3. Where's the Art?In order to dete

3. Where's the Art?
In order to determine whether video games are an art form, we first need some idea of where the art might lie. Video games combine elements from narrative fiction film, music and sports. They are arguably an art or sister art of the moving image, specifically, a form of digital animation. The code is like musical notation that is performed by the computer, and the games are played like sports. As we shall see, the debates concerning the artistic status of chess and sports offer some insights into the status of video games.
In the philosophy of sport, David Best makes a distinction between sports that are evaluated aesthetically (aesthetic sports) and those that are not (purposive sports).[8] Although we may say that a baseball pitcher has a beautiful arm or that a boxer is graceful, when judging sports like baseball, hockey, soccer, football, basketball and boxing, the competitors are not formally evaluated on aesthetic grounds. However, sports such as gymnastics, diving and ice skating are evaluated in large part by aesthetic criteria. One may manage to perform all the moves in a complicated gymnastics routine, but if it is accomplished in a feeble manner one will not get a perfect score. Best argues that "an aesthetic sport is one in which the purpose cannot be specified independently of the manner of achieving it."[9] One might argue that such sports are so close to dance that they are plausible candidates to be called art forms.
One objection to calling sports such as diving art forms is that they are competitive. If this objection holds, then perhaps video games are not art works either, since they are essentially competitive. Competition is considered inimical to artistic creation because it locates the purpose behind the production in non-aesthetic goals. However, it is fairly obvious that competition does not deny something of art status. Greek tragedies were explicitly entered into competitions, but no one seriously denies that they are art because of their competitive provenance. One can compose a poem with the intention of submitting it to a contest without its ceasing to be an art work. The same can be said of any kind of art, and there is thus no reason to think that competition is incompatible with other aesthetic goals.
One might argue that the situation is somewhat different with video games, since they are experienced competitively and there are no uncontested art forms where the audience's experience is itself competitive. This line of objection fails to account for the competitive aspect of the plethora of fictions that are centered around competitions. National Velvet, Sea Biscuit, The Karate Kid, and numerous other fiction films that we might consider art encourage the audience to root for one side of a competition, making the experience of the fiction competitive. If one takes issue with my examples, any suspense-generating fictional example will do. Does Hamlet cease to be art because the audience is encouraged to side with Hamlet against his father's killer?
One might respond that although we may find ourselves rooting for a fictional character in a novel, play or film, this experience is far different from that of rooting for our own success in a game. The objection may conclude that being involved in a competition precludes aesthetic experience; however, this objection is beside the point. We should not confine the audience of video games to players, since often games are played with an audience. There is no radical difference here between video games and dance contests or poetry slams. Although playing video games usually involves a smaller audience-to-competitor ratio, there is no reason why the audience watching someone play a game must be smaller than the audience of non-competitors at a poetry slam.
Nevertheless, we should not ignore the aesthetic experience of the performers of art works. The video game player can plausibly be considered a performer in a larger video game performance. Since the primary goal of most game design is to enhance such aesthetic experiences, it would seem that we have good reason to evaluate games as art works. Unfortunately, the philosophy of art and aestheticians appear oblivious to the aesthetic experience of performers of art works. However, we must ask, does not even the amateur musician have aesthetic or artistic experiences?
Though video games share a competitive aspect with sports, the comparison between sports that may be art and video games does not bring to light any other important similarities. Indeed, video games and art-candidate sports are different in an important way. Unlike sports that are evaluated on aesthetic grounds, the playing of video games has not been considered an art form. It is true that recordings of game play have been taken and pieced together to make digital video art. In addition, some games allow the player to save and distribute instant replays. However, the performance of a video game is not normally evaluated aesthetically. Perhaps someone will make an argument that playing a particular video game is an art, but I do not wish to make such a claim here. A player can be evaluated for a form of athletic quickness, but not usually for grace or other aesthetically relevant features of play. Surprisingly, this is not the case in a chess performance.
A similar question has arisen regarding the artistic status of chess.[10] Some consider chess to be an art form, much like the aesthetically evaluated sports. One might think it is difficult to call chess art and exclude things, such as crossword puzzles, that we do not normally consider art works; however, insofar as crossword puzzles only possess one solution, there is no such thing as an elegant or otherwise aesthetically qualified property of their solution.
There are two primary reasons why someone might argue that chess is an art form. In major competitions, there are often two prizes: one for the winner and one for the best game. The best game is determined in part by the elegance of moves, the originality of solution and the difficulty of play. Whether this earns chess the status of art has centered around the question of whether elegance is a goal of the players. Even if it is not a primary goal, one can argue that elegance and simplicity play a role in the choice of moves. Perhaps the aesthetics of a move serve as heuristics that optimize selection. If this is the case, then aesthetic concerns can become part of mastery of the game itself, adding support to the idea that playing chess is an art form. In addition to judgments of the most beautiful game, end-game solutions are often evaluated for their formal simplicity and elegance. This is a more controversial basis for calling chess an art, since if end games should be considered art, then logical and mathematical proofs would become candidates.
As stated previously, unlike chess and gymnastics, the playing of video games has not been proposed as a candidate for art status. One reason that video game play is not considered an artistic performance is that video games are numerous and the technology has changed rapidly over the last few decades. As such, there is no one video game around which players have focused on for extended periods of time. Though video games appear to be performative, what might count as the performance--the playing--is not considered art. Perhaps this is because the games themselves draw more attention than the players. Unlike video games, non-electronic games such as poker and football are just rules of play: they describe penalties and goals. Electronic games are different in that they are much more than rules:[11] They include narratives, graphic design, characterization, dialogue and more.
