The women leaders discarded their f

The women leaders discarded their femininity to deal with
their anxieties of engaging with traditionally masculine
leadership roles (Cheng, 1999). Projecting masculinity into
leadership roles seemed to pressure the women leaders into
trading typically feminine attributes like caring, tenderness
and emotional sensitivity (Syed & Murray, 2008) for aloofness
and aggression. In doing so, they attracted aggression
(Stapley, 2006) and envious reactions (Klein, 1997) from
the men. This appeared as resistance to female leadership,
projecting inadequacy onto the women leaders and using
aggression to dominate and de-authorise them. The women
leaders unconsciously colluded in their de-authorisation by
identifying with projections of ‘good enough’ mothering
(Stapley, 2006). When this projective identification (Klein,
1997) occurred, the women leaders discarded their destructive
impulses and took up the nurturing role. This fostered
dependency in their subordinates (Sievers, 2009). This made
it difficult for the women leaders to confront conflict.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้นำผู้หญิงทิ้งผู้หญิงของพวกเขาในการจัดการกับความวิตกกังวลแบบผู้ชายแบบดั้งเดิมบทบาทเป็นผู้นำ (เฉิง 1999) วิธีในการฉายภาพบทบาทความเป็นผู้นำที่ดูเหมือนจะ กดดันผู้นำผู้หญิงเข้าแอตทริบิวต์ของผู้หญิงโดยทั่วไปเช่นความอ่อนโยนผ่อนคลาย การซื้อขายและความไวทางอารมณ์ (เซดและเมอร์เรย์ 2008) สำหรับ aloofnessและความก้าวร้าว ในการทำเช่นนั้น พวกเขาดึงดูดความก้าวร้าว(Stapley, 2006) และอิจฉาปฏิกิริยา (Klein, 1997) จากผู้ชาย นี้ปรากฏเป็นความต้านทานการเป็นผู้นำหญิงบกพร่องในการฉายภาพไปยังผู้นำสตรีและใช้การรุกรานครอบงำ และไม่อนุญาตให้ ผู้หญิงผู้นำ colluded ในการอนุมัติการยกเลิกโดยโดยไม่รู้ตัวระบุ มีการคาดการณ์ของแม่ 'ดีพอ'(Stapley, 2006) เมื่อระบุนี้ projective (Kleinเกิดขึ้น 1997) ผู้นำหญิงถูกละทิ้งทำลายตนแรงกระตุ้น และเข้ามามีบทบาทบำรุง นี้ส่งเสริมอ้างอิงในผู้ใต้บังคับบัญชา (Sievers, 2009) นี้ทำให้เป็นเรื่องยากสำหรับผู้นำสตรีเพื่อเผชิญหน้ากับความขัดแย้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้นำหญิงทิ้งผู้หญิงของพวกเขาที่จะจัดการกับ
ความวิตกกังวลของพวกเขามีส่วนร่วมกับผู้ชายแบบดั้งเดิม
บทบาทความเป็นผู้นำ (Cheng, 1999) ฉายความเป็นชายเข้ามาใน
บทบาทความเป็นผู้นำดูเหมือนจะกดดันผู้นำสตรีเข้า
ซื้อขายคุณลักษณะโดยทั่วไปผู้หญิงเช่นการดูแลความอ่อนโยน
และความไวทางอารมณ์ (ไซเมอเรย์และ 2008) สำหรับการปลีกตัว
และการรุกราน ในการทำเช่นนั้นพวกเขาดึงดูดความก้าวร้าว
(Stapley, 2006) และปฏิกิริยาอิจฉา (ไคลน์, 1997) จาก
ผู้ชาย นี้ดูเหมือนจะเป็นความต้านทานต่อการเป็นผู้นำหญิง
ฉายไม่เพียงพอบนผู้นำสตรีและการใช้
ความก้าวร้าวที่จะครองและอนุญาตให้พวกเขา ผู้หญิง
ผู้นำสมรู้ร่วมคิดโดยไม่รู้ตัวในการอนุมัติของพวกเขาโดย
ระบุกับประมาณการของ 'ดีพอ' แม่
(Stapley 2006) เมื่อเป็นเช่นนี้ประจำตัว projective (ไคลน์,
1997) เกิดขึ้นผู้นำผู้หญิงทิ้งทำลายของพวกเขา
แรงกระตุ้นและเอาขึ้นบทบาทบำรุง นี้ส่งเสริม
การพึ่งพาในผู้ใต้บังคับบัญชาของพวกเขา (Sievers 2009) นี่เองที่ทำให้
มันเป็นเรื่องยากสำหรับผู้นำสตรีที่จะเผชิญหน้ากับความขัดแย้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันคงไม่ว่าง