Economic responsibilities:The first

Economic responsibilities:

The first criterion of social responsibility is economic responsibility. The business institution is, above all, the basic economic unit of society. Its responsibility is to produce goods and services that a society wants and to maximise profit for its owners and shareholders. Economic responsibilities, carried to the extreme, is called profit-maximizing view; it was advocated by Nobel economist Milton Friedman. This view argued that a company should be operated on a profit-oriented basis, with its sole mission to increase its profits so long as is stays withing the rule of the game.

The purely profit-maximizing view is no longer considered an adequate criterion of performance in the world in general. Treating economic gain in the social as the only social responsibility can lead companies into trouble.

Legal responsibilities

All modern societies lay down ground rules, laws and regulations that businesses are expected to follow. Legal responsibility defines what society deems as important with respect to appropriate corporate behavior. Businesses are expected to fulfil their economic goals within the legal framework. Legal requirements are imposed by local councils, state and federal governments and their regulating agencies. Organizations that knowingly break the law are poor performers in this category. Intentionally manufacturing defective goods or billing a client for work not done is illegal. Legal sanctions may include embarrassing public apologies or corporate ‘confessions’.

Ethical responsibilities

Ethical responsibility include behavior that is not necessarily codified into law and may not serve the organization’s direct economic interests. To be ethical, organization’s decision makers should act with equity, fairness and impartiality, respect the rights of individuals, and provide different treatments of individual only when differences between them are relevant to the organization’s goals and tasks. Unethical behavior occurs when decisions enable an individual or organization to gain expense of society.