Having looked at the relevance of the aesthetics of chess and sport, we are in a better position to understand where the art of video games might lie. Unlike chess and sport, the art is not only in the playing; as in film, the type of art that should concern us in video games involves not the playingbut the making.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ที่เป็นศิลปะหรือไม่เพื่อกำหนดว่า วิดีโอเกมเป็นแบบศิลปะ เราครั้งแรกได้ความคิดบางอย่างที่อาจนอนศิลปะ วิดีโอเกมรวมองค์ประกอบจากนิยายบรรยายภาพยนตร์ ดนตรี และกีฬา จะว่าเป็นศิลปะหรือน้องสาวของย้ายภาพ โดยเฉพาะ รูปแบบของภาพเคลื่อนไหวแบบดิจิทัล รหัสเป็นเหมือนเครื่องหมายดนตรีที่ดำเนินการ โดยคอมพิวเตอร์ และเล่นเกมเช่นกีฬา เราจะเห็น ดำเนินการเกี่ยวกับสถานะของหมากรุกและกีฬาศิลปะมีลึกบางสถานะของวิดีโอเกมในปรัชญาของกีฬา David ส่วนทำให้ความแตกต่างระหว่างกีฬาที่มีค่าสวยงาม (สุนทรียะกีฬา) และที่ไม่ (purposive กีฬา) [8] แม้ว่าเราอาจพูดว่า เหยือกเบสบอลมีแขนสวยงาม หรือว่า นักมวยจะสง่างาม เมื่อตัดสินกีฬาเช่นเบสบอล ฮอกกี้ ฟุตบอล ฟุตบอล บาสเกตบอล และมวย คู่แข่งไม่มีอย่างเป็นกิจจะลักษณะประเมินในเหตุผลความงาม อย่างไรก็ตาม กีฬายิมนาสติก ดำน้ำ และเล่นจะประเมินส่วนใหญ่ โดยเกณฑ์ความงาม หนึ่งอาจจัดการการย้ายทั้งหมดในชุดคำสั่งซับซ้อนยิมนาสติก แต่ถ้ามันสำเร็จอย่างเบาหนึ่งจะไม่ได้คะแนนสมบูรณ์แบบได้ ส่วนจนว่า "กีฬาเป็นความงามเป็นหนึ่งไม่ระบุวัตถุประสงค์เป็นอิสระจากลักษณะของการบรรลุเป้าหมายนั้น" [9] หนึ่งอาจโต้เถียงว่า กีฬาดังกล่าวจะปิดดังนั้นการเต้นรำที่พวกเขาจะรับมือผู้สมัครจะเรียกรูปแบบศิลปะมรดกหนึ่งเรียกกีฬาเช่นดำน้ำศิลปะไม่ว่า จะแข่งขัน ถ้าเก็บมรดกนี้ แล้วบางทีวิดีโอเกมไม่ศิลปะการทำงานอย่างใดอย่างหนึ่ง เนื่องจากจะเป็นการแข่งขัน แข่งขันจะถือเป็น inimical การสร้างศิลปะเนื่องจากตั้งอยู่สงค์ผลิตในสุนทรียะไม่ใช่เป้าหมาย อย่างไรก็ตาม ได้ค่อนข้างชัดเจนว่า แข่งขันไม่ปฏิเสธบางสิ่งบางอย่างของสถานะของศิลปะ กรีก tragedies ได้ป้อนเข้าแข่งขันอย่างชัดเจน แต่ไม่มีใครจริงจังปฏิเสธว่า พวกเขามีศิลปะ provenance การแข่งขัน หนึ่งสามารถเขียนบทกวีตั้งใจส่งไปประกวดไม่มีของเบี้ยจะ เป็นงานศิลปะ เดียวกันสามารถกล่าวใด ๆ ของศิลปะ และดังนั้นจึงมีเหตุผลไม่คิดว่า แข่งขันไม่เข้ากันกับเป้าหมายความงามอื่น ๆหนึ่งอาจโต้เถียงว่า สถานการณ์เป็นต่างกับวิดีโอเกม เนื่องจากพวกเขามีประสบการณ์สามารถแข่งขันได้ และมีรูปแบบศิลปะไม่ uncontested ซึ่งเป็นประสบการณ์ของผู้ชมเองแข่งขัน สายนี้คัดค้านไม่บัญชีสำหรับด้านแข่งขันของมาย fictions กับสถานแข่งขัน กำมะหยี่แห่งชาติ ทะเลขนม เดอะคาราเต้คิด และภาพยนตร์นิยายต่าง ๆ อื่น ๆ ที่เราอาจพิจารณาศิลปะส่งเสริมให้ผู้ชมรากสำหรับด้านหนึ่งของการแข่งขัน ทำให้ประสบการณ์ของนิยายแข่งขัน ถ้าเรานำปัญหาของฉันตัวอย่าง มีใจจดใจจ่อสร้างสมมติตัวอย่างจะทำ แฮมเลตไม่หยุดเป็น ศิลปะ เพราะผู้ชมจะให้ด้านกับแฮมเลตกับนักฆ่าพ่อของเขาหนึ่งอาจตอบว่า ถึงแม้ว่าเราอาจค้นหาตนเอง rooting สำหรับอักขระสมมติในนิยาย เล่น หรือฟิล์ม ประสบการณ์นี้เป็นอื่นไกลจาก rooting สำหรับความสำเร็จของเราเองในเกม มรดกที่อาจสรุปได้ว่า การมีส่วนร่วมในการแข่งขันไม่สามารถประสบการณ์สุนทรียะ อย่างไรก็ตาม มรดกนี้ได้ถูกจุด เราควรไม่กำหนดขอบเขตผู้ชมกับผู้เล่น เกมเนื่องจากเกมมักจะเล่นกับผู้ชม ไม่รุนแรงส่วนต่างนี่วิดีโอเกม และประกวดเต้น หรือบทกวี slams ได้ แม้ว่าการเล่นวิดีโอเกมมักจะเกี่ยวข้องกับอัตราการชมคู่แข่งขนาดเล็ก มีไม่มีเหตุผลที่ทำไมผู้ชมชมผู้เล่นเกมต้องน้อยกว่าผู้ชมของไม่คู่แข่งที่เป็นบทกวีได้ชัยชนะอย่างไรก็ตาม เราไม่ควรละเว้นประสบการณ์สุนทรียะของงานศิลปะ เครื่องเล่นวิดีโอเกม plausibly ถือได้ว่าแสดงประสิทธิภาพวิดีโอเกมมีขนาดใหญ่ เนื่องจากเป้าหมายหลักของการออกแบบเกมส่วนใหญ่จะเพิ่มประสบการณ์สุนทรียะเช่น มันจะดูเหมือนว่า เรามีเหตุผลที่ดีประเมินเกมเป็นงานศิลปะ อับ ปรัชญาศิลปะและ aestheticians ปรากฏขึ้นลบเลือนไปประสบการณ์สุนทรียะของผลงานศิลปะที่นักแสดง อย่างไรก็ตาม เราต้องถาม ไม่แม้นักดนตรีสมัครเล่นมีประสบการณ์ศิลปะ หรือความงามแม้ว่าวิดีโอเกมร่วมด้านแข่งขันกับกีฬา ไม่มีการนำการเปรียบเทียบระหว่างวิดีโอเกมและกีฬาที่มีศิลปะไฟใด ๆ อื่น ๆ สำคัญความคล้ายคลึง แน่นอน วิดีโอเกมและกีฬาศิลปะผู้สมัครแตกต่างกันในวิธีการที่สำคัญ ซึ่งแตกต่างจากกีฬาที่ประเมินบนเหตุผลความงาม เล่นวิดีโอเกมได้ไม่รับการพิจารณาแบบศิลปะ มันเป็นความจริงที่บันทึกการเล่นเกมได้ประ pieced กัน และถ่ายทำวิดีโอ นอกจากนี้ บางเกมให้เล่นเพื่อบันทึก และแจกจ่ายทันที replays อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพของวิดีโอเกมไม่ปกติรับการประเมินอย่าง บางทีคนจะทำให้อาร์กิวเมนต์ที่เล่นวิดีโอเกมโดยเฉพาะเป็นงานศิลปะ แต่ฉันไม่ต้องการทำให้การเรียกร้องดังกล่าวที่นี่ ผู้เล่นสามารถประเมินค่าได้ สำหรับรูปแบบของกีฬา quickness แต่มักจะไม่ผ่อนผันหรือคุณลักษณะอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องอย่างของเล่น จู่ ๆ นี้ไม่ได้กรณีประสิทธิภาพการทำงานของตัวหมากรุกเกิดคำถามคล้ายกันเกี่ยวกับสถานะศิลปะหมากรุก [10] บางพิจารณาหมากรุกเป็น ศิลปะแบบ เช่นกีฬาค่าสวยงามมาก หนึ่งอาจคิดว่า มันเป็นการยากที่จะเรียกศิลปะหมากรุก และแยกสิ่ง เช่นปริศนาอักษรไขว้ ว่า เราไม่ปกติต้องพิจารณางานศิลปะ อย่างไรก็ตาม insofar เป็นปริศนาอักษรไขว้เท่านั้นมีวิธีการแก้ไขปัญหา มีสิ่งดังกล่าวเป็นการบริการ หรืออื่นใดอย่างเหมาะสมคุณสมบัติของโซลูชันมีสองเหตุผลหลักทำไมบางคนอาจโต้เถียงว่า หมากรุกเป็นรูปแบบศิลปะ ในการแข่งขันที่สำคัญ มีมักรางวัลสอง: หนึ่งสำหรับผู้ชนะและสำหรับเกมดี เกมสุดจะถูกกำหนดในส่วนของย้าย ความคิดริเริ่มของการแก้ปัญหาและความยากของการเล่น ว่านี้เล่มหมากรุกสถานะของศิลปะมีน่าถามว่าสง่างามเป็น เป้าหมายของผู้เล่น แม้ว่ามันไม่ใช่เป้าหมายหลัก หนึ่งสามารถโต้แย้งว่า ความสง่างามและความเรียบง่ายมีบทบาทในการเลือกย้าย บางทีความสวยงามของการย้ายบริการเป็นลองผิดลองถูกที่ตัวเลือกการปรับให้เหมาะสม ถ้าเป็นกรณีนี้ แล้วความกังวลความงามสามารถเป็น ส่วนหนึ่งของเกมตัวเอง เพิ่มการสนับสนุนความคิดที่ว่า เล่นหมากรุกเป็นรูปแบบศิลปะ นอกจากคำพิพากษาของเกมสวยที่สุด จบเกมโซลูชั่นมักประเมินเป็นความเรียบง่ายและสง่างาม นี้เป็นข้อมูลพื้นฐานมากแย้งสำหรับเรียกหมากรุกศิลปะ ตั้งแต่ถ้าจบเกมควรพิจารณาศิลปะ แล้วหลักฐานทางตรรกะ และคณิตศาสตร์จะเป็น ผู้สมัครตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ ซึ่งแตกต่างจากหมากรุกและยิมนาสติก เล่นวิดีโอเกมได้ไม่รับการเสนอชื่อเป็นผู้ศิลปะสถานะ เหตุผลหนึ่งที่ว่า เล่นเกมไม่ถือว่ามีประสิทธิภาพการทำงานศิลปะคือ วิดีโอเกมเป็นจำนวนมาก และมีการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีอย่างรวดเร็วไม่กี่ทศวรรษ ดัง มีไม่มีวิดีโอเกมสถานที่เล่นได้เน้นการขยายระยะเวลา แม้ว่าวิดีโอเกมจะ มี performative อะไรอาจนับเป็นผลการดำเนินงาน - เล่น - ไม่ถือว่าเป็นศิลปะได้ ทีนี้เป็น เพราะเกมตัวเองวาดความสนใจเพิ่มมากขึ้นกว่าผู้เล่น ซึ่งแตกต่างจากวิดีโอเกม เกมไม่ใช่อิเล็กทรอนิกส์เช่นโป๊กเกอร์และฟุตบอลเป็นกฎเพียงของเล่น: อธิบายโทษและเป้าหมาย เกมอิเล็กทรอนิกส์จะแตกต่างกันที่มีมากกว่ากฎ: [11] รวม narratives ออกแบบกราฟิก จำแนก บทสนทนา และอื่น ๆไม่มองความสำคัญของความสวยงามของหมากรุกและกีฬา เราอยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่าจะเข้าใจซึ่งอาจนอนศิลปะของวิดีโอเกม ซึ่งแตกต่างจากหมากรุกและกีฬา ศิลปะไม่เพียงเล่น ในภาพยนตร์ ศิลปะที่ควรกังวลเราในวิดีโอเกมชนิดเกี่ยวข้องกับไม่ playingbut การทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.
