It’s not that I believe itBut that

It’s not that I believe it
But that I want to try holding out
Because this is all that I can do
I want to remain
I want to dream more
Even so, what I’m saying is
That it’s time to leave
Yeah it’s my truth
It’s my truth
I will be covered with wounds all over
But it’s my fate
It’s my fate
Still, I want to struggle and fight

Maybe I, I can never fly
I can’t fly like the flower petals over there
Or as though I have wings
Maybe I, I can’t touch the sky
Still, I want to stretch my hand out
I want to run, just a bit more

I’m just walking and walking, among this darkness
My happy times asked me this question
You, are you really okay, it asked me
Oh no
I replied, no, I’m so afraid
Still, I hold the 6 flowers tightly in my hands
I, I’m just walking, I said
Oh no

But it’s my fate
It’s my fate
Still, I want to struggle and fight

Maybe I, I can never fly
I can’t fly like the flower petals over there
Or as though I have wings
Maybe I, I can’t touch the sky
Still, I want to stretch my hand out
I want to run, just a bit more

Wide awake wide awake wide awake
Don’t cry
Wide awake wide awake wide awake
No lie
Wide awake wide awake wide awake
Don’t cry
Wide awake wide awake wide awake
No lie

Maybe I, I can never fly
I can’t fly like the flower petals over there
Or as though I have wings
Maybe I, I can’t touch the sky
Still, I want to stretch my hand out
I want to run,
Just a bit more

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ว่า ผมเชื่อว่ามันแต่ที่อยากจะลองถือออกเพราะนี่คือ ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำต้องยังคงอยู่อยากฝันเพิ่มเติมดังนั้นแม้ สิ่งที่ฉันพูดคือว่า ถึงเวลาจะออกจากใช่มันเป็นความจริงของฉันมันเป็นความจริงของฉันฉันจะถูกปกคลุม ด้วยบาดแผลทั้งหมดแต่มันเป็นพรหมลิขิตมันเป็นพรหมลิขิตยังคง ต้องดิ้นรน และต่อสู้บางทีฉัน ฉันไม่เคยบินไม่บินเหมือนกลีบดอกไม้ที่โน่นหรือ ว่ามีปีกบางทีฉัน ฉันไม่สามารถสัมผัสท้องฟ้ายังคง อยากจะเหยียดมือของฉันต้องการเรียกใช้ เพียงเล็กน้อยผมแค่เดิน และ เดิน ท่ามกลางความมืดนี้เวลาแห่งความสุขของฉันถามคำถามนี้คุณ คุณโอเคจริง ๆ มันถามผมโอ้ ไม่ผมตอบ ไม่ ฉันกลัวยังคง ฉันถือดอกไม้ 6 แน่นมือฉันเพียงแค่เดิน ผมกล่าวมาโอ้ ไม่แต่มันเป็นพรหมลิขิตมันเป็นพรหมลิขิตยังคง ต้องดิ้นรน และต่อสู้บางทีฉัน ฉันไม่เคยบินไม่บินเหมือนกลีบดอกไม้ที่โน่นหรือ ว่ามีปีกบางทีฉัน ฉันไม่สามารถสัมผัสท้องฟ้ายังคง อยากจะเหยียดมือของฉันต้องการเรียกใช้ เพียงเล็กน้อยกว้างตื่นตื่นตื่นอย่าร้องไห้กว้างตื่นตื่นตื่นไม่โกหกกว้างตื่นตื่นตื่นอย่าร้องไห้กว้างตื่นตื่นตื่นไม่โกหกบางทีฉัน ฉันไม่เคยบินไม่บินเหมือนกลีบดอกไม้ที่โน่นหรือ ว่ามีปีกบางทีฉัน ฉันไม่สามารถสัมผัสท้องฟ้ายังคง อยากจะเหยียดมือของฉันต้องการเรียกใช้เพียงเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่ใช่ว่าผมเชื่อว่ามัน
แต่ที่ผมอยากจะลองยื่นออกมา
เพราะนี่คือสิ่งที่ฉันจะทำ
ฉันต้องการที่จะยังคงอยู่
ที่ฉันต้องการที่จะฝันมากขึ้น
ดังนั้นแม้สิ่งที่ฉันพูดคือ
ว่ามันเป็นเวลาที่จะออก
ใช่มันเป็นความจริงของ
มัน ความจริงของฉัน
ฉันจะถูกปกคลุมด้วยบาดแผลทั่ว
แต่มันเป็นชะตากรรมของฉัน
มันเป็นชะตากรรมของฉัน
ยังคงฉันต้องการที่จะต่อสู้และการต่อสู้

