At the end of the 45 days of experi

At the end of the 45 days of experiment, significant difference was observed due to the fact that as the final weight and weight gain in the shrimp increased, the percentage of S. platensis in the diet increased, indicating a better outcome in these parameters with percentages of 30 and 40%. However, when compared to the commercial diet, lower results were observed, but with values close to those obtained with 40% supplementation. The literature has shown better results for growth with supplementation of S. platensis up to 25% in the diet for several fish species, but similar or better results compared to this study can be found if the percentage of this microalga is increased in diets (Table 4).

According to Abdel-Tawwab and Ahmad (2009), these positive effects on growth are attributed to nutrient digestibility and high nutritional content present in S. platensis. The mean survival rate of shrimp showed significant difference, and the results were not influenced by the percentage of S. platensis in diets, with high values, which show the positive effects of this microalga to promote better cultivation conditions. Jaime-Ceballos et al. (2007) reported that a 25% increase of these microalgae in the diet of post-larvae Litopenaeus schmitti showed higher growth and survival rates. Ghaeni et al. (2011) used S. platensis in the diet of tiger shrimps Penaeus semisulcatus and obtained better weight gain results. Most researchers have used microalgae to feed fish including tilapia, however, Gomes et al. (2012) and Ungsethaphand et al. (2010) reported greater weight gain efficiency and survival rates.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลายวันที่ 45 ของการทดลอง ความแตกต่างก็สังเกตเห็นเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าสุดท้ายน้ำหนักและเพิ่มน้ำหนักในกุ้งเพิ่มขึ้น เปอร์เซ็นต์ของรูไลเอสในอาหารเพิ่มขึ้น แสดงผลดีกว่าในพารามิเตอร์เหล่านี้ด้วยเปอร์เซ็นต์ของ 30 และ 40% อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับอาหารเชิงพาณิชย์ ล่างผลสังเกต แต่ มีค่าใกล้เคียงกับได้รับ 40% เสริม วรรณกรรมยังแสดงการเติบโตด้วยการเสริมรูไลเอสถึง 25% ในอาหารสำหรับปลาหลาย แต่ผลลัพธ์ที่คล้ายคลึง หรือดีเมื่อเทียบกับการศึกษานี้จะพบได้ถ้าเปอร์เซ็นต์ของ microalga นี้จะเพิ่มขึ้นในอาหาร (ตาราง 4)ตาม Abdel Tawwab และอะหมัด (2009), ผลบวกเหล่านี้เติบโตมาจากการย่อยสารอาหารและเนื้อหาทางโภชนาการสูงที่อยู่ในรูไลเอส อัตราการอยู่รอดเฉลี่ยของกุ้งแสดงให้เห็นความแตกต่าง และผลลัพธ์ได้ไม่แปรผันตามเปอร์เซ็นต์ของรูไลเอสในอาหาร มีค่าสูง ซึ่งแสดงผลบวกของ microalga นี้เพื่อส่งเสริมการเพาะปลูกเหมาะ Jaime Ceballos et al. (2007) รายงานว่า การเพิ่มขึ้น 25% ของสาหร่ายเหล่านี้ในอาหารของตัวอ่อนหลัง Litopenaeus schmitti แสดงอัตราการเจริญเติบโตและการอยู่รอดสูง Ghaeni et al. (2011) ใช้รูไลเอสในอาหารของเสือกุ้งกุ้งกุลา semisulcatus และได้น้ำหนักดีผลกำไร นักวิจัยส่วนใหญ่ได้ใช้สาหร่ายให้อาหารปลารวมทั้งปลานิล อย่างไรก็ตาม Gomes et al. (2012) และ Ungsethaphand et al. (2010) รายงานมากขึ้นน้ำหนักเพิ่มประสิทธิภาพและความอยู่รอดราคาพิเศษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตอนท้ายของ 45 วันของการทดสอบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเป็นที่สังเกตเนื่องจากความจริงที่ว่าเป็นน้ำหนักและน้ำหนักสุดท้ายในกุ้งที่เพิ่มขึ้นร้อยละของ S. platensis ในอาหารที่เพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นผลที่ดีขึ้นในพารามิเตอร์เหล่านี้ด้วย ร้อยละ 30 และ 40% แต่เมื่อเทียบกับการรับประทานอาหารในเชิงพาณิชย์ผลต่ำถูกตั้งข้อสังเกต แต่มีค่าใกล้เคียงกับผู้ที่ได้รับการเสริมด้วย 40% วรรณคดีได้แสดงให้เห็นผลลัพธ์ที่ดีกว่าสำหรับการเจริญเติบโตกับการเสริม S. platensis ได้ถึง 25% ในอาหารสำหรับปลาหลายชนิด แต่ผลที่คล้ายกันหรือดีกว่าเมื่อเทียบกับการศึกษาครั้งนี้สามารถพบได้ถ้าร้อยละของสาหร่ายนี้จะเพิ่มขึ้นในอาหาร (ตารางที่ 4).

