But more must be said about what a

But more must be said about what a security competition between China and the United States would look like. In particular, we need to know what indicators to keep an eye on in the years ahead to determine whether my prediction is proved correct.

What Would Security Competition Look Like?

If a Sino-American security competition developed, it would have twelve main ingredients. To begin with, there would be crises, which are major disputes between the two sides in which there is a serious threat that war will break out. Crises might not occur frequently, but it would be surprising if there were none over long stretches of time. Arms races would be another central feature of the rivalry. Both superpowers, as well as China’s neighbors, would expend significant amounts of money on defense in order to gain an advantage over the other side and prevent it from gaining an advantage over them.

We should expect to see proxy wars, in which Chinese and American allies fight each other, backed by their respective patrons. Beijing and Washington are also likely to be on the lookout for opportunities to overthrow regimes around the world that are friendly to the other side. Most of those efforts would be covert, although some would be overt. We should also see evidence of each side’s pursuing a bait-and-bleed strategy when there is an opportunity to lure the other side into a costly and foolish war. And in cases where there is no baiting, but the other side nevertheless finds itself in a protracted war, we would expect to see its rival pursue a bloodletting strategy, in which it seeks to prolong the conflict as much as possible.

Moving away from the battlefield, we would find abundant evidence of government officials in Beijing and Washington identifying the other side as their number one threat. Public and classified documents outlining military strategy would clearly depict the other country as a dangerous adversary that needs to be countered. Furthermore, American and Chinese think tanks that deal with national security issues would devote a large portion of their attention to scrutinizing the rival superpower and portraying it as a formidable and threatening adversary. Of course, some people in both countries will reject this confrontational approach and instead recommend deep-seated cooperation with the other side, perhaps even including appeasement of the adversary on certain issues. Over time, we would expect these individuals to be marginalized in the discourse and policy debates.

Beijing and Washington can also be expected to put travel restrictions on visitors from their rival, as the Soviet Union and the United States did during the Cold War. We would, furthermore, anticipate seeing the United States bar Chinese students from studying subjects at American universities that have direct relevance for the development of weapons and other technologies that might affect the balance of power between the two countries. In related moves, both countries would surely place selected export controls on goods and services that have a significant national security dimension. The likely model here for the United States is CoCom, which it established during the Cold War to limit the transfer of sensitive technologies to the Soviet Union.

None of this is to deny the likelihood of substantial economic intercourse between China and the United States in the midst of their security competition. Nor is it to deny that the two superpowers will cooperate on a handful of issues. The key point, however, is that the relationship between the two countries will be conflictual at its root and that the struggle between them will manifest itself in the ways described above. Of course, my argument is not just that there will be an intense security competition but that there will also be a serious chance of war between China and the United States. Let us consider in more detail the possibility that China’s rise will lead to a shooting war.

IS WAR LIKELY?

The United States and the Soviet Union fortunately never came to blows during the Cold War, although both countries fought wars against smaller states, some of which were allied with their rival. The fact that both sides had large nuclear arsenals is probably the key reason the superpowers never fought against each other. Nuclear weapons, after all, are a major force for peace simply because they are weapons of mass destruction. The consequences of their use are so horrible that it makes policymakers extremely cautious if they think there is even a small chance they might be used in a conflict.

Given the history of the Cold War and given that China and the United States both have nuclear arsenals, one might surmise there is little chance those two countries will shoot at each other in the foreseeable future. That conclusion would be wrong, however. Although the presence of nuclear weapons certainly creates powerful incentives to avoid a major war, a future Sino-American competition in Asia will take place in a setting that is more conducive to war than was Europe during the Cold War. In particular, both geography and the distribution of power differ in ways that make war between China and the United States more likely than it was between the superpowers from 1945 to 1990.

Of course, one cannot predict the likelihood of a Sino-American war with a high degree of certainty, but one can make informed estimates.

