The camera lucida was patented in 1

The camera lucida was patented in 1807 by William Hyde Wollaston. The basic optics were described 200 years earlier by Johannes Kepler in his Dioptrice (1611), but there is no evidence he or his contemporaries constructed a working camera lucida.[1] By the 19th century, Kepler’s description had totally fallen into oblivion, so Wollaston’s claim was never challenged. The term "camera lucida" (Latin "light room" as opposed to camera obscura "dark room") is Wollaston's. (cf. Edmund Hoppe, Geschichte der Optik, Leipzig 1926)

While on honeymoon in Italy in 1833, the photographic pioneer William Fox Talbot used a camera lucida as a sketching aid. He later recorded that it was a disappointment with his resulting efforts which encouraged him to seek a means to "cause these natural images to imprint themselves durably".

In 2001, artist David Hockney's book Secret Knowledge: Rediscovering the Lost Techniques of the Old Masters was met with controversy. His argument, known as the Hockney-Falco thesis, is that the notable transition in style for greater precision and visual realism that occurred around the decade of the 1420s is attributable to the artists’ discovery of the capability of optical projection devices, specifically an arrangement using a concave mirror to project real images. Their evidence is based largely on the characteristics of the paintings by great artists of later centuries, such as Ingres, Van Eyck, and Caravaggio.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lucida กล้องถูกจดสิทธิบัตรใน 1807 โดย William Wollaston ไฮด์ เลนส์พื้นฐานได้อธิบายไว้ 200 ปีก่อนหน้า โดยกฎโยใน Dioptrice ของเขา (1611), แต่ไม่เขาหรือ contemporaries ของเขาสร้าง lucida กล้องทำงาน [1] โดยศตวรรษ คำอธิบายกฎได้ทั้งหมดตกลงมาเป็นให้อภัย เพื่อเคลมของ Wollaston ถูกท้าทายไม่ คำว่า "กล้อง lucida" (ละติน "ห้องไฟ" ตรงข้ามกับ camera obscura "ห้องมืด") เป็นของ Wollaston (cf. Edmund Hoppe, Geschichte der Optik ไลพ์ซิก 1926)ผู้บุกเบิกถ่าย William ฟอกซ์เทลบอทใช้ lucida กล้องเป็นช่วย sketching บนฮันนีมูนอิตาลีใน 1833 ภายหลังเขาบันทึกไว้ว่า เป็นความผิดหวังกับความพยายามของเขาได้ซึ่งสนับสนุนให้เขาค้นหาวิธีการ "ทำให้ภาพเหล่านี้ธรรมชาติตราตัวเอง durably"ในปีค.ศ. 2001 ศิลปิน David Hockney สำรองความรู้เคล็ดลับ: Rediscovering เทคนิคการหายไปของแบบเก่าได้พบกับการถกเถียง อาร์กิวเมนต์ของเขา เป็นวิทยานิพนธ์ Hockney Falco คือว่า เปลี่ยนบรรยากาศแบบความแม่นยำมากขึ้นและภาพจริงที่เกิดขึ้นรอบทศวรรษของ 1420s รวมศิลปินที่ค้นพบความสามารถของอุปกรณ์ฉายแสง โดยเฉพาะการจัดเรียงโดยใช้กระจกเว้ายื่นภาพจริง หลักฐานของพวกเขาอยู่ส่วนใหญ่ในลักษณะของภาพวาด โดยศิลปินที่ดีในภายหลังศตวรรษ กร์ Van Eyck และคาราวัจโจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Lucida กล้องได้รับการจดสิทธิบัตรใน 1807 โดยวิลเลียมไฮด์วอลลาสตัน เลนส์พื้นฐานอธิบาย 200 ปีโดยก่อนหน้านี้ฮันเนสเคปเลอร์ใน Dioptrice ของเขา (1611) แต่ยังไม่มีหลักฐานที่เขาหรือโคตรของเขาสร้างกล้องทำงาน Lucida. [1] โดยศตวรรษที่ 19 คำอธิบายเคปเลอร์ได้ลดลงโดยสิ้นเชิงในการให้อภัยดังนั้น การเรียกร้องของวอลลาสตันก็ไม่เคยท้าทาย คำว่า "กล้อง Lucida" (ภาษาละติน "ห้องแสง" เมื่อเทียบกับกล้อง obscura "ห้องมืด") เป็นของวอลลาสตัน (cf Hoppe เอ๊ดมันด์, เดอร์เกสชิช Optik ลีพ 1926) ในขณะที่ฮันนีมูนในอิตาลีใน 1833 ผู้บุกเบิกการถ่ายภาพวิลเลียมฟ็อกซ์ทัลบอตที่ใช้กล้อง Lucida เป็นเครื่องช่วยร่าง หลังจากที่เขาบันทึกไว้ว่ามันเป็นความผิดหวังกับความพยายามที่เกิดของเขาที่สนับสนุนให้เขาไปหาวิธีที่จะ "ทำให้เกิดภาพที่เป็นธรรมชาติเหล่านี้ไปยังสำนักพิมพ์ของตัวเองทนทาน". ในปี 2001 ศิลปินเดวิดหนังสือ Hockney ความลับของความรู้: Rediscovering เทคนิคที่หายไปของ Old Masters เป็น พบกับความขัดแย้ง ข้อโต้แย้งของเขาเป็นที่รู้จักวิทยานิพนธ์ Hockney-Falco นั่นคือการเปลี่ยนแปลงที่โดดเด่นในสไตล์ที่มีความแม่นยำมากขึ้นและความสมจริงของภาพที่เกิดขึ้นในรอบทศวรรษที่ผ่านมาของ 1420s เป็นผลพวงการค้นพบของศิลปินของความสามารถของอุปกรณ์การฉายแสงโดยเฉพาะการจัด ใช้กระจกเว้าโครงการภาพที่แท้จริง หลักฐานของพวกเขาส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับลักษณะของภาพวาดโดยศิลปินที่ยิ่งใหญ่ของศตวรรษต่อมาเช่น Ingres แวนเอคและจิโอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนกล้องลูซิดาถูกจดสิทธิบัตรใน 1799 โดยวิลเลียมไฮด์วอลลาสตัน . เลนส์พื้นฐานได้ถูกอธิบายไว้ 200 ปีก่อนหน้านี้โดยโยฮันเนส เคปเลอร์ ใน dioptrice ของเขา ( 1611 ) แต่ไม่มีหลักฐานเขาหรือโคตรของเขาสร้างการทำงานกล้องลูซิดา [ 1 ] โดยศตวรรษที่ 19 เคปเลอร์อธิบายได้ทั้งหมดลดลงในการให้อภัย ดังนั้นข้อเรียกร้องของวอลลาสตันไม่เคยท้าทายคำว่า " กล้องลูซิดา " ( ละติน " ห้อง " เป็นนอกคอก " กล้องออบสคูราแสงในห้องมืด " ) คือ วอลลาสตัน . ( CF . เอ็ดมันด์ ฮ็อป geschichte เดอร์ , ราย , ไลพ์ซิก 1926 )

