‘You’re right there,’ said Kathy. ‘

‘You’re right there,’ said Kathy. ‘Oh the poor little guy,’ she said, her voice breaking.
I touched her arm gently, smiled and left the Mansion House Hotel.
The Reliance Insurance Company had Offices in the Graas Building, three small rooms that looked like nothing at all. The manager was named Lutin-a middle-aged bald man with quiet eyes and small thin fingers.
‘Carmady, eh? I’ve heard of you.’ He touched my business card with his little finger. ‘What’s your problem?’
I took out a cigarette and spoke quietly. ‘Remember the Leander pearls?’
His smile was slow, a little bored. ‘Remember them? They cost this company one hundred and fifty thousand dollars. Sure I remember them.’
I said, ‘I’ve got an idea. Maybe it’ a bit crazy-in fact it probably is. But I’d like to try it. Is your twenty-five grand reward still good?’
He laughed. ‘Twenty grand, Carmady. But it’s not worth your time.’
‘It’s my time. Twenty it is. Then. How much help can I get?’
‘What kind of help?’
‘Can I have a letter that L can take to your other offices? Or show to the police if I need to?’
‘Which office? Which police?’
I smiled at him, and he smiled back. Neither of our smiles was honest.
‘No letter, ‘he said. ‘We can’t put anything on paper. The New York office wouldn’t like it. But we’ll give you all the help that you want. And the twenty grand, if you find the pearls. But you won’t, of course, Not after twenty years.’
I lit my cigarette and blew smoke at the ceiling.
‘It’s still my own time,’ I said.
He looked at me for a moment. ‘Suppose I send somebody to follow you? What then?
‘I’ll know if that happens. I’ve done this job for too long. I’ll tell the police what I know, and go home.’
‘The police? Why?’
I put my hands on the desk. ‘Because.’ I said slowly, ‘the guy that had the lead got bumped off today.’
‘Oh-oh,’
‘I didn’t bump him off,’ I said.
We were both silent for a while. Then Lutin said, ‘You don’t want a letter. And now you’ve told me that, you know I won’t give you one.’
I stood up, smiled, and started walking towards the door. He ran around the dask and put his hand on my arm.
‘Listen, Carmady, I know you’re crazy, but if you do get anything bring it to us. It’ll look good for the business.’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณมีสิทธิ์ กล่าวว่า เคธี 'โอ้ คนจนน้อยผู้ชาย เธอกล่าว เสียงของเธอทำลาย ฉันสัมผัสแขนเธอเบา ๆ ยิ้ม และซ้ายแมนชั่นเฮ้าส์พึ่งประกัน บริษัทมีสำนักงานในอาคาร Graas ห้องเล็ก 3 ห้องที่ดูเหมือนไม่มีอะไรเลย ผู้จัดการที่ชื่อ Lutin เป็นวัยกลางคนหัวล้านคนที่ มีตาเงียบสงบและมือเล็กบาง ' Carmady เอ๊ะ ผมเคยได้ยินของคุณ ' แตะนามบัตรของฉัน ด้วยนิ้วมือน้อย ๆ ของเขา 'อะไรคือปัญหาของคุณ" ฉันเอาออกจุดบุหรี่ และพูดอย่างเงียบ ๆ 'จำไข่มุก Leander ' รอยยิ้มของเขาไม่ช้า น้อยเบื่อ ' จำ พวกเขาใช้บริษัทนี้หนึ่งร้อยห้าสิบพันดอลลาร์ แน่นอน ฉันจำ " ฉันกล่าวว่า, ' ได้คิด บางทีก็ ' บิตบ้าในความเป็นจริงอาจเป็น แต่อยากจะลอง มีของรางวัลแกรนด์ยี่สิบห้ายังดีหรือไม่ ' เขาหัวเราะ ' แกรนด์ 20, Carmady แต่ก็ไม่คุ้มค่าเวลาของคุณ ' "เวลาของฉัน ยี่สิบได้ จากนั้น วิธีมากช่วยได้? " 'แบบไหนวิธีใช้' ' ได้จดหมายที่ L สามารถนำไปใช้สำนักงานอื่น ๆ ของคุณหรือไม่ หรือแสดงให้เจ้าหน้าที่ตำรวจต้อง?' ' สำนักงานใด ตำรวจใด? " ฉันยิ้มที่เขา และยิ้มกลับไป ไม่ดีของเราซื่อสัตย์ ' ไม่จดหมาย, "เขากล่าวว่า "เราไม่สามารถใส่อะไรบนกระดาษได้ สำนักงานนิวยอร์กจะไม่ชอบมัน แต่เราจะให้ความช่วยเหลือทั้งหมดที่คุณต้องการ และ แกรนด์ 20 ถ้าหาไข่มุก แต่คุณจะไม่ แน่นอน หลังจากยี่สิบปีไม่ ' ฉันก้นของฉันสว่าง และได้พัดควันที่เพดาน 'ก็ฉันเองเวลา ฉันกล่าว เขาดูที่ผมครู่ ' สมมติว่าส่งคนไปตามคุณ อย่างไรแล้ว ' จะรู้หากที่เกิดขึ้น ฉันได้ทำงานนี้นานเกินไป ผมจะแจ้งตำรวจอะไรฉันรู้ และกลับบ้าน " ' ตำรวจ ทำไม?' ใส่มือของฉันบนโต๊ะ 'เนื่องจากการ' ผมพูดช้า, ' คนที่มีเป้าหมายมีชนปิดวันนี้ ' 'โอ้ โอ้'ฉันไม่ได้ชนเขาปิด ฉันกล่าวเรามีทั้งเงียบในขณะ แล้ว Lutin กล่าวว่า, ' คุณต้องการให้ตัวอักษร และตอนนี้ คุณเคยบอกฉันที่ คุณรู้ว่า ฉันจะไม่ทำคุณ 'ผมลุกขึ้นยืน ยิ้ม และเริ่มต้นเดินไปทางประตู เขาเรียกสถาน dask และวางพระหัตถ์บนแขน' ฟัง Carmady ฉันรู้ว่า คุณบ้า แต่ถ้าคุณได้รับสิ่งที่เอามาให้เรา มันจะดูดีสำหรับธุรกิจ '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'คุณมีสิทธิ' เคทีกล่าวว่า 'โอ้แต่งตัวประหลาดเล็กน้อยที่ไม่ดี "เธอพูดทำลายเสียงของเธอ.
ฉันสัมผัสแขนของเธอเบา ๆ ยิ้มและออกจากโรงแรมคฤหาสน์.
บริษัท ประกันภัยพึ่งมีสำนักงานในอาคาร Graas สามห้องเล็ก ๆ ที่ดูเหมือนไม่มีอะไรเลย ผู้จัดการเป็นชื่อ Lutin-ชายหัวล้านวัยกลางคนที่มีตาที่เงียบสงบและนิ้วมือบางขนาดเล็ก.
'Carmady ใช่มั้ย? ผมเคยได้ยินของคุณ. ' เขาสัมผัสนามบัตรของฉันกับนิ้วก้อยของเขา 'สิ่งที่เป็นปัญหาของคุณ?'
ผมเอาออกบุหรี่และพูดอย่างเงียบ ๆ 'จำไข่มุก Leander?'
รอยยิ้มของเขาคือช้าเบื่อเล็กน้อย 'จำของพวกเขา? พวกเขาเสียค่าใช้จ่าย บริษัท นี้ 150,000 ดอลลาร์ แน่นอนว่าผมจำได้ว่าพวกเขา. '
ผมพูดว่า 'ฉันมีความคิด บางทีมันอาจจะ 'บิตบ้าในความเป็นจริงมันอาจจะเป็น แต่ฉันต้องการที่จะลอง เป็นของคุณยี่สิบห้ารางวัลแกรนด์ยังดีหรือไม่? '
เขาหัวเราะ 'ยี่สิบแกรนด์ Carmady แต่มันก็ไม่คุ้มค่าเวลาของคุณ. '
'มันเป็นเวลาของฉัน ยี่สิบมันเป็น แล้วก็ วิธีช่วยเหลือไหร่ฉันจะได้รับ? '
'สิ่งที่ชนิดของความช่วยเหลือ?'
'ฉันสามารถมีตัวอักษร L ที่สามารถนำไปใช้สำนักงานอื่น ๆ ของคุณ? หรือแสดงให้ตำรวจถ้าฉันต้องการหรือไม่? '
'ซึ่งสำนักงาน? ซึ่งตำรวจ? '
ฉันยิ้มให้เขาและเขาก็ยิ้มกลับมา ทั้งรอยยิ้มของเราเป็นคนซื่อสัตย์.
'จดหมายไม่มี "เขากล่าวว่า "เราไม่สามารถใส่อะไรลงบนกระดาษ สำนักงานนิวยอร์กจะไม่ชอบมัน แต่เราจะให้ความช่วยเหลือทุกอย่างที่คุณต้องการ และยี่สิบแกรนด์ถ้าคุณพบไข่มุก แต่คุณจะไม่แน่นอนไม่หลังจากยี่สิบปี. '
ฉันจุดบุหรี่ของฉันและพัดควันที่เพดาน.
'มันยังมีเวลาของตัวเอง' ฉันว่า.
เขามองมาที่ฉันสักครู่ 'สมมติว่าเราจะส่งคนที่จะทำตามที่คุณ? แล้วอะไร?
'ฉันจะรู้ว่าถ้าเกิดว่า ผมเคยทำงานนี้นานเกินไป ฉันจะบอกตำรวจสิ่งที่ฉันรู้และไปที่บ้าน. '
'ตำรวจ? ทำไม? '
ฉันใส่มือของฉันบนโต๊ะทำงาน 'เพราะ.' ผมบอกว่าช้า 'ผู้ชายที่มีสารตะกั่วได้กระแทกปิดในวันนี้.'
