Mangrove forests in South Asia occu

Mangrove forests in South Asia occur along the tidal sea edge of Bangladesh, India, Pakistan, and Sri
Lanka. These forests provide important ecosystem goods and services to the region’s dense coastal
populations and support important functions of the biosphere. Mangroves are under threat from both
natural and anthropogenic stressors; however the current status and dynamics of the region’s mangroves
are poorly understood. We mapped the current extent of mangrove forests in South Asia and identified
mangrove forest cover change (gain and loss) from 2000 to 2012 using Landsat satellite data. We also
conducted three case studies in Indus Delta (Pakistan), Goa (India), and Sundarbans (Bangladesh and
India) to identify rates, patterns, and causes of change in greater spatial and thematic details compared to
regional assessment of mangrove forests.
Our findings revealed that the areal extent of mangrove forests in South Asia is approximately
1,187,476 ha representing w7% of the global total. Our results showed that from 2000 to 2012, 92,135 ha
of mangroves were deforested and 80,461 ha were reforested with a net loss of 11,673 ha. In all three case
studies, mangrove areas have remained the same or increased slightly, however, the turnover was
greater than the net change. Both, natural and anthropogenic factors are responsible for the change and
turnover. The major causes of forest cover change are similar throughout the region; however, specific
factors may be dominant in specific areas. Major causes of deforestation in South Asia include (i) conversion
to other land use (e.g. conversion to agriculture, shrimp farms, development, and human settlement),
(ii) over-harvesting (e.g. grazing, browsing and lopping, and fishing), (iii) pollution, (iv) decline
in freshwater availability, (v) floodings, (vi) reduction of silt deposition, (vii) coastal erosion, and (viii)
disturbances from tropical cyclones and tsunamis. Our analysis in the region’s diverse socio-economic
and environmental conditions highlights complex patterns of mangrove distribution and change. Results
from this study provide important insight to the conservation and management of the important
and threatened South Asian mangrove ecosystem.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ป่าชายเลนของเอเชียใต้ที่เกิดขึ้นริมทะเลหน้าของบังกลาเทศ อินเดีย ปากีสถาน และศรีศรีลังกา ป่าเหล่านี้มีระบบนิเวศที่สำคัญสินค้าและบริการไปยังภูมิภาคของหนาแน่นชายฝั่งประชากรและสนับสนุนฟังก์ชันสำคัญของชีวบริเวณ โกรฟส์อยู่ภายใต้ภัยคุกคามจากทั้งสองลดการมาของมนุษย์ และธรรมชาติ อย่างไรก็ตามสถานะปัจจุบันและของโกรฟส์ของภูมิภาคมีงานเข้าใจ เราแมปขอบเขตปัจจุบันของป่าชายเลนของเอเชียใต้ และระบุป่าชายเลนเปลี่ยน (กำไรและขาดทุน) จาก 2000 2012 โดยใช้ข้อมูลดาวเทียม Landsat เรายังดำเนินการกรณีศึกษาสามเอยูรเวเดลต้า (ปากีสถาน), กัว (อินเดีย), และซันดาร์บันส์ (บังกลาเทศ และอินเดีย) เพื่อระบุราคา รูปแบบ และสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงมากกว่าพื้นที่เฉพาะเรื่องรายละเอียด และเปรียบเทียบกับประเมินระดับภูมิภาคของป่าชายเลนผลการวิจัยของเราเปิดเผยขอบเขต areal ของป่าชายเลนของเอเชียใต้ว่าประมาณ1,187,476 ฮา w7% รวมส่วนกลางแทน ผลของเราพบว่าจาก 2000 เป็น 2012, 92,135 ฮาโกรฟส์มี deforested และ 80,461 ฮา มี reforested กับขาดทุนสุทธิของ 11,673 ฮา ในกรณีที่สามทั้งหมดการศึกษา พื้นที่ป่าชายเลนมีอยู่เหมือนกัน หรือเพิ่มขึ้นเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม การหมุนเวียนได้หลังจากการเปลี่ยนแปลงสุทธิ ปัจจัยทั้ง ธรรมชาติ และที่มาของมนุษย์มีหน้าที่ในการเปลี่ยนแปลง และหมุนเวียน สาเหตุสำคัญของการเปลี่ยนแปลงครอบคลุมป่าคล้ายกันทั่วภูมิภาค อย่างไรก็ตาม เฉพาะปัจจัยอาจจะโดดเด่นในพื้นที่เฉพาะ สาเหตุหลักของการทำลายป่าในเอเชียใต้รวมแปลง (i)การใช้ที่ดินอื่น ๆ (เช่นแปลงเกษตร ฟาร์มกุ้ง พัฒนา และการชำระมนุษย์),(ii) มากเกินไปเก็บเกี่ยว (เช่น grazing เรียกดู และ lopping และปลา), (iii) มลพิษ ลดลง (iv)ในน้ำจืดมีอยู่, (v) floodings (vi) ลดการสะสมตะกอน การกัดเซาะชายฝั่ง (vii) และ (viii)รบกวนจากไซโคลนเขตร้อนและสึนามิ วิเคราะห์ของเราในภูมิภาคของหลากหลายสังคมเศรษฐกิจและสภาพแวดล้อมที่เน้นรูปแบบที่ซับซ้อนของการกระจายของป่าชายเลนและการเปลี่ยนแปลง ผลลัพธ์จากการศึกษาให้เข้าใจสำคัญเพื่อการอนุรักษ์และการจัดการสำคัญและระบบนิเวศป่าชายเลนเอเชียใต้คาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ป่าชายเลนในภูมิภาคเอเชียใต้ที่เกิดขึ้นตามขอบทะเลยักษ์ของบังคลาเทศอินเดียปากีสถานและศรี
ลังกา ป่าเหล่านี้มีระบบนิเวศที่สำคัญสินค้าและบริการให้กับชายฝั่งทะเลของภูมิภาคที่มีความหนาแน่น
ของประชากรและสนับสนุนการทำงานที่สำคัญของชีวมณฑล ป่าโกงกางที่อยู่ภายใต้ภัยคุกคามจากทั้ง
ความเครียดธรรมชาติและมนุษย์; แต่สถานะปัจจุบันและการเปลี่ยนแปลงของป่าชายเลนของภูมิภาค
ที่มีความเข้าใจไม่ดี เราแมปในระดับปัจจุบันของป่าชายเลนในเอเชียใต้และระบุ
การเปลี่ยนแปลงพื้นที่ป่าโกงกาง (กำไรและขาดทุน) 2000-2012 โดยใช้ข้อมูลดาวเทียม Landsat นอกจากนี้เรายัง
ดำเนินการสามกรณีศึกษาในสินธุเดลต้า (ปากีสถาน), กัว (อินเดีย), และ Sundarbans (บังคลาเทศและ
อินเดีย) เพื่อระบุอัตรารูปแบบและสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงในรายละเอียดเชิงพื้นที่และใจมากขึ้นเมื่อเทียบกับ
การประเมินระดับภูมิภาคของป่าโกงกาง.
ของเรา ผลการวิจัยพบว่าขอบเขตขนหัวลุกของป่าชายเลนในเอเชียใต้จะอยู่ที่ประมาณ
1,187,476 ฮ่าตัวแทน W7% ของทั้งหมดทั่วโลก ผลของเราแสดงให้เห็นว่า 2000-2012, 92135 ฮ่า
ของป่าชายเลนที่ถูกทำลายและ 80,461 เฮกเตอร์ได้รับการปลูกป่าที่มีผลขาดทุนสุทธิ 11,673 ฮ่า ทั้งสามกรณี
ศึกษาพื้นที่ป่าชายเลนได้ยังคงเหมือนเดิมหรือเพิ่มขึ้นเล็กน้อย แต่ผลประกอบการเป็น
มากกว่าการเปลี่ยนแปลงสุทธิ ทั้งสองปัจจัยทางธรรมชาติและมนุษย์มีความรับผิดชอบในการเปลี่ยนแปลงและ
ผลประกอบการ สาเหตุหลักของการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ป่าที่มีความคล้ายคลึงทั่วทั้งภูมิภาค; แต่เฉพาะ
