I was always the kid that didn’t ta

I was always the kid that didn’t talk. The kid that watched the world go by. I was the kid who acted apathetic just so I didn’t have to get involved. I didn’t want to be seen. I just wanted to float by. A ghost. But gradually, I guess something in me changed. Flash. Bang. A spark lit me up from the inside. The girl who once was transparent shined. The weirdest part was that, all of a sudden, I realized I’d wanted to be seen all along. I just never wanted to ask.
Not that anybody straight up “asks” for attention. In most cases, attention is something you have to grab out of thin air. Either that or you stumble into the lime light by accident. A gentle request for attention is never quite effective though. I guess I always knew that. It just took me a few years to get up the courage to put myself out there and really, truly, demand that I be seen. A few years, I’d say, and one good friend.
I met my best friend Amelia when I was 8. She wasn’t my best friend back then, but she was my friend. She was kind of like me. Shy, studious, and a little silly- but only once you got to know her. Amelia didn’t stand out from the crowd any more than I did. We were very similar. And so we became friends.
By 7th grade, we were pretty much one and the same. We shared all of our interests and spent all of our time with each other. We molded and blended together. I picked up some of Amelia’s traits and she some of mine. And, during the process, Amelia and I both managed to obtain a little something we’d lacked when we were younger- boldness.
I can’t name a specific time when it became apparent to me that I was becoming more outgoing. Like I said, it was gradual. But now-a-days, I’m not so afraid to stand out. In fact, I’ve pretty much decided that fear is not an option. I won’t take fear for an answer- if that makes any sense. No fear is my mantra.
I will say that I didn’t lash out on my own right away. For a long time, I needed Amelia by my side before I would do anything crazy. She was my support, the net to catch me if I fell. I was still that shy, quiet kid without her but, when she came around, things got wild. Amelia and I were the life of the party when we were together. And we still are.
As far as I’m concerned, my life is still pretty darn exciting when I’ve got Amelia by my side. I wouldn’t give her up for the world. At the same time, I’m able to be bold now even when I’m by myself. And I will forever be grateful to my best friend for somehow bestowing upon me that power.