fermline, Lord Wrenbury (dissenting

fermline, Lord Wrenbury (dissenting), Lord Carson
Dr Marie Stopes failed in her attempt to reverse the verdict against her in libel proceedings she had brought in relation to a book which criticised what it called her ‘monstrous campaign of birth control’ and opined, looking back to the events of 1877, that Bradlaugh had been ‘condemned to jail for a less serious crime’ than that which she had allegedly committed. The court discussed the crime of publishing an obscene libel, and explained the decision in Bradlaugh.
Viscount Finlay said: ‘The conviction of Bradlaugh proceeded on the ground that his book describing and recommending methods of birth control was an obscene libel. The obscenity was simply in describing and recommending such methods of control.’ and ‘[T]here remain two sentences of the libel which were relied on as expressions of opinion and libellous. The first was contained in the words ‘the ordinary decent instincts of the poor are against these practices.’ This, it is said, was libellous. The plaintiff’s contention on this point, when analyzed, comes to this, that these words involve the expression of an opinion that there was something reprehensible in these practices which revolted the instincts of the poor. It appears to me that it is impossible to hold that the bounds of fair comment are exceeded by the expression of an opinion honestly held that such practices are revolting to the healthy instincts of human nature. There is an old and widespread aversion to such methods on this ground. This sentiment was voiced by the historian of the Decline and Fall of the Roman Empire when in his fortieth chapter he referred to such practices as ‘detestable precautions.” and ‘The work for the publication of which Bradlaugh was sentenced was, as I have pointed out, confined to the inculcation of methods of birth control. The plaintiff has done what Bradlaugh did, but she has done something more. We were referred in the course of the argument to certain passages in the books published by the plaintiff of such a nature that they were not read aloud. These books have a very large circulation, and for my part I cannot doubt that they are calculated to have a most deplorable effect upon the young of both sexes. It would be absurd to say that the epithet ‘monstrous’ as applied to such a ‘campaign’ passes the bounds of fair criticism, or that it was not fair comment to use language implying that such passages as those to which I have referred aggravate the criminality of the obscene libel.’
Viscount Finlay treated the defence of fair comment as a variety of qualified privilege, saying: ‘The defendant who raises this defence does not take upon himself the burden of showing that the comments are true. If the facts are truly stated with regard to a matter of public interest, the defendant will succeed in his defence to an action of libel if the jury are satisfied that the comments are fairly and honestly made. To raise this defence there must, of course, be a basis of fact on which the comment is made.’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

fermline, Wrenbury พระ (dissenting) พระคาร์สันดร.มารี Stopes ล้มเหลวในความพยายามของเธอกลับพิพากษากับเธอในตอนคดีหมิ่นประมาทที่เธอได้นำไปจองที่ criticised มันเรียกอะไรของเธอ 'ไบค์ส่งเสริมการขายคุม' และ opined มองย้อนไปดูเหตุการณ์ใน 1877, Bradlaugh ที่มีการ 'ประณามการคุกสำหรับอาชญากรรมร้ายแรงน้อย' กว่าที่ซึ่งเธอมีความมุ่งมั่นหลัง ศาลกล่าวถึงอาชญากรรมประกาศเป็นคดีหมิ่นประมาทลามก และอธิบายการตัดสินใจใน Bradlaughไวส์ Finlay กล่าวว่า: ' คดีของ Bradlaugh ครอบครัวเราว่า หนังสือของเขาอธิบาย และแนะนำวิธีการคุมกำเนิดมีคดีหมิ่นประมาทลามก Obscenity ที่ไม่เพียงแต่ในการอธิบาย และแนะนำวิธีดังกล่าวของตัวควบคุม ' และ ' [T] อยู่ในคดีหมิ่นประมาทสองประโยคซึ่งอาศัยในเป็นนิพจน์ของความคิด และ libellous ที่นี่ ครั้งแรกถูกบรรจุอยู่ในคำ 'ปกติดีสัญชาตญาณ มีดีกับปฏิบัติเหล่านี้' นี้ กล่าว มี libellous มาช่วงชิงงานบนของโจทก์ในจุดนี้ เมื่อวิเคราะห์ นี้ ว่า คำเหล่านี้เกี่ยวข้องกับค่าของความเห็นที่ว่า มีบางสิ่งบางอย่าง reprehensible ในทางปฏิบัติเหล่านี้ซึ่ง revolted สัญชาตญาณของคนจน เหมือนกับผมว่า เป็นไปไม่ได้ถือว่า เกินขอบเขตของข้อคิดเห็นธรรม โดยค่าของความเห็นสุจริตอย่างจัดนั้น revolting กับสัญชาตญาณสุขภาพของธรรมชาติของมนุษย์ มี aversion ที่แพร่หลาย และเก่ากับวิธีดังกล่าวนี้เรา ความเชื่อมั่นนี้มีเสียง โดยนักประวัติศาสตร์ของการปฏิเสธและการล่มสลายของจักรวรรดิโรมันเมื่อในบทของเขา fortieth เขาเรียกว่าแนวทางดังกล่าวเป็น ' โหดร้ายระวัง " และ ' งานสำหรับงานพิมพ์ที่ถูกพิพากษา Bradlaugh ตามที่ผมได้ชี้ให้เห็น จำกัดไป inculcation วิธีการคุมกำเนิด โจทก์ได้ทำการ Bradlaugh ได้ แต่เธอได้ทำบางสิ่งบางอย่างมากขึ้น เราถูกเรียกว่าในหลักสูตรของอาร์กิวเมนต์บางทางเดินในหนังสือที่เผยแพร่ โดยโจทก์ของธรรมชาติดังกล่าว ว่า พวกเขาไม่อ่านออกเสียง หนังสือเหล่านี้มีการหมุนเวียนที่มีขนาดใหญ่มาก และในส่วนของฉัน ฉันไม่สงสัยว่า จะมีคำนวณเพื่อให้ผลแย่ที่สุดจริง ๆ เมื่อหนุ่มสาวของทั้งสองเพศ มันจะไร้สาระพูดว่า epithet 'ไบค์' เท่ากับเช่น 'แคม' ผ่านขอบเขตของการวิจารณ์ธรรม หรือว่า มันไม่แฟร์ฟังใช้ภาษาหน้าที่ว่า เช่นทางเดินเป็นที่ที่ผมได้อ้างว่าทำให้อาชญากรของคดีหมิ่นประมาทลามก 'ไวส์ Finlay เป็นป้องกันพอคิดหลากหลายที่ผ่านการรับรองสิทธิ์ พูดว่า: ' จำเลยที่เพิ่มป้องกันนี้ไม่ใช้กับพระองค์เองภาระการแสดงให้เห็นเป็นจริง ถ้าข้อเท็จจริงอย่างแท้จริงระบุไว้เกี่ยวกับเรื่องของสาธารณประโยชน์ จำเลยจะประสบความสำเร็จในการป้องกันการดำเนินการของคดีหมิ่นประมาทของเขาถ้าพอใจคณะลูกขุนที่ข้อคิดเห็น และยุติธรรม เพิ่มป้องกันนี้มี แน่นอน ต้องการพื้นฐานของความจริงที่คิดทำ '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