The Geography of Asia

Although the rivalry between the Soviet Union and the United States spanned the globe, its center of gravity was on the European continent, where massive armies and air forces equipped with nuclear weapons faced off against each other. Both superpowers cared greatly about two other regions, Northeast Asia and the Persian Gulf, but they cared the most about the balance of power in Europe. Indeed, the core of American and Soviet military power was located near what was called the Central Front, in the heart of Europe. Not surprisingly, when the Pentagon ran war games simulating a major superpower conflict, Europe was the centerpiece of the fight.

In the thirty years prior to the Cold War, Europe was a remarkably deadly region; in fact, both the United States and the Soviet Union (Russia before 1917) fought on the same side in World War I as well as in World War II. Nevertheless, there was no war in Europe after 1945, and although there were a handful of crises over Berlin, they did not escalate to the use of force. The main reason is that a war in the center of Europe would probably have turned into World War III with nuclear weapons, because there was a serious prospect of inadvertent, if not purposeful, escalation to the nuclear level. No policymaker on either side was willing to countenance a conflict in which his or her country stood a reasonable chance of being annihilated. This terrifying prospect explains not only why Europe was so stable during the Cold War but also why the American and Soviet militaries never clashed with each other.

The geography of Asia is fundamentally different from that of Europe in the Cold War. Most important, there is no equivalent of the Central Front in Asia to anchor stability, as China grows more powerful. Instead, Asia has a number of places where fighting might break out, but where the magnitude of any individual war would be nowhere near as great as it would have been in Europe between 1945 and 1990. This is due in large part to the fact that the likelihood of nuclear escalation in these potential conflicts is much smaller than it was in Europe during the Cold War. First of all, there were thousands of nuclear weapons in Europe, and they formed an integral part of NATO declaratory policy and military doctrine throughout the Cold War. Furthermore, it was widely believed that victory in the initial battles of a European conflict would cause a profound shift in the global balance of power; this conviction created powerful incentives for the side that was losing to use nuclear weapons to salvage the situation. Nuclear weapons are unlikely to play anywhere near as prominent a role in Asia’s potential trouble spots. In effect, this means that the costs of all the likely wars in Asia will be significantly less than what would have been the costs of a war in the heart of Europe during the Cold War. Given that the likelihood of war increases as the potential costs decrease, this makes a Sino-American conflict more likely than was a Soviet-American war.

One might argue that the risk of war is still low because the stakes in these potential Asian wars are rather small, thereby giving China and the United States little incentive to fight with each other. But, as discussed above, the stakes in a Sino-American security competition are enormous. China’s security would be greatly enhanced if it drove the American military out of Asia and established regional hegemony, while the United States has a deep interest in maintaining its present position in Asia. Therefore, both parties will be sensitive to reputational concerns in virtually every crisis and unwilling to back down.

In essence, leaders will tend to think that even though the prospective wars in Asia might be small-scale compared with a war on the Central Front, all those conflicts are nevertheless closely linked to one another, and thus it is imperative not to let the other side prevail in any crisis. At the same time, both parties will be prone to see the costs of using force as relatively low. This situation is not conducive to stability and peace in the region.

Consider the Korean Peninsula, which is probably the only place where China and the United States might conceivably end up fighting a major conventional land war. The odds of such a conflict are low, but it is more likely than was a war between the superpowers in Europe. For one thing, it is not difficult to imagine scenarios where South and North Korea become involved in a war, and both China and the United

