I think there are two things that a

I think there are two things that are taken for granted by designers (the first of which I just observed yesterday in an email). First, you must define the instructional problem. I have seen designers jump in when management has stated there is a problem without a) confirming the problem exists or b) at least doing a goal analysis to obtain agreement on the outcomes which can also disrupt the plans. For example, I observed a case yesterday where the company was pushing very frequent training to their financial advisors and the advisors were resisting the training. The rationale I received was that the products are continually changing. I am not sure any type of analysis was done. It appears they were doing training because training was probably needed. In reality, a job aid or simply a bulletin might have been more effective and time and resource smart. Part of the problem may have been related the second issue.

Second, when I asked me students at the end of the design class which step of the process had little impact on their design and they might skip in future projects, it is almost always the learner analysis step. If you look at what we know about learner analysis and then how we treat the analysis in the strategy design it is weak. We have found that learning styles have no research foundation and do not have a role in the design of instruction. The aptitude-treatment interaction studies of the past century produced no useful heuristics. Basically, learner (and environmental analysis) tend to limit our designs. Thus, learner analysis has not worked out the way we thought it would, or at least the way my professors projected in the 1970’s.

Today, the learner analysis limits our design such as two hours of instruction starting one hour before work rather than 40 hours of instruction in one week. Or, not all students have access to that application or a laptop computer. Then, there are specific learner characteristics that can limit instruction such as eye sight, reading level, and prior knowledge (e.g., students with all levels of background knowledge). All these characteristics are important and must be accounted for when we design instruction. I have seen too many examples of inappropriate designs that failed to account for the learner. One of the classics stories of bad learner analysis was from a federal grant some 40 years ago. The design team created audio tapes for teachers of the deaf. Once they tried to implement the materials, they learned that a large number of the teachers were also deaf. Thus, learner analysis may not be as exciting as say a needs assessment or task analysis, we must still do a learner analysis even though it may limit what we can do, or to look at it in a positive way, it can create some great challenges for creative designs to address the instructional problem.