Objective: To study the incidence a

Objective: To study the incidence and evaluate factors associated with emergence agitation (EA) in pediatrics after general anesthesia. Material and Method: A prospective observational study was conducted in 250 pediatric patients aged 2-9 years, who received general anesthesia for various operative procedures in Maharaj Nakorn Chiang Mai Hospital between October 2006 and September 2007. The incidence of EA was assessed. Difficult parentalseparation behavior, pharmacologic and non-pharmacologic interventions, and adverse events were also recorded. Univariate and multivariate analysis were used to determine the factors associated with EA. A p-value of less than 0.05 was considered significant. Results: One hundred and eight children (43.2%) had EA, with an average duration of 9.6 + 6.8 minutes. EA associated with adverse events occurred in 32 agitated children (29.6%). From univariate analysis, factors associated with EA were difficult parental-separation behavior, preschool age (2-5 years), and general anesthesia with sevoflurane. However, difficult parental-separation behavior, and preschool age were the only factors significantly associated with EA in the multiple logistic regression analysis with OR = 3.021 (95% CI = 1.680, 5.431, p < 0.001) and OR = 1.857(95% CI = 1.075, 3.206, p = 0.026), respectively. Conclusion: The present study indicated that the incidence of EA was high in PACU. Preschool children and difficult parental-separation behavior were the predictive factors of agitation on emergence. Therefore, anesthesia personnel responsible for pediatric anesthesia should have essential skills and knowledge to effectively care for children before, during, and after an operation, including implementing the methods that minimize incidence of EA.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาอุบัติการณ์ และประเมินปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับเกิดความปั่นป่วน (EA) ในกุมารเวชศาสตร์ทั่วไปหลังจากยาสลบ วัสดุและวิธีการ: ดำเนินการศึกษาเชิงสังเกตการณ์อนาคตใน 250 ผู้ป่วยเด็กอายุ 2-9 ปี ที่ได้รับยาสลบทั่วไปสำหรับขั้นตอนการผ่าตัดต่าง ๆ ในนครเชียงเชียงใหม่โรงพยาบาลระหว่าง 2549 ตุลาคม-2550 กันยายน รับการประเมินอุบัติการณ์ของ EA ยังได้บันทึกพฤติกรรมยาก parentalseparation, pharmacologic และ pharmacologic ปลอดการแทรกแซง และเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ วิเคราะห์ตัวแปรพหุและไร Univariate ถูกใช้เพื่อกำหนดปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ EA P-ค่าน้อยกว่า 0.05 เป็นสำคัญ ผลลัพธ์: หนึ่งร้อยแปด และเด็ก (43.2%) มี EA กับระยะเวลาการเฉลี่ย 9.6 + 6.8 นาที อีเอที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเด็กละลาย 32 (29.6%) ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ EA ถูกวิเคราะห์ไร univariate พฤติกรรมผู้ปกครองแยกยาก วัยอนุบาล (2-5 ปี), และสลบกับ sevoflurane อย่างไรก็ตาม พฤติกรรมผู้ปกครองแยกยาก และวัยเรียนเป็นปัจจัยเฉพาะที่เกี่ยวข้องอย่างมากกับ EA ในการวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติกหลายกับ หรือ = 3.021 (95% CI = 1.680, 5.431, p < 0.001) และ หรือ = 1.857 (95% CI = 1.075, 3.206, p = 0.026), ตามลำดับ สรุป: การศึกษาระบุว่า อุบัติการณ์ของ EA สูงใน PACU ปัจจัยทำนายความปั่นป่วนบนการเกิดขึ้นของเด็กก่อนวัยเรียนและพฤติกรรมโดยผู้ปกครองแยกยากได้ ดังนั้น ชอบเด็กดมยาสลบยาสลบบุคลากรควรมีทักษะที่จำเป็นและความรู้ในการดูแลได้อย่างมีประสิทธิภาพสำหรับเด็กก่อน ในระหว่าง และ หลังการดำเนิน การ รวมทั้งการใช้วิธีการที่ช่วยลดอุบัติการณ์ของ EA

