6. Discussion and conclusion This p

6. Discussion and conclusion This paper, while not conclusive, encourages a broader appreciation of the subtleties of risk decisions in dynamic, complex and often covertly interconnected context of e-business. It does not close the debate rather it acts as a starting point for further debate.This study makes four contributions to improving our understanding of technology risk within SMEs, using a psychometric approach to examining owner/manager perceptions relating to e-business/on-line risk.Its first contribution is to extend the more technically focussed studies of technology usage within SMEs, such as Levy et al. (2005)and Levy and Powell (2003). This paper emphases the importance of perception of risk in influencing technological investment decisions. It found that SMEs view security-related issues as their greatest threat, flowed by viruses and worms, and credit card fraud.

Threats relating to employee, competitive and tax risks were placedin the lowest risk category.Our second contribution shows that reported risk perceptionis strongly influenced by the characteristics of the respondent. Forexample, owners/managers in SMEs with short duration of incorpo-ration (and by implication-limited experience of using e-business)perceive e-business risk(s) to be lower, and the benefits higher,than those in enterprises with more e-business experience. The roleof the respondent influences reported risk assessments. For exam-ple, IT professionals rate employee-related threats more highly, butplace less emphasis on knowledge risks than other managers.Thirdly, this work enhances previous attempts to provide a com-prehensive a posteriori e-business risk classification framework forSMEs. Its practical value is to provide a list of risk-issues to helpinform SME owner/managers reflecting on whether or not to investin technology. It also provides a benchmark for owners/managersto compare their perceptions of risk with others from a similar busi-ness setting, i.e., similar size and length of operating experience.Our fourth contribution relates to public policy. The centralmessage is that e-business training and development programmesfor SMEs should firstly focus on the risks associated with usingor not using the technology. Second, training and developmentprogrammes for SMEs need to be better segmented since risk per-ceptions vary according to experience, growth paths and role in theenterprise. Where segmentation does take place currently, it tendsto be sector specific – yet this is the one variable where we observealmost no diversity! Finally, we highlight three areas for furtherdevelopment.First, this study was undertaken during a period of exceptionalausterity, which may have influenced the results. The seminal workby Covin and Slevin (1989) emphasised that the managerial quali-ties that lead to success in small firms varied sharply between whatthey called “hostile and benign environments”. There is thereforea need for a comparable study in more benign circumstances.Second, building on our research, we see merits in using the psy-chometric