Beethoven was the son of Johann van

Beethoven was the son of Johann van Beethoven,. Johann married Maria Magdelena Keverich. Beethoven's brother died at a young age. The father of Beethoven is irresponsible and addiction to alcohol. Income earned that once was his father for the spirits.
Beethoven's first music teacher was his father. Although tradition has it that Johann van Beethoven was a harsh instructor, and that the child Beethoven, "made to stand at the keyboard, was often in tears
In 1787 Beethoven traveled to Vienna (possibly at another's expense) for the first time, apparently in the hope of studying with Mozart. The details of their relationship are uncertain, including whether or not they actually met. After just two months Beethoven learned that his mother was severely ill, and returned home. His mother died shortly thereafter, and his father lapsed deeper into alcoholism. As a result, Beethoven became responsible for the care of his two younger brothers, and he spent the next five years in Bonn. From 1790 to 1792, Beethoven composed a significant number of works that demonstrated his growing range and maturity. Musicologists identified a theme similar to those of his third symphony in a set of variations written in 1791.in November 1792, amid rumors of war spilling out of France; he learned shortly after his arrival that his father had died. Mozart had also recently died.
Around 1796, by the age of 26, Beethoven began to lose his hearing. He suffered from a severe form of tinnitus, a "ringing" in his ears that made it hard for him to hear music; he also tried to avoid conversations. The cause of Beethoven's deafness is unknown
As early as 1801, Beethoven wrote to friends describing his symptoms and the difficulties they caused in both professional and social settings (although it is likely some of his close friends were already aware of the problems). Beethoven, on the advice of his doctor, lived in the small Austrian town of Heiligenstadt. Beethoven's hearing loss did not prevent him from composing music, but it made playing at concerts a lucrative source of income increasingly difficult. After a failed attempt in 1811 to perform his own Piano Concerto No. 5 (the "Emperor"), which was premiered by his student Carl Czerny, he never performed in public again until he conducted the Ninth Symphony in 1824.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บีโธเฟนเป็นบุตรของโยฮันน์แวนบีโธเฟน โยฮันน์แต่งงาน Maria Magdelena Keverich พี่ชายของบีโธเฟนเสียชีวิตที่อายุยังน้อย บิดาของบีโธเฟนเป็นยาเสพติดแอลกอฮอล์และหลาย รายได้ที่ได้รับที่เมื่อถูกบิดาสำหรับบวงสรวงครูเพลงแรกของบีโธเฟนถูกบิดา แม้ว่าประเพณีได้ว่าโยฮันน์แวนบีโธเฟน เป็นผู้สอนที่รุนแรง และที่ลูกบีโธเฟน, "ที่จะยืนที่แป้นพิมพ์ มักจะมีในน้ำตาใน 1787 เบโธเฟนเดินทางไปเวียนนา (อาจอยู่ที่อื่นเป็นค่าใช้จ่าย) เป็นครั้งแรก เห็นได้ชัดในหวังของการศึกษากับโรงแรมโมสาร์ท รายละเอียดของความสัมพันธ์ไม่แน่ใจ รวมถึงว่าพวกเขาไปตามจริงหรือไม่ หลังจากสองเดือน บีโธเฟนได้เรียนรู้ว่า แม่ของเขาคือป่วยรุนแรง และส่งกลับบ้าน แม่ของเขาเสียชีวิตในไม่ช้าหลังจากนั้น และบิดาโธดอกลึกเป็นโรคพิษสุราเรื้อรัง ดัง บีโธเฟนเป็นผู้รับผิดชอบดูแลน้องชายวัยสอง และเขาใช้เวลาห้าปีถัดไปในบอนน์ จากดำรงการ 1792 บีโธเฟนประกอบด้วยตัวเลขสำคัญของผลงานที่แสดงให้เห็นว่าพระช่วงเติบโตและครบกำหนด Musicologists ระบุรูปแบบคล้ายคลึงกับซิมโฟนีของเขาที่สามในชุดของรูปแบบเขียน 1791.in 1792 พฤศจิกายน ท่ามกลางข่าวลือของสงครามออกจากฝรั่งเศส