Since the intact protein structure

Since the intact protein structure will be lost under physiological conditions after dietary consumption, it is imperative to evaluate the antioxidative capacity of peptide fragments generated from potato proteins with gastrointestinal proteases. Hydrolysis of isolated potato proteins with pepsin yielded PPHp. Further hydrolysis of the resulting product with pancreatin resulted in significant increase in the free amino group and a decrease in So (Table 1). This indicates higher degree of hydrolysis and release of smaller peptides and possibly free amino acids in the latter. Surface hydrophobicity varies in protein hydrolysates and typically has an inverse relationship with degree of hydrolysis (Paraman, Hettiarachchy, Schaefer, & Beck, 2007). Moreover, the peptide products were found to have low magnitude ζ-potential (Table 1) indicating low stability in the aqueous environment. The peptic and peptic-pancreatic digests possess net positive and negative charges, respectively, which are expected at the acidic and neutral pH and represent their physiological surface charges in the gastric and intestinal locations, respectively. In addition, the sample with higher degree of hydrolysis was found to possess larger mean particle size (Table 1), suggesting peptide aggregation possibly induced by clustering of the exposed hydrophobic amino acid residues; this supports the lower So observed for the sample. Furthermore, the significantly smaller particles observed for the peptic hydrolysate can be due to electrostatic repulsion at the cationic surface of the predominantly large peptides, which would discourage peptide interaction and aggregation. The differences in the surface property can impact the behaviour of peptides in food matrices, aqueous physiological environments and their interaction with hydrophobic and charged regions of biological targets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากโครงสร้างโปรตีนเหมือนเดิมจะหายไปภายใต้เงื่อนไขทางสรีรวิทยาหลังจากการบริโภคอาหาร มันเป็นความจำเป็นเพื่อประเมินกำลังการผลิตก่อนหน้านี้ของบางส่วนของเปปไทด์จากโปรตีนมันฝรั่งกับโปรตีเอสที่ระบบทางเดินอาหาร ย่อยสลายของโปรตีนแยกมันฝรั่งกับธาตุเพพซินผล PPHp ไฮโดรไลส์ของผลิตภัณฑ์กับ pancreatin ผลเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มอะมิโนฟรีและลดลงมาก (ตารางที่ 1) บ่งชี้ระดับสูงสลายและปล่อยของเปปไทด์ที่มีขนาดเล็กและกรดอะมิโนอาจจะฟรีในหลัง Surface hydrophobicity ความแตกต่างในโปรตีน hydrolysates และโดยทั่วไปมีความสัมพันธ์ผกผันกับระดับของการย่อยสลาย (Paraman, Hettiarachchy, Schaefer และ เบ็ค 2007) นอกจากนี้ ผลิตภัณฑ์เปปไทด์ที่พบจะมีขนาดต่ำζมีศักยภาพ (ตาราง 1) ระบุเสถียรภาพต่ำในสารละลาย Digests peptic และกระเพาะอาหารตับอ่อนมีสุทธิบวก และลบค่าธรรมเนียม ตามลำดับ ซึ่งคาดว่าที่ pH เป็นกรด และเป็นกลาง และเป็นตัวแทนทางสรีรวิทยา surface ชาร์จในตำแหน่งของกระเพาะอาหาร และลำไส้ ตามลำดับ นอกจากนี้ ตัวอย่างมีระดับสูงสลายถูกพบว่ามีหมายถึงอนุภาคขนาดใหญ่ (ตาราง 1), รวมเปปไทด์ที่อาจจะเกิดจากคลัสเตอร์ตกค้างกรดอะมิโนที่เหนียวเหนอะหนะสัมผัส แนะนำ การสนับสนุนนี้ล่างให้สังเกตตัวอย่าง นอกจากนี้ อนุภาคขนาดเล็กที่สังเกตสำหรับฉีด peptic ได้เนื่องจากไฟฟ้าสถิตเขม่นที่พื้นผิว cationic ของเปปไทด์ขนาดใหญ่ส่วนใหญ่ ที่จะกีดกันการโต้ตอบของเปปไทด์และรวม ความแตกต่างในพื้นผิวคุณสมบัติสามารถส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมของเปปไทด์ในเมทริกซ์อาหาร