...Eh?What, just now, what?"We had

...

Eh?
What, just now, what?

"We had left messages at Saint Port, and Westport as well. At the adventurer's guild. You became an adventurer, didn't you? Why didn't you see them...?"
Even if you say that, there wasn't anything at...
No, that's right.
I never went to the adventurer's guild in Saint Port.
Since after I went to pick up Ruijerd, I ended up at the Dorudia Clan's village.

"While you were happily travelling, countless people died."

Countless people.
That scale.
A magical disaster.
A teleportation disaster.
Why didn't I realize it?
That Hitogami said 『Large Scale Magical Disaster』.
Why did I think that Buina village would be fine?

I see.
Everyone is missing...

"In other words... Sylphy as well?"

When I say that, Paul once again makes an irritated expression.

"Rudi. You're more concerned about a woman than your own mother?"

I gulp.

"K-, Kaa-sama is still missing!?"
"Yeah. I couldn't find her at all! Lilia as well!"

Paul's bitter words hit me like a slap.
I stagger like I'd been hit.
My legs are unsteady.
I feel like I'm going to collapse.

In front of me is a chair.
I somehow manage to lean on it.

"To search for the missing people, we formed into a search party organization.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

...เอ๊ะอะไร เต็มกำลัง อะไร"เราได้ทิ้งข้อความที่พอร์เซนต์ และถนนเวสต์พอร์ทเช่นกัน ในสมาคมของนักงาน คุณเป็นนักผจญภัย ไม่คุณ ทำไมไม่ได้คุณเห็น..."ถ้าคุณบอกว่า เลยอะไรที่...ไม่ ถูกต้องผมไม่เคยไปสมาคมของนักผจญภัยในพอร์ตเซนต์เนื่องจากหลังจากที่ผมไปรับ Ruijerd ฉันสิ้นสุดที่หมู่บ้านของตระกู Dorudia"ในขณะที่คุณได้อย่างมีความสุขเดินทาง ผู้คนมากมายตายไป"คนนับไม่ถ้วนมาตราส่วนที่ความเสียหายขลังภัยพิบัติ teleportationทำไมไม่ฉันตระหนักถึงมันHitogami ที่ว่า 『Large Disaster』 ขลังขนาดทำไมไม่คิดว่า หมู่บ้าน Buina จะดีหรือไม่เข้าใจแล้วทุกคนหายไป..."ในอีกคำ... Sylphy ด้วย"เมื่อฉันพูด Paul ทำให้นิพจน์เคืองครั้ง"Rudi คุณห่วงใยผู้หญิงกว่าแม่ของคุณเอง"ฉัน gulp"K- ข่า-sama หายยัง?""ใช่ ไม่พบเธอเลย Lilia ด้วย"คำขมของ Paul ตีฉันเช่นเปอร์สฉันซวนเซเหมือนฉันได้ถูกตีขาของฉันเป็น unsteadyฉันรู้สึกเหมือนฉันจะยุบด้านหน้าของฉันเป็นแบบเก้าอี้ฉันอย่างใดจัดการเท่นั้น"เพื่อค้นหาคนหายไป เราเกิดขึ้นในองค์กรค้นหาปาร์ตี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

