Type 2 diabetes prevalence was 210

Type 2 diabetes prevalence was 210 out of 3,042 (6.9%). Table 1 illustrates participants' characteristics. Diabetic patients were more likely to be obese (P < 0.0001) and physically inactive (P < 0.05) and had similar total and LDL cholesterol, lower HDL cholesterol (P < 0.001), higher triglycerides (P < 0.001), and arterial blood pressure (P < 0.001) levels than nondiabetic patients. Diabetic patients had higher insulin levels (P < 0.001) and lower insulin sensitivity (P < 0.001) than nondiabetic patients. Diabetes treatment was the following: only on special diet (33%), on diet and pharmacological treatment (53%), and on diet and insulin (14%). Diabetic and non-diabetic participants had similar energy and macronutrient intakes.
Protein and carbohydrate intakes were not associated with blood glucose, insulin, or insulin sensitivity, irrespective of diabetes. Fat intake was inversely correlated with insulin (r = -0.075, P < 0.05) and insulin sensitivity (r = -0.07, P < 0.05) only in nondiabetic participants, but after adjusting for sex, age, and BMI of the participants, fat intake was no longer associated with glycemic control indexes.
Food group analysis showed that red meat consumption was positively correlated with insulin (r = 0.077, P = 0.005) and insulin sensitivity (r = 0.067, P = 0.014) but not blood glucose (r = 0.051, P = 0.062) in nondiabetic participants. Further multiple regression analysis confirmed that red meat intake was positively associated with all indexes of glycemic control, i.e., blood glucose (β coefficient ± SE: 0.52 ± 0.25, P = 0.04), insulin (0.30 ± 0.15, P = 0.04), and insulin sensitivity (0.17 ± 0.08, P = 0.036) in nondiabetic patients, after adjusting for sex, age, and BMI. In addition, a 0.52-mg/dl increase in blood glucose and a 0.3-μU/ml increase in insulin was observed for every daily serving of red meat consumed.
Fish intake was also positively correlated with blood glucose (r = 0.062, P = 0.026), insulin (r = 0.067, P = 0.016), and insulin sensitivity (r = 0.067, P = 0.015) in nondiabetic patients. However, this association became insignificant after adjustment for sex, age, and BMI of the participants.
