Marine mammals have stiffened upper

Marine mammals have stiffened upper airways that resist compression
and verycompliant rib cages (Leith, 1979). This anatomical
adaptation is thought to result in a compression of the chest during
diving which causes air from the compliant alveoli to move into the
rigid upper airways (Scholander, 1940). As the alveoli collapse the
rate of gas exchange decreases. Based on this adaptation, simple
attempts at modelling gas exchange at depth have made two
assumptions: (1) the lungs collapse at shallow predictable depths
based on an idealized view of the respiratory system and (2) gas
exchange ceases when all alveoli are collapsed (Fahlman et al.,
2006; Falke et al., 1985; Ridgway and Howard, 1979; Stephenson,
2005). Lung collapse depth has been modelled using an idealized
non-compressible trachea and infinitely compliant lung, similar to
how a thin rubber balloon connected to a rigid pipe behaves under
pressure (Denison and Kooyman, 1973; Stephenson, 2005). Consequently,
alveolar collapse can be estimated from Boyle’s law as
Pcoll = (VA,o + VD,o)PsurfaceV−1
D,o, where Pcoll is the ambient pressure
at which collapse occurs, Psurface is the ambient pressure before the
animal dives, VA,o is diving alveolar volume and VD,o the volume
of the incompressible dead space. Using this equation, Scholander
(1940) predicted that an animal could alter it’s alveolar collapse
depth by varying its initial diving lung volume, and thereby VA,o.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเลมี stiffened บินบนที่ต่อต้านการบีบอัดและกรงซี่โครง verycompliant (เลธ 1979) กายวิภาคนี้ปรับตัวเป็นความคิดที่จะทำการบีบอัดของหน้าอกระหว่างดำน้ำซึ่งทำให้อากาศจาก alveoli ตามเพื่อย้ายไปยังเข้มงวดด้านการบิน (Scholander, 1940) Alveoli ยุบตัวอัตราการแลกเปลี่ยนก๊าซลดลง ตามนี้ปรับ ง่ายความพยายามในการสร้างแบบจำลองที่แลกเปลี่ยนก๊าซที่ลึกได้ 2สมมติฐาน: (1) ปอดยุบที่ลึกตื้นได้ตามมุมมอง idealized ของระบบทางเดินหายใจและก๊าซ (2)แลกยุติเมื่อ alveoli ทั้งหมดถูกยุบ (Fahlman et al.,ปี 2006 Falke และ al., 1985 Ridgway และ Howard, 1979 สตีเฟนสัน2005) . ปอดยุบลึกได้แล้วคือ แบบจำลองใช้เป็น idealizedลมที่อัดตัวไม่ได้และตามเพียบปอด คล้ายกับวิธีการทำงานของบอลลูนยางบาง ๆ ที่เชื่อมต่อกับท่อแข็งภายใต้ความดัน (เดนิสสันและ Kooyman, 1973 สตีเฟนสัน 2005) ดังนั้นเสียงยุบความจากกฎหมายของบอยล์เป็นPcoll = (VA, o + VD, o) PsurfaceV−1D, o ที่ Pcoll คือ ความดันที่สภาวะที่ยุบที่เกิดขึ้น Psurface คือ ความดันที่สภาวะก่อนการสัตว์ dives, VA, o คือการดำน้ำระดับเสียงเสียงและ VD โอ ไดรฟ์ข้อมูลพื้นที่ตาย incompressible ใช้สมการนี้ Scholander(1940) คาดการณ์ว่า สัตว์สามารถเปลี่ยนของเสียงยุบความลึก โดยเริ่มต้นดำน้ำปอดปริมาณ แตกต่างกัน และดังนั้นจึง VA, o