ตอนฮันนีมูนในอิตาลีใน 1833 , ผู้บุกเบิกการถ่ายภาพวิลเลียม ฟอกซ์ ทัลบใช้กล้องลูซิดาเป็นภาพร่างความช่วยเหลือภายหลังที่เขาบันทึกไว้ว่ามันเป็นความผิดหวังกับความพยายามของเขา ซึ่งเป็นผลให้เขาแสวงหาหมายถึง " เพราะภาพธรรมชาติเหล่านี้เพื่อความบันเทิงตัวเองอย่างถาวร " .

2001 ศิลปินเดวิดฮอคนีย์หนังสือลับความรู้ : rediscovering สูญเสียเทคนิคของนายเก่าก็พบกับการโต้เถียงอย่างรุนแรง อาร์กิวเมนต์ของเขา เรียกว่า ฮอคนีย์ Falco วิทยานิพนธ์ที่เด่นในการเปลี่ยนสไตล์เพื่อความแม่นยำมากขึ้นและภาพธรรมชาติที่เกิดขึ้นรอบทศวรรษของคริสต์ทศวรรษ 140 คือจากศิลปินการค้นพบความสามารถของอุปกรณ์ฉายแสง โดยเฉพาะการใช้กระจกเว้าเพื่อโครงการภาพที่แท้จริงหลักฐานที่ใช้ไปในลักษณะของภาพวาดที่วาดโดยศิลปินที่ยิ่งใหญ่ของศตวรรษต่อมา เช่น โซลูชั่น ฟาน เอค และใกล้เคียง .