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาอุบัติการณ์และประเมินปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเกิดความปั่นป่วน (EA) ในเด็กหลังจากการดมยาสลบ วัสดุและวิธีการ: การศึกษาการสังเกตการณ์ในอนาคตได้ดำเนินการในผู้ป่วยเด็ก 250 อายุ 2-9 ปีผู้ที่ได้รับการดมยาสลบสำหรับขั้นตอนการทำงานต่าง ๆ ในโรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ระหว่างเดือนตุลาคมปี 2006 และกันยายน 2007 อุบัติการณ์ของอีเอได้รับการประเมิน พฤติกรรมที่ยาก parentalseparation การแทรกแซงทางเภสัชวิทยาและไม่ใช่ยาและอาการไม่พึงประสงค์ยังเหตุการณ์ที่ถูกบันทึกไว้ univariate และหลายตัวแปรการวิเคราะห์ถูกนำมาใช้ในการกำหนดปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ EA P-ค่าน้อยกว่า 0.05 ได้รับการพิจารณาอย่างมีนัยสำคัญ ผลการค้นหา: หนึ่งร้อยแปดเด็ก (43.2%) มี EA มีระยะเวลาเฉลี่ย 9.6 + 6.8 นาที EA ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่เกิดขึ้นในเด็กรัญจวน 32 (29.6%) จากการวิเคราะห์ univariate ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ EA ได้ยากพฤติกรรมของผู้ปกครองแยกอายุก่อนวัยเรียน (2-5 ปี) และการดมยาสลบกับ sevoflurane อย่างไรก็ตามลักษณะการทำงานของผู้ปกครองแยกยากและก่อนวัยเรียนอายุเป็นปัจจัยเดียวที่เกี่ยวข้องอย่างมีนัยสำคัญกับ EA ในการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณโลจิสติกที่มีหรือ = 3.021 (95% CI = 1.680, 5.431, p <0.001) และ OR = 1.857 (95% CI = 1.075, 3.206, P = 0.026) ตามลำดับ สรุป: การศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าอุบัติการณ์ของ EA สูงในห้องพักฟื้น เด็กก่อนวัยเรียนและพฤติกรรมของผู้ปกครองแยกยากเป็นปัจจัยทำนายความปั่นป่วนในการเกิด ดังนั้นบุคลากรการระงับความรู้สึกรับผิดชอบในการระงับความรู้สึกเด็กควรจะมีทักษะที่สำคัญและความรู้ได้อย่างมีประสิทธิภาพดูแลเด็กก่อนระหว่างและหลังการดำเนินการรวมถึงการใช้วิธีการที่ลดอุบัติการณ์ของ EA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาอุบัติการณ์และประเมินปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเกิดความปั่นป่วน ( EA ) . หลังยาชาทั่วไป วัสดุและวิธีการ : การวิจัยเชิงอนาคต ศึกษาในผู้ป่วยเด็กอายุ 2-9 250 ปี ที่ได้รับยาสลบสำหรับการผ่าตัดขั้นตอนต่าง ๆในโรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ ระหว่างเดือนตุลาคม 2549 กันยายน 2550 อุบัติการณ์ของ EA ที่ถูกประเมิน พฤติกรรม parentalseparation ยาก ยา และไม่มีการแทรกแซงทางเภสัชวิทยาและเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ก็บันทึกไว้ ชนิดตัวแปรเดี่ยวและการวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัวถูกใช้เพื่อหาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับอีเอ เป็น p-value น้อยกว่า 0.05 คือการพิจารณาที่สำคัญ ผลลัพธ์ : หนึ่งร้อยแปดเด็ก ( 90 % ) มี EA มีระยะเวลาเฉลี่ย 9.6 + 7 นาที เอ ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่เกิดขึ้นในใจเด็ก ( ราว 32 ล้านบาท จากการวิเคราะห์ประชากร ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ EA ยากผู้ปกครองแยกพฤติกรรมวัย ( 2-5 ปี ) , ยาชาทั่วไปกับยาดมสลบซีโวฟูแรนซ์ . อย่างไรก็ตาม ผู้ปกครองแยกยาก พฤติกรรม และวัย เป็นปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับ EA ในการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกหรือ = 3.021 ( 95% CI = 1.680 กรณีเดินเครื่อง , p < 0.001 ) และหรือ = 1.857 ( 95% CI = 466 0.505137 , p = 0.026 ) ตามลำดับ สรุป : ผลการศึกษาพบว่า อุบัติการณ์ของ EA สูงในปลาเปคู . และผู้ปกครองเด็กปฐมวัยยากแยกพฤติกรรมเป็นปัจจัยที่พยากรณ์ของการกวนที่งอก ดังนั้น บุคลากรที่รับผิดชอบเด็กสลบยาชาจะได้ทักษะที่จำเป็นและความรู้อย่างมีประสิทธิภาพ ดูแลเด็กช่วงก่อน ระหว่าง และหลังผ่าตัด รวมทั้งการใช้วิธีการลดอุบัติการณ์ของอีเอ