The interaction between breeding an

The interaction between breeding and crop management in improved
cotton yield

New cultivars, improved management and their interactions are key drivers of yield progress in field
crops. This study examined the contribution of these factors to cotton yield increase in Australia with
the adoption of 23 key locally bred cultivars developed by the Commonwealth Scientific and Industrial
Research Organisation (CSIRO) cotton breeding programme up to 2006. A lint yield dataset of advanced
line trials from 1980 to 2009 (325 experiments) was analysed by a linear mixed model when split into
two 15-year periods. These trials were conducted at up to 15 irrigated sites each year, and best linear
unbiased estimates (BLUEs) of cultivar yield and two long-term controls (Deltapine 16 and Namcala)
were used to assess yield trend. Lint yield increased progressively as new cultivars were released and
yield gain was almost three times as high in the recent 15-year period as the early one (18.3 versus
7.0 kg ha−1 year−1). This gain tended to be greater in cooler than warmer regions, despite lower yield in
the cool. The most recent cultivars also showed improved stability. When pairs of cultivars derived from
intra-cultivar selection were compared, reselected ones outyielded their parents and with higher stability.
The increased cultivar yield and the reduction of genotype
×
region and genotype
×
year interaction were
the main reasons behind the ongoing improved yield and stability of these released cultivars. Using yield
estimates of 10 cultivars tested in both time periods, yield gain was found to be attributed by cultivar,
i.e. genetics (48%), management (28%) and cultivar
×
management (24%). There was evidence for cultivar
resistance to Verticillium wilt being a strong component of the cultivar
×
management interaction. It
was concluded that cotton yield progress in Australia was achieved mostly through exploiting genetic
variation and genotypic response to modern management.

Gossypium hirsutum L.
Cotton breeding
Genotype
×
environment interaction
Genetic gain
Cultivar
×
management interaction
Linear mixed model
Multi-environment trials

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรับปรุงการโต้ตอบระหว่างผสมพันธุ์และการจัดการพืชในผลผลิตฝ้ายพันธุ์ใหม่ ปรับปรุงการจัดการ และการโต้ตอบโปรแกรมควบคุมที่สำคัญของความก้าวหน้าของผลผลิตในฟิลด์พืช การศึกษานี้ตรวจสอบสัดส่วนของปัจจัยเหล่านี้เพื่อเพิ่มผลผลิตฝ้ายในประเทศออสเตรเลียด้วยยอมรับคีย์ 23 เครื่อง bred พันธุ์ที่พัฒนา โดยเครือจักรภพทางวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรมงานวิจัยองค์กร (CSIRO) ฝ้ายพันธุ์โปรแกรมถึง 2006 ชุดข้อมูลผลตอบแทนเป็นผ้าสำลีของขั้นสูงรายการทดลองจาก 1980 2552 (325 ทดลอง) ถูก analysed โดยรุ่นผสมเส้นเมื่อแบ่งเป็นรอบระยะเวลา 15 ปีที่สอง ทดลองเหล่านี้ได้ดำเนินที่ไซต์ยามถึง 15 ปีแต่ละ และส่วนเชิงเส้นคนประเมิน (BLUEs) ของ cultivar ผลผลิตและการควบคุมระยะยาวสอง (Deltapine 16 และ Namcala)ใช้ในการประเมินแนวโน้มผลตอบแทน ผ้าสำลีที่ผลผลิตเพิ่มความก้าวหน้าเป็นพันธุ์ใหม่ถูกปล่อยออกมา และผลตอบแทนกำไรได้เกือบสามเท่าสูงในระยะเวลา 15 ปีล่าสุดเป็นช่วงหนึ่ง (ยัง 18.3 เมื่อเทียบกับ7.0 kg ha−1 year−1) มีแนวโน้มจะมากขึ้นในที่นี้กำไรมากกว่าภูมิภาคอุ่น แม้มีผลผลิตต่ำในเย็น พันธุ์ล่าสุดยัง พบว่าความมั่นคงดีขึ้น เมื่อคู่ของพันธุ์มาเลือกอินทรา cultivar ถูกเปรียบเทียบ คน reselected outyielded พ่อและ มีเสถียรภาพสูงขึ้นผลผลิต cultivar เพิ่มขึ้นและการลดลงของลักษณะทางพันธุกรรม×ภูมิภาคและลักษณะทางพันธุกรรม×ปีโต้ตอบได้เหตุผลหลักอยู่เบื้องหลังผลผลิตที่ดีขึ้นอย่างต่อเนื่องและเสถียรภาพของพันธุ์เหล่านี้นำออกใช้ ใช้ผลตอบแทนการประเมินพันธุ์ 10 ทดสอบในสองรอบระยะเวลา ผลตอบแทนกำไรพบเกิดจาก โดย cultivarเช่นพันธุศาสตร์ (48%), จัดการ (28%) และ cultivar×การจัดการ (24%) มีหลักฐานสำหรับ cultivarเพื่อเป็นส่วนประกอบที่แข็งแกร่งของ cultivar เหี่ยว Verticillium×จัดการโต้ตอบ มันได้สรุปว่า ความคืบหน้าผลผลิตฝ้ายในออสเตรเลียสำเร็จส่วนใหญ่ผ่าน exploiting พันธุกรรมเปลี่ยนแปลงและตอบสนองจีโนไทป์เพื่อการบริหารจัดการที่ทันสมัยถ่าย hirsutum L.ฝ้ายพันธุ์ลักษณะทางพันธุกรรม×โต้ตอบสิ่งแวดล้อมกำไรทางพันธุกรรมCultivar×จัดการโต้ตอบรูปแบบการผสมเชิงเส้นสภาพแวดล้อมหลายการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปฏิสัมพันธ์ระหว่างการเลี้ยงและการจัดการพืชในการปรับปรุงผลผลิต