ในกรณีที่เป็นศิลปะหรือไม่เพื่อที่จะตรวจสอบว่าวิดีโอเกมเป็นรูปแบบศิลปะที่เราต้องคิดของศิลปะบางส่วนที่อาจจะโกหก วิดีโอเกมรวมองค์ประกอบจากภาพยนตร์นิยายเล่าเรื่องดนตรีและกีฬา พวกเขาเป็นเนื้อหาที่เป็นศิลปะหรือศิลปะน้องสาวของภาพเคลื่อนไหวโดยเฉพาะรูปแบบของภาพเคลื่อนไหวดิจิตอล รหัสเป็นเหมือนโน้ตดนตรีที่จะดำเนินการโดยคอมพิวเตอร์และเกมจะเล่นเหมือนกีฬา ในขณะที่เราจะได้เห็นการอภิปรายเกี่ยวกับสถานะทางศิลปะของหมากรุกและกีฬานำเสนอข้อมูลเชิงลึกบางอย่างในสถานะของวิดีโอเกม.
ในปรัชญาของการเล่นกีฬาเดวิดที่ดีที่สุดที่ทำให้ความแตกต่างระหว่างการเล่นกีฬาที่มีการประเมินความสุนทรีย์ (กีฬาความงาม) และผู้ที่มี ไม่ได้ (กีฬาเจาะจง). [8] ถึงแม้ว่าเราอาจกล่าวได้ว่าขว้างเบสบอลมีแขนที่สวยงามหรือว่านักมวยเป็นที่สง่างามเมื่อตัดสินกีฬาเช่นเบสบอล, ฮอกกี้, ฟุตบอล, ฟุตบอล, บาสเกตบอลและมวยคู่แข่งจะไม่ได้รับการประเมินอย่างเป็นทางการ ในพื้นที่ความงาม แต่กีฬาเช่นยิมนาสติก, ดำน้ำและสเก็ตน้ำแข็งได้รับการประเมินในส่วนใหญ่ตามเกณฑ์ความงาม หนึ่งอาจจะจัดการที่จะดำเนินการย้ายทั้งหมดในชีวิตประจำยิมนาสติกซับซ้อน แต่ถ้ามันจะประสบความสำเร็จในลักษณะที่อ่อนแออย่างใดอย่างหนึ่งจะไม่ได้รับคะแนนที่สมบูรณ์แบบ ที่ดีที่สุดระบุว่า "เป็นกีฬาความงามที่เป็นหนึ่งซึ่งจุดประสงค์ที่ไม่สามารถระบุเป็นอิสระจากลักษณะของการบรรลุมัน." [9] หนึ่งอาจโต้แย้งว่าการกีฬาที่มีให้ใกล้เคียงกับการเต้นที่พวกเขามีผู้สมัครที่เป็นไปได้ที่จะเรียกว่ารูปแบบศิลปะ
หนึ่งคัดค้านการเรียกกีฬาเช่นรูปแบบศิลปะการดำน้ำก็คือพวกเขามีการแข่งขัน หากคัดค้านนี้ถือแล้วบางทีวีดีโอเกมส์ไม่ได้ทำงานศิลปะอย่างใดอย่างหนึ่งเพราะพวกเขามีการแข่งขันเป็นหลัก การแข่งขันถือว่าเป็นปฏิปักษ์กับการสร้างศิลปะเพราะมันตั้งวัตถุประสงค์ที่อยู่เบื้องหลังการผลิตในเป้าหมายที่ไม่ใช่ความงามที่ แต่ก็เป็นธรรมที่เห็นได้ชัดว่าการแข่งขันไม่ได้ปฏิเสธสิ่งที่สถานะของศิลปะ โศกนาฏกรรมกรีกถูกป้อนเข้าสู่การแข่งขันอย่างชัดเจน แต่ก็ไม่มีใครปฏิเสธอย่างจริงจังว่าพวกเขาเป็นศิลปะเพราะรากแข่งขันของพวกเขา หนึ่งสามารถเขียนบทกวีที่มีความตั้งใจที่จะส่งไปประกวดโดยไม่หยุดที่จะเป็นงานศิลปะ เดียวกันสามารถกล่าวว่าจากชนิดของศิลปะใด ๆ และมีดังนั้นจึงเป็นเหตุผลที่จะคิดว่าการแข่งขันไม่เข้ากันกับเป้าหมายความงามอื่น ๆ .