'โอ้'
'ฉันไม่ได้ชนเขาออก' ฉันว่า.
เราทั้งคู่เงียบในขณะที่ จากนั้น Lutin กล่าวว่า 'คุณไม่ต้องการตัวอักษร และตอนนี้คุณได้บอกว่าคุณรู้ว่าฉันจะไม่ให้คุณหนึ่ง. '
ฉันลุกขึ้นยืนยิ้มและเริ่มเดินไปที่ประตู เขาวิ่งไปรอบ ๆ Dask และเอามือวางบนแขนของฉัน.
'ฟัง Carmady ฉันรู้ว่าคุณกำลังบ้า แต่ถ้าคุณไม่ได้รับสิ่งที่นำมาให้เรา มันจะดูดีสำหรับธุรกิจ. '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' ใช่ ' เคที่ ' โอ้ เด็กน้อยผู้น่าสงสาร เธอพูด เสียงของเธอแตก
ฉันแตะแขนเธอเบาๆ ยิ้มให้ แล้วก็ออกจากบ้าน แมนชั่น โรงแรม บริษัท ประกันภัยมีการ
graas สำนักงานในอาคาร 3 ห้องขนาดเล็กที่ดูเหมือนไม่มีอะไร ผู้จัดการเป็นชื่อ lutin-a วัยกลางคนหัวล้านผู้ชายตาเงียบและนิ้วผอมเล็ก
' carmady เอ๊ะฉันได้ยินคุณ . ' เขาสัมผัสนามบัตรของฉันด้วยนิ้วของเขา อะไรคือปัญหาของคุณ ? '
ฉันเอาบุหรี่ และคุยกันอย่างเงียบๆ ' จำ Leander ไข่มุก '
รอยยิ้มของเขาก็ช้านิดหน่อย เบื่อ ' จำมันได้ไหม พวกเขาเสียค่าใช้จ่าย บริษัท หนึ่งร้อยห้าสิบ , 000 ดอลลาร์ แน่ใจว่า ผมจำได้ว่าพวกเขา '
ฉันพูดว่า ' ฉันมีความคิดดีๆ บางทีมันเพี้ยน ในความเป็นจริงมันอาจจะเป็นแต่ฉันอยากจะลองมัน เป็นยี่สิบห้า แกรนด์ รางวัล ยัง ดี '
เขาหัวเราะ ' สองหมื่น carmady . แต่มันก็ไม่คุ้มค่าเวลาของคุณ . '
' ของเวลา ยี่สิบแล้ว แล้ว ช่วยได้แค่ไหนฉันจะได้รับ ? '
' ช่วยแบบไหน ? '
' ฉันได้รับจดหมายที่ฉันสามารถใช้สำนักงานอื่น ๆของคุณ หรือให้ตำรวจถ้าฉันต้องการ '
' ซึ่งสำนักงาน ? ซึ่งตำรวจ ? '
ฉันยิ้มให้เขาเขายิ้มกลับ ทั้งรอยยิ้มของเราคือความซื่อสัตย์ .
' จดหมาย ' เขากล่าว เราไม่สามารถใส่อะไรลงบนกระดาษ นิวยอร์กสำนักงานจะไม่ชอบมัน แต่เราจะให้คุณทุกความช่วยเหลือที่คุณต้องการ และสองหมื่น ถ้าคุณหาไข่มุก แต่คุณจะไม่ แน่นอน หลังจากยี่สิบปี '
ฉันหยิบบุหรี่ของฉันและระเบิดควันที่เพดาน .
' มันถึงเวลาของฉันเอง
' ผมพูดเขามองดูฉันสักครู่ ' คิดว่าฉันส่งคนมาติดตามคุณ แล้วอะไร ?
' ผมจะทราบว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันก็ทำงานนี้มานานแล้ว ผมจะบอกตำรวจว่าผมรู้ และกลับบ้าน . . . '
' ตำรวจ ? ทำไม ? '
ฉันใส่มือของฉันบนโต๊ะ ' เพราะ ' ฉันพูดช้าๆ ' ผู้ชายที่มีตะกั่วถูกกระแทกออกวันนี้ . '
' โอ้ '
" ไม่ได้ชนเขา
' ผมพูดเราทั้งคู่เงียบไปสักพัก แล้วลูทินกล่าวว่า ' คุณไม่ต้องการให้จดหมาย และตอนนี้คุณบอกฉันว่า คุณรู้ ผมไม่อยากให้คุณหนึ่ง '
ฉันก็ลุกขึ้นยืน ยิ้ม และเริ่มเดินไปทางประตู เขาวิ่งรอบ dask และใส่มือของเขาบนแขนของฉัน . . . . . .
'listen carmady , ฉันรู้ว่าคุณบ้า แต่ถ้าคุณได้รับอะไรเลยเอามาให้เรา มันดูดีสำหรับธุรกิจ '
.