทำเช่นนั้น ". "แน่นอน" กล่าวว่านิวยอร์ก "ผมค่อนข้างเข้าใจ; แต่คุณรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายในคอกม้าเช่นนี้จะมีเจ้าบ่าวทุกสิ่งที่พวกเขาควรจะเป็น ฉันทำของฉันดีที่สุดและมีผมต้องปล่อยให้มันเป็น . ฉันจะจำสิ่งที่คุณได้กล่าวเกี่ยวกับม้า " พวกเขากำลังจะออกจากที่มีเสถียรภาพเมื่อจอห์นหยุดและกล่าวว่า "ผมได้พูดถึงดีกว่าที่เราไม่เคยใช้เช็คบังเหียนกับทั้งของพวกเขา; ม้าสีดำไม่เคยมีหนึ่งในตัวแทนจำหน่ายและบอกว่ามันเป็นกฏบิตที่นิสัยเสียอารมณ์ของผู้อื่น. " "ดี" กล่าวว่านิวยอร์ก "หากพวกเขามาที่นี่พวกเขาจะต้องสวมเช็คอินบังเหียน ฉันชอบหลวมบังเหียนตัวเองและการปกครองของเขาอยู่เสมอที่เหมาะสมมากเกี่ยวกับม้า; แต่ผู้หญิงของฉัน - ที่สิ่งอื่น; เธอจะมีสไตล์และถ้าม้ารถม้าของเธอไม่ได้ reined แน่นขึ้นเธอจะไม่มองไปที่พวกเขา ฉันมักจะโดดเด่นกับปิดปากบิตและจะทำเช่นนั้น แต่มันจะต้องแน่นขึ้นเมื่อขี่ผู้หญิงของฉัน " "ฉันขอโทษสำหรับมันเสียใจมาก" จอห์นกล่าวว่า "แต่ผมต้องไปตอนนี้หรือฉัน . จะสูญเสียรถไฟ " เขามารอบเราแต่ละคนที่จะตบเบา ๆ และพูดคุยกับเราเป็นครั้งสุดท้ายที่เสียงของเขาฟังดูเศร้ามาก. ผมจัดใบหน้าของฉันใกล้ชิดกับเขานั่นคือทั้งหมดที่ฉันจะทำเพื่อพูดดีโดย; และจากนั้นเขาก็หายไปและผมไม่เคยเห็นเขาตั้งแต่. วันรุ่งขึ้นพระเจ้า W ---- มาให้ดูเรา. ดูเหมือนว่าเขายินดีกับการปรากฏตัวของเรา"ผมมีความเชื่อมั่นอย่างมากในม้าเหล่านี้" เขากล่าวว่า " จากตัวละครที่เพื่อนของฉันนายกอร์ดอนได้ให้ฉันของพวกเขา แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้จับคู่สี แต่ความคิดของฉันคือการที่พวกเขาจะทำอย่างดีสำหรับการขนส่งในขณะที่เราอยู่ในประเทศ ก่อนที่เราจะไปลอนดอนผมต้องพยายามให้ตรงกับบารอน; ม้าสีดำผมเชื่อว่าเป็นที่สมบูรณ์แบบสำหรับการขี่ ". นิวยอร์กแล้วบอกเขาว่าสิ่งที่จอห์นได้กล่าวเกี่ยวกับเรา. "ดี" เขากล่าวว่า "คุณต้องจับตามองเพื่อเมียและใส่เช็คอินบังเหียนง่าย; ผมกล้าพูดพวกเขาจะทำอย่างดีกับ humoring เล็ก ๆ น้อย ๆ ในตอนแรก ผมจะพูดเรื่องนี้กับผู้หญิงของคุณ. " ในช่วงบ่ายเราถูกควบคุมและวางอยู่ในรถและเป็นนาฬิกาที่มีเสถียรภาพตีสามที่เรากำลังนำรอบหน้าบ้าน. มันเป็นแกรนด์มากและสามหรือสี่ ครั้งมีขนาดใหญ่เป็นบ้านเก่าที่ Birtwick แต่ไม่ได้ครึ่งหนึ่งที่น่าพอใจดังนั้นหากม้าอาจจะมีความเห็น. สองคันพร้อมกำลังยืนอยู่ในชุดเครื่องแบบสีน้ำตาลอมเหลืองกับกางเกงสีแดงและถุงน่องสีขาว. ปัจจุบันเราได้ยินเสียงพึมพำของผ้าไหม . เป็นผู้หญิงของฉันลงมาบันไดหินเธอก้าวรอบที่จะมองเรา. เธอเป็นสูงผู้หญิงที่ดูมีความภาคภูมิใจและไม่ได้ดูเหมือนยินดีที่เกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง แต่เธอกล่าวว่าไม่มีอะไรและได้เข้าไปในสายการบินนี้เป็น เป็นครั้งแรกของการสวมใส่เช็คอินบังเหียนและผมต้องบอกว่าแม้ว่ามันจะแน่นอนรำคาญไม่สามารถที่จะได้รับหัวของฉันลงตอนนี้แล้วมันไม่ได้ดึงหัวของฉันสูงกว่าผมก็คุ้นเคยกับการดำเนินการ. ฉัน