หนึ่งอาจจะเถียงว่าสถานการณ์จะค่อนข้างแตกต่างกับวิดีโอเกมเนื่องจากพวกเขามีประสบการณ์ที่สามารถแข่งขันได้และไม่มี รูปแบบศิลปะที่ไม่มีใครโต้แย้งประสบการณ์ของผู้ชมเป็นตัวเองในการแข่งขัน สายการคัดค้านนี้ล้มเหลวในการบัญชีสำหรับด้านการแข่งขันของมากมายเหลือเฟือของวรรณกรรมที่มีศูนย์กลางรอบการแข่งขัน กำมะหยี่แห่งชาติซีบิสกิต, คาราเต้และหลายภาพยนตร์นิยายอื่น ๆ ที่เราอาจพิจารณาศิลปะขอแนะนำให้ผู้ชมที่จะขุดรากถอนโคนสำหรับอีกด้านหนึ่งของการแข่งขันทำให้ประสบการณ์ของนิยายแข่งขันที่ หากจะมีปัญหากับตัวอย่างของฉันใจจดใจจ่อสร้างตัวอย่างเช่นสมมติใด ๆ ที่จะทำ ไม่หมู่บ้านเลิกเป็นศิลปะเพราะผู้ชมจะได้รับการสนับสนุนจะเข้าข้างหมู่บ้านกับนักฆ่าพ่อของเขา?
หนึ่งอาจตอบสนองต่อว่าถึงแม้ว่าเราอาจพบว่าตัวเองขจัดสำหรับสวมบทบาทในนิยายเล่นหรือฟิล์มประสบการณ์นี้อยู่ไกลแตกต่างจากที่ ขจัดสำหรับความสำเร็จของเราเองในเกม คัดค้านอาจสรุปได้ว่าการมีส่วนร่วมในการแข่งขันติ๊ประสบการณ์ความงาม; แต่คัดค้านนี้เป็นข้างจุด เราไม่ควร จำกัด ผู้ชมของวิดีโอเกมกับผู้เล่นเนื่องจากมักจะมีการเล่นเกมกับผู้ชม ไม่มีความแตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิงนี่ระหว่างวิดีโอเกมและการแข่งขันการเต้นหรือติเตียนเป็นบทกวี ถึงแม้ว่าการเล่นวิดีโอเกมมักจะเกี่ยวข้องกับอัตราส่วนผู้ชมไปคู่แข่งที่มีขนาดเล็กมีเหตุผลที่ผู้ชมดูคนเล่นเกมที่ต้องมีขนาดเล็กกว่าผู้ชมของคู่แข่งที่ไม่ใช่ที่สแลมบทกวีไม่มี.
อย่างไรก็ตามเราไม่ควรละเลยความงาม ประสบการณ์ของนักแสดงผลงานศิลปะ เครื่องเล่นวิดีโอเกมฟังถือได้ว่าเป็นนักแสดงในวิดีโอขนาดใหญ่ประสิทธิภาพของเกม เนื่องจากเป้าหมายหลักของการออกแบบเกมมากที่สุดคือการเพิ่มประสบการณ์ความงามดังกล่าวก็จะดูเหมือนว่าเรามีเหตุผลที่ดีในการประเมินเกมเป็นงานศิลปะ แต่น่าเสียดายที่ปรัชญาของศิลปะและ aestheticians ปรากฏลบเลือนไปกับประสบการณ์ความงามของนักแสดงผลงานศิลปะ แต่เราต้องถามไม่ได้แม้กระทั่งนักดนตรีมือสมัครเล่นมีประสบการณ์ความงามทางศิลปะหรือ?
แม้ว่าวีดีโอเกมส์ร่วมแข่งขันกับด้านกีฬาเปรียบเทียบระหว่างกีฬาที่อาจจะมีศิลปะและวิดีโอเกมไม่ได้นำไปแสงความคล้ายคลึงกันที่สำคัญอื่น ๆ อันที่จริง, วิดีโอเกมและกีฬาศิลปะผู้สมัครที่มีความแตกต่างกันในวิธีการที่สำคัญ ซึ่งแตกต่างจากกีฬาที่ได้รับการประเมินบนพื้นฐานความงาม, การเล่นวิดีโอเกมที่ไม่ได้รับการพิจารณารูปแบบศิลปะ มันเป็นความจริงที่การบันทึกของการเล่นเกมได้รับการถ่ายและปะติดปะต่อจะทำให้ศิลปะวิดีโอดิจิตอล นอกจากนี้บางเกมให้ผู้เล่นในการบันทึกและกระจายไกลทันที แต่ประสิทธิภาพการทำงานของวิดีโอเกมที่ไม่ได้รับการประเมินตามปกติสกอร์ บางทีคนที่จะทำให้ข้อโต้แย้งว่าการเล่นวิดีโอเกมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นศิลปะ แต่ฉันไม่ต้องการที่จะทำให้การเรียกร้องดังกล่าวที่นี่ ผู้เล่นสามารถได้รับการประเมินสำหรับรูปแบบของความรวดเร็วแข็งแรง แต่มักจะไม่พระคุณหรือคุณสมบัติอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องสกอร์ของการเล่น น่าแปลกที่กรณีนี้ไม่ได้ในการทำงานหมากรุก.
คำถามที่คล้ายกันเกิดขึ้นเกี่ยวกับสถานะทางศิลปะของหมากรุก. [10] บางคนคิดว่าหมากรุกเป็นรูปแบบศิลปะมากเช่นกีฬาการประเมินความสุนทรีย์ บางคนอาจคิดว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะเรียกศิลปะหมากรุกและไม่รวมสิ่งเช่นปริศนาคำไขว้ที่เราไม่ปกติพิจารณาผลงานศิลปะ แต่ตราบเท่าที่ปริศนาคำไขว้มีเพียงหนึ่งในการแก้ปัญหาไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นสถานที่ให้บริการที่หรูหราหรืออื่น ๆ ที่มีคุณสมบัติความสุนทรีย์ของการแก้ปัญหาของพวกเขา.
