Next to the old man rested a body.

Next to the old man rested a body. It was a man with no hair or eyebrows; he was completely shriveled up. Wrinkles covered his skin, and he looked as if he had just climbed up out of a grave. The entire body stank of putrefaction.

He had no right arm, and a gaping hole could be seen in his chest, where there existed… no heart whatsoever.

A flame burned above him, casting out a gentle light that covered over his body. As the light was cast out, it transformed into glittering dots, within each of which could be seen flickering, incomprehensible magical symbols. Oh so slowly, those dots of light bored into the hole in Meng Hao’s chest.

Inside of Meng Hao’s chest, the flesh and blood writhed, as if it were slowly growing.

The years seemed as if they would flow by in this manner forever, and because they were in the Inner Ring of the Milky Way Sea, there was no one who could find the ancient ship, or Meng Hao.

On one particular day, the armored old man slowly opened his eyes. Hidden within them were the sun, the moon, and the stars. Endless years of time permeated those eyes, as if the man could see into their boundless depths.

He turned his head, and his abstruse gaze fell onto Meng Hao.

When that happened, Meng Hao’s body seemed to experience the passing of thousands of years. The fire burned intensely, emitting more crystalline dots of light that merged into the hole in his chest. The wriggling of the blood and flesh increased, and soon the healing process was visible to the naked eye. A new heart formed, and the wounds were healed. Even the bones and flesh of the right arm slowly began to grow out.

In what seemed like the blink of an eye, Meng Hao was completely restored. Not a wound could be seen on him. However… his hair was pure white, and he looked incredibly old, as if he were an elderly man.

Weakness radiated out from him as he opened his eyes.

His eyes were filled with confusion. He lay there thinking for a long time before memories started to trickle into his brain. He thought of the 10th Wang Clan Patriarch, and how he had chosen to end in common ruin with him rather than give up his freedom. In the end, he had landed a sword blow on the Wang Patriarch’s soul!

“My cultivation base….” He closed his eyes and cast his senses inward. After a while, he slowly rose into a sitting position and looked at the armored old man, who sat with his back to him. The old man seemed as if he would sit on this ship for all eternity as it roamed about.