รู้สึกกังวลเกี่ยวกับขิง แต่เธอดูเหมือนจะเงียบสงบและเนื้อหา. วันถัดไปที่ 03:00 เราเป็นอีกครั้งที่ประตูและทหารราบเหมือน แต่ก่อน เราได้ยินเสียงกรอบแกรบชุดผ้าไหมและสุภาพสตรีลงมาตามขั้นตอนและในเสียงเผด็จการเธอกล่าวว่า "ยอร์ค, คุณต้องใส่หัวม้าเหล่านั้นสูงขึ้น. พวกเขาจะไม่เหมาะสมที่จะเห็น" นิวยอร์กได้ลงและพูดมาก กราบ "ฉันขอโทษผู้หญิงของฉัน แต่ม้าเหล่านี้ยังไม่ได้รับ reined ขึ้นสำหรับสามปีและเจ้านายของดิฉันบอกว่ามันจะปลอดภัยที่จะนำพวกเขาไปได้โดยองศา แต่ถ้าคุณพอใจตำแหน่งคุณหญิงฉันสามารถนำพวกเขาขึ้น . เล็ก ๆ น้อย ๆ " "ทำเพื่อ" เธอกล่าว. ยอร์มารอบหัวของเราสั้นลงและตัวเองบังเหียน - หลุมหนึ่งผมคิดว่า; ทุกที่ทำให้แตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ว่าจะเป็นที่ดีขึ้นหรือแย่ลงและวันที่เรามีเนินเขาสูงชันขึ้นไป จากนั้นผมก็เริ่มที่จะเข้าใจสิ่งที่ผมเคยได้ยิน แน่นอนผมต้องการที่จะนำหัวของฉันไปข้างหน้าและใช้เวลาการขนส่งขึ้นกับจะเป็นอย่างที่เราได้รับใช้ในการทำ; แต่ไม่มีผมจะดึงหัวของฉันขึ้นในขณะนี้และที่เอาทุกจิตวิญญาณออกจากฉันและความเครียดเข้ามาที่ด้านหลังและขาของฉัน เมื่อเราเดินเข้ามาในขิงกล่าวว่า "ตอนนี้คุณเห็นสิ่งที่มันเป็นเหมือน แต่นี้ไม่ได้เลวร้ายและถ้ามันไม่ได้เลวร้ายมากไปกว่านี้ฉันจะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะเราได้รับการปฏิบัติอย่างดีที่นี่ แต่ถ้าพวกเขา สายพันธุ์ฉันขึ้นแน่นทำไมปล่อยให้ 'em มองออกไปฉันไม่สามารถแบกมันและฉันจะไม่. " นับวันหลุมโดยหลุมบังเหียนแบริ่งของเราได้สั้นลงและแทนที่จะมองไปข้างหน้าด้วยความสุขที่จะมี เทียมของฉันวางบนที่ผมใช้ในการทำผมเริ่มที่จะกลัวมัน ขิงเกินไปดูเหมือนไม่สงบ แต่เธอบอกว่าน้อยมาก ในที่สุดผมคิดว่าเลวร้ายที่สุดคือมากกว่า; เป็นเวลาหลายวันไม่มีการตัดทอนมากขึ้นและผมมุ่งมั่นที่จะทำให้ดีที่สุดของมันและทำหน้าที่ของผมแม้ว่ามันจะเป็นตอนนี้คงก่อกวนแทนของความสุข; แต่ที่เลวร้ายที่สุดก็ไม่ได้มา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดีกล่าวว่า " จอห์น " ผมไม่เชื่อว่ามีที่ดีกว่าคู่ของม้าในประเทศ และถูกใจผมที่สำคัญกับพวกเขา แต่พวกเขาจะไม่เหมือนกัน สีดำ เหมาะที่สุด อารมณ์ที่ผมเคยรู้จัก ผมเดาว่า เขาคงไม่เคยได้รู้จักคำว่ายากหรือเป่า เพราะเขา foaled และความสุขของเขาดูเหมือนจะทำสิ่งที่คุณปรารถนา แต่เชสนัท ผมแฟนซี คงไม่ดี รักษาเราได้ยินมากจากตัวแทนจําหน่าย เธอมาหาเรา ฉุนเฉียวง่าย และน่าสงสัย แต่เมื่อเธอพบสิ่งที่เรียงลำดับของสถานที่ที่เราอยู่ มันก็ปิด โดยองศา ; สามปีผมไม่เคยเห็นป้ายเล็กที่สุดของอารมณ์ และถ้าเธอได้เป็นอย่างดี ถือว่าไม่มีดีกว่าสัตว์ยินดีมากกว่าเธออีก แต่เธอย่อมรัฐธรรมนูญขี้โมโหมากกว่าม้าสีดำ ; บินหยอกล้อของเธอมากกว่าอะไรในเทียม frets เธอมาก ถ้าเธอป่วยหรือใช้ไม่ยุติธรรมเธอคงจะไม่น่าให้หัวนมสำหรับ ททท. คุณก็รู้ว่าสูงมาก mettled ม้าจะทำเช่นนั้น . "