ปัจจัยที่อาจจะเป็นที่โดดเด่นในพื้นที่เฉพาะ สาเหตุหลักของการตัดไม้ทำลายป่าในเอเชียใต้ ได้แก่ (i) การแปลง
จะใช้ที่ดินอื่น ๆ (เช่นการแปลงเกษตรฟาร์มกุ้ง, การพัฒนาและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์),
(ii) มากกว่าการเก็บเกี่ยว (เช่นทุ่งเลี้ยงสัตว์เรียกดูและการตัดและการประมง) (iii) มลพิษ (iv) การลดลง
ในความพร้อมน้ำจืด (V) อุทกภัย (vi) การลดลงของการสะสมตะกอน (vii) การกัดเซาะชายฝั่งและ (viii)
รบกวนจากพายุไซโคลนเขตร้อนและคลื่นสึนามิ การวิเคราะห์ของเราในทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีความหลากหลายของภูมิภาค
เงื่อนไขและสิ่งแวดล้อมเน้นรูปแบบที่ซับซ้อนของการกระจายป่าชายเลนและการเปลี่ยนแปลง ผล
จากการศึกษานี้ให้ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญในการอนุรักษ์และการจัดการที่สำคัญ
และขู่ว่าระบบนิเวศป่าชายเลนเอเชียใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ป่าชายเลนในเอเชียใต้เกิดขึ้นตามขอบทะเลชายฝั่งของบังกลาเทศ อินเดีย ปากีสถาน และศรีลังกา ศรี
. ผืนป่าให้สินค้าและบริการของระบบนิเวศที่สำคัญของภูมิภาคที่ประชากรหนาแน่นบริเวณชายฝั่ง
และสนับสนุน หน้าที่สำคัญของชีวมณฑล . ป่าชายเลนเป็นภายใต้การคุกคามทั้งจากธรรมชาติและมนุษย์ 5
;อย่างไรก็ตามสถานะปัจจุบันและการเปลี่ยนแปลงของพื้นที่ป่าชายเลน
ไม่ดีครับ เรากำหนดขอบเขตปัจจุบันของป่าชายเลนในเอเชียใต้และระบุ
ป่าชายเลนครอบคลุมการเปลี่ยนแปลง ( เพิ่มและขาดทุน ) จากปี 2012 โดยใช้ข้อมูลดาวเทียมข้อมูล เรายัง
ดำเนินการสามกรณีศึกษาในสินธุเดลต้า ( ปากีสถาน ) , กัว ( อินเดีย ) , ซันดาร์บัน ( บังคลาเทศและอินเดียระบุอัตรา
) ,รูปแบบ และสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงในพื้นที่มากขึ้นและใจรายละเอียดเปรียบเทียบกับการประเมินระดับภูมิภาคของป่าชายเลน
.
ค้นพบของเราพบว่า ในขณะที่ขอบเขตของป่าชายเลนในเอเชียใต้ ประมาณ 1187476 ฮาแทน W7
% ของทั้งหมดทั่วโลก ผลของเราแสดงให้เห็นว่าจากปี 2012 , 92135 ฮา
ของป่าชายเลนถูกบุกรุก และ 80ตอนนี้ฮากำลังปลูกป่ากับขาดทุนสุทธิของ 11673 ฮา ในการศึกษากรณี
ทั้งหมด พื้นที่ป่าชายเลนยังคงเดิมหรือเพิ่มขึ้นเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม การหมุนเวียนคือ
มากกว่าการเปลี่ยนแปลงสุทธิ ทั้งจากธรรมชาติและมนุษย์ปัจจัยที่มีความรับผิดชอบในการเปลี่ยนแปลงและ
การหมุนเวียน สาเหตุหลักของการเปลี่ยนแปลงครอบคลุมพื้นที่ป่ากันทั่วภูมิภาค อย่างไรก็ตาม เฉพาะ
ปัจจัยที่อาจจะเด่นในพื้นที่เฉพาะ สาเหตุหลักของการลดลงของพื้นที่ป่าไม้ ในเอเชียใต้ ได้แก่ ( 1 ) แปลง
ใช้ที่ดินอื่น ๆ ( เช่นแปลงเกษตร ฟาร์มเลี้ยงกุ้ง การพัฒนา และการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ )
( II ) มากกว่า เช่น การแทะเล็มและการเก็บเกี่ยว การเรียกดูการตัดเฉือนและตกปลา ) , ( 3 ) และ ( 4 ) ปฏิเสธ
ว่างในน้ำจืด ( 5 ) น้ำท่วม ( 6 ) การลดตะกอนสะสม ,( 7 ) การกัดเซาะชายฝั่ง และ ( 8 )
รบกวนจากพายุหมุนเขตร้อน และสึนามิ การวิเคราะห์ของเราในภูมิภาคที่มีความหลากหลายทางเศรษฐกิจและสังคม
และสภาวะแวดล้อมไฮไลท์ซับซ้อนรูปแบบการกระจายของป่าชายเลน และการเปลี่ยนแปลง ผลจากการศึกษานี้ให้ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญ
เพื่อการอนุรักษ์และการจัดการที่สำคัญ
และถูกคุกคามระบบนิเวศป่าชายเลนในเอเชียใต้