While in Brussels, Gance wrote his

While in Brussels, Gance wrote his first film scenarios, which he sold to Léonce Perret. Back in Paris in 1909, he acted in his first film, Perret's Molière. At that stage he regarded the cinema as "infantile and stupid" and was only drawn into film jobs by his poverty,[3] but he nevertheless continued to write scenarios, and often sold them to Gaumont. During this period he was diagnosed with tuberculosis, often fatal at that time, but after a period of retreat in Vittel he recovered. With some friends he established a production company, Le Film Français, and began directing his own films in 1911 with La Digue (ou Pour sauver la Hollande), a historical film which featured the first screen appearance of Pierre Renoir.[4] Gance tried to maintain a connection with the theatre and he finished writing a monumental tragedy entitled Victoire de Samothrace, in which he hoped that Sarah Bernhardt would star. Its five-hour length, and Gance's refusal to cut it, proved to be a stumbling block.[5]

With the outbreak of World War I, Gance was rejected from the army on medical grounds and in 1915 he started writing and directing for a new film company, Film d'Art. He soon caused controversy with La Folie du docteur Tube, a comic fantasy in which he and his cameraman Léonce-Henry Burel created some arresting visual effects with distorting mirrors. The producers were outraged and refused to show the film.[6] Gance nevertheless continued working for Film d'Art until 1918, making over a dozen commercially successful films. His experiments included tracking shots, extreme close-ups, low-angle shots, and split-screen images. His subjects moved steadily away from simple action films towards psychological melodramas, such as Mater dolorosa (1917) starring Emmy Lynn as a neglected wife who has an affair with her husband's brother.[7] The film was a great commercial success, and it was followed by La Dixième Symphonie, another marital drama featuring Emmy Lynn. Here Gance's mastery of lighting, composition and editing was accompanied by a range of literary and artistic references which some critics found pretentious and alienating.[8]

In 1917, Gance was at last drafted into the Army, in its Service Cinématographique, an episode which proved futile and short-lived, but it deepened his preoccupation with the impact of the war and the depression which was caused by the deaths of many of his friends.[9] When he parted company with Film d'Art over a shortage of funds, Charles Pathé stepped in to underwrite his next film, J'accuse (1919), in which Gance confronted the waste and suffering which the war had brought. He re-enlisted himself into the Service Cinématographique in order to be able to film some scenes on a real battlefield at the front. The film made a powerful impact and went on to have international distribution.[10]

In 1920 Gance developed his next project, La Roue, while recuperating in Nice from Spanish flu, and its progress was deeply affected by the knowledge that his companion Ida Danis was dying of tuberculosis;[11] furthermore, his leading man and friend Séverin-Mars was also seriously ill (and died soon after completion of the film). Nevertheless Gance brought an unprecedented level of energy and imagination to the technical realisation of his story, set firstly against the dark and grimy background of locomotives and railway yards, and then among the snow-covered landscapes of the Alps. He employed elaborate editing techniques and innovative use of rapid cutting which made the film highly influential among other contemporary directors. The finished film was originally in 32 reels and ran for nearly 9 hours, but it was subsequently edited down for distribution and it is these shorter versions which have survived.[12]


Abel Gance Napoleon
In 1921 Gance visited America to promote J'accuse. During his five-month stay he met D. W. Griffith whom he had long admired. He was also offered a contract with MGM to work in Hollywood, but he turned it down.[13]