Although whole milk consumption did not correlate with indexes of glycemic control in either diabetic and nondiabetic participants, multiple regression analysis revealed a strong positive association between whole milk consumption and blood glucose (β coefficient ± SE: 16.28 ± 8.27, P = 0.05) and insulin (9.45 ± 4.80, P = 0.05) but not insulin sensitivity in diabetic patients, after adjustment for sex, age, and BMI of the participants. In addition, a trend for a positive correlation was observed between chicken consumption and insulin sensitivity (r = 0.170, P = 0.06) but not glucose or insulin selectively in diabetic patients in a dose-response dependent manner. Although there was a strong trend for consumption of legumes to be positively correlated with insulin (r = 0.054, P = 0.05) in nondiabetic participants, this association became insignificant after adjustment for sex, age, and BMI of the participants. All other foods, such as yogurt, poultry, cheese, vegetables, or fruits were not associated with any of the indexes of glycemic control.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุกของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 210 ของ 3,042 (6.9%) ตารางที่ 1 แสดงลักษณะของผู้เรียน ผู้ป่วยโรคเบาหวานมีแนวโน้มที่จะอ้วน (P < มาก 0.0001) และไม่ได้ใช้งานจริง (P < 0.05) และผลรวมคล้ายและ LDL ไขมัน ลดไขมัน HDL (P < 0.001), ระดับไตรกลีเซอไรด์สูง (P < 0.001), และความดันเลือด (P < 0.001) ระดับมากกว่าผู้ป่วย nondiabetic ผู้ป่วยโรคเบาหวานได้ระดับอินซูลินที่สูงขึ้น (P < 0.001) และลดความไวของอินซูลิน (P < 0.001) มากกว่าผู้ป่วย nondiabetic รักษาโรคเบาหวานได้ต่อไปนี้: เฉพาะอาหารพิเศษ (33%), อาหารและรักษา pharmacological (53%), และอาหารและอินซูลิน (14%) ภาคพลังงานและ macronutrient คล้ายคนเป็นโรคเบาหวาน และโรคเบา หวานไม่ได้
โปรตีนและคาร์โบไฮเดรตภาคไม่เกี่ยวข้องกับเลือดน้ำตาลกลูโคส อินซูลิน หรืออินซูลินไว ไม่เบา ปริมาณการบริโภคไขมันถูก inversely correlated กับอินซูลิน (r =-0.075, P < 0.05) และความไวของอินซูลิน (r =-0.07, P < 0.05) ในผู้เข้าร่วม nondiabetic เท่านั้น แต่หลัง จากปรับเพศ อายุ และ BMI ของผู้เรียน ไม่สัมพันธ์กับดัชนี glycemic ควบคุมปริมาณไขมันได้
อาหารกลุ่มวิเคราะห์พบว่า ปริมาณเนื้อแดงถูกบวก correlated กับอินซูลิน (r = 0.077, P = 0.005) และความไวของอินซูลิน (r = 0.067, P = 0.014) แต่ไม่เลือดน้ำตาลกลูโคส (r = 0.051, P = 0.062) ในผู้เรียน nondiabetic เพิ่มเติม การวิเคราะห์การถดถอยหลายยืนยันที่บริโภคเนื้อแดงมีสัมพันธ์เชิงบวกกับดัชนีทั้งหมดของ glycemic ควบคุม เช่น น้ำตาลในเลือด (±สัมประสิทธิ์β SE: 0.52 ± 0.25, P = 0.04), อินซูลิน (0.30 ± 0.15, P = 0.04), และความไวของอินซูลิน (0.17 ± 0.08, P = 0.036) ในผู้ป่วย nondiabetic หลังจากปรับเพศ อายุ และ BMI นอกจากนี้ การ52-mg/dl ระดับน้ำตาลในเลือดเพิ่มขึ้นและการเพิ่มขึ้น 0.3-μU/ml ในอินซูลินถูกตรวจสอบการให้บริการทุกวันของเนื้อแดงที่ใช้
ปลาบริโภคถูกยังบวก correlated กับน้ำตาลในเลือด (r = 0.062, P = 0.026), อินซูลิน (r = 0.067, P = 0.016), และความไวของอินซูลิน (r = 0.067, P = 0.015) ในผู้ป่วย nondiabetic อย่างไรก็ตาม นี้ความสัมพันธ์เป็นสำคัญหลังการปรับปรุงสำหรับเพศ อายุ และ BMI ของผู้เรียน
