In this research the bioremediation

In this research the bioremediation of four different types of contaminated soils was monitored as a

function of time and moisture content. The soils were categorized as sandy soil containing 100% sand

(type I), clay soil containing more than 95% clay (type II), coarse grained soil containing 68% gravel and

32% sand (type III), and coarse grained with high clay content containing 40% gravel, 20% sand, and 40%

clay (type IV). The initially clean soils were contaminated with gasoil to the concentration of 100 g/kg,

and left on the floor for the evaporation of light hydrocarbons. A full factorial experimental design with

soil type (four levels), and moisture content (10 and 20%) as the factors was employed. The soils were

inoculated with petroleum degrading microorganisms. Soil samples were taken on days 90, 180, and 270,

and the residual total petroleum hydrocarbon (TPH) was extracted using soxhlet apparatus. The moisture

content of the soils was kept almost constant during the process by intermittent addition of water. The

results showed that the efficiency of bioremediation was affected significantly by the soil type

(Pvalue < 0.05). The removal percentage was the highest (70%) for the sandy soil with the initial TPH

content of 69.62 g/kg, and the lowest for the clay soil (23.5%) with the initial TPH content of 69.70 g/kg.

The effect of moisture content on bioremediation was not statistically significant for the investigated

levels. The removal percentage in the clay soil was improved to 57% (within a month) in a separate

experiment by more frequent mixing of the soil, indicating low availability of oxygen as a reason for low

degradation of hydrocarbons in the clay soil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในงานวิจัยนี้ ววิธีสี่ของดินที่ปนเปื้อนชนิดต่าง ๆ ตรวจสอบเป็นการฟังก์ชันของเวลาและความชื้น มีการแบ่งประเภทดินเป็นดินทรายที่ประกอบด้วยทราย 100%(ประเภท), ดินเหนียวดินประกอบด้วยมากกว่า 95% ดินเหนียว (type II), ดินเนื้อหยาบประกอบด้วยกรวด 68% และ32% ทราย (type III), และขึ้นลายเกรนหยาบ ด้วยเนื้อหาสูงดินที่ มีกรวด 40% ทราย 20%, 40%ดินเหนียว (type IV) ดินสะอาดตอนแรกถูกปนเปื้อนกับ gasoil ความเข้มข้น 100 กรัม/กก.และซ้ายบนชั้นสำหรับการระเหยของไฮโดรคาร์บอนที่เบา ออกแบบการทดลองแบบแฟกทอเรียลเต็มด้วยชนิดของดิน (4 ระดับ), และความชื้นเนื้อหา (10 และ 20%) เป็นปัจจัยถูกจ้าง ดินถูกinoculated กับปิโตรเลียมที่จุลินทรีย์ย่อยสลาย ตัวอย่างดินที่ถ่ายในวันที่ 90, 180, 270 และและไฮโดรคาร์บอนปิโตรเลียมทั้งหมดที่เหลือ (TPH) ถูกแยกโดยใช้เครื่อง soxhlet ความชื้นเนื้อหาของดินถูกเก็บเกือบคงในระหว่างกระบวนการไว้เป็นระยะ ๆ นอกเหนือจากน้ำ การผลการศึกษาพบว่า ประสิทธิภาพของววิธีได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ โดยชนิดของดิน(Pvalue < 0.05) เปอร์เซ็นต์การกำจัดถูกสุด (70%) สำหรับดินทรายกับ TPH เริ่มต้นเนื้อหาของ 69.62 g กิโลกรัม และต่ำสุดสำหรับดินเหนียว (23.5%) กับ TPH เนื้อหาเริ่มต้นของ 69.70 g กิโลกรัมผลของความชื้นในววิธีไม่นัยสำคัญทางสถิติสำหรับการตรวจสอบระดับ ปรับปรุงเปอร์เซ็นต์การกำจัดในดินเหนียวเป็น 57% (ภายในเดือน) ในแยกต่างหากทดลอง โดยการผสมของดิน ระบุความพร้อมต่ำออกซิเจนเป็นเหตุผลต่ำบ่อยขึ้นการสลายตัวของไฮโดรคาร์บอนในดินเหนียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในงานวิจัยนี้การบำบัดทางชีวภาพในสี่ประเภทที่แตกต่างกันของดินที่ปนเปื้อนได้รับการตรวจสอบเป็น

หน้าที่ของเวลาและความชื้น ดินที่ถูกแบ่งออกเป็นดินปนทรายที่มีทราย 100%

(ชนิด I) ดินเหนียวที่มีดินมากกว่า 95% (ชนิด II) เนื้อดินที่มีกรวด 68% และหยาบ

ทราย 32% (ชนิด III) และเนื้อหยาบมีสูง เนื้อหาดินมีกรวด 40% ทราย 20% และ 40%

ดิน (ชนิด IV) ดินครั้งแรกที่สะอาดถูกปนเปื้อนด้วย gasoil กับความเข้มข้นของ 100 กรัม / กิโลกรัม

