When Cinderella entered the ballroo

When Cinderella entered the ballroom at the palace, a hush fell. Everyone stopped in mid-sentence to admire her elegance, her beauty and grace.


“Who can that be?” people asked each other. The two stepsisters also wondered who the newcomer was, for never in a month of Sundays, would they ever have guessed that the beautiful girl was really poor Cinderella who talked to the cat!
When the prince set eyes on Cinderella, he was struck by her beauty. Walking over to her, he bowed deeply and asked her to dance. And to the great disappointment of all the young ladies, he danced with Cinderella all evening.


“Who are you, fair maiden?” the Prince kept asking her. But Cinderella only replied:


“What does it matter who I am! You will never see me again anyway.”


“Oh, but I shall, I’m quite certain!” he replied.

Cinderella had a wonderful time at the ball… But, all of a sudden, she heard the sound of a clock: the first stroke of midnight! She remembered what the fairy had said, and without a word of goodbye she slipped from the Prince’s arms and ran down the steps. As she ran she lost one of her slippers, but not for a moment did she dream of stopping to pick it up! If the last stroke of midnight were to sound… oh… what a disaster that would be! Out she fled and vanished into the night.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อซินเดอเรลล่าป้อนบอลพาเลส ปิดการตก ทุกคนหยุดในประโยคกลางเพื่อชื่นชมความสง่างามของเธอ เธอสวยงามและเกรซ"ผู้ที่สามารถ" คนถามกัน Stepsisters สองยังสงสัยว่า ที่ผู้ได้ สำหรับในเดือนของวันอาทิตย์ ไม่เคยจะพวกเขาเคยมีเดาว่า สาวสวยซินเดอเรลล่าไม่ดีจริง ๆ ที่พูดคุยกับแมวเมื่อเจ้าชายตั้งตาบนซินเดอเรลล่า เขาถูกหลง โดยความงามของเธอ เขาเดินไปกับเธอ ลงลึก แล้วเธอไปเต้นรำ และเพื่อความผิดหวังที่ดีของสตรีทั้งหมด เขาเต้นกับซินเดอเรลล่าตอนเย็นทั้งหมด"คุณเป็นใคร หญิงสาวแฟร์" เจ้าชายเก็บไว้ขอให้เธอ แต่ซินเดอเรลล่าตอบกลับเท่านั้น:"อะไรเป็นเรื่องสำคัญที่ผม คุณจะไม่เคยเห็นฉันอีกหรือ""โอ้ แต่ฉันจะ ฉันค่อนข้างแน่นอน! " เขาตอบกลับซินเดอเรลล่ามีเวลาอัศจรรย์ที่ลูก... แต่ ปุบปับ เธอได้ยินเสียงนาฬิกา: จังหวะแรกของเที่ยงคืน เธอจำสิ่งนางฟ้าได้กล่าวว่า และไม่ มีคำลา เธอเล็ดรอดจากแผ่นดินของเจ้าชาย และวิ่งไปตามขั้นตอน ขณะที่เธอวิ่งเธอหายไปหนึ่งรองเท้าแตะของเธอ แต่ไม่อึด ไม่เธอฝันหยุดการรับ ถ้าจังหวะสุดท้ายของเที่ยงคืนมีเสียง...แหม...ว่าภัยพิบัติที่จะ ออกเธอหนี และศาสดาเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเข้ามาในห้องบอลรูม Cinderella ที่พระราชวัง, ก้มเงียบ ทุกคนหยุดอยู่กลางประโยคที่จะชื่นชมความสง่างามของเธอ, ความงามและความสง่างามของเธอ. "ใครที่สามารถจะเป็นอย่างไร" คนถามกัน สองพี่เลี้ยงยังสงสัยว่าคนที่มาใหม่ได้รับ, ไม่เคยในเดือนวันอาทิตย์จะพวกเขาเคยคิดเลยว่าสาวสวยน่าสงสารจริงๆ Cinderella ที่พูดคุยกับแมว! เมื่อดวงตาของเจ้าชายในชุด Cinderella เขาถูกตีด้วยของเธอ ความงาม เดินไปเธอเขาโค้งคำนับอย่างลึกซึ้งและขอให้เธอเต้น และเพื่อความผิดหวังที่ดีของทุกหญิงสาวที่เขาเต้นรำกับ Cinderella ตอนเย็นทั้งหมด. "คุณเป็นใคร, หญิงสาวที่เป็นธรรม?" เจ้าชายเก็บไว้ขอให้เธอ แต่ Cinderella เพียงตอบว่า: "สิ่งที่มันไม่สำคัญว่าผมเป็นใคร! คุณจะไม่เคยเห็นฉันอีกต่อไป ". "โอ้ แต่ผมจะผมบางมาก!" เขาตอบ. Cinderella มีช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมที่ลูก ... แต่ทั้งหมดในทันทีที่เธอได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก: จังหวะแรกของเวลาเที่ยงคืน! เธอจำสิ่งที่นางฟ้าได้กล่าวและไม่มีคำพูดของลาเธอหลุดจากอ้อมแขนของเจ้าชายและวิ่งลงบันได ขณะที่เธอวิ่งเธอสูญเสียหนึ่งในรองเท้าแตะของเธอ แต่ไม่ได้สำหรับช่วงเวลาที่เธอทำฝันของการหยุดที่จะหยิบมันขึ้นมา! ถ้าจังหวะสุดท้ายของเที่ยงคืนเป็นเสียง ... โอ้ ... สิ่งที่เกิดภัยพิบัติที่จะเป็น! เธอหนีออกมาและหายไปในเวลากลางคืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อซินเดอเรลล่าเข้าห้องบอลรูมที่วัง ความเงียบลง ทุกคนหยุดอยู่กลางประโยคชื่นชมความสง่างาม , ความงามและพระคุณ


" ใครที่สามารถ ? " คนถามแต่ละอื่น ๆ สองพี่เลี้ยงก็สงสัยว่าใครมาใหม่ เพื่อไม่ในเดือนของวันอาทิตย์ เขาจะเคยคิดว่าผู้หญิงที่สวยจนจริงๆซินเดอเรลล่าที่คุยกับแมว
เมื่อเจ้าชายเห็นซินเดอเรลล่า เขาหลงโดยความงามของเธอ เดินไปกับเธอ เขาจมลงลึกและขอเธอเต้นรำ และความผิดหวังที่ยิ่งใหญ่ของพวกหนุ่มๆสาวๆ เขาเต้นกับซินเดอเรลล่าทั้งเย็น


" คุณเป็นใคร ท่านหญิง ? " เจ้าชายถามเธอ แต่ซินเดอเรล่าเพียงตอบ :


" แล้วยังไง ฉันเป็นใคร คุณจะไม่ได้เจอฉันอีก . . . "

" โอ้แต่ ผมจะ ผมค่อนข้างมั่นใจ ! " เขาตอบกลับ

ซินเดอเรลล่ามีเวลาที่ยอดเยี่ยมในบอล . . . . . . . แต่จู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงของนาฬิกา : จังหวะแรกเที่ยงคืน ! เธอนึกถึงสิ่งที่นางฟ้าได้พูด และโดยไม่ล่ำลาเธอลื่นจากองค์ชายแขนและวิ่งลงไปตามขั้นตอน ขณะที่เธอวิ่งเธอสูญเสียหนึ่งในรองเท้าของเธอ but not for a moment did she dream of stopping to pick it up! If the last stroke of midnight were to sound… oh… what a disaster that would be! Out she fled and vanished into the night.