DiscussionIn this article, we have

Discussion
In this article, we have extended Crawford and Godbey's (1987) previous formulation of
leisure constraints, which consisted of three distinct models focusing on intrapersonal,
interpersonal, and structural constraints. In their place we have proposed a hierarchical
process model in which these three types of constraints are integrated. We derived three
propositions from this model:
1. Leisure participation is heavily dependent on a process of negotiating through an
alignment of multiple factors, arranged sequentially.
2. The sequential ordering of constraints represents a hierarchy of importance.
3. Social class may have a more powerful influence on leisure participation and
nonparticipation than is currently accepted, that is, the experience of constraints
is related to a hierarchy of social privilege.
We have also demonstrated one of the many possible extensions to the basic model,
indicating how the reformulation applies to specialization and therefore, by inference, to
other aspects of leisure that may occur after participation has begun.
Our model is consistent with patterns that can be detected in much of the existing
Leisure Sciences 1991.13:309-320.
318 D.W. Crawford et al.
empirical constraints literature. It may, indeed, help to clarify some paradoxical findings
that were not fully explained previously, most notably the more frequent reporting of
structural constraints among people in the higher socioeconomic strata. We recognize,
however, that it is largely speculative and that it will require empirical validation. We see
three main directions in which future research might proceed.
First and foremost, it seems clear that those interested in leisure constraints are in
need of relevant intrapersonal- and interpersonal-level data. Given the poorly understood
nature of these antecedent constraints, however, and the processes whereby they operate,
exploratory research (in which qualitative methods should play an important part) is
recommended as an initial step. Notwithstanding this comment, it should also be recognized
that an adequate explanation of constrained leisure, in all its facets, is not possible
by investigating one type of constraint alone. Instead, it will be necessary in future
studies to investigate the entire array of constraints—intrapersonal, interpersonal, and
structural—simultaneously. It is only in this broad context that it will be possible to test
the propositions that people negotiate through sequential levels of constraints and that
these levels represent a hierarchy of importance.
Second, and related to the third proposition, the issue of social stratification and its
relation with leisure constraints seems to us to be a promising area for future research.
In the earlier attempt to reconceptualize leisure constraints, Crawford and Godbey
(1987) proposed that this line of inquiry might prove profitable, and our revised thinking
affirms this view. If the experience of leisure constraints varies systematically with the
social class location of individuals and families, then it is likely that social class has been
confounded in a sizeable proportion of the research that has dealt with constraints on
leisure. Moreover, in contrast to the older social class research, which never advanced
beyond static, descriptive premises (e.g., people from different classes have different
values), the model presented in this article explains such social class differences in
