Acceptance Of The NowYou mentioned

Acceptance Of The Now
You mentioned "surrender" a few times. I don't like that idea. It sounds somewhat
fatalistic. If we always accept the way things are, we are not going to make any effort
to improve them. It seems to me what progress is all about, both in our personal lives
and collectively, is not to accept the limitations of the present but to strive to go
beyond them and create something better. If we hadn't done this, we would still be
living in caves. How do you reconcile surrender with changing things and getting
things done?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยอมรับขณะคุณกล่าว "ยอมจำนน" กี่ครั้ง ฉันไม่ชอบความคิดที่ มันฟังดูค่อนข้าง fatalistic ถ้าเรายอมรับเสมอเป็นสิ่งที่ทาง เราจะไม่ไปทำเลย การปรับปรุงพวกเขา เหมือนฉันใดความคืบหน้าทั้งหมดเกี่ยวกับ ทั้งในชีวิตส่วนตัว และโดยรวม ไม่ยอมรับข้อจำกัดของปัจจุบัน แต่ จะมุ่งมั่นไป นอกเหนือจากนั้น และสร้างสิ่งดี ถ้าเราไม่ได้ทำเช่นนี้ เราจะยังคงเป็น อาศัยอยู่ในถ้ำ คุณกระทบยอดยอมจำนนกับสิ่งเปลี่ยนแปลง และรับได้อย่างไร สิ่งที่ทำหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การยอมรับของตอนนี้
ที่คุณกล่าวถึง "ยอมแพ้" ไม่กี่ครั้ง ฉันไม่ชอบความคิดที่ว่า มันฟังดูค่อนข้าง
เอาชีวิต ถ้าเรามักจะยอมรับสิ่งที่เราจะไม่ได้ไปที่จะทำให้ความพยายามใด ๆ
ที่จะปรับปรุงพวกเขา มันดูเหมือนว่าฉันว่าความคืบหน้าเป็นข้อมูลเกี่ยวกับทั้งในชีวิตส่วนตัวของเรา
และเรียกเป็นที่จะไม่ยอมรับข้อ จำกัด ของปัจจุบัน แต่มุ่งมั่นที่จะไป
ไกลเกินกว่าพวกเขาและสร้างสิ่งที่ดีกว่า ถ้าเราไม่ได้ทำนี้เราจะยังคง
อาศัยอยู่ในถ้ำ คุณจะยอมแพ้กระทบกับการเปลี่ยนแปลงสิ่งและได้รับ
สิ่งที่ทำ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รับของแล้ว
คุณกล่าวถึง " ยอมแพ้ " ไม่กี่ครั้ง ฉันไม่ชอบความคิดนี้ มันฟังดูค่อนข้าง
เชื่อโชคชะตา ถ้าเรายอมรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เราจะไม่ทำให้ความพยายาม
เพื่อปรับปรุงพวกเขา ดูเหมือนว่าสิ่งที่ความคืบหน้าทั้งหมด ทั้งใน
ชีวิตส่วนตัวของเราและเรียก ไม่ใช่ยอมรับข้อ จำกัด ของปัจจุบัน แต่จะมุ่งมั่นไป
เหนือพวกเขา และสร้างสิ่งที่ดีกว่า ถ้าเราไม่ทำแบบนี้ เราก็ยังได้
อาศัยอยู่ในถ้ำ ทำไมคุณปรองดองยอมจำนนกับสิ่งที่เปลี่ยนแปลง และรับ
สิ่งที่ทำ ?