Discretionary responsibilities

Discretionary responsibility is purely voluntary and guided by an organization’s desire to make social contributions not mandated by economics, laws or ethics. Discretionary activities include generous philanthropic contributions that offer no payback to the organization and are not expected. Discretionary responsibility is the highest criterion of social responsibility, because it goes beyond societal expectations to contribute to the community’s welfare.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรับผิดชอบทางเศรษฐกิจ:เงื่อนไขแรกของสังคมเป็นความรับผิดชอบทางเศรษฐกิจ สถาบันธุรกิจได้ เหนือทั้งหมด หน่วยเศรษฐกิจพื้นฐานของสังคม ความรับผิดชอบที่จะผลิตสินค้าและบริการที่สังคมต้อง การเพิ่มกำไรของเจ้าของและผู้ถือหุ้น รับผิดชอบทางเศรษฐกิจ ดำเนินการมาก เรียกว่ากำไรเพิ่มดู มันถูก advocated โดยนักเศรษฐศาสตร์รางวัลโนเบลมิลตันฟรีดแมน มุมมองนี้โต้เถียงว่า บริษัทควรดำเนินการบนพื้นฐานที่มุ่งเน้นกำไร พร้อมกับเพิ่มของผลกำไรดังนั้นภารกิจแต่เพียงผู้เดียว ยาวเป็นเป็นอยู่แหล่งกฎของเกมดูเพียงอย่างเดียวกำไรเพิ่มว่าไม่เป็นเงื่อนไขเพียงพอประสิทธิภาพในโลกทั่วไป รักษากำไรทางเศรษฐกิจในสังคมเป็นเพียงสังคมสามารถนำบริษัทเป็นเรื่องความรับผิดชอบตามกฎหมายสังคมสมัยใหม่ทั้งหมดวางลงพื้นดินกฎ กฎหมาย และกฎระเบียบที่ธุรกิจต้องทำตาม ความรับผิดชอบตามกฎหมายกำหนดว่าสังคมเห็นว่าความสำคัญกับลักษณะการทำงานขององค์กรที่เหมาะสม ธุรกิจจะต้องตอบสนองเป้าหมายทางเศรษฐกิจภายใต้กรอบกฎหมาย ข้อกำหนดทางกฎหมายที่กำหนด โดยสภาท้องถิ่น รัฐ และรัฐบาลกลาง และหน่วยงานกำกับดูแลของพวกเขา องค์กรที่ขัดต่อกฎหมายเจตนาเป็นนักแสดงที่ดีในหมวดหมู่นี้ ตั้งใจผลิตสินค้าที่มีตำหนิหรือไคลเอนต์สำหรับงานที่ไม่ทำการเรียกเก็บเงินไม่ถูกต้อง ลงโทษตามกฎหมายอาจมีโทษอายสาธารณะหรือองค์กร 'เสน่ห์รักสาว'จริยธรรมความรับผิดชอบจริยธรรมความรับผิดชอบรวมถึงพฤติกรรมที่เป็นไม่จำเป็นต้อง ประมวลกฎหมายสูงเป็นกฎหมาย และไม่อาจให้ผลประโยชน์ด้านเศรษฐกิจขององค์กรโดยตรง จริยธรรม การตัดสินใจขององค์กรที่ผู้ผลิตควรดำเนินการกับหุ้น ธรรม และ เมตตา เคารพสิทธิของบุคคล และให้การรักษาแตกต่างกันของแต่ละเฉพาะเมื่อความแตกต่างเกี่ยวข้องกับเป้าหมายและภารกิจขององค์กร พฤติกรรมศีลธรรมเกิดขึ้นเมื่อตัดสินใจใช้บุคคลหรือองค์กรจะได้รับค่าใช้จ่ายของสังคมความรับผิดชอบ discretionaryความรับผิดชอบ discretionary เป็นความสมัครใจเพียงอย่างเดียว และแนะนำตามความต้องการขององค์กรเพื่อสร้างสรรสังคมไม่บังคับ โดยเศรษฐศาสตร์ กฎหมาย หรือจริยธรรม กิจกรรม discretionary รวมผลงาน philanthropic ใจดีที่มีไม่คืนทุนกับองค์กร และไม่คาดว่า ความรับผิดชอบ discretionary เป็นเกณฑ์สูงสุดของสังคม เนื่องจากมันเกินกว่าความคาดหวังที่นิยมจะนำไปสู่สวัสดิการของชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรับผิดชอบทางเศรษฐกิจเกณฑ์แรกของความรับผิดชอบต่อสังคมเป็นความรับผิดชอบทางเศรษฐกิจ สถาบันธุรกิจคือเหนือสิ่งอื่นใดหน่วยพื้นฐานทางเศรษฐกิจของสังคม มีหน้าที่รับผิดชอบในการผลิตสินค้าและบริการที่สังคมต้องการและเพื่อเพิ่มผลกำไรสำหรับเจ้าของและผู้ถือหุ้น ความรับผิดชอบทางเศรษฐกิจดำเนินไปมากจะเรียกว่ามุมมองที่กำไรสูงสุด; มันถูกสนับสนุนโดยนักเศรษฐศาสตร์รางวัลโนเบลมิลตันฟรีดแมน มุมมองนี้เป็นที่ถกเถียงกันว่า บริษัท ควรจะดำเนินการบนพื้นฐานที่มุ่งเน้นกำไรกับภารกิจ แต่เพียงผู้เดียวในการเพิ่มผลกำไรของตนตราบใดที่เป็นการเข้าพักภายในกฎของเกม. มุมมองอย่างหมดจดกำไรสูงสุดเป็นที่ยอมรับว่าไม่มีเกณฑ์ที่เพียงพอของ ประสิทธิภาพการทำงานในโลกโดยทั่วไป กำไรจากการรักษาทางเศรษฐกิจในสังคมเป็นเพียงความรับผิดชอบต่อสังคมสามารถนำ บริษัท เข้าสู่ปัญหา. ความรับผิดชอบทางกฎหมายสังคมสมัยใหม่ทั้งหมดวางกฎพื้นฐานกฎหมายและระเบียบข้อบังคับว่าธุรกิจที่คาดว่าจะทำตาม ความรับผิดชอบทางกฎหมายกำหนดสิ่งที่สังคมเห็นความสำคัญเช่นที่เกี่ยวกับพฤติกรรมองค์กรที่เหมาะสม ธุรกิจที่คาดว่าจะบรรลุเป้าหมายทางเศรษฐกิจของพวกเขาภายในกรอบของกฎหมาย ข้อกำหนดทางกฎหมายที่กำหนดโดยสภาท้องถิ่นรัฐและรัฐบาลและหน่วยงานกำกับดูแลของพวกเขา องค์กรที่มีเจตนาทำผิดกฎหมายเป็นนักแสดงที่น่าสงสารในหมวดหมู่นี้ จงใจผลิตสินค้าชำรุดหรือการเรียกเก็บเงินของลูกค้าสำหรับการทำงานไม่ได้ทำผิดกฎหมาย การลงโทษทางกฎหมายอาจรวมถึงการขอโทษประชาชนหรือองค์กรที่น่าอาย 'คำสารภาพ'. ความรับผิดชอบทางจริยธรรมความรับผิดชอบทางจริยธรรมรวมถึงพฤติกรรมที่ไม่ได้ทำเป็นจำเป็นต้องเป็นกฎหมายและอาจจะไม่ทำหน้าที่ขององค์กรผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจโดยตรง การจะมีจริยธรรมผู้มีอำนาจตัดสินใจขององค์กรควรทำหน้าที่ที่มีส่วนได้เสียเป็นธรรมและเป็นกลางเคารพสิทธิของบุคคลและให้การรักษาที่แตกต่างกันของแต่ละบุคคลเฉพาะเมื่อความแตกต่างระหว่างพวกเขามีความเกี่ยวข้องกับเป้าหมายขององค์กรและงาน พฤติกรรมที่ผิดจรรยาบรรณเกิดขึ้นเมื่อตัดสินใจช่วยให้บุคคลหรือองค์กรที่จะได้รับค่าใช้จ่ายของสังคม. รับผิดชอบการตัดสินใจรับผิดชอบต่อการตัดสินใจล้วนเป็นความสมัครใจและได้รับคำแนะนำจากความปรารถนาขององค์กรเพื่อให้มีส่วนร่วมทางสังคมไม่ได้รับคำสั่งจากเศรษฐศาสตร์กฎหมายหรือจริยธรรม กิจกรรมการตัดสินใจรวมถึงการมีส่วนร่วมการกุศลใจกว้างที่มีการคืนทุนให้กับองค์กรใด ๆ และไม่ได้คาดว่า ความรับผิดชอบในการตัดสินใจเป็นเกณฑ์สูงสุดของความรับผิดชอบต่อสังคมเพราะมันนอกเหนือไปจากความคาดหวังของสังคมมีส่วนร่วมในการจัดสวัสดิการชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรับผิดชอบทางเศรษฐกิจ :