และซ้ายบนพื้นสำหรับการระเหยของสารไฮโดรคาร์บอนแสง เต็มรูปแบบการออกแบบการทดลองปัจจัยที่มี

ชนิดของดิน (สี่ระดับ) และความชื้น (10 และ 20%) ในขณะที่ปัจจัยที่เป็นลูกจ้าง ดินที่ถูก

เชื้อด้วยจุลินทรีย์ย่อยสลายน้ำมันปิโตรเลียม ตัวอย่างดินถูกนำมาในวันที่ 90, 180 และ 270,

และที่เหลือปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอนรวม (TPH) ถูกสกัดโดยใช้เครื่องมือวิธีการสกัดแบบ ความชื้น

เนื้อหาของดินที่ถูกเก็บไว้เกือบคงที่ในระหว่างขั้นตอนโดยการเพิ่มขึ้นต่อเนื่องของน้ำ

ผลการศึกษาพบว่าประสิทธิภาพของการบำบัดทางชีวภาพได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยแบ่งตามชนิดของดิน

(pvalue <0.05) ร้อยละการกำจัดอยู่ในระดับสูงสุด (70%) สำหรับดินทรายกับ TPH เริ่มต้น

เนื้อหาของ 69.62 กรัม / กิโลกรัมและต่ำสุดสำหรับดินเหนียว (23.5%) ที่มีเนื้อหา TPH เริ่มต้นของ 69.70 กรัม / กิโลกรัม

ผลของความชื้นในการบำบัดทางชีวภาพไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับการตรวจสอบ

ระดับ เปอร์เซ็นต์การกำจัดในดินดินได้ดีขึ้นถึง 57% (ภายในเดือน) ในการแยก

การทดสอบโดยบ่อยมากขึ้นผสมของดินแสดงให้เห็นความพร้อมต่ำของออกซิเจนเป็นเหตุผลสำหรับการต่ำ

การย่อยสลายของสารไฮโดรคาร์บอนในดินดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในงานวิจัยนี้ได้สี่ประเภทที่แตกต่างกันของการบำบัดดินปนเปื้อนถูกตรวจสอบเป็นฟังก์ชั่นของเวลาและปริมาณความชื้น ดินแบ่งเป็นดินทรายที่มี 100% ทราย( ประเภท ) , ดินเหนียวที่มีมากกว่า 95% ดิน ( Type II ) , เม็ดหยาบผสมกรวดและดิน 68 %32 % ทราย ( Type III ) และดินเม็ดหยาบที่มีเนื้อหาที่มี 40% กรวด ทรายและ 20% , 40%ดิน ( ประเภทที่ 4 ) ดินที่สะอาด มีการปนเปื้อนด้วยตอนแรก gasoil เพื่อความเข้มข้น 100 กรัม / กิโลกรัม ,และซ้ายบนพื้นสำหรับการระเหยของไฮโดรคาร์บอนเบา เต็มรูปแบบแฟกทอเรียลทดลองกับชนิดของดิน ( ระดับสี่ ) และความชื้น ( 10 และ 20 % ) โดยปัจจัยที่ศึกษา ดินคือปิโตรเลียม ได้รับเชื้อจุลินทรีย์ ตัวอย่างดินในวันที่ 90 , 180 , 270 ,และที่เหลือปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอน ( เพิ่ม ) คือ สารสกัดที่ใช้ 1 เครื่อง ความชื้นเนื้อหาของดินที่ถูกเก็บไว้เกือบคงที่ในระหว่างกระบวนการ โดยการเพิ่มชนิดของน้ำ ที่ผลการศึกษาพบว่า ประสิทธิภาพของน้ำมันที่ได้รับผลกระทบอย่างมาก โดยประเภทของดิน( p < 0.05 ) การกำจัดร้อยละสูงที่สุด ( ร้อยละ 70 ) สำหรับดินทรายกับเพิ่มเริ่มต้นเนื้อหาของ 69.62 กรัม / กิโลกรัม และต่ำสุดสำหรับดินเหนียว ( 23.5 % ) กับการเพิ่มเนื้อหาของ 69.70 กรัม / กิโลกรัมผลของความชื้นต่อการบำบัดทางชีวภาพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ เพื่อสอบสวนระดับ เอาค่าในดินเหนียวก็เพิ่มขึ้น 57% ( ภายใน 1 เดือน ) ในการแยกการทดลองโดยบ่อยกว่า ผสมดิน แสดงความพร้อมต่ำของออกซิเจนเป็นเหตุให้ต่ำการย่อยสลายของไฮโดรคาร์บอนในดินดิน