ตามที่ Abdel-Tawwab และอาหมัด (2009), ผลในเชิงบวกต่อการเจริญเติบโตเหล่านี้จะมีการบันทึกการย่อยสารอาหารสูงและนำเสนอเนื้อหาทางโภชนาการในเอสไปรูไลนา อัตราการรอดตายเฉลี่ยของกุ้งที่แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญและผลที่ไม่ได้รับอิทธิพลจากร้อยละของ S. platensis ในอาหารที่มีค่าสูงซึ่งแสดงให้เห็นผลในเชิงบวกของสาหร่ายนี้เพื่อส่งเสริมการเพาะปลูกที่ดีกว่าเงื่อนไข Jaime-et al, Ceballos (2007) รายงานว่าเพิ่มขึ้น 25% ของสาหร่ายเหล่านี้ในอาหารของตัวอ่อนโพสต์แวนนา schmitti แสดงให้เห็นการเจริญเติบโตและอัตราการรอดตายสูง Ghaeni et al, (2011) ใช้เอสไปรูไลนาในอาหารของเสือกุ้งกุลาดำ Penaeus semisulcatus และได้รับผลการเพิ่มของน้ำหนักที่ดีขึ้น นักวิจัยส่วนใหญ่ได้ใช้สาหร่ายให้อาหารปลารวมทั้งปลานิล แต่โกเมส, et al (2012) และ Ungsethaphand et al, (2010) รายงานมากขึ้นประสิทธิภาพน้ำหนักเพิ่มขึ้นและอัตราการรอดตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตอนท้ายของ 45 วันของการทดสอบความแตกต่างพบว่าเนื่องจากว่าน้ำหนักสุดท้ายและการเพิ่มน้ำหนักในกุ้งเพิ่มขึ้น ร้อยละของ S . platensis ในอาหารเพิ่มขึ้น ซึ่งแสดงผลที่ดีในพารามิเตอร์เหล่านี้ร้อยละ 30 และ 40 ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับอาหารเชิงพาณิชย์ การลดจำนวน แต่มีค่าใกล้เคียงกับผู้ที่ได้รับกับ 40% ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร วรรณกรรมมีแสดงผลลัพธ์ที่ดีกว่าสำหรับการเจริญเติบโตด้วยการเสริม S . platensis ถึง 25 เปอร์เซ็นต์ในสูตรอาหารสำหรับปลาหลาย แต่ผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกันหรือดีกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับการศึกษาครั้งนี้สามารถพบได้ถ้าเปอร์เซ็นต์ของสาหร่ายนี้จะเพิ่มขึ้นในอาหาร ( ตารางที่ 4 )ตาม tawwab เดลและ อาหมัด ( 2009 ) , เหล่านี้บวกต่อการเจริญเติบโตการย่อยได้ และประกอบกับมีเนื้อหาทางโภชนาการสูงปัจจุบันใน S . platensis . ค่าเฉลี่ยอัตราการรอดตายของกุ้งพบความแตกต่างและผลลัพธ์ที่ได้ไม่มีอิทธิพลต่อค่าของ S . platensis ในอาหารที่มีคุณค่าสูง ซึ่งแสดงให้เห็นผลในเชิงบวกของการเพาะเลี้ยงสาหร่ายนี้สภาพดีกว่า เจมี่ ceballos et al . ( 2007 ) รายงานว่า เพิ่มขึ้น 25% ของสาหร่ายในอาหารของหนอนมีการเจริญเติบโต schmitti งโพสต์ที่สูงและอัตราการอยู่รอด ghaeni et al . ( 2011 ) ใช้ S . platensis ในอาหารกุ้งลายเสือต่อ และผลที่ได้รับการเพิ่มน้ำหนักที่ดีกว่า นักวิจัยได้ใช้สาหร่ายขนาดเล็ก เพื่อให้อาหารปลา ได้แก่ ปลานิล , อย่างไรก็ตาม , Gomes et al . ( 2012 ) และ ungsethaphand et al . ( 2553 ) รายงานมากขึ้นน้ำหนักเพิ่มประสิทธิภาพและอัตราการอยู่รอด