ถึงแม้ว่าปริมาณนมได้เชื่อมโยงกับดัชนีควบคุม glycemic ในคนเป็นโรคเบาหวาน และ nondiabetic วิเคราะห์การถดถอยหลายเปิดเผยความสัมพันธ์แข็งแกร่งบวกระหว่างปริมาณนมสดและน้ำตาลในเลือด (±สัมประสิทธิ์β SE: 16.28 ± 8.27, P = 0.05) และอินซูลิน (9.45 ± 4.80, P = 005) แต่ไม่ความไวอินซูลินในผู้ป่วยโรคเบาหวาน หลังการปรับปรุงสำหรับเพศ อายุ และ BMI ของผู้เรียน ถูกสังเกตแนวโน้มสำหรับความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างการบริโภคไก่และความไวของอินซูลิน (r = 0.170, P = 0.06) แต่กลูโคสหรืออินซูลินในผู้ป่วยโรคเบาหวานในลักษณะตอบสนองต่อยาขึ้นอยู่กับเลือกไม่ ถึงแม้ว่ามีแนวโน้มแข็งแกร่งในการใช้กินเพื่อจะบวก correlated กับอินซูลิน (r = 0.054, P = 0.05) ในผู้เข้าร่วม nondiabetic สมาคมนี้เป็นสำคัญหลังการปรับปรุงสำหรับเพศ อายุ และ BMI ของผู้เรียน ทั้งหมดอาหารอื่น ๆ เช่นโยเกิร์ต สัตว์ปีก ชีส ผัก ผลไม้ไม่สัมพันธ์กับดัชนีของ glycemic ควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชนิดที่ 2 ความชุกโรคเบาหวานเป็น 210 จาก 3,042 (6.9%) ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นถึงลักษณะของผู้เข้าร่วม ผู้ป่วยโรคเบาหวานมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคอ้วน (p <0.0001) และร่างกายไม่ได้ใช้งาน (P <0.05) และมีที่คล้ายกันรวมและ LDL คอเลสเตอรอลลดคอเลสเตอรอล HDL (P <0.001) ไตรกลีเซอไรด์สูงขึ้น (P <0.001) และความดันโลหิต (p <0.001) และระดับสูงกว่าผู้ป่วยที่ไม่เป็นเบาหวาน ผู้ป่วยเบาหวานมีระดับอินซูลินที่สูงขึ้น (P <0.001) และความไวของอินซูลินลดลง (P <0.001) ผู้ป่วยที่ไม่เป็นเบาหวานกว่า การรักษาโรคเบาหวานได้รับการดังต่อไปนี้เฉพาะในอาหารพิเศษ (33%) ในอาหารและการรักษาทางเภสัชวิทยา (53%) และในอาหารและอินซูลิน (14%) ผู้เข้าร่วมและผู้ป่วยโรคเบาหวานไม่ได้เป็นเบาหวานมีพลังงานและการบริโภค macronutrient ที่คล้ายกัน
และการบริโภคโปรตีนคาร์โบไฮเดรตที่ไม่เกี่ยวข้องกับน้ำตาลในเลือดอินซูลินหรือความไวของอินซูลินโดยไม่คำนึงถึงของโรคเบาหวาน การบริโภคไขมันมีความสัมพันธ์ผกผันกับอินซูลิน (r = -0.075, P <0.05) และความไวของอินซูลิน (r = -0.07, p <0.05) โดยเฉพาะในผู้เข้าร่วมที่ไม่เป็นเบาหวาน แต่หลังจากปรับสำหรับเพศอายุและค่าดัชนีมวลกายของผู้เข้าร่วมไขมัน การบริโภคก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดดัชนี
การวิเคราะห์กลุ่มอาหารที่แสดงให้เห็นว่าการบริโภคเนื้อแดงมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับอินซูลิน (r = 0.077, P = 0.005) และความไวของอินซูลิน (r = 0.067, P = 0.014) แต่ไม่น้ำตาลในเลือด (r = 0.051, p = 0.062) ในผู้เข้าร่วมที่ไม่เป็นเบาหวาน การวิเคราะห์การถดถอยอีกหลายยืนยันว่าการบริโภคเนื้อแดงมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับดัชนีทั้งหมดของการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดเช่นระดับน้ำตาลในเลือด (ค่าสัมประสิทธิ์β± SE: 0.52 ± 0.25, P = 0.04) อินซูลิน (0.30 ± 0.15, P = 0.04) และ ความไวของอินซูลิน (0.17 ± 0.08, P = 0.036) ในผู้ป่วยที่ไม่เป็นเบาหวานหลังจากปรับสำหรับเพศอายุและค่าดัชนีมวลกาย นอกจากนี้การเพิ่มขึ้นของ 0.52-mg/dl ในระดับน้ำตาลในเลือดและเพิ่ม0.3-μU/mlในอินซูลินเป็นข้อสังเกตสำหรับทุกบริการในชีวิตประจำวันของเนื้อแดงที่บริโภค
ปริมาณปลายังมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับระดับน้ำตาลในเลือด (r = 0.062, P = 0.026) อินซูลิน (r = 0.067, P = 0.016) และความไวของอินซูลิน (r = 0.067, P = 0.015) ในผู้ป่วยที่ไม่เป็นเบาหวาน แต่ความสัมพันธ์นี้ได้กลายเป็นที่ไม่มีนัยสำคัญหลังจากการปรับสำหรับเพศอายุและค่าดัชนีมวลกายของผู้เข้าร่วม
ถึงแม้ว่าการบริโภคนมทั้งไม่ได้มีความสัมพันธ์กับดัชนีของการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดในผู้เข้าร่วมทั้งผู้ป่วยโรคเบาหวานและไม่เป็นเบาหวาน, การวิเคราะห์เปิดเผยความสัมพันธ์เชิงบวกที่แข็งแกร่งระหว่างการบริโภคนมทั้ง และระดับน้ำตาลในเลือด (ค่าสัมประสิทธิ์β± SE: 16.28 ± 8.27, P = 0.05) และอินซูลิน (9.45 ± 4.80, P = 0.05) แต่ไม่ความไวของอินซูลินในผู้ป่วยเบาหวานหลังจากที่ปรับสำหรับเพศอายุและค่าดัชนีมวลกายของผู้เข้าร่วม นอกจากนี้แนวโน้มความสัมพันธ์ทางบวกก็สังเกตเห็นระหว่างการบริโภคไก่และความไวของอินซูลิน (r = 0.170, P = 0.06) แต่ไม่กลูโคสอินซูลินหรือการคัดเลือกในผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวานในลักษณะที่ขึ้นอยู่กับปริมาณการตอบสนอง แม้ว่าจะมีแนวโน้มที่แข็งแกร่งสำหรับการบริโภคของพืชตระกูลถั่วที่จะมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับอินซูลิน (r = 0.054, P = 0.05) ผู้เข้าร่วมที่ไม่เป็นเบาหวานสมาคมนี้ได้กลายเป็นที่ไม่มีนัยสำคัญหลังจากการปรับสำหรับเพศอายุและค่าดัชนีมวลกายของผู้เข้าร่วม ทั้งหมดอาหารอื่น ๆ เช่นโยเกิร์ต, สัตว์ปีก, ชีส, ผักหรือผลไม้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับใด ๆ ของดัชนีของการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความชุกของเบาหวานชนิดที่ 2 คือ 210 จาก 3042 ( 6.9% ) ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นถึงลักษณะของผู้เข้าร่วม . ผู้ป่วยโรคเบาหวานมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคอ้วน ( p < 0.0001 ) และร่างกายที่ใช้งาน ( p < 0.05 ) และมีทั้งหมดที่คล้ายกันและคอเลสเตอรอล ลด HDL คอเลสเตอรอล ( p < 0.001 ) , ไตรกลีเซอไรด์สูงกว่า ( P < 0.001 ) และความดันโลหิต ( P < 0.001 ) และระดับกว่าผู้ป่วยที่ nondiabetic .ผู้ป่วยเบาหวานที่มีระดับอินซูลินที่สูงขึ้น ( p < 0.001 ) และลดความไวต่ออินซูลิน ( p < 0.001 ) มากกว่าผู้ป่วย nondiabetic . การรักษาเบาหวานมีดังนี้ : เฉพาะอาหารพิเศษ ( 33% ) ในอาหารและการรักษาทางเภสัชวิทยา ( 53% ) และในอาหารและอินซูลิน ( 14% ) เบาหวาน และจากผู้เข้าร่วมได้พลังงานใกล้เคียงกัน และอาหาร 2 .