... ใช่มั้ย? อะไรเพียงแค่ตอนนี้สิ่งที่? "เราได้ข้อความทิ้งไว้ที่เซนต์ Port และเวสต์พอร์ตเช่นกัน. ที่สมาคมนักผจญภัย. คุณกลายเป็นนักผจญภัยที่ไม่ได้คุณ? ทำไมคุณไม่เห็นพวกเขา .. .? " แม้ว่าคุณจะบอกว่ามีไม่อะไร ... ไม่มีที่เหมาะสม. ฉันไม่เคยไปกิลด์ของนักผจญภัยใน Saint พอร์ต. ตั้งแต่หลังจากที่ผมไปรับ Ruijerd ฉันสิ้นสุดขึ้นที่แซ่ Dorudia ของ หมู่บ้าน. "ในขณะที่คุณกำลังเดินทางอย่างมีความสุขคนนับไม่ถ้วนเสียชีวิต." ผู้คนนับไม่ถ้วน. ขนาดนั่น. ภัยพิบัติที่มีมนต์ขลัง. ภัยพิบัติ teleportation. ทำไมฉันไม่ตระหนักถึงมันได้หรือไม่ที่ Hitogami กล่าวว่า「ขนาดใหญ่ภัย Magical 」. ทำไมผมไม่คิดว่า ที่หมู่บ้าน Buina จะปรับ? ฉันเห็น. ทุกคนจะหายไป ... "ในคำอื่น ๆ ... Sylphy เช่นกัน?" เมื่อฉันบอกว่าพอลอีกครั้งทำให้การแสดงออกหงุดหงิด. "ฤดี. คุณกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับ ผู้หญิงกว่าแม่ของคุณเองหรือไม่ " ผมอึก. "K-, Kaa-sama ยังขาดหายไป !?" "ใช่. ฉันไม่สามารถหาเธอที่ทุกคน! Lilia เช่นกัน!" พอลคำขมตีฉันเหมือนตบฉันเดินโซเซเหมือนฉันต้องการได้รับการตี. ขาของฉันไม่มั่นคง. ฉันรู้สึกเหมือนฉันกำลังจะไปยุบ. ในด้านหน้าของฉันเป็นประธาน. ฉันจัดการอย่างใดที่จะยันบน. "เพื่อค้นหาคนที่หายไปเราที่เกิดขึ้น ในองค์กรของบุคคลที่ค้นหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. . . . . . .

เอ๊ะ
แล้วตอนนี้ อะไร ?

" เราได้ทิ้งข้อความไว้ในพอร์ต เซนต์ และ เวสท์พอร์ท อีกด้วย ที่สมาคมของนักแสวงโชค คุณเป็นนักผจญภัย ใช่ไหม ? ทำไมคุณถึงไม่เจอ . . . . . . . ? "
ถ้าเธอพูดแบบนั้น ไม่ได้มีอะไรที่ . . . . . . .

ใช่แล้ว ผมไม่เคยไปของสมาคมนักผจญภัยในเซนต์พอร์ต
หลังจากที่ผมไปรับ ruijerd ฉันสิ้นสุดขึ้นที่หมู่บ้านของชนเผ่า dorudia .

" ขณะที่คุณกำลังมีความสุขเดินทางเสียชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วน "


ขนาดคนนับไม่ถ้วน . .

teleportation ภัยพิบัติขลัง ภัยพิบัติ
ทำไมฉันไม่รู้ล่ะ
ที่ hitogami บอกว่า『ขลังภัยพิบัติขนาดใหญ่』 .
ทำไมฉันคิดว่า buina หมู่บ้านจะไม่เป็นไร ?

ผมเห็น .
ทุกคนหายไป . . . . . . .

" ในคำอื่น ๆ . . . . . . . ซิลฟี่เช่นกัน ? "

เมื่อฉันบอกว่า พอลอีกครั้งทำให้สีหน้าหงุดหงิด

" รูดี้ นายกังวลเรื่องผู้หญิง มากกว่าแม่ของแกเอง ? "

ฉันอึก

" K - ก้าซามะยังขาดหายไป ! ? "
" ครับ ผมหาเธอไม่เจอเลย ที่ได้เป็นอย่างดี "

พอลขมคำตีฉันชอบตบ .
ผมเดินโซเซเหมือนโดน .
ขามั่นคง
ฉันรู้สึกเหมือนจะเป็นลม

หน้าผมเป็นเก้าอี้ .
ฉันจัดการที่จะพึ่งพามัน

" เพื่อค้นหาที่ขาดหายไป คนเราก่อตั้งขึ้นในองค์กร งานเลี้ยง