leisure constraints. We contend that, although social stratification needs to be examined
from a more dynamic perspective, the issue remains worthy of investigation in an era in
which the disparity between the affluent and the poor appears to be increasing.
Third, although most constraints research has been aimed at understanding aspects
of nonparticipation, our models imply that the explanation of participation and other
positive facets of leisure will be enhanced by the extent to which it takes into consideration
and accounts for the effects of constraints. This implication is consistent with our
conceptualization of leisure specialization, in which levels of participation (exemplified
by specialization) are also shown to be affected by constraints.
Finally, these comments also have an important broader implication—not in this
case for the future conduct of leisure constraints research, but rather for its place within
the general context of leisure studies. Although for practical reasons it is often useful to
conduct research at a high level of detail on separate parts of a system (in this case the
system of leisure behavior), there is a need to integrate leisure constraints research
within the mainstream of leisure studies. Leisure researchers cannot afford to investigate
the phenomena in which they are interested in isolation from other factors that influence
leisure choices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาในบทความนี้ เราได้ขยายครอฟอร์ดและของ Godbey (1987) ก่อนหน้านี้กำหนดผ่อนคลายข้อจำกัด ซึ่งประกอบด้วยสามรูปแบบแตกต่างเน้น intrapersonalมนุษยสัมพันธ์ และโครงสร้างข้อจำกัด ที่ เราได้นำเสนอเป็นลำดับจำลองกระบวนการซึ่งจะรวมชนิดของข้อจำกัดเหล่านี้สาม เราได้มา 3เริ่มจากรูปแบบนี้:1. เข้าร่วมมากขึ้นอยู่กับกระบวนการของการเจรจาต่อรองผ่านการการจัดตำแหน่งของหลายปัจจัย จัดเรียงตามลำดับ2.สั่งซื้อลำดับข้อจำกัดหมายถึงลำดับชั้นของความสำคัญ3. ชนชั้นอาจมีอิทธิพลสูงขึ้นเข้ามีส่วนร่วม และnonparticipation อยู่ในขณะนี้ยอมรับ คือ ประสบการณ์ของข้อจำกัดจะเกี่ยวข้องกับลำดับชั้นของสิทธิทางสังคมเรายังมีแสดงหนึ่งส่วนขยายได้หลายรุ่นพื้นฐานระบุวิธี reformulation ที่ใช้ความเชี่ยวชาญ และดังนั้น โดย ข้อ การด้านอื่น ๆ ของการพักผ่อนที่อาจเกิดขึ้นหลังจากที่ได้เริ่มมีส่วนร่วมรูปแบบของเราจะสอดคล้องกับรูปแบบที่สามารถตรวจพบมากที่มีอยู่ผ่อน 1991.13:309 ศาสตร์-320318 D.W. ครอฟอร์ด et alข้อจำกัดของผลประกอบการ แน่นอน อาจ ช่วยชี้แจงบางอย่างพบ paradoxicalที่ไม่ครบถ้วนอธิบายก่อนหน้านี้ ส่วนใหญ่บ่อยกว่ารายงานข้อจำกัดโครงสร้างคนในชั้นประชากรสูง รู้จักอย่างไรก็ตาม จะเก็งกำไรเป็นส่วนใหญ่ และจะต้องตรวจสอบผล เราเห็นสามหลักทิศทางการวิจัยในอนาคตอาจดำเนินการแรก และ สำคัญ เหมือนชัดเจนว่า ผู้ที่สนใจผ่อนคลายข้อจำกัดอยู่ในจำเป็นต้องเกี่ยวข้อง intrapersonal และมนุษยสัมพันธ์ระดับข้อมูล ให้เข้าใจงานธรรมชาติเหล่านี้ antecedent จำกัด อย่างไรก็ตาม และกระบวนการโดยพวกเขามีเป็นการวิจัยเชิงบุกเบิก (ซึ่งวิธีการเชิงคุณภาพควรเล่นเป็นส่วนสำคัญ)แนะนำเป็นขั้นตอนการเริ่มต้น อย่างไรก็ตามคิด มันควรจะรู้จักคำอธิบายเพียงพอพักผ่อนจำกัด ในแง่มุมของทั้งหมด จะไม่สามารถโดยการตรวจสอบชนิดของข้อจำกัดเพียงอย่างเดียว แทน มันจะจำเป็นในอนาคตการศึกษาการตรวจสอบแถวลำดับทั้งหมดของข้อจำกัด — intrapersonal มนุษย สัมพันธ์ และโครงสร้างตัวกัน มันเป็นเพียงในบริบทที่กว้างนี้ว่า มันจะเป็นไปได้ที่จะทดสอบเริ่มที่คนเจรจาผ่านตามลำดับและระดับของข้อจำกัดที่ระดับเหล่านี้แสดงลำดับชั้นของความสำคัญที่สอง และที่เกี่ยวข้องกับข้อเสนอที่สาม เรื่องสังคมสาระและความสัมพันธ์กับการผ่อนคลายข้อจำกัดน่าจะเป็น พื้นที่สัญญาสำหรับการวิจัยในอนาคตในความพยายามก่อนหน้านี้เพื่อผ่อนคลายข้อจำกัด ครอฟอร์ดและ Godbey reconceptualize(1987) เสนอว่า คำถามบรรทัดนี้อาจพิสูจน์ผลกำไร