บางทีฉันฉันไม่เคยสามารถบินได้
ฉันไม่สามารถบินได้เหมือนกลีบดอกไม้ที่นั่น
หรือว่าผมมีปีก
บางที ฉันฉันไม่สามารถสัมผัสท้องฟ้า
ยังคงฉันต้องการที่จะเหยียดมือของฉันออก
ฉันต้องการที่จะทำงานเพียงเล็กน้อยมากขึ้น

ฉันแค่เดินและเดินท่ามกลางความมืดนี้
เวลาแห่งความสุขของฉันถามฉันคำถามนี้
คุณมีคุณจริง เอาล่ะก็ถามฉัน
โอ้ไม่
ผมตอบไม่ฉันกลัว
แต่ถึงกระนั้นผมค้างไว้ 6 ดอกแน่นอยู่ในมือของฉัน
ฉันฉันแค่เดินผมบอกว่า
โอ้ไม่

แต่มันเป็นชะตากรรมของฉัน
มันเป็นชะตากรรมของฉัน
ยังฉัน ต้องการที่จะต่อสู้และการต่อสู้

บางทีฉันฉันไม่เคยสามารถบินได้
ฉันไม่สามารถบินได้เหมือนกลีบดอกไม้ที่นั่น
หรือว่าผมมีปีก
บางทีฉันฉันไม่สามารถสัมผัสท้องฟ้า
ยังคงฉันต้องการที่จะเหยียดมือของฉันออก
ฉันต้องการ เพื่อให้ทำงานได้เพียงเล็กน้อยมากขึ้น

ตื่นตื่นตื่น
อย่าร้องไห้
กว้างตื่นตื่นตื่น
ไม่โกหก
ตื่นตื่นตื่น
อย่าร้องไห้
กว้างตื่นตื่นตื่น
ไม่โกหก

บางทีฉันฉันไม่สามารถบินได้
ฉันไม่สามารถบินได้เหมือนกลีบดอกไม้ที่นั่น
หรือว่าผมมีปีก
บางทีฉันฉันไม่สามารถสัมผัสท้องฟ้า
ยังคงฉันต้องการที่จะเหยียดมือของฉันออก
ฉันต้องการที่จะทำงาน
เพียงเล็กน้อยมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันไม่ใช่ว่าฉันเชื่อแต่ที่ผมอยากจะลองกอดฉันเพราะนี้คือทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้ฉันต้องการที่จะอยู่ฉันต้องการฝันมากขึ้นดังนั้น สิ่งที่ผมจะพูดก็คือนั่นมันเป็นเวลาที่ต้องไปแล้วใช่มันคือความจริงของฉันมันคือความจริงของฉันผมจะเต็มไปด้วยบาดแผลทั่วแต่มันคือโชคชะตาของฉันมันคือโชคชะตาของฉันฉันยังต้องการที่จะต่อสู้และการต่อสู้บางทีผมยังไม่เคยบินฉันบินไม่ได้เหมือนกลีบดอกไม้ตรงนั้นหรือเหมือนฉันมีปีกบางทีฉัน ฉันไม่สามารถสัมผัสท้องฟ้าฉันยังต้องการที่จะยื่นมือออกไปผมต้องการที่จะวิ่ง แค่นิดเดียวฉันแค่เดินและเดินท่ามกลางความมืดนี้ช่วงเวลาที่มีความสุขของฉันถามคำถามนี้กับฉันคุณไม่เป็นไรจริงๆ มันถามผมโอ้ ไม่ผมตอบว่าไม่ ผมกลัวมากฉันยังถือ 6 ดอกไว้แน่นในมือฉัน ฉันแค่เดิน ผมบอกว่าโอ้ ไม่แต่มันคือโชคชะตาของฉันมันคือโชคชะตาของฉันฉันยังต้องการที่จะต่อสู้และการต่อสู้บางทีผมยังไม่เคยบินฉันบินไม่ได้เหมือนกลีบดอกไม้ตรงนั้นหรือเหมือนฉันมีปีกบางทีฉัน ฉันไม่สามารถสัมผัสท้องฟ้าฉันยังต้องการที่จะยื่นมือออกไปผมต้องการที่จะวิ่ง แค่นิดเดียวตื่นตื่นตื่นอย่าร้องไห้ตื่นตื่นตื่นไม่โกหกตื่นตื่นตื่นอย่าร้องไห้ตื่นตื่นตื่นไม่โกหกบางทีผมยังไม่เคยบินฉันบินไม่ได้เหมือนกลีบดอกไม้ตรงนั้นหรือเหมือนฉันมีปีกบางทีฉัน ฉันไม่สามารถสัมผัสท้องฟ้าฉันยังต้องการที่จะยื่นมือออกไปฉันต้องการจะหนีแค่นิดหน่อย