มีสองเหตุผลหลักว่าทำไมบางคนอาจจะเถียงหมากรุกที่เป็นรูปแบบศิลปะ ในการแข่งขันที่สำคัญมักจะมีสองรางวัลหนึ่งสำหรับผู้ชนะและหนึ่งสำหรับเกมที่ดีที่สุด เกมที่ดีที่สุดจะถูกกำหนดในส่วนของความสง่างามของการย้ายความคิดริเริ่มของการแก้ปัญหาและความยากลำบากของการเล่น ไม่ว่าจะได้รับหมากรุกสถานะของศิลปะได้แน่นิ่งคำถามที่ว่าสง่างามเป็นเป้าหมายของผู้เล่น ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นเป้าหมายหลักหนึ่งสามารถยืนยันว่าความสง่างามและความเรียบง่ายมีบทบาทสำคัญในการเลือกของการเคลื่อนไหว บางทีอาจจะเป็นความสวยงามของการย้ายทำหน้าที่เป็นผู้วิเคราะห์พฤติกรรมที่เพิ่มประสิทธิภาพการเลือก หากเป็นกรณีนี้แล้วความกังวลความงามสามารถเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ของเกมของตัวเองเพิ่มการสนับสนุนความคิดที่ว่าเล่นหมากรุกเป็นรูปแบบศิลปะ นอกเหนือไปจากคำตัดสินของเกมที่สวยงามมากที่สุดโซลูชั่นแบบ end-เกมมักจะได้รับการประเมินอย่างเป็นทางการสำหรับความเรียบง่ายของพวกเขาและความสง่างาม นี้เป็นพื้นฐานความขัดแย้งมากขึ้นสำหรับการเรียกหมากรุกศิลปะเพราะถ้าเกมจบควรได้รับการพิจารณาศิลปะแล้วพิสูจน์ตรรกะและคณิตศาสตร์ก็จะกลายเป็นผู้สมัคร.
ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ซึ่งแตกต่างจากหมากรุกและยิมนาสติก, การเล่นวิดีโอเกมไม่ได้รับการเสนอชื่อเป็น ผู้สมัครสำหรับสถานะศิลปะ เหตุผลหนึ่งที่เล่นวิดีโอเกมจะไม่ถือว่าเป็นผลการดำเนินงานศิลปะคือว่าวิดีโอเกมเป็นจำนวนมากและเทคโนโลยีที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา เช่นนี้ไม่มีใครวิดีโอเกมรอบที่ผู้เล่นได้มุ่งเน้นในการขยายระยะเวลา แม้ว่าวีดีโอเกมส์ปรากฏเป็น performative สิ่งที่อาจนับเป็นผลการดำเนินงาน - เล่น - จะไม่ถือว่าเป็นศิลปะ บางทีนี่อาจเป็นเพราะเกมของตัวเองดึงดูดความสนใจมากกว่าผู้เล่น ซึ่งแตกต่างจากวิดีโอเกมเกมที่ไม่ใช่อิเล็กทรอนิกส์เช่นโป๊กเกอร์และฟุตบอลเป็นเพียงกฎของการเล่นที่พวกเขาอธิบายบทลงโทษและเป้าหมาย เกมอิเล็กทรอนิกส์ที่แตกต่างกันในการที่พวกเขามีมากขึ้นกว่ากฎ:. [11] พวกเขารวมถึงเรื่องเล่าการออกแบบกราฟิกตัวละครบทสนทนาและอื่น ๆ
ต้องดูที่ความสัมพันธ์ของความสวยงามของหมากรุกและการเล่นกีฬาเราอยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่าที่จะเข้าใจ ซึ่งศิลปะของวิดีโอเกมอาจจะโกหก ซึ่งแตกต่างจากหมากรุกและกีฬาศิลปะคือไม่เพียง แต่ในการเล่น; เช่นเดียวกับในภาพยนตร์ประเภทของงานศิลปะที่เราควรกังวลในวิดีโอเกมไม่ได้เกี่ยวข้องกับการทำ playingbut

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ที่เป็นศิลปะ
เพื่อตรวจสอบว่า วิดีโอเกม เป็นรูปแบบศิลปะ อันดับแรกเราต้องมีความคิดของศิลปะอาจจะโกหก เกมรวมองค์ประกอบจากภาพยนตร์ นิยาย เรื่องเล่า ดนตรีและกีฬา พวกเขาเป็นอย่างศิลปะหรือน้องสาวศิลปะภาพเคลื่อนไหวโดยเฉพาะในรูปแบบของภาพดิจิตอล . รหัสคือ ชอบดนตรี โน้ต ที่ดำเนินการโดยคอมพิวเตอร์และเกมที่จะเล่นเป็นกีฬา ที่เราจะเห็นการอภิปรายเกี่ยวกับสถานะของศิลปะหมากรุกและกีฬาเสนอข้อมูลเชิงลึกในสถานะของวิดีโอเกม .
ในปรัชญาของกีฬา เดวิดที่ดีที่สุดสามารถสร้างความแตกต่างระหว่างกีฬาที่ถูกประเมินอย่างกีฬา ( ความงาม ) และผู้ที่ไม่ได้ ( กีฬาเฉพาะเจาะจง )[ 8 ] ถึงแม้ว่าเราบอกว่าเหยือกเบสบอลมีแขนที่สวยงาม หรือ ว่า นักมวยที่สง่างาม เมื่อตัดสินกีฬาชอบเบสบอล , ฮอกกี้ , ฟุตบอล , ฟุตบอล , บาสเกตบอล และมวย คู่แข่งจะไม่ประเมินอย่างเป็นทางการ ในพื้นที่ที่สวยงาม อย่างไรก็ตาม กีฬา เช่น ยิมนาสติก , ดําน้ําและไอซ์สเก็ตมีการประเมินในส่วนที่มีขนาดใหญ่ โดยหลักเกณฑ์ทางสุนทรียะหนึ่งอาจจัดการเพื่อดำเนินการย้ายทั้งหมดในรูทีนยิมนาสติกซับซ้อน แต่ถ้ามันสำเร็จในลักษณะที่อ่อนแอ จะไม่ได้รับคะแนนที่สมบูรณ์แบบ ที่ดีที่สุดระบุว่า " ความงามเป็นหนึ่งในกีฬาที่ไม่สามารถระบุวัตถุประสงค์อย่างเป็นอิสระ จากลักษณะของการบรรลุมัน" [ 9 ] หนึ่งอาจโต้แย้งว่า กีฬาดังกล่าวจะอยู่ใกล้กันจะเป็นไปได้ผู้สมัครต้องเรียกว่ารูปแบบศิลปะ .
