SEIKO, RUN. GO TO NAOMI, QUICK! I'L

SEIKO, RUN. GO TO NAOMI, QUICK! I'LL FIND YOUR SCRAP PAPER, JUST RUN! A DANGEROUS MAN IS COMING! GO!" I said and she nodded nervously and ran. I turned into my actual spirit and drew out my machete.


"This time, I'm gonna end you." I said as the zombie emerged from the shadows. I charged after him, and swung at him. I sliced across his chest as I avoided his swing. I jabbed my machete through his heart, no effect. I avoided him by running up against the wall, and doing a back flip. I landed behind him and slammed my blade into the back of his head. I yanked it out, as he turned around.



"Just what the hell are you?!" I asked in rage and fought with him more. He struck me and my skeletal arm fell or more like broke off. I fought with my one arm. I sliced his eye thus stunning him for a moment. I grabbed my arm, then I noticed my fingers were still moving. I gave the machete to my skeletal hand thus extending it's reach. I managed to keep my distance while attacking him by grabbing the end of my skeletal arm which held the machete. I managed to slice off his hand which held his sledgehammer. I then slammed my machete onto his skull. He fell as I screamed in rage and victory. I then yanked it out and managed to snap my skeletal arm back in place. I decided to head back the infirmary but before i do that-


"Hey Sachiko, your bitch is dead. What now?!" I yelled out only to receive silence. I smirked. I ran back to the infirmary to find Seiko and Naomi gone. I panicked and ran all through the hallways. I searched all over to find nothing. I then saw a fellow friendly spirit.

"Hey, did you see two girls anywhere?!" I asked hurridly.


"Nope sorry." he said and disappeared. I broke down doors to classrooms to find nothing. I continued for a while, until I heard a scream.



"Naomi." I said and ran to the direction it came from. I found a girls stall. I walked through the wall to find Naomi on the ground crying. I looked up slowly to find Seiko's lifeless, hanging body in the stall.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

SEIKO, Run ไปที่นาโอด่วน! ฉันจะพบเศษกระดาษของคุณเพียงแค่ Run! MAN อันตรายกำลังจะมา! GO! "ผมพูดและเธอพยักหน้าหงุดหงิดและวิ่ง. ฉันกลายเป็นจิตวิญญาณที่แท้จริงของฉันและดึงออกอ้อยของฉัน. " คราวนี้ฉันจะสิ้นสุดคุณ. "ผมพูดเป็นผีดิบโผล่ออกมาจากเงามืด. ฉันเรียกเก็บเงินหลังจากเขา และยิงไปที่เขา. ฉันหั่นบาง ๆ บนหน้าอกของเขาในฐานะที่ผมหลีกเลี่ยงการแกว่งของเขา. ฉันจิ้มอ้อยของฉันผ่านหัวใจของเขาไม่มีผล. ฉันหลีกเลี่ยงเขาด้วยการวิ่งขึ้นกับผนังและทำกลับพลิก. ฉันที่ดินหลังเขาและกระแทก ใบมีดของฉันเข้าด้านหลังของศีรษะของเขา. ฉันดึงมันออกมาในขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ . "เพียงแค่สิ่งที่นรกที่คุณ ?!" ฉันถามด้วยความโกรธและต่อสู้กับเขามากขึ้น. เขาหลงฉันและแขนโครงกระดูกของฉันลดลงหรือมากขึ้นเช่น หยุด. ฉันต่อสู้กับแขนข้างหนึ่งของฉัน. ฉันหั่นบาง ๆ ดวงตาของเขาจึงสวยงามเขาสักครู่. ฉันคว้าแขนของฉันแล้วผมสังเกตเห็นมือของฉันก็ยังคงย้าย. ฉันให้อ้อยเพื่อมือโครงกระดูกของฉันดังนั้นการขยายมันถึง. ฉันจัดการ เพื่อรักษาระยะห่างของฉันในขณะที่โจมตีเขาด้วยการคว้าปลายแขนโครงกระดูกของเราซึ่งจัดขึ้นอ้อยได้. ฉันจัดการเพื่อปาดมือของเขาซึ่งถือค้อนขนาดใหญ่ของเขา จากนั้นผมก็กระแทกอ้อยฉันลงบนกะโหลกศีรษะของเขา เขาล้มลงเป็นฉันกรีดร้องด้วยความโกรธและชัยชนะ จากนั้นผมก็ดึงมันออกมาและมีการจัดการที่จะตะครุบแขนโครงกระดูกของฉันกลับมาอยู่ในสถานที่ ฉันตัดสินใจที่จะมุ่งหน้ากลับไปโรงพยาบาล แต่ก่อนที่จะทำ that- "เฮ้ซาชิโกะ, ผู้หญิงเลวของคุณจะตาย. อะไรตอนนี้ ?!" ฉันตะโกนออกมาเท่านั้นที่จะได้รับความเงียบ ฉัน smirked ฉันวิ่งกลับไปที่โรงพยาบาลเพื่อหา Seiko และนาโอมิไป ฉันตื่นตระหนกและวิ่งตลอดทางเดิน ผมค้นหาทั่วทุกที่จะพบอะไร จากนั้นผมก็เห็นจิตวิญญาณที่เป็นมิตรกับเพื่อน. "เฮ้คุณเห็นสองสาวได้ทุก ?!" ฉันถาม hurridly. "Nope ขอโทษ." เขากล่าวและหายไป ฉันยากจนลงประตูห้องเรียนที่จะหาอะไร ฉันยังคงอยู่พักหนึ่งจนผมได้ยินเสียงกรีดร้อง. "นาโอมิ." ที่ผมพูดและวิ่งไปยังทิศทางที่มันมาจาก ผมพบว่าสาวแผงลอย ผมเดินผ่านผนังเพื่อหา Naomi บนพื้นร้องไห้ ฉันเงยหน้าขึ้นช้าไปพบตายร่างกายแขวน Seiko ในแผง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Seiko , วิ่ง ไปที่ นาโอมิ ด่วน ! ผมจะหากระดาษ เศษของคุณ แค่วิ่ง ผู้ชายอันตรายมา ไป ! " ฉันบอกว่า เธอพยักหน้าอย่างตื่นเต้นและวิ่ง ฉันกลายเป็นวิญญาณที่แท้จริงของฉันและดึงออกมีดของฉัน" คราวนี้ ฉันจะจบชีวิตเธอ ผมบอกว่าเป็นผีดิบโผล่ออกมาจากเงามืด ฉันคิดหลังจากที่เขาและเหวี่ยงใส่เขา ฉันหั่นบาง ๆบนทรวงอกของเขาที่ผมหลีกเลี่ยงการแกว่งของเขา ผมทิ่มมีดของฉันผ่านหัวใจของเขา ไม่มีผล ผมหลบเขา โดยวิ่งขึ้นกำแพง และกำลังกลับพลิก ผมอยู่หลังเขากระแทกดาบลงในด้านหลังของหัวของเขา ฉันกระชากมันออกไป เขาหันกลับมา" นายเป็นใครกัน ? ! " ผมถามด้วยความโกรธและทะเลาะกับเขามากกว่า เขาหลงฉันและแขนโครงกระดูกของฉันลดลงหรือมากขึ้นเช่น แตกออก ฉันต่อสู้กับหนึ่งแขนของฉัน ฉันหั่นบาง ๆ ตาของเขาจึงน่าไปชั่วขณะ ฉันคว้าแขนผมแล้วผมสังเกตเห็นนิ้วมือยังเคลื่อนไหว ผมให้มีดมือโครงกระดูกของฉันจึงขยายได้ถึง ฉันจัดการเพื่อรักษาระยะห่างระหว่างโจมตีเขาโดยจับปลายของกระดูกแขนที่ถือมีด ฉันจัดการปาดมือของเขาที่ถือค้อนขนาดใหญ่ของเขา จากนั้นผมก็กระแทกมีดของฉันลงบนหัวของเขา เขาล้มฉันกรีดร้องบ้าคลั่งและชัยชนะ จากนั้นผมก็กระชากมันออกมาและจัดการตะครุบแขนโครงกระดูกของฉันกลับมาในสถานที่ ฉันตัดสินใจที่จะกลับไปที่ห้องพยาบาล แต่ก่อนที่ผมจะทำอย่างนี้" เฮ้ซาจิโกะ แกตายไปแล้ว ตอนนี้อะไร ? ! ! ! " ฉันตะโกนออกไป ได้รับเพียงความเงียบ ฉันแสยะยิ้ม ฉันวิ่งกลับไปที่ห้องพยาบาล พบ Seiko และนาโอมิแล้ว ผมตกใจและรีบวิ่งผ่านทางเดิน ผมหาจนทั่วแล้วจะเจออะไร ผมก็เห็นเพื่อนเป็นกันเองวิญญาณ" เฮ้ เธอเห็นสองสาวที่ไหนหรือเปล่า ! " ฉันถาม hurridly ." ไม่นะ " เขาพูดและหายตัวไป ฉันพังประตูห้องเรียนเพื่อหาอะไร ฉันต่อสักพัก จนผมได้ยินเสียงกรีดร้อง" นาโอมิ " ฉันพูดและวิ่งไปทิศทางที่ได้มาจาก ผมเจอร้านผู้หญิง ฉันเดินผ่านผนังเพื่อหานาโอมิกับพื้นร้องไห้ ฉันเงยหน้าขึ้นช้าๆเพื่อค้นหา Seiko เป็นตาย ร่างกายที่แขวนในห้องน้ำ