โปรตีนและคาร์โบไฮเดรตในอาหารไม่มีความสัมพันธ์กับระดับน้ำตาลในเลือด , อินซูลิน , หรือความไวของอินซูลินที่ไม่เป็นเบาหวาน การบริโภคไขมันมีความสัมพันธ์ผกผันกับอินซูลิน ( r = -0.075 , p < 0.05 ) และความไวของอินซูลิน ( r = -0.07 , P < 0.05 ) เฉพาะใน nondiabetic เข้าร่วม แต่หลังจากปรับสำหรับเพศ อายุ และค่าดัชนีมวลกายของผู้เข้าร่วมการบริโภคไขมันไม่สัมพันธ์กับดัชนีการควบคุมระดับน้ำตาล .
วิเคราะห์กลุ่มอาหาร พบว่า ปริมาณเนื้อแดงมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับอินซูลิน ( r = 0.077 , P = 0.005 ) และความไวของอินซูลิน ( r = 0.074 , p = 0.014 ) แต่ไม่ใช่เลือดกลูโคส ( r = 0.051 , p = 0.062 ) ใน nondiabetic ผู้เข้าร่วมการวิเคราะห์การถดถอยเพิ่มเติมยืนยันว่า การบริโภคเนื้อแดงมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับดัชนีของการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด ( เช่น สัมประสิทธิ์บีตา±เซ : 0.52 ± 0.25 , p = 0.04 ) อินซูลิน ( 0.30 ± 0.15 , p = 0.04 ) และความไวของอินซูลิน ( 0.17 ± 0.08 , p = 0.036 ) ในผู้ป่วย nondiabetic หลังจากปรับสำหรับเพศ อายุ และดัชนีมวลกาย นอกจากนี้ , 052 mg / dL เพิ่มกลูโคสในเลือดและ 0.3 - μ U / ml เพิ่มอินซูลิน พบว่าทุกบริการประสีแดงเนื้อบริโภค
การบริโภคปลาก็มีความสัมพันธ์กับระดับน้ำตาลในเลือด ( r = 0.062 , p = 0.026 ) อินซูลิน ( r = 0.074 , p = 0.016 ) และความไวของอินซูลิน ( r = 0.074 , p = 0.015 ) ในผู้ป่วย nondiabetic . อย่างไรก็ตาม สมาคมนี้ก็ไม่สำคัญหลังจากปรับสำหรับเพศ อายุและค่าดัชนีมวลกายของผู้เข้าร่วม
แม้ว่าการบริโภคนมทั้งหมดมีความสัมพันธ์กับดัชนีของการควบคุมระดับน้ำตาลในผู้ป่วยเบาหวานและผู้เข้าร่วม nondiabetic การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ พบแข็งแรงบวกความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคนมและเลือดกลูโคส ( สัมประสิทธิ์บีตา±เซ : 16.28 ± 8.27 , p = 0.05 ) และอินซูลิน ( 9.45 ± 4.80 , p = 005 ) แต่ความไวของอินซูลินในผู้ป่วยโรคเบาหวาน หลังจากปรับสำหรับเพศ อายุ และค่าดัชนีมวลกายของผู้เข้าร่วม นอกจากนี้ แนวโน้มความสัมพันธ์ พบว่าระหว่างการบริโภคไก่และความไวของอินซูลิน ( r = 0.170 , p = 0.06 ) แต่ไม่ใช่กลูโคสหรืออินซูลินในผู้ป่วยเบาหวาน ในความคิดเห็น โดยขึ้นอยู่กับลักษณะแม้ว่าจะมีแนวโน้มที่แข็งแกร่งสำหรับการใช้พืชตระกูลถั่วมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับอินซูลิน ( r = 0.054 , p = 0.05 ) ใน nondiabetic เข้าร่วมสมาคมนี้ก็ไม่สำคัญหลังจากปรับสำหรับเพศ อายุ และค่าดัชนีมวลกายของผู้เข้าร่วม อาหารอื่น ๆทั้งหมด เช่น โยเกิร์ต , สัตว์ปีก , ชีส , ผักหรือผลไม้ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับใด ๆของดัชนีของการควบคุมระดับน้ำตาล .