After a brief change of pace for Au Secours! (1924), a comic film with Max Linder, Gance embarked on his greatest project, a six-part life of Napoléon. Only the first part was completed, tracing Bonaparte's early life, through the Revolution, and up to the invasion of Italy, but even this occupied a vast canvas with meticulously recreated historical scenes and scores of characters. The film was full of experimental techniques, combining rapid cutting, hand-held cameras, superimposition of images, and, most famously, his wide-screen sequences achieved, with a system he called Polyvision, by using triple cameras (and projectors) to create a spectacular panoramic effect, including a finale in which the outer two film panels were tinted blue and red, creating a widescreen image of a French flag. The original version of the film ran for around 6 hours. A shortened version received a triumphant première at the Paris Opéra in April 1927 before a distinguished audience that included the future General de Gaulle. The length was reduced still further for French and European distribution, and it became even shorter when it was shown in America.[14] This was not the end of the film's career however. Gance re-used material from it in later films, and the restoration of the silent film in the 1980s confirmed it as his most famous work.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบรัสเซลส์ Gance เขียนเขาแรกฟิล์มสถานการณ์ ซึ่งเขาขาย Léonce Perret ในปารีสในปี 1909 เขาดำเนินในภาพยนตร์ครั้งแรกของเขา Molière ของ Perret ในขั้นตอนที่ เขาถือว่าโรงภาพยนตร์ "infantile และโง่" และถูกวาดเท่านั้นเป็นงานภาพยนตร์ โดยเขายากจน, [3] แต่อย่างไรก็ตาม ยังคงเขียนสถานการณ์ และมักจะขายไป Gaumont ช่วงนี้ เขาได้รับการวินิจฉัยวัณโรค บ่อยครั้งร้ายแรงในขณะนั้น แต่หลังจากช่วงพักผ่อนในวิทเทลขนาด เขากู้ มีเพื่อน เขาก่อตั้งบริษัทผลิต Le Français ฟิล์ม และเริ่มผู้กำกับของเขาภาพยนตร์ใน 1911 กับ La Digue (อูเท sauver la Hollande), ภาพยนตร์ประวัติศาสตร์ที่ปรากฏของหน้าจอแรกของเรอนัวร์ Pierre ที่โดดเด่น[4] Gance พยายามรักษาการเชื่อมต่อกับโรงละคร และเขาเสร็จงานเขียนโศกนาฏกรรมอนุสาวรีย์สิทธิ Victoire de ซาโมเทรซ ซึ่งเขาหวังว่า จะดาวซาราห์แบร์นฮาร์ด ความยาว 5 ชั่วโมง และปฏิเสธของ Gance ตัด พิสูจน์ให้ บล็อกสะดุด[5]สธ.สงครามโลก Gance ถูกปฏิเสธจากกองทัพบนเหตุผลทางการแพทย์ และใน 1915 เขาเริ่มเขียน และผู้กำกับบริษัทฟิล์มใหม่ ศิลปะภาพยนตร์ เขาเร็ว ๆ นี้เกิดจากถกเถียงกับลาโฟลี docteur ดูหลอด แฟนตาซีการ์ตูนที่ซึ่งเขาและเฮนรี่ Léonce Burel cameraman ของเขาสร้างลักษณะพิเศษเสมือนบางจับกุม ด้วย distorting กระจก ผู้ผลิตได้ outraged และปฏิเสธที่จะแสดงภาพยนตร์[6] Gance อย่างไรก็ตามยังคงทำศิลปะภาพยนตร์จน 1918 ทำผ่านภาพยนตร์ประสบความสำเร็จในเชิงพาณิชย์เป็นโหล การทดลองของเขารวมภาพติดตาม ถ่ายมาก ถ่ายภาพมุมต่ำ และแบ่งหน้าจอภาพ เรื่องของเขาย้ายจากภาพยนตร์ดำเนินเรื่องต่อ melodramas จิตใจ เช่น Mater dolorosa (1917) การนำแสดงโดยเอ็มมี Lynn เป็นภรรยาที่ถูกละเลยมีชู้กับพี่ชายของสามีของเธออย่างต่อเนื่อง[7] ฟิล์มประสบความสำเร็จเชิงพาณิชย์ และถูกตาม Dixième Symphonie ลา ละครสมรสอีกแห่งเอ็มมี Lynn ที่นี่เป็นครูของ Gance แสง องค์ประกอบ และแก้ไขพร้อมกับตามช่วงของการอ้างอิงงานวรรณกรรม และศิลปกรรมซึ่งนักวิจารณ์บางพบ alienating และบิดเบือน[8]ใน 1917, Gance ได้ในที่สุดร่างเป็นกองทัพ ในการบริการ Cinématographique ตอนที่พิสูจน์แล้วว่าไร้ประโยชน์ และช่วง สั้น ๆ แต่มันรายเขา preoccupation