ฝ้ายพันธุ์ใหม่ การปรับปรุงการจัดการและการปฏิสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นไดรเวอร์ที่สำคัญของความก้าวหน้าในด้าน
ผลผลิตพืช ศึกษาบทบาทของปัจจัยเหล่านี้เพื่อเพิ่มผลผลิตฝ้ายออสเตรเลียกับ
รับ 23 คีย์ภายในพันธุ์พันธุ์ที่พัฒนาโดยเครือจักรภพวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรม
องค์กรการวิจัย ( CSIRO ) ฝ้ายพันธุ์โปรแกรมถึง 2006 ผลผลิต lint ข้อมูลการทดลองสายขั้นสูง
ตั้งแต่ปี 1980 ถึงปี 2009 ( 325 การทดลอง ) วิเคราะห์โดยแบบจำลองเชิงเส้นผสม เมื่อแบ่ง
2 ปี 15 คาบ การทดลองนี้มีวัตถุประสงค์ที่ได้ถึง 15 หลักเว็บไซต์ในแต่ละปีและ
เชิงเส้นที่ดีที่สุดประเมินที่เป็นกลาง ( สีฟ้า ) ผลผลิตของพันธุ์และสองระยะยาวการควบคุม ( deltapine 16 และ namcala )
ถูกใช้เพื่อประเมิน ผลผลิตลดลง ผลผลิต lint เพิ่มขึ้นทุกทีเป็นสายพันธุ์ใหม่ที่ถูกปล่อยออกมาและ
ผลผลิตได้รับเกือบสามครั้งเป็นสูงในที่ผ่านมา 15 ปีเป็นเร็ว 1 ( 18.3 เมื่อเทียบกับ
7.0 กกฮา− 1 − 1 ) ได้รับนี้มีแนวโน้มที่จะมากขึ้นกว่าในภูมิภาคอบอุ่นแม้ผลผลิตลดลงใน
เท่ห์ พันธุ์ล่าสุดมีการปรับปรุงเสถียรภาพ เมื่อคู่ของพันธุ์ที่ได้มาจากการคัดเลือกพันธุ์อินทรา
เปรียบเทียบ reselected ที่ outyielded พ่อแม่ของพวกเขาและมีเสถียรภาพสูง เพิ่มผลผลิต
พันธุ์ และการลดลงของภูมิภาค และจีโนไทป์ genotype
×



( เป็นปี ×เหตุผลหลักที่อยู่เบื้องหลังอย่างต่อเนื่องการปรับปรุงผลผลิตและเสถียรภาพของเหล่านี้ปล่อยพันธุ์ การประมาณการผลผลิต
10 พันธุ์ทดสอบในทั้งสองช่วงเวลา ผลผลิตที่ได้รับ พบว่าเกิดจาก โดยพันธุ์
เช่นพันธุศาสตร์ ( ร้อยละ 48 ) , บริหาร ( 28% ) และพันธุ์
×การจัดการ ( 24% ) มีหลักฐานสำหรับพันธุ์ต้านทานเพื่อจำแนกชนิดจะ
เป็นองค์ประกอบที่แข็งแกร่งของพันธุ์

×ปฏิสัมพันธ์ของการจัดการ มัน
สรุปได้ว่า คืบหน้าผลผลิตของฝ้ายในออสเตรเลียได้บรรลุความแปรปรวนทางพันธุกรรมส่วนใหญ่ผ่านการตอบสนองทางพันธุกรรม เพื่อการจัดการที่ทันสมัยและ
.

L

ฝ้ายฝ้ายพันธุ์จี


ได้รับการโต้ตอบทางสิ่งแวดล้อม××


ส่วนการจัดการปฏิสัมพันธ์

หลายสภาพแวดล้อมการทดลองแบบเชิงเส้นผสม