The nymph and adult H. longicornis

The nymph and adult H. longicornis ticks (Sungwhanstrain, Korea) used in the present study originated fromthe Parasitology and Insect Disease Research Laboratory,Animal and Plant Quarantine Agency, Korea, and were atthe same developmental stage. The ticks were reared at28 ± 3◦C and at 75 ± 5% relative humidity.Twenty-four male New Zealand white rabbits, rangingfrom 2.5 to 3.0 kg in body weight, were used as hosts andtreated with each of the avermectins.Two days before the initiation of avermectin treat-ments, 12 rabbits were each infested with 150 H. longicornisnymphs that were approximately 20 days old, and 12rabbits were each infested with 10 H. longicornis malesand 60 H. longicornis females of approximately 30 days old.Rabbits were then placed in individual cages. Three rabbitsinfested with nymphs and three rabbits infested withadults were randomly allocated to each of four treatmentgroups. On day zero, rabbits were weighed individuallywhen prior to treatment. Animals in the three treatmentgroups were treated with ivermectin 1% (Bayer Korea,Korea), doramectin 1% (Pfizer Korea, Korea), or abamectin1% (Virbac Korea, Korea); animals in the control group werenot treated. Each animal in the treatment groups received asingle subcutaneous injection of each avermectin at a doseof 200 g/kg live weight. The engorged ticks that droppedfrom the animals were collected.On days 3, 7, and 14 after treatment, up to 20 engorgednymphs or 10 engorged females were randomly collectedfrom each rabbit (whenever possible) and weighed. Onday 14 after treatment, ovary development in femaleticks was quantified by expressing the ovary weight asa % of the body weight of engorged female ticks (Lunkeand Kaufman, 1992). Ten female ticks from each animalwere randomly selected and flooded with modified Hank’smedium, the dorsal cuticle and gut were removed, andthe ovaries and oviducts were exposed. The ovaries werethen gently blotted and weighed. The engorged nymphswere observed daily until day 30 under dim red light, todetermine whether they had moulted, according to Chiltonet al. (2000).Data from the control and treatment groups werecompared statistically by using an analysis of variance(ANOVA). The p value

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นางแบบและผู้ใหญ่ H. เครื่องหมายขีด longicornis (Sungwhanstrain เกาหลี) ใช้ในการศึกษาปัจจุบันที่มาจากวิชาปรสิตวิทยา และห้อง ปฏิบัติการวิจัยโรคแมลง สัตว์ และหน่วยงานตรวจสอบโรงงาน เกาหลี และอยู่ในขั้นพัฒนาเดียวกัน เครื่องหมายขีดมีผลิตภัณฑ์ at28 ± 3◦C และ ที่ 75 ± 5% ชื้น ยี่สิบสี่ชายนิวซีแลนด์ขาวกระต่าย rangingfrom 2.5-3.0 กิโลกรัมน้ำหนักของร่างกาย ถูกใช้เป็นโฮสต์ andtreated ด้วย avermectins สองวันก่อนเริ่มต้นของการรักษา ments