Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 489 – Leaving the region of flames (6)

There was a dim layer of fluorescence floating around the golden coffin, like a transparent protective cover safeguarding the coffin within, not allowing a person to easily touch it.

“This is…” Su Luo looked doubtfully at Nangong Liuyun.

“This is a kind of ancient seal formation.” Nangong Liuyun’s features were picturesque with a purely sparkling appearance. He paused for a bit, then continued to explain: “As long as we can open the golden coffin, we will be able to go out.”

In her heart, Su Luo realized that the seal, traps and concealed weapons within this stone room had all been dealt with earlier by Nangong Liuyun. Otherwise, they wouldn’t be standing here so safely.

“Eh, there are words here.” Su Luo pointed to the place under the golden coffin’s underside, reading out loud, word by word: “If you want to activate this formation, the energies from one thousand green-colored crystal stones are required.”

“One thousand pieces? That many!” Su Luo couldn’t help but to blink her eyes a few times, speechlessly holding her forehead: “Isn’t this simply just conning people? Where will you find someone that would carry so many crystal stones on their body?”

Nangong Liuyun stood with his hands behind his back, his eyes as deep and pitch-black as a lake. He calmly nodded: “Clearly, this rule was tailor-made for you.”

Su Luo’s entire face was full of black lines.

She had no choice but to admit that Nangong Liuyun’s words were extremely correct.

Apart from her who was lucky enough to carry her space with her, other people really didn’t have the capabilities to all at once pay out this many crystal stones.

Su Luo felt her flesh hurting as she complained: “The expense of leaving home is one thousand green crystal stones, it really is a lion with its mouth wide open, it really is that if you have never been in charge of a household, you don’t know how expensive wood and rice are.”

However, the only thing that made Su Luo’s mind more at peace was that the crown prince still owed her a great debt. Wait until she got out, this debt must be transferred to the crown prince.

Su Luo, while pouting and murmuring her complaints, reached her hand into her space to grab some. This grab made her expression freeze and immediately change.

Nangong Liuyun’s bright, deep eyes that held back sea landed on Su Luo’s face: “What’s wrong?”

Su Luo’s face had a wishing to cry but lacking the tears expression said: “My crystal stones! They. Are. Completely. Gone!”

“….” Nangong Liuyun was still as unperturbed as before: “What happened?”

Su Luo did not answer him, merely with one pull, she lifted out the main culprit, glaring very fiercely at him.

Now, the little divine dragon was cowering in fear, curled up into a ball, two little paws covering his face. He only dared to stealthily take measure of Su Luo through the narrow slit of his fingers.

Su Luo was so angry that she nearly slapped his little butt: “This damn child, stealthily eating all the crystal stones as snacks, too abominable, this really is that it’s difficult to protect against the thief that comes from your own home.”

She remembered that at that time when they entered the stone room, there were many crystal stone in the sea-colored bowl of the Amethyst Crystal Fish. Besides green-colored crystal stones, there were also cyan- and blue-colored crystal stones. But just a moment ago, when Su Luo searched around, she discovered that not even a hair remained.

The little divine dragon blinked his huge limpid eyes, innocently and also bewilderedly looking at Su Luo. That little appearance seemed miserable, resulting in Su Luo unable to make a move to teach him a lesson.

Su Luo remained silent and could only glare at him accusingly: “This child, you, how could you think to eat it all as snacks? Should have saved some for illegal tolls, now we can’t get out.”

Rushing to catch the time for the appointment, with great difficulty, they found a door, but now, couldn’t go out. This kind of feeling was the most gloomy and suffocating.

The little divine dragon silently glanced at Su Luo, crooked his head and thought for some time. Finally, he still made a firm decision and took out a blue-colored crystal stone from his own pocket. He reluctantly handed it over to Su Luo.

Before, Su Luo had specifically asked Lu Luo to make clothes for the little puppy to wear, and she had even sewn on a few pockets.

