Figure 1 shows a simulated inspecti

Figure 1 shows a simulated inspection configuration in normal incidence where a scan was performed by moving
the probe from a distance of 100m of the block to a distance of 0mm. The side drilled hole is at a 15mm depth.
Results show that the ray-based method is in better agreement with finite elements than the plane-wave
approximation, especially in the near field. This is interpreted as a consequence of the better accounting of the
effects on probe aperture, which increases in the near-field, by the ray-based method.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 1 แสดงการกำหนดค่าการตรวจสอบจำลองในอุบัติการณ์ปกติที่ทำการสแกน โดยการเคลื่อนไหววัดจากระยะ 100 เมตรของบล็อกไประยะ 0 มม. ข้างหลุมเจาะความลึก 15 มม.ผลลัพธ์แสดงว่า วิธีการใช้รังสีในข้อตกลงที่ดีกับองค์ประกอบของมีจำกัดกว่าคลื่นระนาบประมาณ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในใกล้ นี้ถูกตีความว่าเป็นผลมาจากดีขึ้นบัญชีของการผลการรบรูรับแสง ซึ่งเพิ่มขึ้นในที่ใกล้เคียง โดยวิธีการใช้รังสี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 1 แสดงการกำหนดค่าการตรวจสอบจำลองในอุบัติการณ์ปกติที่สแกนได้ดำเนินการโดยการย้าย
การสอบสวนจากระยะ 100 เมตรของบล็อกเป็นระยะทางถึง 0mm หลุมเจาะด้านข้างเป็นที่ระดับความลึก 15 มม.
ผลปรากฏว่าวิธีการที่เรย์ตามที่อยู่ในข้อตกลงที่ดีขึ้นกับองค์ประกอบ จำกัด กว่าเครื่องบินคลื่น
ประมาณโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตใกล้ นี้ถูกตีความว่าเป็นผลมาจากการที่ดีขึ้นของบัญชีที่
มีผลต่อการสอบสวนรูรับแสงที่เพิ่มขึ้นในใกล้สนามโดยวิธีเรย์ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 1 แสดงการตรวจสอบการตั้งค่าในการสแกนปกติที่กระทำโดยย้ายการสอบสวนจากระยะ 100m ของบล็อกระยะ 0mm . ข้างรูเจาะอยู่ที่ 15 มม. ความลึกผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าวิธีการที่ใช้เรย์อยู่ในข้อตกลงที่ดีกับองค์ประกอบจำกัดกว่าคลื่นระนาบการประมาณค่า , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตใกล้ นี่คือการตีความเป็นผลดีกว่าการบัญชีของผลการตรวจสอบค่ารูรับแสงที่เพิ่มขึ้นในระบบ Bluetooth โดยวิธีตามเรย์