The Modern Age of technology and gl

The Modern Age of technology and globalization has always kept the herbal and traditional Medicines in an adorable and trusted position. Reason for this trust for herbs and natural products is the decreasing efficiency of conventional medicines to some extent. Spices are always a better alternative to use it against bacterial and fungal infection. Indian culinary traditions includes more use of spices in food. Indian kitchens are considered as first Hospitals. The botanical name of clove is Syzygium aromaticum and common name is Laung, Lavang. It is aromatic flower buds of tree of family Myrtaceae. Clove tree is an evergreen tree, that grows 8-12 m tall. With large leaves and Sanguine flowers grouped in terminal clusters. Cloves are harvested when buds are 1.5-2.0 cm long calyx, that terminates in four spreading sepals and four unopened petals that form a small central ball. CLOVES are used in Kitchen as spice and flavoring agent and as a Dental wash which inhibits the growth of Porphyromonas gingivlis and Prevotella intermedia. It is used as antiseptic and disinfectant and so many Chemical Composition of Clove is volatile oil- 14 to 20%, Gallotannic acid- 10 to 30%, Oleanolic acid, Vannilin, Eugenin. Clove oils are composed of- Eugenol (80-95%), Eugenyl acetate (1-5%) and Beta caryophyllene (4-12%). Anti microbial activity of clove oil is largely due to presence of Eugenol and the main chemical components of clove oils are eugenol, acetyl eugenol, iso-eugenol and βcaryophyllene (Fichi et al., 2007; Silva & Fernandes, 2010; Rahimi et al., 2012). The phenolic compounds which are obtained from oil are responsible for the antibacterial and antifungal activity. The present study was carried out to evaluate and compare the antibacterial and antifungal activity of clove oil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยุคสมัยของเทคโนโลยีและโลกาภิวัตน์ได้เสมอเก็บยาสมุนไพร และดั้งเดิมในท่าที่น่ารัก และเชื่อถือได้ เหตุผลนี้น่าเชื่อถือสำหรับสมุนไพรและผลิตภัณฑ์ธรรมชาติจะลดประสิทธิภาพของยาทั่วไปที่มีขอบเขต เครื่องเทศมักยังใช้กับการติดเชื้อแบคทีเรีย และเชื้อรา ประเพณีการทำอาหารอินเดียรวมถึงเพิ่มการใช้เครื่องเทศในอาหาร ห้องครัวอินเดียจะถือว่าเป็นโรงพยาบาลแรก ชื่อพฤกษศาสตร์ของกานพลูเป็นชมพู่ aromaticum และปะหล่อง Lavang คือชื่อทั่วไป หอมดอกตูมของต้นตระกูลวงศ์ชมพู่ได้ กานพลูต้นไม้เป็นต้นไม้ป่าดิบ ที่เติบโตสูง 8-12 เมตร มีใบใหญ่ และ Sanguine ดอกไม้ถูกจัดกลุ่มในคลัสเตอร์ของเทอร์มินัล กลีบมีการเก็บเกี่ยวเมื่อตามี 1.5-2.0 ซม.ยาวกลีบเลี้ยง ที่สิ้นสุดลงในกลีบเลี้ยงแพร่สี่และสี่กลีบที่ยังไม่ได้เปิดที่ฟอร์มลูกกลาง ใช้กลีบในครัว เป็นเครื่องเทศและสารแต่งกลิ่น และล้างฟันซึ่งยับยั้งการเติบโตของ Prevotella intermedia และ Porphyromonas gingivlis ใช้เป็นน้ำยาฆ่าเชื้อและยาฆ่าเชื้อ และหลายเคมีองค์ประกอบของกานพลูเป็นน้ำมันหอมระเหย - 14 ถึง 20% กรด Gallotannic-10-30% กรด Oleanolic, Vannilin, Eugenin น้ำมันกานพลูที่มีองค์ประกอบของยูเจนอล (80-95%), อะซิเต Eugenyl (1-5%) และเบต้า caryophyllene (4-12%) ต่อต้านกิจกรรมจุลินทรีย์กานพลู น้ำมันเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการปรากฏตัวของยูเจนอล และส่วนประกอบหลักทางเคมีของน้ำมันกานพลู ยูเจนอล ยูเจนอล acetyl, iso-ยูเจนอล และ βcaryophyllene (Fichi et al. 2007 Silva และเฟอร์ 2010 Rahimi et al. 2012) สารฟีนอซึ่งได้รับจากน้ำมันต้องรับผิดชอบกิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรีย และเชื้อรา การศึกษาได้ดำเนินประเมิน และเปรียบเทียบกิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรีย และเชื้อราของน้ำมันกานพลู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยุคใหม่ของเทคโนโลยีและโลกาภิวัตน์ได้เก็บเสมอยาสมุนไพรแบบดั้งเดิมและอยู่ในตำแหน่งที่น่ารักและเชื่อถือได้ เหตุผลที่ให้ความไว้วางใจนี้สมุนไพรและผลิตภัณฑ์ธรรมชาติเป็นอย่างมีประสิทธิภาพลดลงของยาทั่วไปที่มีขอบเขต เครื่องเทศมักจะเป็นทางเลือกที่ดีที่จะใช้มันต่อการติดเชื้อแบคทีเรียและเชื้อรา ประเพณีการทำอาหารอินเดียรวมถึงการใช้มากขึ้นของเครื่องเทศในอาหาร ห้องครัวอินเดียถือเป็นครั้งแรกที่โรงพยาบาล ชื่อพฤกษศาสตร์ของกานพลูเป็น Syzygium aromaticum และชื่อเหมือนกันคือหลวง, Lavang มันเป็นตาดอกมีกลิ่นหอมของต้นไม้ของครอบครัว Myrtaceae กานพลูเป็นต้นไม้ป่าดิบที่เติบโต 8-12 เมตรสูง ที่มีใบขนาดใหญ่และดอกไม้ร่าเริงกลุ่มในกลุ่มขั้ว กานพลูจะเก็บเกี่ยวเมื่อตามี 1.5-2.0 ซม. กลีบเลี้ยงยาวที่สิ้นสุดในสี่กลีบเลี้ยงการแพร่กระจายและสี่กลีบปิดสนิทที่เป็นลูกกลางขนาดเล็ก กานพลูใช้ในครัวเป็นเครื่องเทศและเครื่องปรุงตัวแทนและเป็นล้างทันตกรรมซึ่งยับยั้งการเจริญเติบโตของ Porphyromonas gingivlis และ Prevotella สื มันถูกใช้เป็นน้ำยาฆ่าเชื้อและยาฆ่าเชื้อและจำนวนมากดังนั้นองค์ประกอบทางเคมีของกานพลูเป็นสารระเหยน้ำมัน 14-20% Gallotannic กรด 10-30% กรด Oleanolic, Vannilin, Eugenin น้ำมันกานพลูจะประกอบด้วย of- Eugenol (80-95%) Eugenyl อะซิเตท (1-5%) และ caryophyllene Beta (4-12%) กิจกรรมของจุลินทรีย์ต่อต้านของน้ำมันกานพลูเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการปรากฏตัวของ Eugenol และองค์ประกอบหลักทางเคมีของน้ำมันกานพลูมี eugenol, acetyl eugenol, ISO-eugenol และβcaryophyllene (Fichi et al, 2007;. ซิลวาและเฟอร์นันเด 2010; et al, Rahimi 2012) สารประกอบฟีนอลซึ่งจะได้รับจากน้ำมันมีความรับผิดชอบในกิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียและเชื้อรา การศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการในการประเมินและเปรียบเทียบฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียและเชื้อราของน้ำมันกานพลู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุคใหม่ของเทคโนโลยีและโลกาภิวัตน์ได้เสมอเก็บยาสมุนไพร และแบบดั้งเดิมในที่น่ารักและเชื่อถือได้ตำแหน่ง เหตุผลที่เชื่อนี้สมุนไพรและผลิตภัณฑ์ธรรมชาติจะลดประสิทธิภาพของยาเดิมไปบ้าง เครื่องเทศมีเสมอทางเลือกที่ดีที่จะใช้มันต่อสู้กับการติดเชื้อแบคทีเรียและเชื้อรา ประเพณีอินเดียรวมถึงการใช้มากขึ้นของเครื่องเทศในอาหาร ห้องครัวของอินเดียถือว่าเป็นโรงพยาบาลแรก ชื่อทางพฤกษศาสตร์ของกานพลูเป็น aromaticum ชมพู่และชื่อทั่วไปคือ หลวง lavang , . มันเป็นกลิ่นหอมของต้นไม้ Myrtaceae ดอกตูมครอบครัว ต้นกานพลูเป็นป่าดงดิบ ต้นไม้ที่เติบโตขึ้น 8-12 เมตรสูง ที่มีใบขนาดใหญ่และดอกไม้ร่าเริง จับกลุ่มอยู่กลุ่มขั้ว กลีบจะเก็บเกี่ยวเมื่อดอกมีกลีบเลี้ยงยาว 1.5-2.0 เซนติเมตร ที่สิ้นสุดลงในกลีบเลี้ยง 4 กลีบปิดสนิทสี่กระจายรูปแบบขนาดเล็กกลางที่บอล กลีบที่ใช้ในครัว เช่น เครื่องเทศ และเครื่องปรุง เป็นตัวแทน และเป็นฟันล้างซึ่งยับยั้งการเจริญเติบโตของ gingivlis พอร์ไฟโรโมนาส และ prevotella intermedia . มันถูกใช้เป็นยาฆ่าเชื้อโรคและฆ่าเชื้อโรค และองค์ประกอบทางเคมีของน้ำมันหอมระเหยกานพลูเป็นจํานวนมาก - 14 - 20 % gallotannic กรด - 10 ถึง 30 เปอร์เซ็นต์ oleanolic กรด vannilin eugenin , . กานพลูน้ำมันประกอบด้วย - ยูจีนอล ( 80-95 % ) eugenyl อะซิเตท ( 1-5 % ) และเบต้า Caryophyllene ( 4-12 % ) กิจกรรมการต้านจุลชีพของน้ำมันกานพลูเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการปรากฏตัวของยูจินอลและองค์ประกอบหลักทางเคมีของน้ำมันกานพลูเป็น eugenol ทิล eugenol , eugenol , ISO และบีตา Caryophyllene ( fichi et al . , 2007 ; ซิลวา & Fernandes , 2010 ; rahimi et al . , 2012 ) และสารประกอบฟีนอลซึ่งได้จากน้ำมัน รับผิดชอบ ฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรีย และเชื้อรา . การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินและเปรียบเทียบฤทธิ์ต้านแบคทีเรียและเชื้อราของน้ำมันกานพลู