As soon as she saw that blue crystal stone with teeth marks that had had half of it chewed away, Su Luo nearly exploded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 489 - ออกจากภูมิภาคของเปลวไฟ (6) มีชั้นมซำเรืองแสงลอยรอบโลงศพสีทองเช่นฝาครอบป้องกันโปร่งใสปกป้องโลงศพภายในไม่อนุญาตให้บุคคลที่จะได้อย่างง่ายดายสัมผัสมันเป็น. "นี่คือ ... " ซู Luo มองหวาดระแวงที่ Nangong Liuyun. "นี้เป็นชนิดของการสร้างตราประทับโบราณ." คุณสมบัติ Nangong Liuyun ของคนงดงามที่มีลักษณะเป็นประกายอย่างหมดจด เขาหยุดสำหรับบิตแล้วอย่างต่อเนื่องที่จะอธิบาย: ". ตราบใดที่เราสามารถเปิดโลงศพสีทองเราจะสามารถที่จะออกไป" ในหัวใจของเธอซู Luo ตระหนักว่าตรากับดักและอาวุธภายในห้องหินก้อนนี้ ได้รับการจัดการกับก่อนหน้านี้โดย Nangong Liuyun มิฉะนั้นพวกเขาจะไม่ได้ยืนอยู่ที่นี่อย่างปลอดภัย. "เอ๊ะมีคำพูดที่นี่." ซู Luo ชี้ไปยังสถานที่ภายใต้ก้นโลงศพสีทองของการอ่านออกมาดัง ๆ โดยคำ: "ถ้าคุณต้องการที่จะเปิดใช้งานรูปแบบนี้ พลังงานจากหินคริสตัลหนึ่งพันสีเขียวจะต้อง. " " หนึ่งพันชิ้น? ที่หลายคน "ซู Luo ไม่สามารถช่วย แต่กะพริบตาของเธอไม่กี่ครั้งเป็นเบื้อถือหน้าผากของเธอ:" นี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ conning คน? ที่คุณจะได้พบกับคนที่จะนำหินคริสตัลจำนวนมากในร่างกายของพวกเขา? " Nangong Liuyun ยืนด้วยมือของเขาอยู่ข้างหลังเขาดวงตาของเขาเป็นลึกและดำมืดเป็นทะเลสาบ เขาใจเย็นพยักหน้า "เห็นได้ชัดว่ากฎนี้ถูกตัดสำหรับคุณ." ทั่วใบหน้าซู Luo เป็นเต็มรูปแบบของเส้นสีดำ. เธอก็ไม่มีทางเลือกที่จะยอมรับว่าคำ Nangong Liuyun ของความถูกต้องมาก. นอกเหนือจากเธอที่โชคดีพอที่จะ ดำเนินการพื้นที่ของเธอกับเธอคนอื่นมันไม่ได้มีความสามารถในการทั้งหมดในครั้งเดียวจ่ายออกนี้หินคริสตัลจำนวนมาก. ซู Luo รู้สึกว่าเนื้อของเธอทำร้ายขณะที่เธอบ่น "ค่าใช้จ่ายในการออกจากบ้านเป็นหนึ่งพันหินคริสตัลสีเขียว จริงๆเป็นสิงโตด้วยปากของมันเปิดกว้างจริงๆมันคือว่าถ้าคุณไม่เคยได้รับในค่าใช้จ่ายของครัวเรือนที่คุณไม่ทราบว่าไม้และข้าวมีราคาแพง. " แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้ใจของซู Luo ของเพิ่มเติมได้ที่ ความสงบสุขก็คือว่ามกุฎราชกุมารยังคงค้างชำระหนี้ของเธอที่ดี