Thiocyanate (SCN−) is toxic to livi

Thiocyanate (SCN−) is toxic to living organisms (Shifrin et al., 1996 and Boening and Chew, 1999) and a common contaminant in wastewaters from gold mine tailings and coal coking plants (Dzombak et al., 2006 and Gould et al., 2012). There are several technologies to remove thiocyanate such as chemical oxidation, electrosorption, ion exchange and bioremediation (Wilson and Harris, 1960, Chanda et al., 1984, Jensen and Tuan, 1993, Hung and Pavlostathis, 1997, Ayranci and Conway, 2001, Sharma, 2003, Rong and Xien, 2005, Dizge et al., 2009 and Vu et al., 2013a). The first two approaches require hazardous chemicals and have higher associated costs, or require special equipment and maintenance (Dzombak et al., 2006 and Dash et al., 2009). Ion exchange, meanwhile, is better suited for smaller-scale systems (Dizge et al., 2009). Bioremediation can convert thiocyanate into non-toxic compounds, but requires certain site conditions such as availability of nutrients, optimum pH for biodegradation and the absence of inhibitors (Gould et al., 2012). Immobilization of SCN− by adsorption provides an alternative method with high efficiency and feasibility (Namasivayam and Sangeetha, 2005, Aguirre et al., 2010 and Xie et al., 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Thiocyanate (SCN−) เป็นสารพิษเพื่อชีวิต (Shifrin et al., 1996 และ Boening และ เคี้ยว 1999) และสารปนเปื้อนที่พบใน wastewaters จาก tailings เหมืองทองคำและถ่านหิน coking พืช (Dzombak และ al., 2006 และ Gould et al., 2012) มีเทคโนโลยีหลายเอา thiocyanate ด้วยวิธีออกซิเดชันเคมี electrosorption สารกรอง และววิธี (Wilson และแฮร์ริส 1960, Chanda et al., 1984 เจนเซนและทวน 1993 ฮังและ Pavlostathis, 1997, Ayranci และ Conway, 2001, Sharma, 2003 ร่องและ Xien ปี 2005, Dizge et al., 2009 และวู et al., 2013a) วิธีสองต้องใช้สารเคมีอันตราย และได้สูงกว่าต้นทุนที่เกี่ยวข้อง หรือต้องใช้เครื่องมือพิเศษและการบำรุงรักษา (Dzombak และ al., 2006 และประ et al., 2009) แลกเปลี่ยนไอออน ในขณะเดียวกัน ได้ดีเหมาะสมสำหรับระบบขนาดเล็กลง (Dizge et al., 2009) ววิธีสามารถแปลงเป็น thiocyanate เป็นสารพิษ แต่ต้องการเงื่อนไขบางเว็บไซต์เช่นความพร้อมใช้งานของสารอาหาร ค่า pH ที่เหมาะสมสำหรับ biodegradation และการขาดงานของ inhibitors (Gould et al., 2012) ตรึงโป SCN− โดยการดูดซับมีวิธีการอื่นอย่าง มีประสิทธิภาพสูงและความเป็นไปได้ (Namasivayam และซานจีทา ปี 2005, Aguirre et al., 2010 และเจีย et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

thiocyanate (SCN-) เป็นพิษต่อสิ่งมีชีวิต (Shifrin et al., 1996 และ Boening และเคี้ยว, 1999) และสารปนเปื้อนที่พบในน้ำเสียจากเหมืองแร่ทองคำและถ่านหิน coking พืช (Dzombak et al., 2006 และโกลด์และคณะ , 2012) มีหลายเทคโนโลยีที่จะเอา thiocyanate เช่นออกซิเดชันเคมี electrosorption การแลกเปลี่ยนไอออนและการบำบัดทางชีวภาพคือ (วิลสันและแฮร์ริส, ปี 1960, Chanda et al., 1984 เซ่นและ Tuan, 1993 Hung และ Pavlostathis 1997 Ayranci และคอนเวย์ปี 2001 Sharma, 2003 ร่องและ Xien 2005 Dizge et al., 2009 และ Vu et al., 2013a) เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองวิธีต้องใช้สารเคมีที่เป็นอันตรายและมีค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องสูงกว่าหรือต้องใช้อุปกรณ์พิเศษและการบำรุงรักษา (Dzombak et al., 2006 และ Dash et al., 2009) การแลกเปลี่ยนไอออนขณะที่มีความเหมาะสมที่ดีกว่าสำหรับระบบขนาดเล็กขนาด (Dizge et al., 2009) บำบัดสามารถแปลง thiocyanate เป็นสารที่ไม่เป็นพิษ แต่ต้องใช้เงื่อนไขเว็บไซต์บางอย่างเช่นความพร้อมของสารอาหารที่มีค่า pH ที่เหมาะสมในการย่อยสลายทางชีวภาพและการขาดสารยับยั้ง (โกลด์ et al., 2012) การตรึง SCN- โดยการดูดซับมีวิธีทางเลือกที่มีประสิทธิภาพสูงและความเป็นไปได้ (Namasivayam และ Sangeetha 2005 Aguirre et al., 2010 และ Xie et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไทโอไซยาเนต ( SCN − ) เป็นพิษต่อสิ่งมีชีวิต ( shifrin et al . , 1996 และ boening และเคี้ยว , 1999 ) และสิ่งปนเปื้อนที่พบในน้ำทิ้งจากหางแร่และถ่านหิน coking เหมืองทองพืช ( dzombak et al . , 2006 และ Gould et al . , 2012 ) มีเทคโนโลยีหลายลบไธโอไซยาเนตเช่นเคมีออกซิเดชัน electrosorption , การแลกเปลี่ยนไอออน และการบำบัดทางชีวภาพ ( วิลสันและแฮร์ริส , 1960ฉันทะ et al . , 1984 , เจนเซ่น กับ ทวน , 1993 , แขวน และ pavlostathis , 1997 , และ ayranci คอนเวย์ , 2001 , 2003 , และเครื่องโรง xien 2005 dizge et al . , 2009 และวู et al . , ที่มีมากกว่า ) สองวิธีแรกต้องใช้สารเคมีอันตรายและได้สูงกว่าค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้อง หรือต้องใช้อุปกรณ์พิเศษและการบำรุงรักษา ( dzombak et al . , 2006 และ Dash et al . , 2009 ) การแลกเปลี่ยนไอออน ขณะคือเหมาะสำหรับระบบขนาดเล็ก ( dizge et al . , 2009 ) วิธีสามารถแปลงไธโอไซยาเนตเป็นสารประกอบที่ไม่เป็นพิษ แต่ต้องมีเงื่อนไขบางอย่างของเว็บไซต์ เช่น ความพร้อมของรัง พีเอชที่เหมาะสมในการย่อยสลายและการขาดโปรตีน ( Gould et al . , 2012 )การตรึง SCN −โดยการดูดซับให้วิธีที่มีประสิทธิภาพสูงและความเป็นไปได้ ( namasivayam และ sangeetha 2005 อคิวเร่ et al . , 2010 และเซี่ย et al . , 2013 )