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมคิดว่า มีสองสิ่งที่จะได้รับ โดยนักออกแบบ (ครั้งแรกที่ผมเพิ่งสังเกตเมื่อวานนี้ทางอีเมล) แรก คุณต้องกำหนดปัญหาการเรียนการสอน ฉันได้เห็นนักกระโดดในเมื่อจัดการระบุไว้มีปัญหาไม่ มี) ยืนยันปัญหาอยู่หรือทำการวิเคราะห์เป้าหมายเพื่อให้ได้ข้อตกลงในผลซึ่งสามารถรบกวนแผนข) น้อย ตัวอย่าง ผมสังเกตกรณีเมื่อวานที่บริษัทถูกผลักดันฝึกบ่อย ๆ ให้การปรึกษาทางการเงิน และที่ปรึกษาได้ต่อต้านการฝึก เหตุผลที่ฉันได้รับไม่ว่า ผลิตภัณฑ์ที่กำลังเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง ฉันไม่แน่ใจว่า ชนิดใดก็วิเคราะห์เสร็จ ปรากฏได้ทำการฝึกอบรม เพราะคงต้องการฝึกอบรม ในความเป็นจริง ช่วยงานหรือแค่ข่าวอาจได้รับมีประสิทธิภาพมากขึ้น และเวลาและทรัพยากรสมาร์ท ส่วนหนึ่งของปัญหาอาจมีปัญหาที่สองที่เกี่ยวข้องได้ สอง เมื่อฉันถามนักเรียนที่จบชั้นออกแบบขั้นตอนใดของกระบวนการมีผลกระทบเล็กน้อยออกแบบ และพวกเขาอาจข้ามในอนาคตโครงการ ได้เกือบตลอดเวลาขั้นตอนการวิเคราะห์ผู้เรียน ถ้าคุณดูสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับการวิเคราะห์ผู้เรียน และวิธีรักษาการวิเคราะห์ในการออกแบบกลยุทธ์ ได้อ่อนแอ เราพบว่า ไม่เคยวิจัยเรียนรู้ และมีบทบาทในการออกคำสั่ง ศึกษาการโต้ตอบความสามารถบำบัดของศตวรรษผ่านมาผลิตลองผิดลองถูกไม่มีประโยชน์ โดยทั่วไป ผู้เรียน (และวิเคราะห์สิ่งแวดล้อม) มักจะ จำกัดการออกแบบของเรา ดังนั้น ผู้เรียนวิเคราะห์ไม่ทำงานตามที่เราคิดว่า มันจะ หรือที่น้อยที่สุดตามที่อาจารย์ของฉันประมาณ 115 วันนี้ วิเคราะห์ผู้เรียนจำกัดออกแบบของเราเช่นสองชั่วโมงสอนเริ่มหนึ่งชั่วโมงก่อนที่จะทำงานมากกว่า 40 ชั่วโมงสอนในหนึ่งสัปดาห์ ขึ้น นักเรียนไม่สามารถเข้าถึงโปรแกรมประยุกต์นั้นหรือคอมพิวเตอร์แล็ปท็อป จากนั้น มีลักษณะเฉพาะผู้เรียนที่สามารถจำกัดคำตาสายตา ระดับอ่าน และความรู้เดิม (เช่น นักศึกษาทุกระดับความรู้พื้นหลัง) ลักษณะเหล่านี้มีความสำคัญ และต้องลงบัญชีสำหรับเมื่อเราออกคำสั่ง ฉันได้เห็นตัวอย่างมากเกินไปของการออกแบบไม่เหมาะสมที่ล้มเหลวในการเรียน เรื่องราวคลาสสิกของการวิเคราะห์ผู้เรียนที่ไม่ดีอย่างใดอย่างหนึ่งได้จากเงินช่วยเหลือของภาครัฐบาง 40 ปีที่ผ่านมา ทีมงานออกแบบสร้างเสียงเทปสำหรับครูผู้สอนคนหูหนวก เมื่อพวกเขาพยายามใช้วัสดุ พวกเขาได้เรียนรู้ว่าครูเป็นจำนวนมากก็ยังหูหนวก ดังนั้น วิเคราะห์ผู้เรียนอาจไม่เป็นที่น่าตื่นเต้นเป็นพูดความต้องการประเมินหรือวิเคราะห์งาน เรายังต้องวิเคราะห์ผู้เรียนแม้ว่าจะจำกัดสิ่งที่เราทำ หรือไปดูได้ในทางบวก สามารถสร้างบางความท้าทายที่ดีสำหรับการออกแบบสร้างสรรค์เพื่อแก้ไขปัญหาการจัดการเรียนการสอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมคิดว่ามีสองสิ่งที่จะได้รับอนุญาตโดยนักออกแบบ (ครั้งแรกที่ฉันเพิ่งสังเกตเห็นเมื่อวานนี้ในอีเมล) ครั้งแรกที่คุณจะต้องกำหนดปัญหาการเรียนการสอน ฉันได้เห็นนักออกแบบกระโดดในเมื่อจัดการได้ระบุไว้มีปัญหาโดยไม่ต้อง) ยืนยันปัญหาที่มีอยู่หรือข) อย่างน้อยการทำวิเคราะห์เป้าหมายที่จะได้รับข้อตกลงเกี่ยวกับผลซึ่งยังสามารถทำลายแผนการ ตัวอย่างเช่นผมตั้งข้อสังเกตกรณีที่เมื่อวานนี้ที่ บริษัท ได้รับการผลักดันการฝึกอบรมที่พบบ่อยมากในการที่ปรึกษาทางการเงินและที่ปรึกษาของพวกเขาได้รับการฝึกอบรมการต่อต้าน เหตุผลที่ผมได้รับก็คือว่าผลิตภัณฑ์ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง ผมไม่แน่ใจว่าประเภทของการวิเคราะห์ใด ๆ ที่ได้กระทำ มันจะปรากฏขึ้นที่พวกเขาทำเพราะการฝึกอบรมการฝึกอบรมอาจจะเป็นสิ่งที่จำเป็น ในความเป็นจริงการช่วยเหลืองานหรือเพียงแค่ข่าวอาจจะได้รับประสิทธิภาพมากขึ้นและเวลาและทรัพยากรที่สมาร์ท ส่วนหนึ่งของปัญหาที่อาจจะได้รับการที่เกี่ยวข้องกับปัญหาที่สอง. ประการที่สองเมื่อผมถามผมว่านักเรียนในตอนท้ายของการเรียนการออกแบบซึ่งขั้นตอนของกระบวนการมีผลกระทบต่อการออกแบบของพวกเขาและพวกเขาอาจข้ามในโครงการในอนาคตก็เป็นเกือบตลอดเวลา ขั้นตอนการวิเคราะห์ผู้เรียน ถ้าคุณดูสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับการเรียนการวิเคราะห์และออกแบบแล้ววิธีที่เราปฏิบัติวิเคราะห์ในกลยุทธ์ที่มันอ่อนแอ เราได้พบว่ารูปแบบการเรียนรู้ที่มีรากฐานการวิจัยไม่มีและไม่ได้มีบทบาทในการออกแบบการเรียนการสอน การศึกษาการทำงานร่วมกันรักษาความถนัดของศตวรรษที่ผ่านมาไม่มีการวิเคราะห์พฤติกรรมการผลิตที่มีประโยชน์ โดยทั่วไปผู้เรียน (และการวิเคราะห์สิ่งแวดล้อม) มีแนวโน้มที่จะ จำกัด การออกแบบของเรา ดังนั้นการวิเคราะห์ผู้เรียนยังไม่ได้ทำงานออกวิธีที่เราคิดว่ามันจะหรืออย่างน้อยวิธีที่อาจารย์ของผมที่คาดการณ์ไว้ในปี 1970. วันนี้การวิเคราะห์ผู้เรียน จำกัด การออกแบบของเราเช่นสองชั่วโมงของการเรียนการสอนเริ่มต้นหนึ่งชั่วโมงก่อนที่จะทำงานมากกว่า 40 ชั่วโมง การเรียนการสอนในหนึ่งสัปดาห์ หรือไม่นักเรียนทุกคนสามารถเข้าถึงโปรแกรมที่หรือคอมพิวเตอร์แล็ปท็อป จากนั้นมีลักษณะเฉพาะที่ผู้เรียนสามารถ จำกัด การเรียนการสอนเช่นสายตา, ระดับการอ่านและความรู้ก่อน (เช่นนักเรียนที่มีทุกระดับของความรู้พื้นฐาน) ลักษณะเหล่านี้ทั้งหมดมีความสำคัญและจะต้องนำมาใช้เมื่อเราออกแบบการเรียนการสอน ฉันได้เห็นตัวอย่างที่มากเกินไปของการออกแบบที่ไม่เหมาะสมที่ล้มเหลวในการบัญชีสำหรับผู้เรียน หนึ่งในเรื่องราวคลาสสิกของการวิเคราะห์ผู้เรียนที่ไม่ดีก็มาจากรัฐบาลกลาง 40 ปีที่ผ่านมา ทีมงานออกแบบสร้างเทปเสียงสำหรับครูผู้สอนของคนหูหนวก เมื่อพวกเขาพยายามที่จะใช้วัสดุที่พวกเขาได้เรียนรู้ว่าเป็นจำนวนมากของครูยังเป็นคนหูหนวก ดังนั้นการวิเคราะห์ผู้เรียนอาจจะไม่เป็นที่น่าตื่นเต้นเป็นพูดประเมินความต้องการหรือการวิเคราะห์งานที่เรายังคงต้องดำเนินการวิเคราะห์ผู้เรียนถึงแม้ว่ามันอาจจะ จำกัด สิ่งที่เราสามารถทำหรือจะมองมันในทางบวกก็สามารถสร้างบางอย่างที่ดี