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเลได้แข็งทื่อทางเดินหายใจส่วนบนที่ต่อต้านการบีบอัดและกรงซี่โครง verycompliant (ลีธ์ 1979) นี้ทางกายวิภาคการปรับตัวที่คิดว่าจะส่งผลให้มีการบีบอัดของหน้าอกในระหว่างการดำน้ำซึ่งเป็นสาเหตุของอากาศจากถุงลมตามที่จะย้ายเข้าไปในทางเดินหายใจส่วนบนแข็ง(Scholander, 1940) ในฐานะที่เป็นถุงลมยุบอัตราแลกเปลี่ยนก๊าซลดลง ขึ้นอยู่กับการปรับตัวนี้ง่ายพยายามที่จะแลกเปลี่ยนก๊าซการสร้างแบบจำลองที่ระดับความลึกได้ทำให้สองสมมติฐาน(1) การล่มสลายของปอดที่ระดับความลึกที่คาดการณ์ตื้นขึ้นอยู่กับมุมมองที่เงียบสงบของระบบทางเดินหายใจและ(2) ก๊าซแลกเปลี่ยนสิ้นสุดลงเมื่อถุงลมทั้งหมดจะทรุดตัวลง( Fahlman, et al. 2006; Falke et al, 1985;. Ridgway และโฮเวิร์ด, 1979; สตีเฟนสัน, 2005) ความลึกของการล่มสลายของปอดได้รับรูปแบบการใช้ที่เงียบสงบหลอดลมที่ไม่อัดและปอดตามอนันต์คล้ายกับวิธีบอลลูนยางบางๆ เชื่อมต่อกับท่อแข็งจะทำงานภายใต้ความดัน(เดนิสันและ Kooyman 1973; สตีเฟนสัน, 2005) ดังนั้นการล่มสลายถุงสามารถประมาณได้จากกฎของ Boyle เป็น Pcoll = (VA, o + VD, o) PsurfaceV-1 D, o ที่ Pcoll เป็นความดันบรรยากาศที่ล่มสลายเกิดขึ้นPsurface เป็นความดันบรรยากาศก่อนที่จะดำน้ำสัตว์VA, o ปริมาณถุงดำน้ำและ VD, o ปริมาณของพื้นที่ตายอัด โดยใช้สมการนี้ Scholander (1940) คาดการณ์ว่าเป็นสัตว์ที่สามารถปรับเปลี่ยนก็ล่มสลายถุงลึกโดยการเปลี่ยนแปลงปริมาณปอดดำน้ำเป็นครั้งแรกและจึงVA, o

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเลได้แข็งตึงบนสายการบินที่ต่อต้านการบีบอัดและซี่โครงกรง (
verycompliant ลีท , 1979 ) การปรับตัวกายวิภาค
นี้เป็นความคิดที่จะส่งผลในการบีบหน้าอกระหว่าง
ดำน้ำซึ่งทำให้อากาศจากถุงลม ยินยอมที่จะย้ายเข้า
แข็งบน แอร์เวย์ ( scholander 1940 ) เป็นถุงลมยุบ
ลดอัตราการแลกเปลี่ยนก๊าซ ขึ้นอยู่กับการปรับตัวนี้ ง่ายๆ
ความพยายามในการแลกเปลี่ยนก๊าซที่ความลึกได้ 2
สมมติฐาน ( 1 ) ปอดยุบ ที่ความลึกตื้นได้
ขึ้นอยู่กับมุมมองในอุดมคติของระบบทางเดินหายใจ และ ( 2 ) การแลกเปลี่ยนแก๊ส
สิ้นสุดเมื่อถุงลมยุบ ( ฟาห์ลแมน et al . ,
2006 ; ฟาลเก้ et al . , 1985 ; ริดจ์เวย์ และ โฮเวิร์ด , 1979 ; สตีเฟนสัน
, 2005 ) ความลึกยุบปอดได้จำลองการใช้อุดมคติ
ไม่อัดขยายหลอดลม และปอด ยินยอมเหลือหลาย คล้ายกับ
วิธีบางยางลูกโป่งเชื่อมต่อกับท่อแข็งทำงานภายใต้ความดัน ( เดนิสัน และ kooyman
1973 ; สตีเฟนสัน , 2005 ) โดย
เบ้ายุบสามารถประมาณได้จากกฎของบอยล์เป็น
pcoll = ( VA , O ของ psurfacev − 1
, o ) D , o , ที่ pcoll เป็นบรรยากาศความดัน
ที่ถล่มเกิดขึ้นpsurface เป็นแรงกดดันรอบข้างก่อน
สัตว์ดำน้ำ , VA , O คือดำน้ำเบ้าปริมาตรและวีดีโอปริมาณ
ของ Dead Space อัด . การใช้สมการ scholander
( 1940 ) คาดการณ์ว่า สัตว์สามารถปรับเปลี่ยนมันลึกยุบ
เบ้าปริมาตรปอดที่เริ่มต้นของการดำน้ำ และงบ VA , O