เขาได้เรียนรู้หลังจากการมาของเขาที่พ่อของเขาเสียชีวิต โรงแรมโมสาร์ทยังเพิ่งเสียชีวิตรอบ 1796 โดยอายุ 26 บีโธเฟนเริ่มสูญเสียการได้ยินของเขา เขารับความเดือดร้อนจากเครียด เป็น "ringing" ในหูของเขาที่ทำให้มันยากสำหรับเขาที่จะได้ยินเพลง รูปแบบรุนแรง เขาพยายามหลีกเลี่ยงการสนทนา สาเหตุของหูหนวกของบีโธเฟนไม่รู้จักก่อนที่ 1801 บีโธเฟนเขียนให้เพื่อนอธิบายอาการของเขาและความยากลำบากที่จะเกิดขึ้นในการตั้งค่าทั้งมืออาชีพ และสังคม (แม้ว่าจะเป็นโอกาสของเพื่อนสนิทของเขาแล้วมีความตระหนักถึงปัญหา) บีโธเฟน ในคำแนะนำของแพทย์ของเขา อาศัยอยู่ในเล็กออสเตรียเมืองของ Heiligenstadt สูญเสียการได้ยินของเบโธเฟนไม่ป้องกันจากการเขียนเพลงเขา แต่มันเล่นคอนเสิร์ตเป็นแหล่งกำไรรายได้ยากขึ้น หลังจากความพยายามที่ล้มเหลวใน 1811 ทำตนเปียโนคอนแชร์โตหมายเลข 5 ("จักรพรรดิ"), ซึ่งถูกฉายรอบปฐมทัศน์ใน โดย Carl Czerny นักเรียนของเขา เขาไม่เคยดำเนินการในที่สาธารณะอีกครั้งจนเขาดำเนินซิมโฟนีไนน์ใน 1824

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เบโธเฟนเป็นบุตรชายของโยฮันน์ฟานเบโทเฟ ,. โยฮันน์แต่งงานกับมาเรี Magdelena Keverich พี่ชายของเบโธเฟนเสียชีวิตในวัยหนุ่มสาว พ่อของเบโธเฟนเป็นความรับผิดชอบและติดยาเสพติดกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ รายได้ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นพ่อของเขาสำหรับสุรา.
เบโธเฟนครูสอนดนตรีเป็นครั้งแรกที่พ่อของเขา แม้ว่าประเพณีได้ว่าโยฮันน์ฟานเบโธเฟนเป็นอาจารย์รุนแรงและว่าเด็กเบโธเฟน "ทำเพื่อยืนอยู่ที่แป้นพิมพ์มักจะอยู่ในน้ำตา
ใน 1787 เบโธเฟนได้เดินทางไปยังกรุงเวียนนา (อาจจะเป็นที่ค่าใช้จ่ายของคนอื่น) เป็นครั้งแรกที่เห็นได้ชัดใน ความหวังในการเรียนกับโมซาร์ท. รายละเอียดของความสัมพันธ์ของพวกเขามีความไม่แน่นอนรวมถึงหรือไม่ว่าพวกเขาพบกันจริง. หลังจากนั้นเพียงสองเดือนเบโธเฟนได้เรียนรู้ว่าแม่ของเขาป่วยหนักและกลับบ้าน. แม่ของเขาเสียชีวิตหลังจากนั้นไม่นานและพ่อของเขาผ่านพ้นไป ลึกเข้าไปในโรคพิษสุราเรื้อรัง. เป็นผลให้เบโธเฟนกลายเป็นผู้รับผิดชอบในการดูแลน้องชายสองคนของเขาและเขาใช้เวลาห้าปีถัดไปในกรุงบอนน์. จาก 1790-1792, เบโธเฟนประกอบด้วยความสำคัญของงานที่แสดงให้เห็นถึงช่วงการเจริญเติบโตของเขาและครบกําหนด Musicologists ระบุรูปแบบที่คล้ายกับของซิมโฟนีที่สามของเขาในชุดของรูปแบบการเขียนใน 1791.in พฤศจิกายน 1792 ท่ามกลางข่าวลือของสงครามทะลักออกมาจากฝรั่งเศสเขาได้เรียนรู้ไม่นานหลังจากที่เขามาถึงว่าพ่อของเขาเสียชีวิต โมซาร์ทมีก็เสียชีวิตเมื่อเร็ว ๆ นี้.
รอบ 1796, อายุ 26, เบโธเฟนเริ่มที่จะสูญเสียการได้ยินของเขา เขาได้รับความเดือดร้อนจากรูปแบบที่รุนแรงของหูอื้อ, "แจ๋ว" ในหูของเขาที่ทำให้มันยากสำหรับเขาที่จะได้ยินเสียงเพลง; เขายังพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการสนทนา สาเหตุของหูหนวกของเบโธเฟนเป็นที่รู้จัก
เร็วเท่าที่ 1801 เบโธเฟนเขียนถึงเพื่อนอธิบายอาการของเขาและความยากลำบากที่พวกเขาก่อให้เกิดทั้งในการตั้งค่ามืออาชีพและสังคม (แม้ว่ามันอาจเป็นไปได้บางส่วนของเพื่อนสนิทของเขาอยู่แล้วตระหนักถึงปัญหา) เบโธเฟน, ตามคำแนะนำของแพทย์ของเขาที่อาศัยอยู่ในเมืองเล็ก ๆ ของออสเตรีย Heiligenstadt การสูญเสียการได้ยินเบโธเฟนไม่ได้ป้องกันไม่ให้เขาแต่งเพลง แต่มันทำให้การเล่นในคอนเสิร์ตแหล่งที่มาของรายได้ร่ำรวยยากมากขึ้น หลังจากความพยายามที่ล้มเหลวในการที่จะดำเนินการ 1,811 เปียโนของเขาเองที่ 5 ("จักรพรรดิ") ซึ่งได้รับการฉายรอบปฐมทัศน์โดยนักเรียน Carl Czerny ของเขาเขาไม่เคยดำเนินการในที่สาธารณะอีกครั้งจนกว่าเขาจะดำเนินการซิมโฟนีเก้าในปี 1824

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บีโธเฟ่นเป็นบุตรชายของโยฮันน์ ฟานเบโทเฟน , . โยฮันน์ แต่งงานกับ มาเรีย magdelena keverich . พี่ชายของเบโธเฟ่นเสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อย บิดาของเบโธเฟ่น ไม่มีความรับผิดชอบ และติดสุรา รายได้ที่เคยเป็นพ่อของเขาในวิญญาณ .
ครูเพลงแรกของบีโธเฟ่น คือพ่อของเขา แม้ว่าประเพณีมีว่า โยฮันน์ ฟานเบโทเฟนเป็นผู้สอนที่รุนแรงและเด็กบีโธเฟ่น " ให้ยืนที่แป้นพิมพ์ มักจะร้องไห้ใน 1787 เบโธเฟ่นเดินทางไปยังกรุงเวียนนา
( อาจจะในอีกค่าใช้จ่าย ) ครั้งแรก เห็นได้ชัดในความหวังของการได้เรียนกับเค้า รายละเอียดของความสัมพันธ์ของพวกเขาที่ไม่แน่นอน รวมถึงหรือไม่พวกเขาจริง ๆเจอกัน หลังจากเพียงสองเดือน บีโธเฟ่นได้เรียนรู้ว่าแม่ของเขาอย่างรุนแรง ป่วยและให้กลับบ้านได้ แม่ของเขาตายหลังจากนั้นไม่นาน และพ่อของเขาพลาดลึกเข้าไปในโรคพิษสุราเรื้อรัง ผล บีโธเฟ่น เป็นผู้รับผิดชอบดูแลน้องชายสองคนของเขาและเขาใช้เวลาห้าปีถัดไปในบอนน์ จาก 1790 ถึง 1792 เบโทเฟนประพันธ์เป็นจำนวนมากผลงานที่แสดงให้เห็นช่วงของเขาเติบโตและเป็นผู้ใหญ่นักดนตรีระบุรูปแบบที่คล้ายกับบรรดาของซิมโฟนีที่สามของเขาในชุดของการเปลี่ยนแปลงที่เขียนใน 1791.in พฤศจิกายน 1 , ท่ามกลางข่าวลือของสงครามหกออกจากฝรั่งเศส เขาเรียนรู้ไม่นานหลังจากที่เขามาถึงที่พ่อของเขาเสียชีวิต โมสาร์ทก็เพิ่งเสียชีวิต
รอบ 1796 โดยอายุ 26 , บีโธเฟ่นเริ่มสูญเสียการได้ยิน เขารับความเดือดร้อนจากรูปแบบที่รุนแรงของแพทย์เฉพาะทาง" แจ๋ว " ในหูของเขาที่ทำให้มันยากสำหรับเขาที่จะได้ยินเสียงเพลง เขายังพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการสนทนา สาเหตุของบีโธเฟ่นหูหนวกไม่ทราบ
เร็ว 1801 บีโธเฟ่น เขียนให้เพื่อนอธิบายอาการของเขา และปัญหาที่เกิดจากพวกเขาในการตั้งค่าทั้งมืออาชีพและสังคม ( แม้ว่ามันจะบางของเพื่อนสนิทของเขาได้ตระหนักถึงปัญหา ) บีโธเฟ่นตามคำแนะนำของแพทย์ของเขา อาศัยอยู่ในเมืองเล็กๆ ของออสเตรีย ไฮลีเกน าด์ท . บีโธเฟ่น การสูญเสียการได้ยินไม่ได้ป้องกันไม่ให้เขาจากการแต่งดนตรี แต่มันทำให้เล่นในคอนเสิร์ต lucrative แหล่งที่มาของรายได้มากขึ้นยาก หลังจากความพยายามที่ล้มเหลวใน 1811 แสดงเปียโนคอนแชร์โต้หมายเลข 5 ( ของเขาเอง " จักรพรรดิ " ) ซึ่งแสดงโดยนักเรียนของเขาคาร์ลเซอร์นี ,เขาไม่เคยแสดงในที่สาธารณะอีกครั้งจนเขาจัดซิมโฟนีที่เก้าใน 1824 .