" แน่นอน " นิวยอร์ก " ผมค่อนข้างเข้าใจ แต่คุณรู้ว่ามันไม่ง่ายในคอกม้าแบบนี้มีเจ้าบ่าวทั้งหมดเป็นเพียงแค่สิ่งที่พวกเขาควรจะ ฉันทำของฉันดีที่สุด และก็ต้องทิ้งมันฉันจะจำสิ่งที่เธอได้กล่าวเกี่ยวกับม้า "

เขาจะออกจากที่มั่นคง เมื่อจอห์น หยุดและกล่าวว่า " ผมต้องพูดว่า เราไม่เคยใช้ ควบคุม ตรวจสอบ ด้วยตัวของพวกเขา ม้าสีดำไม่เคยบนและตัวแทนจำหน่ายกล่าวว่ามันเป็นมุขกัดว่า นิสัยเสียๆน่ะ "

" เอ่อ " นิวยอร์ก " ถ้าเขามาที่นี่ เขาต้องสวมบังเหียนตรวจสอบผมชอบหลวมควบคุมตัวเอง และใต้เท้าอยู่เสมอที่เหมาะสมมากเกี่ยวกับม้า แต่ท่านหญิง . . . นั่นมันอีกเรื่อง เธอจะมีสไตล์ และถ้าม้ารถม้าไม่ reined ขึ้นแน่นเธอไม่มองพวกเขา ผมยืนออกมาต่อต้านมุขนิดหน่อย และจะทำเช่นนั้น แต่ก็ต้องแน่นขึ้นเมื่อท่านหญิงขี่ !

" ฉันขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ " กล่าวว่าจอห์น แต่ฉันต้องไปแล้วหรือผมจะสูญเสียรถไฟ "

เขาเข้ามาเพื่อเราแต่ละคน จะตบ และพูดกับเราเป็นครั้งสุดท้าย เสียงของเขาฟังดูเศร้ามาก

ผมจับหน้าฉันสนิทกับเขา นั่นคือทั้งหมดที่ฉันสามารถทำพูดดีด้วย แล้วเขาก็หายไป และฉันมี ฉันไม่เคยเห็นเขาตั้งแต่

วันถัดไปท่าน w ---- เข้ามาดูเรา ดูเขาพอใจกับลักษณะของเรา

" ผมมีความมั่นใจมากในม้าเหล่านี้ " เขากล่าว" จากตัวเพื่อนของนายกอร์ดอนได้รับผมของพวกเขา แน่นอนพวกเขาจะไม่ตรงกับสี แต่ความคิดของฉันคือการที่พวกเขาจะดีมากสำหรับรถม้าในขณะที่เราอยู่ในประเทศ ก่อนที่เราจะไปลอนดอนต้องพยายามให้ตรงกับบารอน ; ม้าดำ ผมเชื่อว่า เหมาะสำหรับขี่ "

) แล้วบอกเขาสิ่งที่จอห์นพูดเกี่ยวกับพวกเรา

" ดี " เขากล่าว " คุณต้องเก็บตาให้มาเร่และใส่ตรวจสอบควบคุมง่าย ผมกล้าพูดเลยว่าพวกเขาจะทำ ดี กับ เล็ก ๆน้อย ๆเชื่อในตอนแรก ผมจะพูดถึงผู้หญิงของคุณ "