approach alongside more mathematical and technicalapproaches to assist SMEs to make better informed decisions.Our final suggestion acknowledges that e-business is a globaltechnology that links different organisations and country popula-tions together. The numerical dominance of SMEs in every economyin the world-each of which is likely to be struggling, albeit to dif-ferent degrees – to assess the risks and benefits of e-business. Howrisk is perceived and how investment decisions are made is trulyan international small business issue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6. อภิปรายและบทสรุปนี้กระดาษ ขณะไม่ข้อสรุป กระตุ้นขึ้นกว้างขึ้นของรายละเอียดอื่นของความเสี่ยงการตัดสินใจ ในแบบไดนามิก ซับซ้อน และมักประสงค์เข้าใจบริบทของอีบิสซิเนส มันไม่ได้ปิดการอภิปรายที่ค่อนข้าง จะทำหน้าที่เป็นจุดเริ่มต้นการอภิปรายเพิ่มเติมการศึกษานี้ทำให้ผลงาน 4 การปรับปรุงเราเข้าใจเทคโนโลยีความเสี่ยงภายใน SMEs ใช้วิธีการแบบ psychometric เพื่อตรวจสอบแนวเจ้าของ/ผู้จัดการที่เกี่ยวข้องกับ e-ธุรกิจ/on-line ความเสี่ยงส่วนแรกที่จะขยายการศึกษาเพิ่มเติมเทคนิค focussed ของเทคโนโลยีที่ใช้ใน SMEs, Levy et al. (2005) และอัตรา และพาวเวล (2003) นี้กระดาษ emphases ความสำคัญของการรับรู้ความเสี่ยงในการมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจลงทุนเทคโนโลยี จะพบว่า SMEs ดูเรื่องเป็นการคุกคามยิ่ง เกิดขึ้น โดยไวรัส และเวิร์ม และการฉ้อโกงบัตรเครดิตคุกคามที่เกี่ยวข้องกับพนักงาน การแข่งขันและความเสี่ยงด้านภาษีได้ placedin ประเภทความเสี่ยงต่ำส่วนที่สองของเราแสดงที่รายงานความเสี่ยง perceptionis ขอได้รับอิทธิพลจากลักษณะของผู้ตอบ Forexample เจ้าของ/ผู้จัดการใน SMEs ด้วยระยะเวลาสั้น ๆ ของ incorpo อาหาร (และ โดยปริยายจำกัดประสบการณ์โดยใช้อีบิสซิเนส) สังเกตธุรกิจอี risk(s) ล่าง และประโยชน์สูง ในองค์กรด้วยประสบการณ์ธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์เพิ่มเติม Roleof ตอบมีผลต่อการประเมินความเสี่ยงรายงาน สำหรับการสอบเปิ้ล อัตราผู้เชี่ยวชาญด้าน IT ที่เกี่ยวข้องกับพนักงานภัยคุกคามอย่างสูง butplace น้อยเน้นความเสี่ยงความรู้กว่าผู้บริหารอื่น ๆประการ งานนี้ช่วยก่อนหน้านี้พยายามให้เป็น com-prehensive posteriori เป็นอีธุรกิจความเสี่ยงประเภทกรอบ forSMEs ค่าความจริงจะให้รายการของประเด็นความเสี่ยง helpinform SME เจ้าของ/ผู้จัดการบรรยากาศหรือไม่เพื่อ investin เทคโนโลยี ยังมีเกณฑ์มาตรฐานสำหรับเจ้า ของ/managersto เปรียบเทียบการรับรู้ความเสี่ยงกับผู้อื่นคล้าย busi สบาย ๆ ตั้ง เช่น คล้ายกันขนาด และความยาวของประสบการณ์การดำเนินงานส่วนที่สี่ของเราเกี่ยวข้องกับนโยบายสาธารณะ Centralmessage มีการฝึกอบรมธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์ และ programmesfor พัฒนา SMEs ได้ควรเน้นประการแรกความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับ usingor ไม่ได้ใช้เทคโนโลยี สอง ฝึกอบรมและ developmentprogrammes สำหรับ SMEs จำเป็นต้องจะถูกแบ่งเป็นช่วงเนื่องจากเสี่ยงต่อ ceptions แตกต่างกันตามประสบการณ์ เส้นทางการเจริญเติบโต และใน theenterprise ดีกว่า ซึ่งแบ่งใช้สถานที่ในปัจจุบัน มัน tendsto มีภาคเฉพาะ – ยังเป็นตัวแปรหนึ่งที่เรา observealmost ความหลากหลายไม่ สุดท้าย เราเน้นพื้นที่สามสำหรับ furtherdevelopmentครั้งแรก การศึกษานี้ถูกดำเนินช่วง exceptionalausterity ซึ่งอาจมีผลผล Workby บรรลุถึง Slevin (1989) และ Covin emphasised ว่า ที่จัดการ quali-ความสัมพันธ์ที่นำไปสู่ความสำเร็จในบริษัทขนาดเล็กที่แตกต่างกันอย่างรวดเร็วระหว่าง whatthey ที่เรียกว่า "แวดล้อมศัตรู และอ่อนโยน" มี thereforea จำเป็นต้องศึกษาเทียบเคียงกรณีที่อ่อนโยนมากขึ้นสอง อาคาร งานวิจัยของเราเราดูบุญใช้วิธี chometric ม.