fermline ลอร์ด wrenbury ( ที่ไม่เห็นด้วย ) , ลอร์ดคาร์สัน
ดร มารี stopes ล้มเหลวในความพยายามที่จะกลับตัดสินกับเธอในการดำเนินคดีนางนำมาสัมพันธ์กับหนังสือที่วิจารณ์สิ่งที่มันเรียกเธอว่า ' ปีศาจ ' แคมเปญของการควบคุมการเกิดและบางส่วนกลับมองไปยังเหตุการณ์ 1877ที่ bradlaugh ได้รับ ' ถูกตัดสินให้ติดคุกน้อยร้ายแรงกว่าคดี ' ซึ่งเธอได้ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิด ศาลกล่าวถึงอาชญากรรมประกาศหมิ่นประมาทลามกอนาจาร และอธิบายการตัดสินใจใน bradlaugh .
ไวเคานต์ ฟินเลย์กล่าวว่า : ' ความเชื่อมั่นของ bradlaugh เดินบนพื้นดินที่หนังสือของเขาได้อธิบายและแนะนำวิธีการคุมกำเนิดเป็นการหมิ่นประมาทอนาจารความลามกก็เพียงอธิบาย และแนะนำวิธีการควบคุม ' และ ' [ T ] มาอยู่สองประโยคของการหมิ่นประมาท ซึ่งอาศัยเป็นนิพจน์ของความคิดเห็นและที่เป็นการหมิ่นประมาท ตัวแรกที่อยู่ในคำที่เหมาะสมสัญชาตญาณสามัญของคนจนกับการปฏิบัติเหล่านี้ นี้ ว่ากันว่า คือที่เป็นการหมิ่นประมาท ของโจทก์เกิดขึ้นในจุดนี้ เมื่อวิเคราะห์มาถึงขั้นนี้แล้ว ว่าคำเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการแสดงออกของความคิดเห็นว่ามีอะไรน่าตำหนิในการปฏิบัติเหล่านี้ซึ่งหันเหสัญชาตญาณของคนจน มันปรากฏให้ฉันว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะถือว่าพอใช้เกินขอบเขตของความคิดเห็นโดยแสดงความเห็นโดยสุจริต จัดขึ้นที่การปฏิบัติเช่นเป็นกบฏกับสัญชาตญาณของสุขภาพของมนุษย์มีเก่าและแพร่หลายรังเกียจวิธีการดังกล่าวบนพื้นดินนี้ ความรู้สึกนี้ถูกเปล่งออกมาโดยนักประวัติศาสตร์ของความเสื่อม และการล่มสลายของจักรวรรดิโรมันเมื่อในบทที่สี่สิบเขาอ้างถึงการปฏิบัติเช่นเป็น ' น่ารังเกียจเตือน " และ " งานสำหรับสิ่งพิมพ์ที่ bradlaugh ถูกตัดสินเป็นอย่างที่ผมบอกคับการปลูกฝังวิธีการคุมกำเนิด โจทก์ได้ทำสิ่งที่ bradlaugh ทำ แต่เธอจะทำอะไรได้มากขึ้น เราหมายถึง ในหลักสูตรของการโต้แย้งกับบางหัวข้อในหนังสือที่ตีพิมพ์โดยโจทก์ลักษณะดังกล่าวว่าพวกเขาไม่ได้อ่านออกเสียง หนังสือเหล่านี้มีการหมุนเวียนที่ใหญ่มาก