Meng Hao clasped hands and bowed deeply. “Senior, thank you for your kindness in saving my life!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถัดจากคนวางร่างกาย มันเป็นคนที่ มีผมหรือคิ้ว ไม่มี นอกจากนี้เขาสมบูรณ์ถูก shriveled ค่า ริ้วรอยปกคลุมผิวของเขา และเขาดูเหมือนว่าเขามีแค่ปีนขึ้นจากหลุมฝังศพ ทั้งร่างกายสัมภาษณ์ของ putrefactionเขาไม่มีแขนขวา และอาจจะเห็นดอกทองในหน้าอกของเขา ที่มีอยู่...ไม่มีหัวใจก็ตามเปลวไฟที่เผาผลาญข้างเขา หล่อออกแสงนุ่มที่ปกคลุมทั่วร่างกายของเขา เป็นไฟถูกโยนออก มันเป็นจุดระยิบระยับ ภายในแต่ละที่อาจจะเห็นกระพริบ โอเอซิสขลังสัญลักษณ์ โอ้ ช้า ผู้จุดแสงเบื่อลงหลุมในหีบเฮาเมงภายในหน้าอกเมงเฮา เนื้อและเลือด writhed เช่นถ้ามันกำลังเติบโตอย่างช้า ๆปีดูเหมือน ว่า พวกเขาจะไหลโดยในลักษณะนี้ตลอดไป และเนื่องจากพวกเขาอยู่ในแหวนในทะเลทางช้างเผือก มีที่พบเรือโบราณ หรือเมงเฮาวันหนึ่งเฉพาะ เกราะชราค่อย ๆ เปิดตาของเขา ซ่อนอยู่ภายในพวกเขาได้ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดาว ปีสิ้นสุดของเวลาแทรกซึมตาคู่นั้น ว่าคนเห็นเป็นส่วนลึกของตนไร้ขีดจำกัดเขาหันหัวของเขา และสายตาลึกซึ้งของเขาตกลงเฮาเมงเมื่อเกิดขึ้น ร่างกายเมงเฮาดูเหมือนประสบการณ์ผ่านพัน ๆ ปี ไฟเผาเข้มข้น เปล่งเพิ่มเติมผลึกจุดแสงที่ผสานเข้าไปในหน้าอกของเขารู Wriggling เลือดและเนื้อเพิ่ม และเร็ว ๆ นี้ เยียวยาเมื่อมองตาเปล่า หัวใจใหม่เกิดขึ้น และแผลก็หาย แม้กระดูกและเนื้อของแขนขวาค่อย ๆ เริ่มที่จะเติบโตออกในสิ่งที่ลำบากเหมือนพริบตา เมงเฮาสมบูรณ์กลับมา ไม่มีแผลอาจจะเห็นเขา อย่างไรก็ตาม...ผมของเขาเป็นสีขาวบริสุทธิ์ และเขาดู เก่าอย่างไม่น่าเชื่อว่าเขาเป็นคนสูงอายุความอ่อนแอที่แผ่ออกมาจากเขาเมื่อเขาเปิดตาของเขาตาของเขาเต็มไป ด้วยความสับสน เขาวางมีความคิดเป็นเวลานานก่อนที่ความทรงจำที่เริ่มต้นจะไหลเข้าไปในสมองของเขา เขาคิดว่า กองทัพพระ 10 ของวัง และวิธีเขาก็เลือกที่จะจบกันทำลายกับเขา มากกว่าที่ให้ขึ้นเขา ในสุด เขามีที่ดินชกดาบในจิตวิญญาณของพระวัง"ฐานของฉันปลูก..." เขาปิดตาของเขา และโยนความรู้สึกของเขาเข้า หลัง เขาช้ากุหลาบในตำแหน่งนั่ง และมองคนเก่าเกราะ ที่นั่งกับเขากลับไปเขา คนดูเหมือน กับว่า เขาจะนั่งบนเรือนี้ชั่วนิรันดร์เป็น roamed เกี่ยวกับเฮา เมง clasped มือ และลงลึก "อาวุโส ขอบคุณสำหรับความกรุณาในการบันทึกชีวิตของฉัน!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถัดไปไปที่ชายชราคนหนึ่งที่วางอยู่ในร่างกาย มันเป็นคนที่มีไม่มีผมหรือขนคิ้ว; เขาได้รับการหดสมบูรณ์ขึ้น ริ้วรอยปกคลุมผิวของเขาและเขาดูราวกับว่าเขาได้ปีนขึ้นไปเพียงแค่ขึ้นมาจากหลุมฝังศพ ก็เหม็นทั้งร่างกายของเน่าเปื่อย. เขาไม่มีแขนข้างขวาและช่องโหว่อาจจะเห็นในหน้าอกของเขาที่มีชีวิตอยู่ ... ไม่มีหัวใจ แต่อย่างใด. เปลวไฟเผาดังกล่าวข้างต้นเขาหล่อออกมาเป็นแสงอ่อนโยนที่ปกคลุมไปทั่วร่างกายของเขา เป็นแสงถูกโยนออกก็กลายเป็นจุดระยิบระยับภายในแต่ละที่อาจจะเห็นริบหรี่สัญลักษณ์ที่มีมนต์ขลังที่ไม่สามารถเข้าใจ โอ้ให้ช้าจุดเหล่านั้นของแสงเบื่อลงไปในหลุมในหน้าอกเม้งเฮาฯ . ภายในของหน้าอกเม้งเฮาส์ทั้งเนื้อและเลือด writhed ราวกับว่ามันได้รับการเจริญเติบโตช้า. ปีที่ผ่านมาดูเหมือนว่าพวกเขาจะไหลโดยในลักษณะนี้ตลอดไป และเนื่องจากพวกเขาอยู่ในวงแหวนของทางช้างเผือกทะเลไม่มีใครที่สามารถพบเรือโบราณหรือเม้งเฮา. ในหนึ่งวันโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนเก่าหุ้มเกราะช้าเปิดตาของเขา ที่ซ่อนอยู่ภายในพวกเขาเป็นดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาว ปีที่ผ่านมาไม่มีที่สิ้นสุดของเวลาเต็มดวงตาเหล่านั้นเช่นถ้าคนจะได้เห็นในระดับความลึกไม่มีที่สิ้นสุดของพวกเขา. เขาหันศีรษะของเขาและจ้องมองลึกซึ้งของเขาตกลงไปบนเม้งเฮา. ที่เกิดขึ้นเมื่อร่างกายเม้งเฮาดูเหมือนจะได้สัมผัสกับการผ่านไปของพัน ๆ ปี ไฟเผาอย่างเข้มข้นเปล่งจุดผลึกของแสงที่รวมลงไปในหลุมในหน้าอกของเขา บิดตัวไปมาของเนื้อหนังและเลือดเพิ่มขึ้นและเร็ว ๆ นี้การรักษาเป็นที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า หัวใจใหม่ที่ก่อตั้งขึ้นและแผลก็หายเป็นปกติ แม้แต่กระดูกและเนื้อของแขนข้างขวาค่อย ๆ งอกออกมา. ในสิ่งที่ดูเหมือนพริบตาเม้งเฮาได้รับการบูรณะอย่างสมบูรณ์ ไม่ได้เป็นแผลอาจจะเห็นบนเขา แต่ ... ผมของเขาเป็นสีขาวบริสุทธิ์และเขามองเก่าอย่างไม่น่าเชื่อราวกับว่าเขาเป็นชายสูงอายุคนหนึ่ง. อ่อนตัวแผ่ออกมาจากเขาในขณะที่เขาเปิดตาของเขา. ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสับสน เขานอนมีความคิดเป็นเวลานานก่อนที่ความทรงจำเริ่มที่จะหยดลงไปในสมองของเขา เขาคิดว่าในวันที่ 10 วังตระกูลพระสังฆราชและวิธีการที่เขาได้เลือกที่จะสิ้นสุดในการทำลายร่วมกันกับเขามากกว่าที่จะให้ขึ้นเสรีภาพของเขา ในท้ายที่สุดเขามีที่ดินเป็นระเบิดดาบในจิตวิญญาณของพระสังฆราชวัง! "ฐานการเพาะปลูกของฉัน ... ." เขาปิดตาของเขาและโยนความรู้สึกของเขาเข้า หลังจากที่ในขณะเขาค่อย ๆ ลุกขึ้นเข้าไปในท่านั่งและมองไปที่ชายชราหุ้มเกราะซึ่งนั่งหันหลังให้เขา ชายชราดูเหมือนว่าเขาจะนั่งอยู่บนเรือลำนี้ชั่วนิรันดขณะที่มันเกี่ยวกับการท่อง. เม้งเฮาพนมมือและโค้งคำนับ "อาวุโสขอขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของคุณในการช่วยชีวิตของฉัน!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถัดจากชายชราพักร่างกาย เป็นผู้ชายที่ไม่มีผมหรือคิ้ว เขาได้อีกแล้ว . ริ้วรอยที่ครอบคลุมผิวของเขา และเขาดูราวกับว่าเขาเพิ่งจะปีนขึ้นมาจากหลุม ทั้งกาย ได้กลิ่นของการเน่าเปื่อยเขาไม่มีแขนข้างขวา และ รูอาจจะเห็นหน้าอกของเขาที่มีอยู่ . . . . . . . ไม่มีหัวใจเลยเปลวไฟเผาไหม้สูงกว่าเขา หล่อออกนุ่มนวล แสง ที่ปกคลุมร่างกายของเขา เป็นแสงที่ถูกเหวี่ยงออกไป มันก็กลายเป็นจุดระยิบระยับภายในแต่ละซึ่งอาจจะเห็นไฟสัญลักษณ์เวทมนตร์มหาศาล . โอ้ช้าที่จุดของแสงเบื่อลงหลุมที่หน้าอกของเมิ่งเฮ่าในใจของเมิ่งฮ่าว , เนื้อและเลือด writhed ราวกับว่ามันค่อยๆเติบโตปี ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไหลในลักษณะนี้ตลอดไป และเนื่องจากพวกเขาอยู่ในแหวนด้านในของทางช้างเผือกทะเล ไม่มีใครสามารถหาเรือโบราณ หรือ เมิ่งฮ่าวในวันหนึ่งโดยเฉพาะคนแก่ เกราะ ค่อยๆ ลืมตา ที่ซ่อนอยู่ภายในดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดาว ปีสิ้นสุดของเวลา ( ตาเหล่านั้น เช่น ถ้าผู้ชายเห็นไม่มีที่สิ้นสุดของความลึกเขาหันศีรษะของเขา และสายตาลึกซึ้งของเขาตกลงมา เมิ่งฮ่าวเมื่อมันเกิดขึ้น ร่างของเมิ่งฮ่าวดูจะพบผ่านหลายปี ไฟเผาอย่างเข้มข้น โดยผลึกอีกจุดของแสงที่ผสานเข้าไปในหลุมที่หน้าอกของเขา การบิดตัวของเลือดและเนื้อหนังเพิ่มขึ้น และในไม่ช้า กระบวนการรักษาก็สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เป็นหัวใจดวงใหม่เกิดขึ้น และแผลก็หายสนิท แม้แต่กระดูกและเนื้อของแขนขวาก็เริ่มงอกออกมาในสิ่งที่ดูเหมือนจะกะพริบตา เมิ่งฮ่าวได้รับการบูรณะอย่างสมบูรณ์ . ไม่ใช่แผลอาจจะเห็นเขา แต่ . . . . . . ผมของเขาเป็นสีขาวบริสุทธิ์ และเขาดูอย่างเก่า เช่น ถ้าเขาเป็นผู้ชายสูงอายุความอ่อนแอแผ่ออกมาจากเขา เขาก็ลืมตาขึ้นมาดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสับสน เขาวางมันใช้เวลาคิดนานก่อนที่ความทรงจำเริ่มไหลเข้าไปในสมองของเขา เขาคิดว่า 10 วังตระกูล ประมุข และวิธีที่เขาเลือกที่จะจบร่วมกันทำลายเขา แทนที่จะให้ขึ้นเสรีภาพของเขา ในที่สุดเขาก็มาถึง ดาบ ระเบิด ใน วัง ประมุขของวิญญาณ" ฐานการปลูก . . . . . . . " เขาหลับตาลง และทิ้งความรู้สึกด้านใน หลังจากที่ในขณะที่เขาค่อยๆเพิ่มขึ้นในท่านั่ง และมองที่ชายชราเกราะ คนที่นั่งหันหลังให้เขา ชายชราที่ดูราวกับว่าเขาจะนั่งบนเรือลำนี้ไปตลอดกาล มันเกี่ยวกับอะไรเมิ่งเฮ่าประสานมือคำนับ และลึกซึ้ง " รุ่นพี่ ขอบคุณสำหรับน้ำใจในการช่วยชีวิตฉัน "