and that V=fa(A) is non singular, w

and that V=fa(A) is non singular, whence f,(A) cannot
vanish for any characteristic root of A.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และที่ v = ฟะ () เป็นเอกพจน์บุหรี่, ฉไหน, () ไม่
หายไปสำหรับรากลักษณะใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และ V=fa(A) เป็น singular ไม่ใช่ ไม่ f,(A) ไหน
กลีบในรากมีลักษณะของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และที่ V =ฟ้า( a )เป็นหนึ่งไม่ใช่มาจากไหน F ( A )ไม่สามารถ
หายไปเป็นหลักและมีลักษณะเป็นของก.