The second issue is related to the

The second issue is related to the fact that a prerequisite in LCA
is that the functionality (‘functional unit’) and the quality of the
alternative solutions must be the same (you cannot compare apples
and oranges in the classical LCA). In cases of product design and
architecture, however, this prerequisite seems to be a fundamental
flaw in the application of LCA: the designer or architect is aiming at
a better quality (in the broad sense: including intangible aspects
like beauty and image), so the new design never has the same
quality. In these cases, the traditional LCA approach is not suitable
for environmental benchmarking. In these cases however, it does
make sense to compare the design alternatives on the basis of the
eco-costs/value ratio (EVR) where the value is the perceived
customer value (the willingness to pay, WTP), and where the ecocosts
is a prevention based single indicator in LCA. Next section
describes the model of the EVR and the concept of eco-efficient
value creation in more detail.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาที่สองเกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริงที่ข้อกำหนดเบื้องต้นใน LCAคือว่าการทำงาน ('หน่วยงาน') และคุณภาพของการวิธีแก้ไขปัญหาอื่นต้องเหมือนกัน (คุณไม่สามารถเปรียบเทียบแอปเปิ้ลและส้มใน LCA คลาสสิก) ในกรณีของการออกแบบผลิตภัณฑ์ และสถาปัตยกรรม อย่างไรก็ตาม ข้อกำหนดเบื้องต้นนี้น่าจะ เป็นพื้นฐานปัญหาในการประยุกต์ใช้ LCA: ตัวออกแบบหรือสถาปนิกจะเล็งไปที่คุณภาพดีกว่า (ในแง่ดี: รวมถึงแง่มุมที่ไม่มีตัวตนความงามและรูปภาพ), ดังนั้นการออกแบบใหม่ไม่เคยมีเหมือนกันมีคุณภาพ ในกรณีเหล่านี้ วิธีการ LCA ดั้งเดิมไม่เหมาะสมสำหรับการเปรียบเทียบสิ่งแวดล้อม ในกรณีเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม มันไม่ทำให้รู้สึกการเปรียบเทียบทางเลือกการออกแบบบนพื้นฐานของการeco-ค่าใช้จ่าย/ค่าอัตรา (EVR) ที่มีค่าเป็นที่รับรู้มูลค่าลูกค้า (กล้าจ่าย WTP), และ ecocostsเป็นตัวบ่งชี้เดียวป้องกันคะแนนใน LCA ส่วนถัดไปอธิบายรูปแบบของการ EVR และแนวคิดของการประหยัดสร้างมูลค่าเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเด็นที่สองมีความเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าสิ่งที่จำเป็นใน LCA
คือว่าการทำงาน (หน่วยการทำงาน) และคุณภาพของ
การแก้ปัญหาทางเลือกที่จะต้องเหมือนกัน (คุณไม่สามารถเปรียบเทียบแอปเปิ้ล
และส้มในคลาสสิก LCA) ในกรณีของการออกแบบผลิตภัณฑ์และ
สถาปัตยกรรม แต่จำเป็นนี้น่าจะเป็นพื้นฐาน
ข้อบกพร่องในการประยุกต์ใช้ LCA: การออกแบบหรือสถาปนิกเป็นเป้าหมายในการ
ที่มีคุณภาพที่ดีกว่า (ในความหมายกว้าง ๆ รวมทั้งแง่มุมที่ไม่มีตัวตน
เช่นความงามและภาพ) ดังนั้น การออกแบบใหม่ที่ไม่เคยมีเหมือนกัน
ที่มีคุณภาพ ในกรณีเหล่านี้วิธีการแบบดั้งเดิม LCA ไม่เหมาะ
สำหรับการเปรียบเทียบด้านสิ่งแวดล้อม ในกรณีเหล่านี้ แต่ก็ไม่
ทำให้ความรู้สึกที่จะเปรียบเทียบทางเลือกการออกแบบบนพื้นฐานของ
ค่าใช้จ่ายของ Eco / ค่าอัตราส่วน (EVR) ที่มีค่าคือการรับรู้
มูลค่าของลูกค้า (ความเต็มใจที่จะจ่าย WTP) และที่ ecocosts
เป็น ตัวบ่งชี้ที่เดียวป้องกันอยู่ใน LCA ส่วนถัดไป
อธิบายรูปแบบของ EVR และแนวคิดของการมีประสิทธิภาพเชิงนิเวศที่
สร้างมูลค่าในรายละเอียดเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเด็นที่สองเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่ามีความพร้อมในการประเมินวัฏจักรชีวิตนั่นคือการทำงาน ( หน่วย 'functional ) และคุณภาพของโซลูชั่นทางเลือกต้องเหมือนกัน ( คุณไม่สามารถเปรียบเทียบแอปเปิ้ลและส้มใน LCA คลาสสิก ) ในกรณีของการออกแบบผลิตภัณฑ์สถาปัตยกรรม แต่เบื้องต้นนี้ดูเหมือนจะเป็นพื้นฐานข้อบกพร่องในการใช้ LCA : ผู้ออกแบบหรือสถาปนิกเล็งคุณภาพที่ดีกว่า ( ในความรู้สึก : กว้างรวมทั้งลักษณะที่จับต้องไม่ได้ชอบความสวยงามและรูปภาพ ) ดังนั้นการออกแบบใหม่ไม่เคยได้เหมือนกันคุณภาพ ในกรณีนี้ วิธีการ LCA เดิมไม่เหมาะสมการเทียบมาตรฐานสิ่งแวดล้อม ในกรณีเหล่านี้ แต่ก็ทำให้นึกเปรียบเทียบทางเลือกการออกแบบบนพื้นฐานของโค ค่าใช้จ่าย / ค่าอัตราส่วน ( Evr ) ซึ่งมีค่าเป็นรับรู้ค่าลูกค้า ( ความเต็มใจที่จะจ่าย เรา ) , และที่ ecocostsคือ การป้องกันโดยเดี่ยวตัวบ่งชี้ในการประเมินวัฏจักรชีวิต . ต่อไป ส่วนอธิบายรูปแบบของ Evr และแนวคิดของนิเวศที่มีประสิทธิภาพการสร้างคุณค่าในรายละเอียดเพิ่มเติม