รอจนกว่าเธอได้ออกจากหนี้นี้จะต้องถูกโอนไปยังมกุฎราชกุมาร. ซู Luo ขณะมุ่ยและบ่นร้องเรียนของเธอมาถึงมือของเธอเข้ามาในพื้นที่ของเธอที่จะคว้าบาง คว้านี้ทำแช่แข็งการแสดงออกของเธอและทันทีที่เปลี่ยน. Nangong Liuyun สดใสตาลึกที่จัดขึ้นหลังน้ำทะเลลงบนใบหน้าของซู Luo ของ: "มีอะไรผิดปกติ" ใบหน้าซู Luo ของมีความประสงค์ที่จะร้องไห้ แต่ขาดการแสดงออกน้ำตากล่าวว่า: "หินคริสตัลของฉัน ! พวกเขา เป็น อย่างสมบูรณ์ หายไป! " " ... . "Nangong Liuyun ก็ยังคงเป็นใจเย็นเป็นมาก่อน" เกิดอะไรขึ้น " ซู Luo ไม่ได้ตอบเขาเพียงหนึ่งดึงเธอยกออกผู้ร้ายหลักจ้องมองมากอย่างรุนแรงเขา. ตอนนี้เล็ก ๆ น้อย ๆ มังกรศักดิ์สิทธิ์ถูก cowering ในความหวาดกลัว, ขดเป็นลูกสองอุ้งเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ครอบคลุมใบหน้าของเขา เขากล้าที่จะลอบใช้มาตรการของซู Luo ผ่านร่องแคบ ๆ ของนิ้วมือของเขา. ซู Luo โกรธจนเธอเกือบตบก้นเล็ก ๆ ของเขา "นี่เด็กด่าลอบรับประทานอาหารทุกหินคริสตัลเป็นอาหารว่างที่น่ารังเกียจเกินไปนี้จริงๆ คือว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะป้องกันขโมยที่มาจากที่บ้านของคุณเอง. " เธอจำได้ว่าในช่วงเวลานั้นเมื่อพวกเขาเข้ามาในห้องหินมีหินคริสตัลจำนวนมากในชามน้ำทะเลสีของปลาอเมทิสคริสตัล นอกจากนี้หินคริสตัลสีเขียวยังมี cyan- และสีฟ้าสีหินคริสตัล แต่เพียงสักครู่ที่ผ่านมาเมื่อซู Luo ค้นหารอบเธอค้นพบว่าไม่ได้ผมยังคงอยู่. มังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยกระพริบตาตาใสของเขาใหญ่บริสุทธิ์ใจและยังมองหาที่ bewilderedly ซู Luo ว่าลักษณะเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดูเหมือนมีความสุขที่เกิดในซู Luo ไม่สามารถที่จะทำให้การย้ายที่จะสอนให้เขาเรียน. ซู Luo ยังคงเงียบและจะสามารถจ้องมองไปที่เขากล่าวหา: "เด็กคนนี้คุณวิธีการที่คุณสามารถคิดที่จะกินมันทั้งหมดเป็นอาหารว่าง? ควรมีการบันทึกบางอย่างสำหรับโทลเวย์ที่ผิดกฎหมายในขณะนี้เราไม่สามารถรับออก. " รีบวิ่งไปจับเวลาสำหรับการแต่งตั้งด้วยความยากลำบากพวกเขาพบว่าประตู แต่ตอนนี้ไม่สามารถออกไปข้างนอก ความรู้สึกแบบนี้เป็นครั้งที่มืดมนที่สุดและหอบ. มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างเงียบ ๆ เหลือบมองไปที่ซู Luo เบี้ยวหัวของเขาและคิดว่าบางครั้ง ในที่สุดเขาก็ยังคงทำตัดสินใจของ บริษัท และเอาออกสีฟ้าหินคริสตัลจากกระเป๋าของเขาเอง เขาไม่เต็มใจส่งมันไปยังซู Luo. ก่อนที่ซู Luo ได้ถามเฉพาะ Lu Luo ที่จะทำให้เสื้อผ้าสำหรับลูกสุนัขเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการสวมใส่และเธอก็เย็บแม้ในไม่กี่กระเป๋าได้. ทันทีที่เธอเห็นว่าหินคริสตัลสีฟ้าที่มีเครื่องหมายฟัน ที่ได้มีครึ่งหนึ่งของมันเคี้ยวไปซู Luo เกือบระเบิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้าบท | โครงการหน้า | บทถัดไปบทที่ 489 –ออกจากเขตของเปลวไฟ ( 6 )มีชั้นของการเรืองแสงสลัวที่ลอยรอบ ๆโลงศพสีทอง เหมือนใสครอบปกป้องโลงศพภายในไม่อนุญาตให้บุคคลที่จะได้สัมผัสมัน" นี่ . . . . . . . " ซูหลัวมองอย่างสงสัยที่ liuyun นังก๊อก ." นี้เป็นชนิดของการสร้างตราประทับโบราณ " ของนังก๊อก liuyun คุณสมบัติคือมีลักษณะงดงามหมดจด เปล่งประกายระยิบระยับ เขาหยุดเล็กน้อยแล้วจึงอธิบาย : " ตราบเท่าที่เราสามารถเปิดโลงทอง เราจะสามารถออกไป "ในใจของเธอ ซู ลู ว่า ซีล กับดักและอาวุธที่ซ่อนอยู่ภายในห้องศิลานี้ มี ทั้งหมด ได้รับ ก่อนหน้านี้ โดย นังก๊อก liuyun . ไม่งั้นพวกเขาคงไม่ยืนอยู่ตรงนี้แล้วอย่างปลอดภัย" เอ๋ มีคำพูดนี้ " ซู หลัว ชี้ไปที่ใต้โลงศพสีทองด้านล่าง อ่านออกมาดัง ๆ , คำโดยคำ : " ถ้าคุณต้องการเปิดใช้งานรูปแบบนี้ พลังจากหนึ่งพันสีเขียวคริสตัลหินจะต้อง”" หนึ่งพันชิ้น ? หลายที่ " ซู หลัว ช่วยไม่ได้แต่เธอกระพริบตาสองสามครั้ง กรรมการกลางจับหน้าผากของเธอ : " นี่ไม่ใช่เพียงแค่การหลอกลวงคน ที่คุณจะหาคนที่จะแบกหินคริสตัลมากมายบนร่างกายของพวกเขา "นังก๊อก liuyun ยืนมือ ข้างหลังของเขา ตาของเขาเป็นสีดำสนิท ลึก และเป็นทะเลสาบ เค้าค่อยๆ พยักหน้า " อย่างชัดเจน กฎนี้ถูกตัดเพื่อคุณ”หน้าทั้งหมดของซูหลัวเต็มไปด้วยเส้นดำเธอไม่มีทางเลือก แต่ที่จะยอมรับว่าเป็นนังก๊อก liuyun คำแสนถูกต้องห่างจากเธอที่โชคดีพอที่จะมีพื้นที่ของเธอกับเธอ คนอื่นก็ไม่ได้มีความสามารถในการจ่าย จ่ายออก ทั้งหมดในครั้งนี้หลายผลึกหินซูหลัวรู้สึกเนื้อของเธอทำร้ายเธอบ่น : " ค่าใช้จ่ายของออกจากบ้านเป็นหนึ่งพันสีเขียวคริสตัลหินมันเป็นสิงโตที่อ้าปากกว้างจริงๆ มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ถ้าคุณไม่เคยได้รับในค่าใช้จ่ายของครัวเรือน นายไม่รู้ว่าไม้แพง และข้าว .