หนึ่งคัดค้านการโทร เช่น กีฬาศิลปะดําน้ํารูปแบบก็คือว่าพวกเขามีการแข่งขัน ถ้าโจทย์นี้ถือ บางทีเกมวิดีโอจะไม่งานศิลปะเหมือนกัน เพราะพวกเขามีการแข่งขันจริงๆการแข่งขันถือว่าซึ่งไม่เป็นมิตรเพื่อการสร้างสรรค์ศิลปะ เพราะมันตั้งอยู่หลังการผลิตในความงามไม่ใช่เป้าหมาย อย่างไรก็ตาม มันค่อนข้างชัดเจนว่า การแข่งขันไม่ได้ปฏิเสธเรื่องของสถานะของศิลปะ โศกนาฏกรรมกรีกมีอย่างชัดเจนเข้าไปแข่ง แต่ไม่มีใครปฏิเสธว่าพวกเขาเป็นศิลปะจริงๆ เพราะของการแข่งขันของพวกเขาหนึ่งสามารถเขียนบทกวีกับความตั้งใจของการไปประกวด โดยไม่มีการหยุดเพื่อจะเป็นงานศิลปะ เดียวกันสามารถกล่าวว่า ชนิดใด ๆของศิลปะ และมี จึงไม่มีเหตุผลที่จะคิดว่าการแข่งขันที่สอดคล้องกับเป้าหมายที่สวยงามอื่น ๆ .
หนึ่งอาจโต้แย้งว่าสถานการณ์ค่อนข้างแตกต่างกับวิดีโอเกมเนื่องจากพวกเขามีประสบการณ์ที่สามารถแข่งขันได้และไม่มี uncontested รูปแบบศิลปะที่ประสบการณ์ของผู้ชมคือตัวเองในการแข่งขัน บรรทัดของการคัดค้านนี้ไม่บัญชีสำหรับลักษณะการแข่งขันของมากมายเหลือเฟือของฟิคชั่นที่เป็นศูนย์กลางรอบการแข่งขัน National Velvet , เต่าตนุ , คาราเต้เด็กและภาพยนตร์เรื่องอื่น ๆ มากมายที่เราอาจพิจารณาศิลปะส่งเสริมให้ผู้ชมที่จะเชียร์ข้างหนึ่งของการแข่งขัน ทำให้ประสบการณ์ของนิยายที่แข่งขัน ถ้าจะมีปัญหากับตัวอย่างของฉันใด ๆ ตัวอย่างเช่น สมมติใจจดใจจ่อสร้างจะทำ แล้วเรื่องเลิกเป็นศิลปะ เพราะผู้ชมจะสนับสนุนอยู่ข้างหมู่บ้านกับนักฆ่าของพ่อ ?
หนึ่งอาจจะตอบไปว่า แม้เราอาจจะพบว่าตัวเอง เอาใจช่วยตัวละคร ในนิยาย เล่นหรือภาพยนตร์ ประสบการณ์นี้จะแตกต่างจากที่ของขจัดเพื่อความสำเร็จของเราเองในเกม การคัดค้านอาจสรุปได้ว่าการมีส่วนร่วมในการแข่งขันขจัดประสบการณ์สุนทรียะ อย่างไรก็ตาม การคัดค้านนี้เป็นข้างจุดเราไม่ควรจำกัดให้ผู้ชมของวิดีโอเกมผู้เล่นเนื่องจากเกมมักจะเล่นกับผู้ชม ไม่มีความแตกต่างระหว่างหัวรุนแรงที่นี่วิดีโอเกมและการประกวดเต้น หรือติเตียนบทกลอน แม้ว่าการเล่นวิดีโอเกมมักจะเกี่ยวข้องกับผู้ชมที่มีต่อคู่แข่งไม่มีเหตุผลว่าทำไมผู้ชมดูคนเล่นเกมต้องมีขนาดเล็กกว่าของคู่แข่งที่ผู้ชมไม่กระแทกกระทั้นบทกวี .
