Traditionally, the purpose of learn

Traditionally, the purpose of learning to read in a language has been to have access to the literature written in that language. In language instruction, reading materials have traditionally been chosen from literary texts that represent "higher" forms of culture.

This approach assumes that students learn to read a language by studying its vocabulary, grammar, and sentence structure, not by actually reading it. In this approach, lower level learners read only sentences and paragraphs generated by textbook writers and instructors. The reading of authentic materials is limited to the works of great authors and reserved for upper level students who have developed the language skills needed to read them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเพณี วัตถุประสงค์ของการเรียนรู้วิธีอ่านในภาษาได้รับเข้าถึงวรรณคดีภาษาดัง ในการสอนภาษา หนังสือได้ประเพณีรับเลือกจากตำราวรรณกรรมที่แสดงถึง "สูงกว่า" รูปแบบของวัฒนธรรมวิธีการนี้สันนิษฐานว่า นักเรียนเรียนรู้การอ่านภาษา โดยการศึกษาของคำศัพท์ ไวยากรณ์ และโครงสร้างประโยค โดยจริง อ่านไม่ ในวิธีการนี้ ต่ำกว่าระดับผู้เรียนอ่านประโยคและย่อหน้าโดยผู้เขียนตำราและอาจารย์ผู้สอนเท่านั้น อ่านของแท้วัสดุเป็นจำกัดการทำงานของผู้เขียนดี และสงวนไว้สำหรับนักเรียนระดับบนที่มีพัฒนาทักษะภาษาเพื่ออ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามเนื้อผ้าวัตถุประสงค์ของการเรียนรู้ที่จะอ่านในภาษาที่ได้รับจะมีการเข้าถึงวรรณกรรมที่เขียนในภาษานั้น ในการสอนภาษา, วัสดุการอ่านมีประเพณีที่ได้รับการแต่งตั้งจากวรรณกรรมที่เป็นตัวแทนของรูปแบบที่ "สูง" ของวัฒนธรรม.

วิธีนี้อนุมานว่านักเรียนได้เรียนรู้ที่จะอ่านภาษาโดยการศึกษาคำศัพท์ไวยากรณ์และโครงสร้างประโยคของมันไม่จริงโดยการอ่านมัน ในวิธีการนี้ผู้เรียนระดับที่ต่ำกว่าอ่านประโยคเท่านั้นและย่อหน้าที่สร้างขึ้นโดยนักเขียนตำราและอาจารย์ผู้สอน การอ่านของวัสดุที่แท้จริงจะถูก จำกัด การทำงานของผู้เขียนที่ดีและสงวนไว้สำหรับนักเรียนระดับบนที่มีการพัฒนาทักษะการใช้ภาษาที่จำเป็นในการอ่านพวกเขา