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันถูกเสมอเด็กที่ไม่ได้พูดคุย เด็กที่ดูโลกไปด้วย ผมเด็กผู้ดำเนินเกิดเพียงดังนั้นฉันไม่ได้ไปเกี่ยวข้อง ฉันไม่ต้องการเห็น ฉันเพียงต้องการที่จะลอยตาม ผี แต่ค่อย ๆ ผมคิดว่า บางอย่างในฉันเปลี่ยน แฟลช บาง จุดประกายความสว่างฉันขึ้นจากภายใน ผู้หญิงที่เคยโปร่งใส shined ส่วน weirdest ถูกที่ ปุบปับ ฉันตระหนักฉันก็อยากจะเห็นตลอด ฉันเพียงไม่อยากถาม ไม่ใครซื่อ "ถาม" สำหรับความสนใจ ในกรณีส่วนใหญ่ ความสนใจเป็นสิ่งที่คุณต้องหยิบบางแฟบ ที่หรือคุณสะดุดเป็นมะนาวอ่อน โดยบังเอิญ คำความอ่อนโยนไม่มีประสิทธิภาพมากว่า ผมคิดว่า ผมจะรู้ว่าที่ เพียงเอาฉันกี่ปีจะได้รับค่าความกล้าให้ตัวเองค่ะ และ จริง ๆ แท้จริง ความต้องการที่ผมได้เห็น กี่ปี ฉันพูด และเพื่อนที่ดีที่หนึ่งฉันพบเพื่อนสุดอาเมเลียเบเมื่อ 8 เธอไม่ได้เพื่อนที่ดีที่สุดกลับมาแล้ว แต่เธอเป็นเพื่อนฉัน เธอชนิดเช่นฉัน อาย studious และน้อยโง่แต่เพียงครั้งเดียวคุณได้รู้จักเธอ อาเมเลียเบไม่ยืนออกจากฝูงชนได้มากกว่าค่ะ คล้ายกันมากขึ้น และเพื่อ ให้เรากลายเป็นเพื่อนเกรด 7 ได้สวยมากเดียว เราสนใจของเราทั้งหมดใช้ร่วมกัน และใช้เวลาของเราด้วยกันทั้งหมด เราแบบ และผสมผสานเข้าด้วยกัน ฉันเลือกค่าของลักษณะของอาเมเลียเบและเธอบางเหมือง ก ระหว่าง อาเมเลียเบและทั้งสองได้รับเล็กน้อยสิ่งที่เราขาดได้เมื่อเรามีอายุ boldness ฉันไม่สามารถชื่อเวลาเฉพาะเมื่อมันกลายปรากฏให้ฉันว่า ฉันได้กลายเป็นขาออกเพิ่มเติม เช่นฉันว่า มันเป็นสมดุล แต่ตอนนี้มีวัน ฉันไม่ได้กลัวจะโดด ในความเป็นจริง ฉันได้สวยมากตัดสินใจกลัวว่าไม่ใช่ตัวเลือก ฉันไม่ใช้กลัวตอบผิด - เหมาะใด ๆ กลัวไม่มีตราของฉันฉันจะบอกว่า ฉันไม่ได้ฟาดด้วยตัวเองทันที เป็นเวลานาน ฉันต้องการอาเมเลียเบริมของฉันก่อนที่จะทำอะไรบ้า เธอของฉันสนับสนุน สุทธิจะจับฉันถ้าฉันล้มลง ผมยังเด็กที่ขี้อาย เงียบโดยที่เธอไม่ ได้ เมื่อเธอมา สิ่งที่มีป่า อาเมเลียเบและมีชีวิตของบุคคลเมื่อเรามีกัน และเรายังมี เป็นที่ฉันกลัว ชีวิตของฉันได้ยังสวยอย่างน่าตื่นเต้นเมื่อฉันมีอาเมเลียเบเคียงข้างฉัน ฉันจะไม่ให้เธอสำหรับโลก ในเวลาเดียวกัน ฉันจะเป็นตัวหนาตอนนี้แม้ฉัน ด้วยตัวเอง และฉันตลอดไปจะขอบคุณเพื่อนดีอย่างใด bestowing เมื่อฉันอำนาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันถูกเสมอว่าเด็กไม่ได้พูดคุย เด็กที่เฝ้าดูโลกไปโดย ผมเป็นเด็กที่ทำหน้าที่ไม่แยแสเพียงเพื่อให้ฉันไม่ได้มีการมีส่วนร่วม ฉันไม่ต้องการที่จะเห็น ฉันแค่อยากจะลอยโดย ผี แต่ค่อย ๆ ผมคิดว่าบางสิ่งบางอย่างในตัวผมเปลี่ยน แฟลช ปัง ประกายไฟฉันขึ้นจากภายใน หญิงสาวที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่โปร่งใสส่อง ส่วนที่แปลกประหลาดก็คือว่าทั้งหมดในทันทีที่ผมรู้ว่าผมอยากที่จะเห็นตลอด ผมก็ไม่เคยอยากจะถาม.
ไม่ว่าใครตรงขึ้น "ถามว่า" สำหรับความสนใจ ในกรณีส่วนใหญ่ให้ความสนใจเป็นสิ่งที่คุณต้องคว้าออกจากอากาศบาง ทั้งที่หรือคุณสะดุดลงในไฟมะนาวโดยอุบัติเหตุ คำขออ่อนโยนสำหรับความสนใจไม่เคยมีประสิทธิภาพมากแม้ว่า ผมคิดว่าผมรู้อยู่เสมอว่า มันก็เอาฉันไม่กี่ปีที่จะได้รับถึงความกล้าหาญที่จะนำตัวเองออกมีและจริงๆอย่างแท้จริงความต้องการที่ฉันจะเห็น ไม่กี่ปีผมว่าและเป็นหนึ่งในเพื่อนที่ดี.
ผมได้พบกับเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันมีเลียเมื่อผม 8. เธอไม่ได้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันกลับมาแล้ว แต่เธอก็เพื่อนของฉัน เธอเป็นเหมือนผม ขี้อาย, ขยันและ silly- เล็ก ๆ น้อย ๆ แต่เพียงครั้งเดียวที่คุณจะได้รู้ว่าเธอ อเมเลียไม่ได้ยืนออกจากฝูงชนใด ๆ มากกว่าที่ผมทำ เรามีความคล้ายกันมาก และเพื่อให้เรากลายเป็นเพื่อน.