เกณฑ์แรกของความรับผิดชอบต่อสังคม มีความรับผิดชอบมากขึ้น สถาบันธุรกิจ , ทั้งหมดข้างต้น , หน่วยเศรษฐกิจพื้นฐานของสังคม ความรับผิดชอบของตน เพื่อผลิตสินค้าและบริการ ที่สังคมต้องการ และเพิ่มผลกำไรให้กับเจ้าของและผู้ถือหุ้น ความรับผิดชอบทางเศรษฐกิจ กระทำให้มาก เรียกว่ากำไรสูงสุดในมุมมองมันสนับสนุนโดยนักเศรษฐศาสตร์รางวัลโนเบล มิลตัน ฟรีดแมน . มุมมองนี้แย้งว่า บริษัทควรดำเนินการในกำไรที่มุ่งเน้น แต่เพียงผู้เดียวของพื้นฐาน กับภารกิจเพื่อเพิ่มผลกำไรของตราบเท่าที่มันอยู่ภายในกฎของเกม

หมดจดกำไรเพิ่ม วิว ถือว่าไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอ เกณฑ์ของโลกทั่วไปการรักษาเศรษฐกิจได้รับในสังคมเป็นเพียงความรับผิดชอบต่อสังคม สามารถนำ บริษัท เข้าสู่ปัญหา

กฏหมาย

ทุกสังคมสมัยใหม่ วาง กฎ กฎหมาย และกฎระเบียบที่ธุรกิจที่คาดว่าจะตามมา ความรับผิดชอบตามกฎหมายกำหนดสิ่งที่สังคมเห็นความสำคัญเกี่ยวกับพฤติกรรมขององค์กรที่เหมาะสมธุรกิจที่คาดว่าจะตอบสนองเป้าหมายทางเศรษฐกิจของพวกเขาภายในกรอบกฎหมาย กฎหมายกำหนด โดยเทศบาลท้องถิ่นรัฐและรัฐบาลกลางรัฐบาลและควบคุมหน่วยงาน องค์กรที่เจตนาฝ่าฝืนกฎหมายจน การแสดงประเภทนี้ ตั้งใจผลิตสินค้ามีข้อบกพร่องหรือการเรียกเก็บเงินลูกค้า งานไม่เสร็จ มันผิดกฎหมายการลงโทษทางกฎหมายอาจรวมถึงขอโทษประชาชนที่น่าอายหรือคำสารภาพขององค์กร ' '

จริยธรรมความรับผิดชอบ

จริยธรรมความรับผิดชอบรวมถึงพฤติกรรมที่ไม่จําเป็นต้อง codified ในกฎหมายและไม่อาจให้บริการขององค์กรโดยตรงทางเศรษฐกิจ ความสนใจ เป็นจริยธรรมขององค์กรการตัดสินใจควรแสดงความเป็นกลาง ความเป็นธรรม ความยุติธรรม และการเคารพสิทธิของบุคคลและให้การรักษาที่แตกต่างกันของแต่ละบุคคลเมื่อความแตกต่างระหว่างพวกเขาเกี่ยวข้องกับเป้าหมายขององค์กรและงาน พฤติกรรมที่ผิดจรรยาบรรณเกิดขึ้นเมื่อตัดสินใจที่ช่วยให้บุคคลหรือองค์กรที่จะได้รับค่าใช้จ่ายของสังคม ความรับผิดชอบ



)ความรับผิดชอบผูกพันหมดจดโดยสมัครใจ และนำทางโดยความปรารถนาขององค์กรเพื่อให้สังคมมีส่วนร่วมไม่บังคับโดยเศรษฐศาสตร์ กฎหมาย หรือจริยธรรม กิจกรรมต่างๆ ( รวมถึงผลงานกุศลเผื่อแผ่ที่ให้ไม่คืนทุนให้กับองค์กร และไม่คาด ความรับผิดชอบผูกพันเป็นเกณฑ์สูงสุดของความรับผิดชอบต่อสังคมเพราะมันนอกเหนือไปจากความคาดหวังของสังคม เพื่อสนับสนุนสวัสดิการของชุมชน