ความท้าทายสำหรับการออกแบบความคิดสร้างสรรค์ที่จะแก้ไขปัญหาการเรียนการสอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันคิดว่ามันเป็นสองสิ่งที่จะถ่ายเพื่อรับโดยนักออกแบบ ( ครั้งแรกที่ฉันเพิ่งพบเมื่อวานนี้ในอีเมล์ ) ก่อนอื่น คุณต้องนิยามปัญหาการเรียนการสอนฉันได้เห็นนักออกแบบกระโดดเมื่อการจัดการได้ระบุมีปัญหาโดยไม่ต้องยืนยันปัญหาที่มีอยู่หรือ B ) อย่างน้อยทำการวิเคราะห์เป้าหมายเพื่อให้ได้ข้อตกลงในผลลัพธ์ที่สามารถขัดขวางแผนการ ตัวอย่างเช่น ผมสังเกตคดีเมื่อวานที่ บริษัท พยายามฝึกบ่อยมากที่ปรึกษาทางการเงินของพวกเขาและอาจารย์ที่ปรึกษาต่อต้านการฝึกอบรมเหตุผลที่ฉันได้รับคือว่าผลิตภัณฑ์ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง . ผมไม่แน่ใจว่าชนิดของการวิเคราะห์ใด ๆ ก็เสร็จ ดูเหมือนจะมาฝึก เพราะฝึกอาจจะต้องการ ในความเป็นจริง งานช่วยเหลือหรือเพียงแค่ประกาศจะได้รับมีประสิทธิภาพมากขึ้นและเวลาและทรัพยากรที่สมาร์ท ส่วนหนึ่งของปัญหาที่อาจจะเกี่ยวข้องกับประเด็นที่สอง

2เมื่อฉันถามนักเรียนที่ส่วนท้ายของชั้นเรียนการออกแบบที่ขั้นตอนของกระบวนการที่มีผลกระทบน้อยในการออกแบบของพวกเขาและพวกเขาอาจจะข้ามในโครงการในอนาคต มันเป็นเกือบเสมอผู้เรียนการวิเคราะห์ขั้น ถ้าคุณดูสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับการวิเคราะห์ผู้เรียน และวิธีที่เราปฏิบัติในการวิเคราะห์กลยุทธ์การออกแบบมันอ่อนเราได้พบว่า การเรียนไม่มีงานวิจัยพื้นฐานและไม่ได้มีบทบาทในการออกแบบการสอน การรักษาแบบโต้ตอบการศึกษาของศตวรรษที่ผ่านมาการผลิตไม่มีอักษรที่เป็นประโยชน์ . โดยผู้เรียน ( และการวิเคราะห์สิ่งแวดล้อม ) มีแนวโน้มที่จะ จำกัด การออกแบบของเรา ดังนั้น การวิเคราะห์ผู้เรียนยังไม่ได้ทำงานออกวิธีที่เราคิดว่าหรืออย่างน้อย ทางอาจารย์ของฉันที่ฉายในปี 1970

วันนี้ การวิเคราะห์ผู้เรียน จำกัด การออกแบบของเรา เช่น สองชั่วโมงของการสอนหนึ่งชั่วโมงก่อนที่เริ่มทำงานมากกว่า 40 ชั่วโมงของการเรียนการสอน ในหนึ่งสัปดาห์ หรือ ไม่ใช่นักเรียนทุกคนมีการเข้าถึงที่ใช้แล็ปท็อปหรือคอมพิวเตอร์ แล้วมีลักษณะการเรียนรู้ที่เฉพาะเจาะจงที่สามารถ จำกัด การสอนเช่นการมองเห็นตาระดับการอ่านและความรู้เดิม ( เช่น นักเรียนที่มีระดับพื้นฐานความรู้ ) คุณลักษณะทั้งหมดเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญ และต้องคิด เมื่อเราออกแบบการสอน ฉันได้เห็นตัวอย่างมากมายที่ออกแบบที่ไม่สามารถบัญชีสำหรับผู้เรียน หนึ่งในคลาสสิกเรื่องของการวิเคราะห์ผู้เรียน ไม่ดี จากทุนของรัฐบาลกลางบาง 40 ปีมาแล้วทีมออกแบบสร้างเทปสำหรับครูของคนหูหนวก เมื่อพวกเขาพยายามที่จะใช้วัสดุที่พวกเขาได้เรียนรู้ว่าเป็นจำนวนมากของครูยังหูหนวก ดังนั้น การวิเคราะห์ผู้เรียนอาจไม่เป็นที่น่าตื่นเต้นเป็นพูดความต้องการหรืองานวิเคราะห์ เราต้องทำ การวิเคราะห์ผู้เรียน แม้ว่ามันอาจจะ จำกัด สิ่งที่เราสามารถทำได้ หรือจะมองมันในแง่ที่ดีมันสามารถสร้างความท้าทายบางอย่างที่ดีสำหรับการสร้างสรรค์งานออกแบบเพื่อแก้ไขปัญหาการเรียนการสอน