Duke Hui Ye’s words had undoubtedly

Duke Hui Ye’s words had undoubtedly speedily changed Yun Waitians previous melancholy into sheer joy. Letting Yun Xinyue become Patriarch naturally filled him with even more joy than his own appointment as Patriarch would have given him. He strongly restrained the ecstasy in his heart and said in a polite and modest tone, “Duke Hui Ye has such great love for my unworthy son. For that I, Yun Waitian, am eternally grateful. However… my unworthy son is simply too young, and the reality is that… His ability is still currently lacking…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Duke ฮุย Ye ของคำไม่ต้องสงสัยอย่างรวดเร็วเปลี่ยน Yun Waitians ก่อนหน้าความเศร้าโศกเป็นความสุขที่แท้จริง ให้นเยหยุนเป็น พระตามธรรมชาติด้วยเขาสุขยิ่งกว่าการนัดหมายของตัวเองเป็นพระจะได้ให้เขา เขาขอหนีอีที่ในหัวใจของเขา และกล่าวว่า ในเสียงสุภาพ และเจียมเนื้อเจียมตัว "ดยุฮุ่ยเยมีดังกล่าวลูกชายไม่รักดี ที่ ยุน Waitian ฉันลดุจขอบคุณ อย่างไรก็ตาม...ฉันไม่คู่ควรเป็นเพียงเกินไป หนุ่ม ความจริงเป็นที่... ความสามารถของเขาขาดยัง..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำดยุคฮุยเยมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วไม่ต้องสงสัย Yun Waitians เศร้าก่อนหน้าเข้าสู่ความสุขที่แท้จริง ปล่อยให้ยุน Xinyue กลายเป็นพระสังฆราชธรรมชาติเขาเต็มไปด้วยความสุขมากยิ่งขึ้นกว่าการแต่งตั้งของเขาเองเป็นพระสังฆราชจะได้ให้เขา เขาขอยับยั้งความปีติยินดีในหัวใจของเขาและกล่าวด้วยน้ำเสียงสุภาพและเจียมเนื้อเจียมตัว "ดุ๊กฮุยเจ้ามีความรักที่ดีดังกล่าวให้กับลูกชายของฉันไม่คู่ควร เพราะเราว่ายุน Waitian, รู้สึกขอบคุณนิรันดร์ แต่ ... ไม่คู่ควรลูกชายของฉันเป็นเพียงเด็กเกินไปและความเป็นจริงก็คือว่า ... ความสามารถของเขายังขาดในขณะนี้ ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันดุ๊กฮีเยคำได้ไม่ต้องสงสัยอย่างรวดเร็วเปลี่ยนยุน waitians ก่อนหน้าเศร้าในความสุขที่แท้จริง . ให้ยุน Xinyue เป็นประมุขเต็มตามธรรมชาติความสุขกับเขายิ่งกว่านัดเองเป็นประมุขจะให้เขา เขาขอยับยั้งยาอี ในหัวใจของเขาและกล่าวว่าในน้ำเสียงสุภาพและถ่อมตัว " เจ้าดุ๊กฮีมีความรักดีๆให้ลูกชายที่ไร้ค่าของฉัน สำหรับผม ยุน waitian จะขอบคุณมาก แต่ . . . . . . มันเป็นลูกที่ไม่ดีของฉันเป็นเพียงหนุ่มเกินไป และความจริงคือว่า . . . . . . . ความสามารถของเขายังขาดอยู่ . . . . . . . "