ผลกระทบของสงครามและโรคซึมเศร้าซึ่งเป็นสาเหตุการตายของเพื่อนของเขา[9] เมื่อเขาศึกษาธิการบริษัทฟิล์มศิลปะมากกว่าการขาดแคลนเงินทุน ชาร์ลส์ Pathé ก้าวในการ underwrite ฟิล์มถัดไปของเขา J'accuse (1919), ซึ่ง Gance เผชิญเสียและความทุกข์ซึ่งมีทำสงคราม เขาใหม่แซเองเป็น Cinématographique บริการเพื่อให้สามารถฟิล์มบางฉากในสนามรบจริงหน้า ฟิล์มทำผลกระทบที่มีประสิทธิภาพ และได้มีการกระจายสินค้านานาชาติ[10]ในปี 1920 Gance พัฒนาโครงการต่อไปของเขา La Roue ในขณะที่ recuperating ไนซ์จากไข้หวัดใหญ่สเปน และได้รับผลความคืบหน้าจากความรู้ที่ Ida Danis เพื่อนของเขากำลังตายของวัณโรค ลึก[11] นอกจากนี้ คนชั้นนำและเพื่อนของเขา Séverin อังคารได้ป่วยอย่างจริงจัง (และตายหลังจากเสร็จภาพยนตร์) อย่างไรก็ตาม Gance นำระดับประวัติการณ์ของพลังงานและจินตนาการถึงปัญหาทางเทคนิคของเรื่องของเขา การแรกกับพื้นสีดำ และ grimy locomotives และรถไฟหลา แล้ว ระหว่างภูมิประเทศปกคลุมหิมะของเทือกเขาแอลป์ เขาจ้างแก้ไขเทคนิคอย่างประณีตและใช้นวัตกรรมตัดอย่างรวดเร็วซึ่งทำภาพยนตร์เรื่องนี้มีอิทธิพลอย่างสูงในหมู่กรรมการร่วมสมัยอื่น ๆ ฟิล์มเสร็จเดิมล้อ 32 และวิ่งเกือบ 9 ชั่วโมง แต่ก็มาถูกแก้ไขลงแจก และเป็นรุ่นสั้นที่มีชีวิตรอด[12]Abel Gance นโปเลียนในปี 1921 Gance เยี่ยมชมอเมริกาสนับสนุน J'accuse ห้องพัก 5 เดือนของเขา เขาพบ D. ปริมาณมหานคร Griffith ที่ยาวนานได้ชื่นชม นอกจากนี้เขายังถูกเสนอสัญญากับเอ็มจีเอ็มจะทำงานในฮอลลีวูด แต่เขาเปิดลง[13]หลังจากย่อเปลี่ยนก้าวสำหรับ Au Secours (1924), ภาพยนตร์การ์ตูน ด้วย Max Linder, Gance เริ่มต้นโครงการของเขามากที่สุด ชีวิตหกส่วนของ Napoléon เฉพาะส่วนแรก เสร็จ ติดตามของโบนาปาร์ตช่วงชีวิต ผ่านการปฏิวัติ และ ถึงการรุกรานของอิตาลี แต่นี้ครอบครองผืนใหญ่กับฉากความปราณีแหล่งประวัติศาสตร์และคะแนนของตัวอักษร ภาพยนตร์เต็มไปด้วยเทคนิคการทดลอง รวมตัดอย่างรวดเร็ว มือถือกล้อง superimposition ภาพ และ สุดซึ่ง ลำดับหน้าจอไวด์ของเขาประสบความสำเร็จได้ ระบบที่เขาเรียกว่า Polyvision โดยใช้สามกล้อง (โปรเจคเตอร์) การสร้างงดงามวิว finale แผ่นฟิล์มสองนอกได้รวมทั้งระบายสีสีน้ำเงิน และสี แดง การสร้างรูปแบบหน้าจอกว้างของธงชาติฝรั่งเศส ฟิล์มรุ่นแรกวิ่งประมาณ 6 ชั่วโมง รุ่นย่อรับ première วารสารที่ตั้งอยู่ใจกลางปารีสในเดือน 1927 เมษายนก่อนผู้ชมทั้งที่อยู่ในอนาคตทั่วไปเดอโกลด์ ความยาวลดลงยังเพิ่มเติมสำหรับกระจายฝรั่งเศสและยุโรป และมันกลายเป็นสั้นลงแม้แต่เมื่อมันถูกแสดงในอเมริกา[14] นี้ไม่สิ้นสุดของการทำงานของฟิล์มอย่างไรก็ตาม Gance ใหม่ใช้วัสดุจากในภาพยนตร์ในภายหลัง และคืนฟิล์มเงียบในทศวรรษ 1980 ยืนยันมันเป็นงานของเขามีชื่อเสียงมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่ในบรัสเซลส์ , gance เขียนบทภาพยนตร์เรื่องแรกของเขา ซึ่งเขาขายให้ผม . . . เมื่อเพอร์ริต . กลับปารีสในปี 1909 เขาแสดงในหนังเรื่องแรกของเขา เพอร์ริตของโมลีè re . ในขั้นนี้ เขาถือว่าเป็น " ในโรงภาพยนตร์และโง่ " และเป็นเพียงการวาดลงในงานภาพยนตร์โดยความยากจนของเขา [ 3 ] แต่อย่างไรก็ตาม ยังคงเขียนบทและมักจะขายให้กับโกมองต์ .ในระหว่างช่วงเวลานี้เขาถูกวินิจฉัยว่าเป็นวัณโรค มักเสียชีวิตในเวลานั้น แต่หลังจากช่วงระยะเวลาของการล่าถอยใน วิทเทล เขาฟื้นตัว กับเพื่อนบางคนที่เขาก่อตั้งบริษัทผลิตฟิล์มฟร็องซัวเลอ เอไอเอส และเริ่มกำกับภาพยนตร์ของตัวเองใน 1911 กับ ลา ดีค ( อูเท sauver la Hollande ) , ประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ซึ่งเป็นจุดเด่นที่หน้าจอการปรากฏตัวครั้งแรกของ Pierre Renoir .[ 4 ] gance พยายามรักษาความสัมพันธ์กับโรงละครและเขาเสร็จสิ้นการเขียนประวัติศาสตร์โศกนาฏกรรมเรื่อง Victoire de กาเซเรส ซึ่งเขาหวังว่ากาตาร์แอร์เวย์จะดาว ความยาว 5 ชั่วโมง และ gance ก็ปฏิเสธที่จะตัดมันพิสูจน์แล้วว่าเป็นบล็อกสะดุด [ 5 ]

กับการระบาดของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งgance ถูกปฏิเสธจากกองทัพบนพื้นฐานทางการแพทย์ และในปี 1915 เขาได้เริ่มเขียนและกำกับภาพยนตร์เรื่องใหม่สำหรับ บริษัท ดาร์ฟิล์ม ทันทีที่เขาเกิดข้อพิพาทกับลาโฟลี ตู อ ท่อ , การ์ตูนแฟนตาซีที่เขาเป็นตากล้อง L éเมื่อเฮนรี่ burel สร้างผลภาพที่บิดเบือนจับกับกระจก ผู้ผลิตที่ถูกข่มขืน และปฏิเสธที่จะแสดงภาพยนตร์[ 6 ] gance แต่ยังคงทำงานให้ดาร์ฟิล์มจนกระทั่ง 1918 ภาพยนตร์ประสบความสำเร็จในเชิงพาณิชย์ให้มากกว่าหนึ่งโหล การทดลองของเขารวมถึงการติดตามภาพ , UPS ใกล้มาก ภาพมุมต่ำและภาพหน้าจอแยก วิชาของเขาย้ายอย่างต่อเนื่องจากภาพยนตร์การกระทำง่ายๆต่อหนังเศร้าจิตเช่น เยื่อ dolorosa ( 1917 ) นำแสดงโดย เอมมี่ ลินน์ เป็นหลง ภรรยาที่มีชู้กับน้องชายของสามี [ 7 ] ภาพยนตร์เรื่องนี้ประสบความสำเร็จทางการค้าที่ดี และตามมาด้วยการลา ดีซี . ฉันซิมโฟนีอีกแบบละครที่มีเอ็มมีลีน ที่นี่ gance ของการเรียนรู้ของแสงองค์ประกอบและการแก้ไขพร้อมกับช่วงของวรรณกรรมและศิลปะการอ้างอิงซึ่งนักวิจารณ์บางคนพบอวดเก่งและแปลกแยก [ 8 ]