สภาพแวดล้อมทางสรีรวิทยา และปฏิสัมพันธ์กับภูมิภาคที่ฝ่ามือ และมีเป้าหมายทางชีวภาพของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่โครงสร้างโปรตีนเหมือนเดิมจะหายไปภายใต้เงื่อนไขทางสรีรวิทยาหลังการบริโภคอาหารที่มีความจำเป็นในการประเมินความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของเศษเปปไทด์ที่เกิดจากโปรตีนมันฝรั่งกับโปรตีเอสระบบทางเดินอาหาร การย่อยสลายของโปรตีนมันฝรั่งฟ้าคะนองกับมีน้ำย่อยให้ผล PPHp การย่อยสลายต่อไปของผลิตภัณฑ์ที่มี Pancreatin มีผลในการเพิ่มขึ้นอย่างมากในกลุ่มอะมิโนอิสระและลดลงในดังนั้น (ตารางที่ 1) นี้บ่งชี้ระดับสูงของการย่อยสลายและการเปิดตัวของเปปไทด์ที่มีขนาดเล็กและกรดอะมิโนอาจจะเป็นอิสระในภายหลัง ไฮโดรพื้นผิวที่แตกต่างกันในการไฮโดรไลเซโปรตีนและมักจะมีความสัมพันธ์แบบผกผันกับระดับของการย่อยสลาย (Paraman, Hettiarachchy, Schaefer, และเบ็ค 2007) นอกจากนี้ผลิตภัณฑ์ของเปปไทด์ที่พบว่ามีขนาดต่ำζศักยภาพ (ตารางที่ 1) แสดงให้เห็นความมีเสถียรภาพในระดับต่ำในสภาพแวดล้อมในน้ำ ในกระเพาะอาหารและกระเพาะอาหารตับอ่อน-ย่อยมีค่าใช้จ่ายบวกและลบสุทธิตามลำดับซึ่งคาดว่าจะมีที่ที่เป็นกรดด่างและความเป็นกลางและเป็นตัวแทนของค่าใช้จ่ายของพวกเขาพื้นผิวทางสรีรวิทยาในสถานที่ในกระเพาะอาหารและลำไส้ตามลำดับ นอกจากนี้กลุ่มตัวอย่างที่มีระดับที่สูงขึ้นของการย่อยสลายก็จะพบว่ามีขนาดอนุภาคขนาดใหญ่ (ตารางที่ 1) ชี้ให้เห็นการรวมตัวเปปไทด์ที่อาจเกิดจากการจัดกลุ่มของการสัมผัสกับน้ำกรดอะมิโน; นี้สนับสนุนที่สังเกตได้ลดลงดังนั้นสำหรับตัวอย่าง นอกจากนี้อนุภาคขนาดเล็กอย่างมีนัยสำคัญที่สังเกตสำหรับไฮโดรไลในกระเพาะอาหารได้เนื่องจากเขม่นไฟฟ้าสถิตที่พื้นผิวประจุบวกของเปปไทด์ที่มีขนาดใหญ่ส่วนใหญ่ซึ่งจะกีดกันการปฏิสัมพันธ์และการรวมเปปไทด์ ความแตกต่างในคุณสมบัติพื้นผิวที่สามารถส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมของเปปไทด์ในการฝึกอบรมอาหาร, สภาพแวดล้อมทางสรีรวิทยาน้ำและการมีปฏิสัมพันธ์ของพวกเขาด้วยไม่ชอบน้ำและภูมิภาคเรียกเก็บเงินของเป้าหมายทางชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่โครงสร้างโปรตีนครบถ้วนจะหายไปภายใต้เงื่อนไขทางสรีรวิทยาหลังการบริโภคอาหาร มันขวางเพื่อประเมินความสามารถของชิ้นส่วนที่เกิดจากสารเปปไทด์โปรตีนมันฝรั่งกับทางทางเดินอาหาร การแยกโปรตีนมันฝรั่งด้วยเปปซินจากส่วนต่อร้อยส่วนพอลิเมอร์ . ย่อยสลายต่อไปของผลิตภัณฑ์ที่เกิดกับ Pancreatin มีผลในการเพิ่มขึ้นอย่างมากในกลุ่มอะมิโนอิสระและการลดลง ( ตารางที่ 1 ) นี้บ่งชี้ว่าระดับที่สูงขึ้นของการปล่อยและเปปไทด์ขนาดเล็ก และอาจจะฟรีกรดอะมิโนในหลัง พื้นผิวที่แตกต่างกันในความไม่ชอบของโปรตีน และมักจะมีความสัมพันธ์ผกผันกับระดับของการย่อยสลาย ( paraman hettiarachchy Schaefer , , , และ เบ็ค , 2007 ) นอกจากนี้ ผลิตภัณฑ์ด พบว่ามีζ - ขนาดต่ำ ( ตารางที่ 1 ) แสดงศักยภาพต่ำเสถียรภาพในสภาพแวดล้อมที่น้ำ . โดยทาง และตับอ่อนย่อยครอบครองสุทธิค่าบวกและลบ ตามลำดับ ซึ่งคาดว่าในกรดและเป็นกลาง และเป็นตัวแทนของค่าใช้จ่ายทางสรีรวิทยาของผิวในสถานที่ในกระเพาะอาหาร และลำไส้ ตามลำดับ นอกจากนี้กลุ่มตัวอย่างที่มีระดับสูงของเอนไซม์พบว่ามีขนาดอนุภาคใหญ่กว่าหมายถึง ( ตารางที่ 1 ) แนะนำวิธีที่อาจจะเกิดจากกลุ่มเปปไทด์ของกรดอะมิโนตกค้างเปิดเผย ) ; นี้สนับสนุนลดแล้ว ) ตัวอย่าง นอกจากนี้ อนุภาคขนาดเล็กสำหรับผู้สังเกตอย่างมีนัยสำคัญและสามารถ เนื่องจากอนุกรรมการที่พื้นผิว ประจุบวกของเปป เด่นใหญ่ ซึ่งจะทำให้การปฏิสัมพันธ์ เปปไทด์และการรวมกัน ความแตกต่างในพื้นผิวคุณสมบัติสามารถส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมของเปปไทด์ในเมทริกซ์อาหาร , น้ำและปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมทางสรีรวิทยา ) และคิดค่าบริการภูมิภาคของเป้าหมายทางชีวภาพ