Don't let anybody tell you that you

Don't let anybody tell you that you can't write like how you are (unless it's grammar). It's your story, your book, your writing; don't let anyone tell you otherwise. However, that doesn't mean you shouldn't be open to suggestion, although you don't necessarily have to take the advice unless you agree.
Try to avoid sentences like "Sarah McBride didn't want to be a dancer." Have the character's name introduced, such as through dialog. And try to introduce the main idea through details and explanations.
Add detail; without it, the book may seem like a long short story or fanfiction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่าปล่อยให้ใครบอกคุณว่าคุณไม่สามารถเขียนเช่นวิธีการที่คุณมี (ยกเว้นว่าจะเป็นไวยากรณ์) มันเป็นเรื่องราวของคุณหนังสือของคุณเขียนของคุณ; จะไม่ปล่อยให้ใครบอกคุณเป็นอย่างอื่น แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าคุณไม่ควรจะเปิดให้ข้อเสนอแนะถึงแม้ว่าคุณจะไม่จำเป็นต้องใช้คำแนะนำถ้าคุณเห็นด้วย.
พยายามหลีกเลี่ยงประโยคเช่น "ซาร่าห์ไบรด์ไม่ได้ต้องการที่จะเป็นนักเต้น." มีชื่อของตัวละครที่นำมาใช้เช่นผ่านโต้ตอบ และพยายามที่จะแนะนำความคิดหลักผ่านรายละเอียดและคำอธิบาย.
เพิ่มรายละเอียด; โดยไม่ได้หนังสือเล่มนี้อาจดูเหมือนเป็นเรื่องที่ยาวหรือสั้น fanfiction

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่าให้ใครบอกคุณว่าคุณไม่สามารถเขียนเหมือนคุณเลย ( นอกจากไวยากรณ์ ) มันเป็นเรื่องของคุณ , หนังสือ , การเขียนของคุณของคุณ อย่าให้ใครบอกคุณเป็นอย่างอื่น แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณไม่ควรที่จะให้คำแนะนำ แต่คุณไม่จำเป็นต้องให้คำแนะนำถ้าคุณเห็นด้วย
พยายามหลีกเลี่ยงประโยคอย่าง " ซาร่า แมคไบรด์ ไม่ได้อยากเป็นนักเต้น" มีตัวละครชื่อแนะนำ เช่นผ่านกล่องโต้ตอบ และพยายามที่จะแนะนำความคิดหลักผ่านรายละเอียดและคำอธิบาย .
เพิ่มรายละเอียด ; ไม่มี หนังสือเล่มนี้อาจดูเหมือนเป็นเรื่องสั้นหรือยาว

แฟนฟิคชั่น .