อย่างไรก็ตาม สิ่งเดียวที่ทำให้จิตใจมีความสงบ คือ ซู ลู ว่า เจ้าชายยังคงเป็นหนี้เธอหนี้ที่ดี รอจนกว่าเธอจะออกมา หนี้นี้จะต้องโอนให้องค์รัชทายาทซู Luo ในขณะที่ทำหน้ามุ่ยบ่นและร้องเรียนเธอ ถึงมือเธอเข้าไปในพื้นที่ที่เธอไขว่คว้าบางอย่าง คว้านี้ทำให้อารมณ์ของเธอหยุดทันทีและเปลี่ยนก็นังก๊อก liuyun สดใส ลึก ดวงตาที่กลับมาทะเลที่ดินบนหน้าของซู หลัว : " เกิดอะไรขึ้น ? "ใบหน้าของซู หลัว มีประสงค์จะร้องไห้ แต่ขาดน้ำตา การแสดงออกว่า " หินคริสตัลของฉัน ของพวกเขา เป็น อย่างสมบูรณ์ หายไปแล้ว ! "" . . . . " นังก๊อก liuyun ยังเป็นเพื่อสะดวกเหมือนก่อน : " เกิดอะไรขึ้น ? "ซู หลัวไม่ตอบเขาเพียงหนึ่งดึงเธอยกออกผู้ร้ายหลัก แจ๋มากอย่างเขาตอนนี้ มังกรเทพน้อย ได้รู้จักความกลัว ขดตัวเป็นลูกบอล สองเท้าเล็ก ๆน้อย ๆปกปิดใบหน้า เขาเพียงแต่กล้าลอบใช้มาตรการของ ซู ลู ผ่านร่องแคบของนิ้วมือของเขาซูหลัวจึงโกรธที่เธอเกือบจะตบก้นเล็ก ๆน้อย ๆของเขา : " เด็กเวรนี้ แอบกินหินผลึกทั้งหมดเป็นอาหารว่างด้วย เยติ นี้จริงๆเป็น มันยากที่จะป้องกันขโมยที่มาจากที่บ้านของคุณเอง .เธอยังจำได้ว่า เวลาที่เมื่อพวกเขาเข้าห้องหิน มีหลายผลึกหินในทะเลสีอเมทิสต์คริสตัลชามปลา นอกจากสีเขียวคริสตัลหินยังมีสีฟ้า และสีฟ้า คริสตัล หิน แต่เมื่อกี๊ตอนซูหลัว ค้นหา รอบ เธอค้นพบว่า แม้แต่ผมที่ยังคงอยู่มังกรเทพน้อยกระพริบตาดวงตาขนาดใหญ่ที่ชัดเจน , อย่างไร้เดียงสาและยัง bewilderedly มองซูหลอ . เล็ก ๆน้อย ๆที่ปรากฏดูเหมือนลำบาก ส่งผลให้ ซู ลู ไม่สามารถที่จะทำให้การย้ายจะสอนบทเรียนให้เขาซู หลัว ยังคงเงียบได้แต่ถลึงตาใส่เขา accusingly : " นี่คุณ ทำไมคุณคิดที่จะกินมันทั้งหมดเป็นอาหารว่าง ? ควรมีไว้ผ่านทางกฏหมาย ตอนนี้ เราไม่สามารถออกไปได้ "รีบจับเวลานัด กับความยากลำบากที่พวกเขาได้ประตู แต่ตอนนี้ออกมาไม่ได้ ความรู้สึกแบบนี้มันมืดมนที่สุด และหายใจไม่ออกมังกรเทพน้อยอย่างเงียบ ๆ ดู ซู หลัว ทุจริต ศีรษะของเขา และคิดว่า บางครั้ง ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ และเอาออกสีฟ้าคริสตัลหินจากกระเป๋าของเขาเอง เขาไม่เต็มใจส่งไปให้กับซูหลอ .ก่อน , ซู หลัวมีถามลู่หลัว ทำเสื้อผ้าสำหรับเจ้าตัวน้อยไว้ เธอเคยเย็บกระเป๋าไม่กี่ .ทันทีที่เธอเห็นสีฟ้าคริสตัลหินที่มีรอยฟันที่ได้ครึ่งหนึ่งก็เคี้ยวไป ซู ลู เกือบระเบิด