จว.ควบคู่ไปกับเพิ่มเติมคณิตศาสตร์ และ technicalapproaches ช่วยเหลือ SMEs ดีท่านตัดสินใจคำแนะนำของเราสุดท้ายยอมรับว่า ธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์ที่เป็น globaltechnology ที่เชื่อมโยงองค์กรต่าง ๆ และประเทศ popula-tions กัน ปกครองแทนของ SMEs ในทุก economyin โลกละที่ได้อาจจะดิ้นรน แม้ว่า dif ferent องศา – การประเมินความเสี่ยงและผลประโยชน์ของธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์ Howrisk จะมองเห็น และการตัดสินใจลงทุนจะเป็นเรื่องธุรกิจขนาดเล็ก trulyan

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6. คำอธิบายและสรุปบทความนี้ในขณะที่ไม่ได้ข้อสรุปกระตุ้นให้เกิดการแข็งค่าของเงินที่กว้างขึ้นของรายละเอียดปลีกย่อยของการตัดสินใจที่มีความเสี่ยงในแบบไดนามิกที่ซับซ้อนและมักจะเชื่อมโยงบริบทซ่อนเร้นของ E-Business มันไม่ได้ปิดการอภิปรายค่อนข้างจะทำหน้าที่เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับการศึกษา debate.This เพิ่มเติมสี่ทำให้การมีส่วนร่วมในการปรับปรุงความเข้าใจของเราของความเสี่ยงเทคโนโลยีภายใน SMEs โดยใช้วิธีการทางจิตวิทยาที่จะตรวจสอบเจ้าของ / ผู้จัดการการรับรู้ที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจ e / จอ สาย risk.Its ครั้งแรกผลงานคือการขยายการศึกษาเพ่งความสนใจมากขึ้นในทางเทคนิคของการใช้งานเทคโนโลยีภายใน SMEs เช่นการจัดเก็บและคณะ (2005) และประกาศและเวลล์ (2003) กระดาษนี้จะเน้นความสำคัญของการรับรู้ของความเสี่ยงในการมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจในการลงทุนทางด้านเทคโนโลยี พบว่าผู้ประกอบการ SMEs ดูปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการรักษาความปลอดภัยเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาไหลจากไวรัสและเวิร์มและการฉ้อโกงบัตรเครดิต. ภัยคุกคามที่เกี่ยวข้องกับการทำงานของพนักงานในการแข่งขันและความเสี่ยงภาษีถูก placedin ความเสี่ยงต่ำสุด category.Our แสดงให้เห็นว่าการมีส่วนร่วมที่สองที่รายงานความเสี่ยง perceptionis อย่างยิ่ง ได้รับอิทธิพลจากลักษณะของผู้ตอบแบบสอบถาม Forexample เจ้าของ / ผู้จัดการใน SMEs ที่มีระยะเวลาสั้น ๆ ของ INCORPO-ปันส่วน (และจากประสบการณ์ความหมาย จำกัด ของการใช้ E-Business) รับรู้ความเสี่ยงธุรกิจ e (s) จะลดลงและผลประโยชน์ที่สูงขึ้นกว่าผู้ที่อยู่ในองค์กรที่มีมากขึ้น ประสบการณ์ E-Business roleof อิทธิพลตอบรายงานการประเมินความเสี่ยง สำหรับการสอบ-PLE ผู้เชี่ยวชาญด้านไอทีอัตราภัยคุกคามที่เกี่ยวข้องกับพนักงานมากขึ้นสูง butplace เน้นเกี่ยวกับความเสี่ยงน้อยกว่าความรู้อื่น ๆ managers.Thirdly งานนี้ช่วยเพิ่มความพยายามก่อนหน้านี้ที่จะให้ com-prehensive จำแนกความเสี่ยงธุรกิจ e posteriori forSMEs กรอบ ค่าจริงของมันคือการให้รายชื่อของประเด็นความเสี่ยงที่จะ helpinform ผู้ประกอบการ SME / ผู้จัดการสะท้อนให้เห็นหรือไม่ว่าเทคโนโลยี investin นอกจากนี้ยังมีมาตรฐานสำหรับเจ้าของ / managersto เปรียบเทียบการรับรู้ของพวกเขากับคนอื่น ๆ ที่มีความเสี่ยงจากการตั้งค่าที่คุ-Ness ที่คล้ายกันคือขนาดใกล้เคียงกันและความยาวของการมีส่วนร่วมในการดำเนินงานที่สี่ experience.our เกี่ยวข้องกับนโยบายสาธารณะ centralmessage คือการฝึกอบรม e-business และการพัฒนาผู้ประกอบการ SMEs programmesfor แรกควรให้ความสำคัญเกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการ usingor