ในปี 1917 gance ได้ในที่สุดร่างเข้าไปในกองทัพ ในบริการของ cin é matographique , ตอน ที่ไร้ประโยชน์ และช่วงสั้น ๆแต่มันแทรกซึมเข้าไปกับผลกระทบของสงครามและภาวะซึมเศร้าซึ่งเกิดจากการตายของเพื่อนๆของเขา [ 9 ] เมื่อเขาแยกทางกับ ภาพยนตร์ดาร์กว่าขาดแคลนเงิน ชาร์ลส์ เส้นทางใหม่เข้าไปเพื่อรวมภาพยนตร์ต่อไปของเขา j'accuse ( 1919 ) ซึ่งใน gance กับของเสีย สงครามและความทุกข์ทรมานที่นำมาให้เขากำลังจัดการตัวเองใน cin é matographique บริการเพื่อให้สามารถถ่ายทำบางฉากในสนามรบจริงที่ด้านหน้า ภาพยนตร์สร้างผลกระทบที่มีประสิทธิภาพและไปในที่จะมีการกระจายระหว่างประเทศ [ 10 ]

ใน 1920 gance พัฒนาโครงการต่อไปของเขา ลา รู ขณะพักฟื้นในดีจากไข้หวัดใหญ่สเปนและความคืบหน้าของมันถูกกระทบอย่างหนักโดยความรู้ที่เพื่อนไอด้าเดนิสกำลังจะตายด้วยวัณโรค ; [ 11 ] นอกจากนี้ เขานำชายและเพื่อนของผู้ verin ดาวอังคารก็ป่วยหนักและเสียชีวิตไม่นานหลังจากเสร็จสิ้นของภาพยนตร์ ) แต่ gance นำระดับประวัติการณ์ของพลังงานและจินตนาการเพื่อความเข้าใจทางเทคนิคของเรื่องราวของเขาชุดแรกกับความมืดและพื้นสกปรกของตู้รถไฟและรถไฟหลาแล้วท่ามกลางหิมะปกคลุมทัศนียภาพของเทือกเขาแอลป์ เขาใช้เทคนิคที่ซับซ้อนและใช้นวัตกรรมอย่างรวดเร็วตัดที่ทำให้ภาพยนตร์มีอิทธิพลอย่างสูงในหมู่กรรมการร่วมสมัยอื่น ๆ ภาพยนตร์ที่เสร็จแล้ว แต่เดิมใน 32 ล้อวิ่งเกือบ 9 ชั่วโมงแต่ต่อมาแก้ไขลงสำหรับการกระจายและเหล่านี้มันเป็นรุ่นที่สั้นลงเหลือรอด . [ 12 ]



เบล gance นโปเลียนใน 2464 gance เยือนอเมริกาเพื่อส่งเสริม j'accuse . ในช่วงห้าเดือนของเขาอยู่เขาพบ D . W . Griffith ซึ่งเขาได้ชื่นชม เขายังเสนอสัญญากับ MGM ทำงานในฮอลลีวู้ด แต่เขาปฏิเสธ [ 13 ]

หลังจากย่อเปลี่ยนจังหวะหรือ secours !( 1924 ) , หนังการ์ตูนกับ Max Linder gance , เริ่มต้นโครงการที่ใหญ่ที่สุดของเขาหกส่วนชีวิตของวิธีและบน แค่ท่อนแรก เสร็จสมบูรณ์ ติดตาม โบนาปาร์ตของชีวิตผ่านการปฏิวัติ และการบุกรุกของอิตาลี แต่นี้ครอบครองผืนผ้าใบมากกับฉากอย่างพิถีพิถันสร้างประวัติศาสตร์และคะแนนของตัวอักษร ภาพยนตร์แบบเต็มของเทคนิคการทดลองการรวมอย่างรวดเร็วตัด , กล้องมือถือ , ศึกษาตรงกันของภาพ และ ชื่อเสียงมากที่สุดของเขา , หน้าจอกว้างลำดับได้กับระบบที่เขาเรียก polyvision โดยใช้กล้องสาม ( โปรเจคเตอร์ ) เพื่อสร้างผลงดงามแบบพาโนรามา รวมถึงตอนจบที่ด้านนอกสองภาพยนตร์แผงมีแต้มสีน้ำเงิน และ แดง สร้างเป็นแบบภาพ ของธงฝรั่งเศสรุ่นต้นฉบับของภาพยนตร์วิ่งประมาณ 6 ชั่วโมง ย่อรุ่นได้รับชัยชนะ premi è re ที่ปารีส Op é ra ในเมษายน 1927 ก่อนผู้ชมที่แตกต่างรวมอนาคตทั่วไป เดอ โกล . ความยาวลดลงยังคงเพิ่มเติมสำหรับภาษาฝรั่งเศสและการกระจายในยุโรป และมันก็จะสั้นลง เมื่อพบในอเมริกา[ 14 ] นี้ไม่ได้สิ้นสุดของอาชีพฟิล์มแต่ gance อีกครั้งใช้วัสดุจากในฟิล์มในภายหลัง และการฟื้นฟูของภาพยนตร์เงียบในปี 1980 ได้รับการยืนยันว่ามันเป็นงานที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา