สิ่งที่ผมมองเห็นในอนาคตก็คือ จะมีอา

สิ่งที่ผมมองเห็นในอนาคตก็คือ จะมีอากาศยานขนาดเล็กที่เรียกว่า Micro Air Vehicle หรือ MAV บินว่อนไปทั่วในเรือกสวน ไร่นา ฟาร์มเกษตรต่างๆ เจ้า MAV นี้จะบินสำรวจทำแผนที่ เก็บข้อมูลสภาพแวดล้อมในไร่ ไม่ว่าจะเป็น อุณหภูมิ ลม ความชื้น สารเคมี แมลง สภาพผลผลิต และอื่นๆ มันจะทำงานกันเป็นฝูง บินจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่ง โดยไม่ต้องมีมนุษย์ควบคุม เกษตรกรเพียงแค่หยิบ Tablet ที่นายกฯ ยิ่งลักษณ์แจก แล้วมากำหนดโคออร์ดิเนตบนแผนที่ว่า วันนี้จะให้เจ้า MAV บินไปเก็บข้อมูลที่บริเวณใดบ้าง โดยเจ้า MAV จะทำหน้าที่ของมัน เมื่อมันได้ข้อมูลแล้ว มันจะส่งข้อมูลผ่านเครือข่ายเซ็นเซอร์ไร้สาย (Wireless Sensor Networks) กลับมายัง Data Server ของไร่ จากนั้นเครื่องเซิฟเวอร์ในไร่ จะส่งข้อมูลผ่านระบบอินเตอร์เน็ต (อาจจะเป็นระบบ 3G ของ AIS หรือสายเคเบิลอินเตอร์เน็ตของ CAT Telecom ก็แล้วแต่) ไปยังระบบคลาวด์ ซึ่งข้อมูลทางด้านการเกษตรของไร่ จะถูกแชร์ต่อให้เกษตรกรอื่นๆ ที่อยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงกัน หรือคนละจังหวัดก็ได้ ที่สนใจในพืชชนิดเดียวกัน ผ่านทาง Facebook, Twitter, Dropbox และอื่นๆ รวมไปถึง Agri-Net ซึ่งอาจจะมีขึ้นในอนาคต (ผมอาจจะทำก็ได้นะครับ ถ้าไม่มีใครทำ)

อ้าว ... ผมกำลังฝันกลางวันอีกแล้วหรอเนี่ย (จริงๆ ตอนนี้ ตอนที่ผมเขียนอยู่นี้เป็นช่วงหัวค่ำนะครับ) แต่ ... อย่าเพิ่งดูถูกนะครับ สิ่งที่ผมฝันนี้ มันต้องเกิดขึ้นแน่นอนครับ แต่จะเมื่อไหร่ละก็ อีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งผมคิดว่าไม่นานหรอกครับเพราะจริงๆ แล้ว ใครจะเชื่อละครับว่า ตอนนี้เทคโนโลยีอากาศยานไร้คนขับ หรือ Unmanned Aerial Vehicles หรือ drone ซึ่งมีราคานับร้อยล้านบาท จะถูกก๊อปปี้มาผลิตขายได้ในราคาประมาณหมื่นกว่าบาทแล้วครับ ผมเชื่อว่าอีกไม่นาน drone พวกนี้จะบินว่อนไปทั่ว เรียกว่ายุคที่ "ใครๆ ก็บินได้" ของจริงมาถึงแล้ว

จริงๆ แล้ว เทคโนโลยีที่ถือเป็นกุญแจหลักของเจ้า MAV หรือ drone ก็คือระบบ autopilot (ระบบควบคุมการบินอัตโนมัติ) ซึ่งปัจจุบันระบบนี้มีใช้ในเครื่องบินพาณิชย์ส่วนใหญ่ ซึ่งทำให้เครื่องบินสามารถบินได้เอง โดยไม่ต้องควบคุมจากนักบินเลยก็ได้ เครื่องบินสามารถบินขึ้นเอง รักษาการบิน และบินลงได้เอง เพียงแต่ตามกฎการบินพาณิชย์นาวีในปัจจุบันนี้ มีข้อบังคับห้ามนักบินใช้ระบบนี้สำหรับบินขึ้น เท่านั้น

ระบบ autopilot นี้ประกอบด้วยเซ็นเซอร์ชนิดต่างๆ เช่น เซ็นเซอร์วัดความเร็ว ความดันอากาศ ความเฉื่อย มิติทิศทาง สนามแม่เหล็ก ความเร่ง และพิกัด (GPS) ซึ่งในปัจจุบันนี้ เซ็นเซอร์เหล่านี้ทั้งหมดไปอยู่รวมกันในชิพเพียงชิพเดียวก็ได้ ด้วยสนนราคาเพียง 600 บาทเท่านั้น อะไรจะขนาดนั้น สมองกลของ drone ขนาดเล็กในปัจจุบันก็เอามาจากพวกสมาร์ทโฟนทั้งหลายล่ะครับ ทำให้นักเทคโนโลยีทางด้านนี้ต่างเรียกเจ้า MAV หรือ drone ขนาดเล็กเหล่านี้ว่า สมาร์ทโฟนบินได้

อีกไม่นานครับ เจ้าสมาร์ทโฟนบินได้ จะขึ้นไปวาดลวดลายบนท้องฟ้า เพื่อนำพาเกษตรไทยให้เป็นเจ้าอาเซียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไมโครจะมีอากาศยานขนาดเล็กที่เรียกว่าสิ่งที่ผมมองเห็นในอนาคตก็คืออากาศยานพาหนะหรือโอกาสบินว่อนไปทั่วในเรือกสวนไร่นาฟาร์มเกษตรต่าง ๆ เจ้าโอกาสนี้จะบินสำรวจทำแผนที่เก็บข้อมูลสภาพแวดล้อมในไร่ไม่ว่าจะเป็นอุณหภูมิลมความชื้นสารเคมีแมลงสภาพผลผลิตและอื่น ๆ มันจะทำงานกันเป็นฝูงบินจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งโดยไม่ต้องมีมนุษย์ควบคุมเกษตรกรเพียงแค่หยิบแท็บเล็ตที่นายกฯ ยิ่งลักษณ์แจกแล้วมากำหนดโคออร์ดิเนตบนแผนที่ว่าวันนี้จะให้เจ้าโอกาสบินไปเก็บข้อมูลที่บริเวณใดบ้างโดยเจ้าโอกาสจะทำหน้าที่ของมันเมื่อมันได้ข้อมูลแล้วมันจะส่งข้อมข้อมูลูลผ่านเครือข่ายเซ็นเซอร์ไร้สาย (เครือข่ายเซ็นเซอร์ไร้สาย) กลับมายังจะส่งข้อมูลผ่านระบบอินเตอร์เน็ตจากนั้นเครื่องเซิฟเวอร์ในไร่ของไร่เซิร์ฟเวอร์ (อาจจะเป็นระบบ 3G นั้น ๆ AIS หรือสายเคเบิลอินเตอร์เน็ตของก็แล้วแต่กสท) ไปยังระบบคลาวด์ซึ่งข้อมูลทางด้านการเกษตรของไร่จะถูกแชร์ต่อให้เกษตรกรอื่น ๆ ที่อยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงกันหรือคนละจังหวัดก็ได้ที่สนใจในพืชชนิดเดียวกันผ่านทาง Facebook, Twitter, Dropbox และอื่น ๆ รวมไปถึงเกษตร-สุทธิซึ่งอาจจะมีขึ้นในอนาคต (ผมอาจจะทำก็ได้นะครับถ้าไม่มีใครทำ)อ้าว... ผมกำลังฝันกลางวันอีกแล้วหรอเนี่ย (จริง ๆ ตอนนี้ตอนที่ผมเขียนอยู่นี้เป็นช่วงหัวค่ำนะครับ) แต่... อย่าเพิ่งดูถูกนะครับสิ่งที่ผมฝันนี้มันต้องเกิดขึ้นแน่นอนครับแต่จะเมื่อไหร่ละก็อีกเรื่องหนึ่งซึ่งผมคิดว่าไม่นานหรอกครับเพราะจริง ๆ แล้วใครจะเชื่อละครับว่าตอนนี้เทคโนโลยีอากาศยานไร้คนขับหรือแผนกยานพาหนะทางอากาศหรือเสียงพึมพำซึ่งมีราคานับร้อยล้านบาทจะถูกก๊อปปี้มาผลิตขายได้ในราคาประมาณหมื่นกว่าบาทแล้วครับผมเชื่อว่าอีกไม่นานรนพวกนี้จะบินว่อนไปทั่วเรียกว่ายุคที่ "ใคร ๆ ก็บินได้" ของจริงมาถึงแล้วจริง ๆ แล้วเทคโนโลยีที่ถือเป็นกุญแจหลักของเจ้าโอกาสหรือจมูกก็คือระบบต่อ (ระบบควบคุมการบินอัตโนมัติ) ซึ่งปัจจุบันระบบนี้มีใช้ในเครื่องบินพาณิชย์ส่วนใหญ่ซึ่งทำให้เครื่องบินสามารถบินได้เองโดยไม่ต้องควบคุมจากนักบินเลยก็ได้เครื่องบินสามารถบินขึ้นเองรักษาการบินและบินลงได้เองเพียงแต่ตามกฎการบินพาณิชย์นาวีในปัจจุบันนี้มีข้อบังคับห้ามนักบินใช้ระบบนี้สำหรับบินขึ้นเท่านั้นระบบฯลฯ แล้วแต่ต่อนี้ประกอบด้วยเซ็นเซอร์ชนิดต่าง ๆ เช่นเซ็นเซอร์วัดความเร็วความดันอากาศความเฉื่อยมิติทิศทางสนามแม่เหล็กความเร่งและพิกัด (GPS) ซึ่งในปัจจุบันนี้เซ็นเซอร์เหล่านี้ทั้งหมดไปอยู่รวมกันในชิพเพียงชิพเดียวก็ได้ด้วยสนนราคาเพียง 600 บาทเท่านั้นอะไรจะขนาดนั้นสมองกลของรนขนาดเล็กในปัจจุบันก็เอามาจากพวกสมาร์ทโฟนทั้งหลายล่ะครับทำให้นักเทคโนโลยีทางด้านนี้ต่างเรียกเจ้าโอกาสหรือรนขนาดเล็กเหล่านี้ว่าสมาร์ทโฟนบินได้ อีกไม่นานครับเจ้าสมาร์ทโฟนบินได้จะขึ้นไปวาดลวดลายบนท้องฟ้าเพื่อนำพาเกษตรไทยให้เป็นเจ้าอาเซียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่ผมมองเห็นในอนาคตก็ คือจะมีอากาศยานขนาดเล็กที่เรียกว่า ไมโครแอร์รถยนต์หรือ MAV บินว่อนไปทั่วในเรือกสวนไร่นา ฟาร์มเกษตรต่างๆเจ้า MAV นี้จะบินสำรวจทำแผนที่เก็บข้อมูล สภาพแวดล้อมในไร่ไม่ว่าจะ เป็นอุณหภูมิลมความชื้นสารเคมีแมลงสภาพ ผลผลิตและอื่น ๆ มันจะทำงานกันเป็นฝูงบินจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งโดยไม่ต้องมีมนุษย์ควบคุมเกษตรกรเพียงแค่หยิบ แท็บเล็ตที่นายกฯ ยิ่งลักษณ์แจกแล้วมา กำหนดโคออร์ดิเนตบนแผนที่ว่า วันนี้จะให้เจ้า MAV บินไปเก็บข้อมูลที่บริเวณใดบ้าง โดยเจ้า MAV จะทำหน้าที่ของมันเมื่อมันได้ ข้อมูลแล้วมันจะส่งข้อมูลผ่านเครือข่ายเซ็นเซอร์ไร้สาย (Wireless เครือข่ายเซ็นเซอร์) กลับมายัง Server ข้อมูลของไร่จากนั้น เครื่องเซิฟเวอร์ในไร่จะส่ง ข้อมูลผ่านระบบอินเตอร์เน็ต (อาจจะเป็นระบบ 3G ของเอไอเอสหรือสายเคเบิลอินเตอร์เน็ตของกสทโทรคมนาคมก็แล้วแต่) ไปยังระบบคลาวด์ซึ่งข้อมูล ทางด้านการเกษตรของไร่จะถูกแชร์ต่อให้เกษตรกรอื่น ๆ ที่อยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงกัน หรือคนละจังหวัดก็ได้ที่สนใจในพืชชนิดเดียวกันผ่านทาง Facebook, Twitter, Dropbox และอื่น ๆ รวมไปถึง Agri-Net ซึ่งอาจจะมีขึ้นในอนาคต (ผมอาจจะทำก็ได้นะครับถ้า ไม่มีใครทำ)

อ้าว ... ผมกำลังฝันกลางวันอีกแล้วหรอเนี่ย (จริงๆตอนนี้ตอนที่ผมเขียนอยู่ นี้เป็นช่วงหัวค่ำนะครับ ) แต่ ... อย่าเพิ่งดูถูกนะครับสิ่งที่ผม ฝันนี้มันต้องเกิดขึ้น แน่นอนครับ แต่จะเมื่อไหร่ละก็ อีกเรื่องหนึ่งซึ่งผมคิดว่าไม่นานหรอกครับเพราะจริงๆแล้วใครจะเชื่อละครับว่าตอนนี้เทคโนโลยีอากาศยานไร้คนขับหรือ หมดกำลังใจยานพาหนะทางอากาศหรือทำเสียงขึ้นจมูกซึ่งมีราคานับร้อยล้านบาทจะ ถูก ก๊อปปี้มาผลิตขายได้ในราคาประมาณ หมื่นกว่าบาทแล้วครับผมเชื่อว่าอีกไม่นาน เสียงหึ่ง ๆ พวกนี้จะบินว่อนไปทั่วเรียก ว่ายุคที่ "ใคร ๆ ก็บินได้" ของจริงมาถึงแล้ว

จริงๆแล้วเทคโนโลยีที่ถือเป็นกุญแจ หลักของเจ้า MAV หรือทำเสียงขึ้นจมูกก็คือระบบอัตโนมัติ (ระบบควบคุมการบินอัตโนมัติ) ซึ่งปัจจุบันระบบนี้มีใช้ในเครื่องบิน พาณิชย์ส่วนใหญ่ซึ่งทำให้เครื่องบินสามารถบินได้เองโดยไม่ต้องควบคุมจากนักบินเลยก็ได้เครื่องบินสามารถบินขึ้นเองรักษาการบิน และบินลงได้เองเพียง แต่ตามกฎหัวเรื่อง: การบินพาณิชย์นาวีในห้างหุ้นส่วนจำกัดปัจจุบันนี้มีข้อบังคับห้ามนักบินใช้ระบบผู้ซื้อสินค้านี้สำหรับบินขึ้นเท่านั้น

ระบบผู้ซื้อสินค้าหม้อแปลงไฟฟ้านี้ประกอบด้วยเซ็นเซอร์ชนิดต่างๆเช่นเซ็นเซอร์วัด ความเร็วความดันอากาศความเฉื่อยมิติทิศทางสนามแม่เหล็กความเร่งและพิกัด ( จีพีเอส) ซึ่งในปัจจุบันนี้เซ็นเซอร์เหล่านี้ทั้งหมด ไปอยู่รวมกันในชิพเพียงชิพเดียวก็ได้ด้วยสนนราคาเพียง 600 บาทเท่านั้นอะไรจะขนาดนั้นสมองกล ของ ผึ้งตัวผู้ขนาดเล็กในปัจจุบันก็เอามาจาก พวกสมาร์ทโฟนทั้งหลายล่ะ ครับทำให้นักเทคโนโลยีทางด้านนี้ต่าง เรียกเจ้า MAV หรือทำเสียงขึ้นจมูกขนาดเพิ่มข้อมูลที่เหล่านี้ว่าได้สมาร์ทโฟนบินได้

อีกไม่นานได้ครับเจ้าสมาร์ทโฟนบินได้จะขึ้นไปวาดลวดลายบนท้องฟ้าเพื่อนำพาเกษตรไทย English ให้เป็น เจ้าอาเซียน