ไม่ได้ใช้เทคโนโลยี ประการที่สองการฝึกอบรมและ developmentprogrammes สำหรับ SMEs จะต้องมีการแบ่งที่ดีขึ้นตั้งแต่ความเสี่ยงต่อ ceptions แตกต่างกันไปตามประสบการณ์ของเส้นทางการเจริญเติบโตและมีบทบาทในการ theenterprise การแบ่งส่วนที่ไม่เกิดขึ้นในขณะนี้ก็จะเฉพาะเจาะจง tendsto ภาค - ยังนี้เป็นตัวแปรหนึ่งที่เรา observealmost หลากหลายไม่! สุดท้ายเราเน้นสามพื้นที่สำหรับ furtherdevelopment.First การศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการในช่วงระยะเวลาของ exceptionalausterity ซึ่งอาจมีอิทธิพลต่อผลการ Covin workby เชื้อและ Slevin (1989) เน้นย้ำว่าความสัมพันธ์ quali-การบริหารจัดการที่นำไปสู่ความสำเร็จใน บริษัท ขนาดเล็กแตกต่างกันอย่างมากระหว่าง whatthey เรียกว่า "สภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรและใจดี" ไม่มีความจำเป็นสำหรับการศึกษาเปรียบเทียบอ่อนโยนมากขึ้น circumstances.Second thereforea คือการสร้างการวิจัยของเราที่เราเห็นประโยชน์ในการใช้วิธีการ psy-chometric ข้างทางคณิตศาสตร์มากขึ้นและ technicalapproaches ให้ความช่วยเหลือผู้ประกอบการ SMEs เพื่อให้ทราบข้อเสนอแนะที่ดีกว่าสุดท้าย decisions.Our ยอมรับว่าอี ธุรกิจการเป็น globaltechnology ที่เชื่อมโยงองค์กรที่แตกต่างกันและประเทศ popula tions ร่วมกัน การปกครองที่เป็นตัวเลขของ SMEs ในทุก economyin โลกแต่ละแห่งซึ่งมีแนวโน้มที่จะดิ้นรนแม้ว่าองศา dif-แตก - ในการประเมินความเสี่ยงและผลประโยชน์ของ E-Business Howrisk เป็นที่รับรู้และวิธีการตัดสินใจในการลงทุนจะทำคือ trulyan นานาชาติปัญหาธุรกิจขนาดเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

6 . การอภิปรายและสรุปบทความนี้ ในขณะที่ไม่ได้ข้อสรุป กระตุ้นความชื่นชมในวงกว้างของ subtleties ของความเสี่ยงในการตัดสินใจแบบไดนามิกที่ซับซ้อนและมักจะแอบลักลอบเชื่อมโยงบริบทของการทำธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ มันไม่ปิดการอภิปราย แต่จะทำหน้าที่เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับการอภิปรายต่อไป การศึกษานี้ทำให้สี่บริจาคเพื่อปรับปรุงความเข้าใจของความเสี่ยงเทคโนโลยีภายในบริษัทฯใช้วิธีการทางจิตวิทยาที่จะตรวจสอบเจ้าของ / ผู้จัดการการรับรู้เกี่ยวกับความเสี่ยงของธุรกิจ ออนไลน์ งานแรกคือการขยายมากขึ้นทางเทคนิคเน้นศึกษาการใช้เทคโนโลยีในธุรกิจ เช่น เลวี่ et al . ( 2005 ) และเกณฑ์และ พาวเวลล์ ( 2003 ) บทความนี้เน้นความสำคัญของการรับรู้ของความเสี่ยงที่มีผลต่อการตัดสินใจลงทุนในเทคโนโลยี .พบว่า SMEs การรักษาความปลอดภัยดูประเด็นที่เกี่ยวข้องเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดไหลจากไวรัสและเวิร์มและการฉ้อโกงบัตรเครดิต

ภัยคุกคามที่เกี่ยวข้องกับพนักงาน ความเสี่ยง แข่งขัน และภาษีเป็น placedin ประเภทความเสี่ยงต่ำที่สุด ส่วนที่สองของเราแสดงให้เห็นว่ารายงานความเสี่ยงว่าขอมาจากลักษณะของผู้ตอบ เช่นเจ้าของ / ผู้จัดการใน SMEs ที่มีระยะเวลาสั้น ๆของ incorpo ปันส่วน ( และโดยนัย จำกัด ประสบการณ์การรับรู้ความเสี่ยง E ) E ( s ) จะลดลงและผลประโยชน์ที่สูงกว่า บริษัท ที่มีประสบการณ์ในธุรกิจมากขึ้น บทบาทของผู้ตอบที่มีรายงานการประเมินความเสี่ยง สำหรับเปิ้ลสอบผู้เชี่ยวชาญด้านไอทีพนักงานที่เกี่ยวข้องกับการคุกคามมากขึ้นอัตราสูงbutplace น้อยเน้นความเสี่ยงความรู้มากกว่าผู้จัดการทีมคนอื่นๆ ประการที่สาม งานนี้ช่วยเพิ่มความพยายามที่จะให้คอม prehensive จากผลไปสู่เหตุธุรกิจความเสี่ยงการจำแนกกรอบ forsmes . คุณค่าของการปฏิบัติเพื่อให้รายการของปัญหาความเสี่ยงที่จะ helpinform เจ้าของ / ผู้จัดการ SME สะท้อนหรือไม่ที่จะ investin เทคโนโลยี