avermectin กระต่าย 12 ถูกละรบกวน ด้วย longicornisnymphs 150 H. ที่อายุประมาณ 20 วัน และ 12rabbits ได้ละรบกวน ด้วย 10 H. longicornis malesand 60 H. longicornis หญิงอายุประมาณ 30 วัน กระต่ายที่อยู่ในกรงแต่ละ Rabbitsinfested สาม nymphs และกระต่ายสามรบกวน withadults ถูกสุ่มปันส่วน treatmentgroups 4 ในวันที่ศูนย์ กระต่ายถูก individuallywhen ชั่งน้ำหนักก่อนการรักษา สัตว์ treatmentgroups สามได้รับการรักษา ด้วย ivermectin 1% (ไบเออร์เกาหลี เกาหลี), doramectin 1% (ไฟเซอร์ประเทศเกาหลี เกาหลี), หรือ abamectin1% (Virbac เกาหลี เกาหลี สัตว์ใน werenot กลุ่มควบคุมรับ สัตว์แต่ละกลุ่มรักษารับฉีดใต้ asingle ของแต่ละ avermectin ที่น้ำหนักสดกิโลกรัมละ 200 g doseof การ engorged ticks droppedfrom ที่สัตว์ถูกเก็บรวบรวม ในวันที่ 3, 7 และ 14 หลังการรักษา 20 engorgednymphs หรือ 10 engorged หญิงถูกสุ่ม collectedfrom กระต่ายแต่ละ (หากเป็นไปได้) และชั่งน้ำหนัก 14 Onday หลังการรักษา การพัฒนารังไข่ใน femaleticks ถูก quantified โดยแสดง% asa น้ำหนักรังไข่น้ำหนักของเครื่องหมายขีดหญิง engorged (Lunkeand Kaufman, 1992) สุ่มเลือกระหว่างตรวจสอบหญิงสิบจากแต่ละ animalwere เกลื่อน Hank'smedium แก้ไข ตัดแต่งหนัง dorsal และไส้ออก และสัมผัสรังไข่และท่อนำไข่ Werethen รังไข่ blotted และน้ำหนักเบา ๆ Nymphswere engorged สังเกตทุกวันจนถึงวันที่ 30 ภายใต้แสงสีแดง todetermine ว่าพวกเขามี moulted ตาม Chiltonet al. (2000) ข้อมูลจากการควบคุมและรักษากลุ่ม werecompared ทางสถิติ โดยใช้การวิเคราะห์ของ variance(ANOVA) ค่า p < 0.05 ถือเป็น statisticallysignificant

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผีผู้ใหญ่และเอช longicornis เห็บ (Sungwhanstrain เกาหลี) ที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบันมีต้นกำเนิดมา fromthe ปรสิตวิทยาและแมลงโรคห้องปฏิบัติการวิจัยสัตว์และพืชกักกันหน่วยงานเกาหลีและถูก ATTHE เดียวกันขั้นตอนการพัฒนา เห็บถูกเลี้ยงดู at28 ±3◦Cและที่ 75 ± 5% เมื่อเทียบ humidity.Twenty สี่ชายนิวซีแลนด์กระต่ายสีขาว rangingfrom 2.5-3.0 กก. น้ำหนักตัวถูกนำมาใช้ในฐานะเจ้าภาพ andtreated กับแต่ละวัน avermectins.Two ก่อน การเริ่มต้นของการรักษา avermectin-ments 12 กระต่ายแต่ละคนเต็มไปด้วย 150 longicornisnymphs เอชที่มีประมาณ 20 วันเก่าและ 12rabbits แต่ละคนเต็มไปด้วย 10 เอช longicornis malesand 60 เพศหญิงเอช longicornis ประมาณ 30 วัน old.Rabbits อยู่แล้ว วางไว้ในกรงของแต่ละบุคคล สาม rabbitsinfested กับนางไม้สามกระต่ายรบกวน withadults ถูกจัดสรรโดยการสุ่มแต่ละสี่ treatmentgroups ในวันศูนย์กระต่ายชั่ง individuallywhen ก่อนที่จะมีการรักษา สัตว์ในสาม treatmentgroups รับการรักษาด้วย ivermectin 1% (ไบเออร์เกาหลีเกาหลี) doramectin 1% (Pfizer เกาหลีเกาหลี) หรือ abamectin1% (Virbac เกาหลีเกาหลี); สัตว์ในกลุ่มควบคุม werenot รับการรักษา สัตว์ในกลุ่มการรักษาแต่ละคนได้รับการฉีดใต้ผิวหนัง asingle ของ avermectin แต่ละ doseof 200? g / กิโลกรัมน้ำหนักสด เห็บ engorged ที่ droppedfrom สัตว์เป็นวัน collected.On 3, 7, 14 และหลังการรักษาได้ถึง 