ชั้น 7 โดยเราเป็นหนึ่งสวยมากและเดียวกัน เราใช้ร่วมกันทั้งหมดของผลประโยชน์ของเราและใช้เวลาทั้งหมดของเวลาของเรากับคนอื่น ๆ เราแม่พิมพ์และผสมกัน ฉันเลือกขึ้นบางส่วนของลักษณะของอเมเลียและเธอบางส่วนของเหมือง และในระหว่างกระบวนการเลียและฉันทั้งที่มีการจัดการที่จะได้รับบางสิ่งบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เราต้องการขาดเมื่อเราเป็นความกล้าหาญ younger-.
ฉันไม่สามารถตั้งชื่อเวลาที่กำหนดเมื่อมันกลายเป็นที่ชัดเจนให้กับฉันว่าฉันได้กลายเป็นขาออกมากขึ้น เช่นฉันกล่าวว่ามันเป็นอย่างค่อยเป็นค่อยไป แต่ตอนนี้มีวันที่ผมไม่ได้กลัวที่จะโดดเด่นออกมา ในความเป็นจริงฉันได้ตัดสินใจที่สวยมากที่กลัวไม่ได้เป็นตัวเลือก ฉันจะไม่ใช้ความกลัว answer- หากที่ทำให้รู้สึกใด ๆ กลัวไม่มีมนต์ฉัน.
ฉันจะบอกว่าผมไม่ได้บุกเข้ามาด้วยตัวเองทันที เป็นเวลานานที่ฉันต้องการมีเลียโดยด้านข้างของฉันก่อนที่ฉันจะทำอะไรบ้า เธอเป็นคนที่สนับสนุนฉันสุทธิที่จะจับฉันว่าฉันลดลง ฉันก็ยังคงที่ขี้อาย, เด็กที่เงียบสงบโดยไม่มีเธอ แต่เมื่อเธอมารอบ ๆ สิ่งที่มีป่า อเมเลียและฉันมีชีวิตของบุคคลที่เมื่อเราอยู่ด้วยกัน และเรายังคงมี.
เท่าที่ฉันกังวลชีวิตของฉันยังคงสาปสวยที่น่าตื่นเต้นเมื่อฉันได้มีเลียเคียงข้างฉัน ฉันจะไม่ให้เธอขึ้นสำหรับโลก ในขณะเดียวกันผมก็สามารถที่จะเป็นตัวหนาในขณะนี้แม้ในขณะที่ผมด้วยตัวเอง และฉันตลอดไปจะจะขอบคุณเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันสำหรับการอย่างใดให้รางวัลแก่ฉันว่าอำนาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเป็นเด็กที่ไม่พูด เด็กที่ดูโลกไปโดย ผมเป็นเด็กที่ทำตัวแย่ๆ แค่ฉันไม่ต้องเข้าไปเกี่ยวข้อง ผมไม่อยากให้ใครเห็น ฉันแค่อยากจะลอยโดย ผี แต่ค่อย ๆ ฉันคิดว่าบางอย่างในตัวฉันเปลี่ยนไป แฟลช ปัง จุดประกายไฟฉันจากข้างใน ผู้หญิงที่เคยใสสดใส ส่วนที่ประหลาดนั่น จู่ๆผมรู้ว่าผมต้องการที่จะเห็นทั้งหมด ฉันก็ไม่อยากจะถาม
ไม่ใช่ใครที่ขึ้นตรง " ถาม " สนใจ ในกรณีส่วนใหญ่ ความสนใจบางอย่างที่คุณต้องคว้าออกจากอากาศบาง หรือว่าคุณสะดุดลงในแสงมะนาวโดยอุบัติเหตุ คำขอร้องอ่อนโยนสำหรับความสนใจไม่เคยค่อนข้างได้ผลนะ ผมคิดว่าผมรู้เสมอว่ามันแค่ใช้เวลาไม่กี่ปีที่จะได้รวบรวมความกล้าที่จะใส่ตัวเองออกมี และจริงๆ ความต้องการ ที่ผมเห็น ไม่กี่ปี ผมก็จะพูด และคนเดียวที่เป็นเพื่อนที่ดี .
ผมเจอเพื่อนสนิท เอมิเลีย ตอนอายุ 8 ขวบ เธอไม่ได้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในตอนนั้น แต่เธอเป็นเพื่อนของฉัน เธอชอบฉัน ขี้อาย , รอบคอบ และเซ่อนิดหน่อย - แต่เมื่อได้รู้จักเธอ