ตอนบ่ายเราก็ถูกควบคุม และใส่ในรถเข็น และเป็นนาฬิกาที่มีขีดสามเรานำตลอดด้านหน้าของบ้าน มันยิ่งใหญ่มาก และสามหรือสี่ครั้งใหญ่เท่าบ้านหลังเก่าที่ birtwick แต่ไม่ได้ครึ่งหนึ่ง รื่นรมย์ถ้าม้าอาจจะมีความคิดเห็น ทหารราบทั้งสองยืนอยู่พร้อม แต่งตัวโทรม โรงรถ กับกางเกงสีแดงและถุงน่องสีขาว ปัจจุบันเราได้ยินเสียงเสียงของผ้าไหมเป็นคุณหนูเดินลงขั้นบันไดหิน เธอก้าวรอบเพื่อดูเรา หล่อนสูงภูมิใจมองผู้หญิง และไม่ได้ดูยินดีอะไร แต่เธอบอกว่า ไม่มีอะไร และเข้าไปในรถม้านี้เป็นครั้งแรกของชุดตรวจสอบควบคุม และผมต้องบอกว่ามันแน่นอนคือ รำคาญ ไม่สามารถที่จะได้รับหัวของฉันลงแล้ว มันไม่ดึงหัวฉันสูงกว่าฉันคุ้นเคยกับอุ้ม ฉันรู้สึกกังวลเกี่ยวกับขิง แต่ดูเหมือนเธอจะเงียบและเนื้อหา

วันถัดไปเวลาบ่าย 3 โมงเราอีกครั้งที่ประตู และทหารราบเหมือนเดิมเราได้ยินเสียงกรอบแกรบ และชุดผ้าไหมสุภาพสตรีเข้ามาตามขั้นตอน และในเธอ เสียงเธอพูดว่า " นิวยอร์ก คุณต้องใส่หัวม้านั้นสูงขึ้น พวกเขาไม่เหมาะที่จะเห็น "

นิวยอร์กได้ลง และกล่าวอย่างสุภาพว่า " ขอโทษนะคะ นายหญิง แต่ ม้าเหล่านี้ไม่ได้ถูก reined ถึงสามปีและเจ้านายของฉันบอกว่ามันจะปลอดภัยกว่าที่จะพาพวกเขาไปตามองศา ;แต่ถ้าคุณหญิงท่านพอใจผมสามารถพาพวกเขาขึ้นมาหน่อย "

" แล้ว " เธอกล่าว

นิวยอร์กมารอบศีรษะของเราและสั้นบังเหียนเอง -- หลุมหนึ่ง ผมคิดว่า ทุกคนเล็ก ๆน้อย ๆสร้างความแตกต่าง ไม่ว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง และวันนั้นเราได้เนินเขาที่ชันขึ้น จากนั้นผมเริ่มที่จะเข้าใจในสิ่งที่ฉันได้ยิน แน่นอน ฉันต้องการใส่หัวฉันไปข้างหน้าและใช้รถม้าด้วยจะตามที่เราได้เคยทำ แต่ไม่ใช่ ผมต้องดึงกับหัวของฉันตอนนี้และที่เอาจิตวิญญาณออกจากฉันและความเครียดมาอยู่บนหลังและขา เมื่อเราเข้ามาในขิง กล่าวว่า " ตอนนี้คุณจะเห็นสิ่งที่มันเป็นเหมือน แต่มันไม่เลวเลย และถ้ามันไม่แย่ลงกว่านี้ ผมจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะเราเป็นอย่างดี รักษาที่นี่ แต่ถ้าพวกเขาเมื่อยหน่อยคับ ทำไม ให้มันดูผมทนไม่ไหวแล้ว ผมจะไม่ทำ "

วัน หลุมที่หลุมของเราบังเหียนเป็นเรืองสั้น และแทนที่จะมองไปข้างหน้ากับความสุขมีเทียมของผมใส่ เหมือนที่ผมเคยทำ ผมก็เริ่มกลัวแล้ว ขิงด้วยท่าทางกระสับกระส่าย แต่เธอบอกว่า น้อยมาก สุดท้ายผมก็คิดว่าแย่แล้ว หลายวันไม่มีให้สั้น ,และฉันตั้งใจจะทำให้ดีที่สุด และทำหน้าที่ แต่มันคือตอนนี้คงลำบากใจแทนความสุข แต่ที่เลวร้ายที่สุดคือไม่มา