1. IntroductionAlthough geometry is

1. Introduction
Although geometry is one of the main areas of mathematical learning,
along with calculation and arithmetical problem-solving, the cognitive
processes underlying geometry-related academic achievement
have not been studied in detail. The psychological aspects of geometry
have received attention from both developmental psychologists
(e.g., Piaget, 1960; Piaget & Inhelder, 1967) and educational psychologists
(e.g., Clements, 2003, 2004; Clements & Battista, 1992;
Crowley, 1987; Owens & Outrhed, 2006; van Hiele, 1986). As regard
to the underlying cognitivemechanisms, the involvement of spatial abilities
and imagery in geometry has also been analyzed (Bishop, 1980;
Brown & Presmeg, 1993; Piaget & Inhelder, 1967) but, to the best of
our knowledge, no research has attempted to investigate the role of
visuospatial working memory (VSWM) in geometry. The present study
tried to fill this gap by examining the involvement of different components
of VSWM in the learning of various aspects of geometry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำแม้ว่ารูปทรงเรขาคณิตเป็นหนึ่งในพื้นที่หลักของการเรียนรู้ทางคณิตศาสตร์พร้อมกับการคำนวณและการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ที่ความรู้ความเข้าใจกระบวนการพื้นฐานผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรขาคณิตที่เกี่ยวข้องกับการไม่ได้รับการศึกษาในรายละเอียด ด้านจิตวิทยาของรูปทรงเรขาคณิตที่ได้รับความสนใจจากทั้งนักจิตวิทยาพัฒนาการ(เช่นเพียเจต์ 1960; เพียเจต์และ Inhelder, 1967) และจิตวิทยาการศึกษา(เช่นเคลเมนท์ปี 2003 ปี 2004 เคลเมนท์และแบตติส, 1992; ลี่ย์, 1987; Owens และ Outrhed 2006; แวนฮีลี่, 1986) ในฐานะที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับ cognitivemechanisms พื้นฐานการมีส่วนร่วมของความสามารถในเชิงพื้นที่และภาพในรูปทรงเรขาคณิตที่ได้รับการวิเคราะห์ยัง (บิชอป 1980; Brown & Presmeg 1993; เพียเจต์และ Inhelder, 1967) แต่ที่ดีที่สุดของความรู้ของเราการวิจัยไม่ได้พยายามในการตรวจสอบบทบาทของหน่วยความจำในการทำงาน visuospatial (VSWM) ในเรขาคณิต การศึกษาครั้งนี้พยายามที่จะเติมช่องว่างนี้โดยการตรวจสอบการมีส่วนร่วมขององค์ประกอบที่แตกต่างกันของVSWM ในการเรียนรู้แง่มุมต่าง ๆ ของรูปทรงเรขาคณิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
ถึงแม้ว่ารูปทรงเรขาคณิตเป็นหนึ่งในพื้นที่หลักของการเรียนคณิตศาสตร์
พร้อมกับการคำนวณและการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ , การรับรู้กระบวนการพื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรขาคณิต

ยังไม่ได้ศึกษาในรายละเอียด ด้านจิตใจของเรขาคณิต
ได้รับความสนใจทั้งจากการพัฒนานักจิตวิทยา
( เช่น เพียเจต์ Piaget inhelder 1960 ; & ,1967 ) และนักจิตวิทยาการศึกษา
( เช่นคลี , 2003 , 2004 , คลี& บัตติสตา , 1992 ;
Crowley , 1987 ; Owens & outrhed , 2006 ; แวนฮีลี , 1986 ) ส่วน
เพื่อต้นแบบ cognitivemechanisms , การมีส่วนร่วมของ
ความสามารถเชิงพื้นที่และภาพในเรขาคณิตยังได้วิเคราะห์ ( โคน , 1980 ;
สีน้ำตาล& presmeg , 1993 ; เพียเจต์& inhelder 1967 ) แต่จะดีที่สุด
ความรู้ของเราไม่มีการวิจัยมุ่งที่จะศึกษาบทบาทของ
หน่วยความจำทำงาน visuospatial ( vswm ) ในเรขาคณิต
การศึกษาพยายามที่จะเติมช่องว่างนี้ โดยการมีส่วนร่วมของแตกต่างกันขององค์ประกอบ
vswm ในการเรียนรู้ด้านต่างๆของเรขาคณิต