20 หรือ 10 engorgednymphs หญิง engorged ถูกสุ่ม collectedfrom กระต่ายแต่ละ (เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้) และชั่งน้ำหนัก Onday 14 หลังการรักษาการพัฒนารังไข่ใน femaleticks ถูกวัดโดยแสดงน้ำหนักรังไข่เอเอสเอ% ของน้ำหนักร่างกายของเพศหญิง engorged เห็บ (Lunkeand ลิตร 1992) สิบหญิงเห็บจากแต่ละ animalwere สุ่มเลือกและน้ำท่วมด้วย Hank'smedium แก้ไขหนังกำพร้าหลังและลำไส้ถูกถอดออกรังไข่และท่อนำไข่ andthe ได้สัมผัส รังไข่ werethen เปื้อนเบา ๆ และชั่งน้ำหนัก nymphswere engorged สังเกตทุกวันจนกว่าจะถึงวันที่ 30 ภายใต้แสงไฟสีแดงสลัว todetermine ว่าพวกเขาได้ moulted ตาม Chiltonet อัล (2000) .Data จากการควบคุมและกลุ่มการรักษา werecompared ทางสถิติโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA) ค่า p <0.05 ได้รับการพิจารณา statisticallysignificant

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผีสางเทวดา และผู้ใหญ่ . longicornis เห็บ ( sungwhanstrain เกาหลี ) ที่ใช้ในการศึกษาได้มาจากห้องปฏิบัติการวิจัยปรสิตวิทยาและโรคแมลง สัตว์ และหน่วยงานกักกันพืชของเกาหลี และมีพัฒนาการในระดับเดียวกันบนเวที เห็บก็เลี้ยง at28 ± 3 ◦ C และที่ 75 ± 5% เมื่อเทียบ humidity.twenty-four ชายนิวซีแลนด์กระต่ายสีขาว ต่างๆ 2.5 3.0 กิโลกรัมในน้ำหนักถูกใช้เป็นโฮสต์ andtreated กับแต่ละของ avermectins สองวัน ก่อนที่จะเริ่มต้นของการรักษา avermectin ments , 12 กระต่ายแต่ละคน เป็น 150 ชั่วโมง longicornisnymphs ที่ประมาณ 20 วัน และ 12rabbits แต่ละคน เป็น 10 ชั่วโมง longicornis 60 ชั่วโมง และ longicornis เพศหญิงประมาณ 30 วัน กระต่ายแล้ววางไว้ในกรงแต่ละ .3 rabbitsinfested กับ nymphs และสามกระต่ายรบกวน withadults สุ่มแต่ละสี่ treatmentgroups . วันศูนย์กระต่ายหนัก individuallywhen ก่อนการรักษา สัตว์ใน 3 treatmentgroups รักษาด้วยไอเวอร์เมคติน 1 % ( จากเกาหลี ) , โดราเมกทิน 1% ( ไฟเซอร์เกาหลี ) หรือ abamectin1 % ( เวอร์แบคเกาหลี )สัตว์ในกลุ่มที่ไม่ได้รับการรักษา สัตว์แต่ละตัวในกลุ่มที่ได้รับการฉีดใต้ผิวหนังของแต่ละ avermectin กุ้งที่ขนาด 200  กรัม / กิโลกรัมน้ำหนัก การฆ่าเห็บที่ droppedfrom สัตว์ครั้งนี้ ในวันที่ 3 , 7 และ 14 หลังการรักษาได้ถึง 20 engorgednymphs หรือ 10 คัดเพศเมีย สุ่มจากแต่ละกระต่าย ( เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ ) และชั่งน้ำหนักonday 14 หลังการรักษา การพัฒนารังไข่ใน femaleticks ถูก quantified โดยแสดงรังไข่น้ำหนักอาสา % ของน้ำหนักตัวฆ่าเห็บตัวเมีย ( lunkeand คอฟแมน , 1992 ) เห็บตัวเมียสิบจากแต่ละ animalwere สุ่ม และท่วมดัดแปลง hank'smedium , กําพร้า dorsal และไส้ออก รังไข่ และท่อรังไข่และถูกเปิดเผยรังไข่มาเบา ๆเปื้อนและชั่งน้ำหนัก การคัด nymphswere สังเกตทุกวัน จนถึงวันที่ 30 ภายใต้สลัวสีแดงแสง ศึกษาว่าพวกเขาได้ลอกคราบตาม chiltonet อัล ( 2543 ) . ข้อมูลจากกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และการเปรียบเทียบโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) ที่ค่า P < 0.05 ถือว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