และความคิดของเราปรับปรุงaffirms มุมมองนี้ ถ้าประสบการณ์ของการผ่อนคลายข้อจำกัดแตกต่างกันไปอย่างเป็นระบบตั้งชนชั้นของบุคคล และครอบครัว แล้วมันเป็นไปได้ว่า ชนชั้นได้confounded ในสัดส่วนของการวิจัยที่ดำเนินการข้อจำกัดบนสำหรับผู้พิการผ่อน นอกจากนี้ ตรงข้ามวิจัยชนชั้นเก่า ซึ่งไม่ขั้นสูงนอกเหนือจากสถานที่คง อธิบาย (เช่น บุคคลประเภทต่าง ๆ ได้แตกต่างกันค่า), รูปแบบการนำเสนอในบทความนี้อธิบายถึงความแตกต่างชนชั้นดังกล่าวในผ่อนคลายข้อจำกัดต่าง ๆ เราขอยืนยันว่า แม้ว่าสาระสังคมต้องถูกตรวจสอบจากมุมมองแบบไดนามิกมากขึ้น ปัญหายังคงอยู่สมควรที่จะสอบสวนในยุคในซึ่งดูเหมือน จะเพิ่ม disparity มั่งมีและคนยากจนสาม แม้ว่างานวิจัยข้อจำกัดส่วนใหญ่มี การมุ่งในด้านความเข้าใจของ nonparticipation รุ่นของเรานัยว่าคำอธิบายของการมีส่วนร่วมและอื่น ๆค่าบวกจะเพิ่มแง่มุมของการพักผ่อน โดยขอบเขตที่ใช้ในการพิจารณาและบัญชีสำหรับผลกระทบของข้อจำกัด ปริยายนี้จะสอดคล้องกับของเราconceptualization ของความเชี่ยวชาญผ่อนคลาย มีส่วนร่วม (exemplified ระดับใดโดยเฉพาะทาง) แสดงการได้รับผลกระทบจากข้อจำกัดวันที่ในที่สุด ข้อคิดเห็นเหล่านี้ยังมีปริยายกว้างขึ้นที่สำคัญคือไม่อยู่ในนี้กรณี การจัดทำในอนาคตผ่อนคลายข้อจำกัดของงานวิจัย แต่ สำหรับสถานที่ภายในค่อนข้างบริบททั่วไปของการเข้าศึกษา แม้ว่าเหตุผลทางปฏิบัติ ไว้เป็นประโยชน์ดำเนินการวิจัยในระดับของรายละเอียดในส่วนแยกของระบบ (ในกรณีนี้การระบบของพฤติกรรมผ่อน), ต้องรวมผ่อนคลายข้อจำกัดการวิจัยภายในกับเข้าศึกษา นักวิจัยเข้าไม่สามารถจะตรวจสอบปรากฏการณ์ที่พวกเขาสนใจแยกจากปัจจัยอื่น ๆ ที่ส่งผลต่อเลือกผ่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
ในบทความนี้ , เราได้ขยายแนวคิด godbey ( 1987 ) และการกำหนดหน้าที่ของ
ข้อจำกัดว่าง ซึ่งประกอบด้วย 3 รุ่น เน้นการเรียนแตกต่างกัน
, บุคคล และข้อจำกัดของโครงสร้าง ในสถานที่ของพวกเขาได้เสนอกระบวนการลำดับชั้น
แบบที่เหล่านี้สามชนิดของข้อ จำกัด เป็นบูรณาการ เราได้มา 3
ข้อเสนอจากแบบจำลองนี้ :
1ว่างการมีส่วนร่วมเป็นหนักขึ้นอยู่กับกระบวนการของการเจรจาต่อรองผ่าน
แนวของปัจจัยหลาย ๆจัดเรียงตามลำดับ .
2 การสั่งซื้อตามลําดับของข้อจำกัด แสดงถึงลำดับชั้นความสำคัญ .
3 ชนชั้นทางสังคมอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นและมีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมเพื่อการไม่เข้าร่วมกว่า
ในปัจจุบันได้รับการยอมรับ นั่นคือ ประสบการณ์ของข้อจำกัด
เกี่ยวข้องกับลำดับชั้นของสิทธิพิเศษทางสังคม .
เรายังแสดงหนึ่งในมากที่สุดส่วนขยายของรูปแบบพื้นฐาน ที่ระบุว่าใช้
reformulation ความเชี่ยวชาญ และดังนั้น โดยการอนุมาน ,
ด้านอื่น ๆของการพักผ่อนที่อาจเกิดขึ้นหลังการเริ่ม
นางแบบของเราสอดคล้องกับลวดลายที่สามารถตรวจพบ ในมากของที่มีอยู่
สันทนาการวิทยาศาสตร์ 1991.13 :309-320 .
318 d.w. ครอว์ฟอร์ด et al .
เชิงประจักษ์ด้านวรรณกรรม อาจ แน่นอน ช่วยเคลียร์ขัดแย้งผล
ที่ไม่ได้อธิบายอย่างเต็มที่ ก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่ยวดบ่อยมากขึ้นรายงาน
ข้อจำกัดโครงสร้างของประชาชนในสังคมชั้นสูง ชั้น ที่เรารู้จัก ,
แต่มันคือส่วนใหญ่เก็งกำไรและจะต้องตรวจสอบเชิงประจักษ์ เราเห็น
หลักสามเส้นทางที่การวิจัยในอนาคตอาจจะดำเนินการ
ก่อนอื่นดูเหมือนชัดเจนว่าผู้ที่สนใจในด้านสันทนาการใน
ต้องเรีย - ข้อมูลที่เกี่ยวข้อง และสื่อบุคคลในระดับ รับไม่ค่อยเข้าใจ
ธรรมชาติของปัญหาเหล่านี้มาก่อน อย่างไรก็ตาม และกระบวนการที่พวกเขาใช้งาน
การวิจัยเชิงสำรวจ ( ซึ่งในวิธีการเชิงคุณภาพ ควรเล่นเป็นส่วนสําคัญ )
แนะนำเป็นขั้นตอนแรก แต่ความเห็นนี้ก็ควรที่จะรู้จัก
ที่คำอธิบายเพียงพอจำกัดว่าง ในแง่มุมของมันทั้งหมดเป็นไปไม่ได้
โดยตรวจสอบประเภทหนึ่งของการอยู่คนเดียว แทน จะเป็นในอนาคต
การศึกษาเพื่อตรวจสอบอาร์เรย์ทั้งหมดของข้อ จำกัด การเรียน ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล และ
โครงสร้างพร้อมกัน มันเป็นเพียงในบริบทที่กว้างนี้ มันจะเป็นไปได้ที่จะทดสอบ
ข้อเสนอที่คนเจรจาผ่านลำดับขั้นระดับข้อจำกัดและ
ระดับเหล่านี้แสดงลำดับขั้นของความสำคัญ .
2 และที่เกี่ยวข้องกับข้อเสนอที่สามปัญหาของสังคมชนชั้นและความสัมพันธ์
จำกัดว่างดูเหมือนว่าเราเป็นเขตที่มีแนวโน้มการวิจัยในอนาคต .
ในก่อนหน้านี้พยายามที่จะ reconceptualize ข้อจำกัดว่าง ครอฟอร์ด และ godbey
( 1987 ) เสนอว่า สายสอบสวนนี้อาจพิสูจน์ผลกำไรของเรา และแก้ไขการคิด
ยืนยันมุมมองนี้ ถ้ามีประสบการณ์จะรับกับข้อจำกัดของการพักผ่อน
ที่ตั้งและชนชั้นทางสังคมของบุคคลและครอบครัว จากนั้นเป็นโอกาสที่สังคมได้รับ
อับอายในสัดส่วนใหญ่ของการวิจัยที่ได้จัดการกับข้อจำกัด
ว่าง นอกจากนี้ในทางตรงกันข้ามกับแก่สังคมวิจัย ซึ่งไม่เคยสูงเกินบรรยาย
ไฟฟ้าสถิต สถานที่ ( เช่น คนต่างชนชั้นมีค่าแตกต่างกัน
)แบบจำลองที่นำเสนอในบทความนี้อธิบายเช่นชนชั้นความแตกต่าง
ด้านสันทนาการ เราขอยืนยันว่า แม้ว่าสังคมชนชั้นต้องตรวจสอบ
จากมุมมองแบบไดนามิกมากขึ้น ปัญหายังคงมีคุณค่าของการตรวจสอบในยุคใน
ซึ่งความต่างระหว่างที่ร่ำรวยและยากจนดูเหมือนจะเพิ่มขึ้น .
ที่สามถึงแม้ว่าส่วนใหญ่ปัญหาการวิจัยมีจุดประสงค์เข้าใจลักษณะ
ของการไม่เข้าร่วม นางแบบของเรา แสดงให้เห็นว่า คำอธิบายของการมีส่วนร่วมและแง่มุมอื่น ๆของการพักผ่อน
บวกจะถูกเพิ่มโดยขอบเขตที่ใช้ลงในบัญชีพิจารณา
และผลกระทบของข้อจำกัด โดยปริยาย ซึ่งสอดคล้องกับแนวความคิดของเรา
ว่างเฉพาะทางซึ่งในระดับของการมีส่วนร่วม ( exemplified
โดยเฉพาะทาง ) ยังแสดงให้เห็นผลกระทบจากข้อจำกัด
ในที่สุด ความคิดเห็นเหล่านี้ยังมีนัยที่สำคัญกว้างไม่ได้ในกรณีนี้
สำหรับการทำสันทนาการงานวิจัยเงื่อนไขในอนาคต แต่สำหรับสถานที่ภายในบริบททั่วไปของ
สันทนาการศึกษา แต่สำหรับเหตุผลทางปฏิบัติมันมักจะเป็นประโยชน์

ได้ทำการวิจัยในระดับของรายละเอียดในส่วนที่แยกต่างหากจากระบบ ( ในกรณีนี้
ระบบพฤติกรรมยามว่าง ) , ต้องมีการบูรณาการงานวิจัยด้านสันทนาการภายใน
หลักของสันทนาการศึกษา นักวิจัยว่างไม่สามารถตรวจสอบ
ปรากฏการณ์ที่พวกเขามีความสนใจในการแยกจากปัจจัยอื่น ๆ ที่มีอิทธิพลต่อ
เลือกสันทนาการ