แต่เราไม่ควรละเลยประสบการณ์สุนทรียะของการแสดงผลงานศิลปะ ผู้เล่นเกมจะยังคงถือว่าเป็นนักแสดงในการแสดงวิดีโอเกมขนาดใหญ่เนื่องจากเป้าหมายหลักของการออกแบบเกม มากที่สุด คือ การเพิ่มประสบการณ์สุนทรียะ ดังกล่าว จะเห็นว่า เรามีเหตุผลที่ดีพอที่จะประเมินเกมเป็นผลงานศิลปะ ขออภัย ปรัชญา ศิลปะ และ aestheticians ปรากฏลืมประสบการณ์ทางสุนทรียะของนักแสดงจากผลงานศิลปะ อย่างไรก็ตาม เราต้องถาม ไม่ได้แม้แต่นักดนตรีสมัครเล่นประสบการณ์สุนทรียะ หรือศิลปะ
แม้ว่าวิดีโอเกมแบ่งปันแง่มุมที่แข่งขันกับกีฬา กีฬาที่อาจจะเปรียบเทียบระหว่างศิลปะและวิดีโอเกมไม่นำแสงที่คล้ายคลึงกันใด ๆที่สำคัญอื่น ๆ แน่นอน วิดีโอเกม และ ศิลปะ กีฬา ผู้สมัครจะแตกต่างกันในวิธีที่สำคัญ แตกต่างจากกีฬาที่ถูกประเมินบนพื้นฐานของความงาม การเล่นวิดีโอเกมที่ได้รับการพิจารณารูปแบบศิลปะมันเป็นความจริงที่บันทึกการเล่นเกมได้รับการถ่ายและ pieced ร่วมกันเพื่อให้ศิลปะวิดีโอดิจิตอล นอกจากนี้ เกมบางเกมช่วยให้ผู้เล่นที่จะบันทึกและแจกจ่าย replays ทันที อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพของวิดีโอเกมเป็นปกติไม่ประเมิน aesthetically บางคนอาจจะโต้แย้งว่า การเล่นเกมโดยเฉพาะ เป็นศิลปะ แต่ผมไม่อยากจะได้เรียกร้องมาผู้เล่นสามารถนำรูปแบบของแข็งแรงรวดเร็ว แต่มักจะไม่พระคุณหรือลักษณะ aesthetically ที่เกี่ยวข้องอื่น ๆของการเล่น จู่ ๆ กรณีนี้ไม่ได้ในหมากรุกประสิทธิภาพ .
คำถามที่คล้ายกันเกิดขึ้นเกี่ยวกับสถานะของศิลปะหมากรุก [ 10 ] บางส่วนพิจารณาหมากรุกเป็นรูปแบบศิลปะ , เหมือนอย่างประเมิน กีฬาหนึ่งอาจคิดว่า มันเป็นเรื่องยากที่จะเรียกศิลปะหมากรุกและแยกสิ่ง เช่น ปริศนาอักษรไขว้ ที่เราทำปกติไม่พิจารณาผลงานศิลปะ อย่างไรก็ตาม ตราบเท่าที่ปริศนาคำไขว้มีเพียงหนึ่งโซลูชั่นที่ไม่มีสิ่งเช่นว่าฉลาด หรือมิฉะนั้น aesthetically มีคุณสมบัติคุณสมบัติของวิธีการแก้ปัญหาของพวกเขา .
มีสองเหตุผลหลักว่าทำไมบางคน อาจเถียงว่าหมากรุกเป็นรูปแบบศิลปะในการแข่งขันหลัก มักจะมี 2 รางวัลสำหรับผู้ชนะและหนึ่งสำหรับการเล่นเกมที่ดีที่สุด เกมที่ดีที่สุดจะถูกกำหนดในส่วนของความสง่างามของเคลื่อนความคิดริเริ่มของโซลูชั่น และความยากของการเล่น ไม่ว่านี้ earns หมากรุกสถานะของศิลปะมีศูนย์กลางรอบถามว่าทรงเป็นเป้าหมายของผู้เล่น แม้ว่าจะไม่ใช่เป้าหมายหลักหนึ่งสามารถโต้เถียงว่า ความสง่างามและความเรียบง่ายมีบทบาทในการเป็นทางเลือกของการย้าย บางทีความสวยงามของย้ายเป็นอักษรที่ให้เลือก ถ้าเป็นกรณีนี้ แล้วเรื่องความงามเป็นส่วนหนึ่งของเกมตัวเองรอบรู้เพิ่มการสนับสนุนเพื่อความคิดที่ว่าเล่นหมากรุกเป็นรูปแบบศิลปะ นอกจากการพิพากษาของเกมที่สวยงามที่สุดโซลูชั่นเกมจบมักจะนำความเรียบง่ายอย่างเป็นทางการของพวกเขาและความสง่างาม นี้เป็นพื้นฐานที่ขัดแย้งมากขึ้นเรียกหมากรุกศิลปะ เพราะถ้าจบเกมควรพิจารณาศิลปะ แล้วตรรกะและคณิตศาสตร์พิสูจน์จะกลายเป็นผู้สมัคร .
ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ ซึ่งแตกต่างจากหมากรุก และยิมนาสติก การเล่นวิดีโอเกมที่ได้รับการเสนอเป็นผู้สมัครสำหรับสถานะของศิลปะหนึ่งในเหตุผลที่ เกม เล่นไม่ถือเป็นผลงานศิลปะที่วิดีโอเกมเป็นจำนวนมากและมีเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา เช่น ไม่มี เกม รอบ ๆซึ่งผู้เล่นต้องเน้นเป็นระยะเวลานานของเวลา แม้ว่าวิดีโอเกมที่ปรากฏจะ performative , สิ่งที่อาจนับเป็นการแสดง -- เล่น -- ไม่ถือเป็นศิลปะบางทีนี่อาจเป็นเพราะเกมตัวเองดึงดูดความสนใจมากกว่าผู้เล่น ซึ่งแตกต่างจากเกม , เกมอิเล็กทรอนิกส์ไม่มีเช่นโป๊กเกอร์และฟุตบอลเป็นเพียงกติกาการเล่นที่พวกเขาอธิบายถึงโทษและเป้าหมาย เกมอิเล็กทรอนิกส์จะแตกต่างกันที่พวกเขามีมากขึ้นกว่ากฎ : [ 11 ] รวมเรื่องเล่า , ออกแบบกราฟิก , การสนทนา , และเพิ่มเติม .
ต้องดูที่ความเหมาะสมของสุนทรียภาพของหมากรุกและกีฬา เราอยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่าที่จะเข้าใจศิลปะของวิดีโอเกมอาจจะโกหก ซึ่งแตกต่างจากหมากรุก และกีฬา ศิลปะไม่เพียง แต่ในการเล่น เป็นภาพยนตร์ ประเภทของศิลปะที่เราต้องกังวลในวิดีโอเกม เกี่ยวข้องกับ ไม่ playingbut
การทํา