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่เพิ่มเติมต้องมีกล่าวเกี่ยวกับความปลอดภัยการแข่งขันระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกาจะมีลักษณะ โดยเฉพาะ เราจำเป็นต้องทราบตัวชี้วัดใดจะเก็บตาบนในปีข้างหน้าเพื่อตรวจสอบว่า การคาดเดาของฉันเป็นเครื่องพิสูจน์ถูกต้องดูการแข่งขันความปลอดภัยต้องอะไรถ้าเป็นซิโน-อเมริกันปลอดภัยแข่งขันพัฒนา มันจะมีส่วนผสมหลักสิบ จะเริ่มต้นด้วย จะมีวิกฤต ซึ่งมีข้อโต้แย้งที่สำคัญระหว่างทั้งสองฝั่งซึ่งมีภัยคุกคามอย่างร้ายแรงที่สงครามจะแบ่งออก วิกฤตอาจเกิดบ่อย แต่มันจะน่าแปลกใจถ้ามีไม่มีช่วงเวลายาว การแข่งขันอาวุธจะเป็นห้องอื่นเริ่ม ทั้งประเทศมหาอำนาจ เป็นเพื่อนบ้านของจีน จะสอยสำคัญเงินบนป้องกันการเปรียบมากกว่าด้านอื่น ๆ และป้องกันไม่ให้มันมีประโยชน์มากกว่าพวกเขาเราควรคาดว่าจะเห็นสงครามพร็อกซี่ ที่จีน และสหรัฐอเมริกาพันธมิตรต่อสู้กัน โดยลูกค้าของพวกเขาเกี่ยวข้อง กรุงปักกิ่งและกรุงวอชิงตันก็จะคอยมองหาโอกาสที่จะล้มล้างระบอบโลกที่ดีในด้านอื่น ๆ ที่สุดของความพยายามที่จะแปลง แม้ว่าบางส่วนจะแจ่มแจ้ง นอกจากนี้เรายังจะเห็นหลักฐานแต่ละด้านใฝ่หาเหยื่อ และบลีกลยุทธ์เมื่อมีโอกาสต่ออีกด้านหนึ่งในสงครามที่โง่ และเสียค่าใช้จ่าย และในกรณีที่มีการใช้เหยื่อล่อไม่ แต่ด้านอื่น ๆ อย่างไรก็ตามพบตัวเองในสงครามอันยืดเยื้อ เราคาดหวังว่าจะเห็นคู่แข่งดำเนินกลยุทธ์ bloodletting ซึ่งมันพยายามรั้งความขัดแย้งมากที่สุดย้ายจากสนามรบ เราจะพบหลักฐานมากมายของเจ้าหน้าที่รัฐบาลในกรุงปักกิ่งและกรุงวอชิงตันระบุด้านอื่น ๆ เป็นการคุกคามอย่าง กลยุทธ์ทางทหารการจัดเค้าร่างเอกสารลับ และสาธารณะอย่างชัดเจนจะพรรณนาประเทศอื่น ๆ เป็นปฏิปักษ์เป็นอันตรายที่ต้องเป็น countered นอกจากนี้ ถังคิดว่าจีนและสหรัฐอเมริกาที่จัดการกับปัญหาด้านความปลอดภัยแห่งชาติจะอุทิศพื้นที่ส่วนใหญ่ของความสนใจ scrutinizing มหาอำนาจคู่แข่ง และขัดเป็นศัตรูที่น่ากลัว และคุกคาม แน่นอน บางคนทั้งสองประเทศจะปฏิเสธวิธีการนี้ confrontational และแนะนำความร่วมมือช่วยด้านอื่น ๆ อาจรวมถึง appeasement ของศัตรูในบางเรื่องแม้แต่ ช่วงเวลา เราคาดหวังว่าบุคคลเหล่านี้จะทำในการดำเนินนโยบายและวาทกรรมกรุงปักกิ่งและกรุงวอชิงตันสามารถยังคาดหวังวางข้อจำกัดในการเดินทางนักท่องเที่ยวจากคู่แข่งของพวกเขา เป็นได้ในระหว่างสงครามเย็นสหภาพโซเวียตและสหรัฐอเมริกา นอกจากนี้ เราจะ คาดเห็นสหรัฐอเมริกาแถบจีนนักเรียนจากการเรียนวิชาในมหาวิทยาลัยอเมริกันที่มีความเกี่ยวข้องโดยตรงในการพัฒนาอาวุธและเทคโนโลยีอื่น ๆ ที่อาจส่งผลกระทบต่อดุลอำนาจระหว่างสองประเทศ ในย้ายที่เกี่ยวข้อง ทั้งสองประเทศจะสควบคุมเลือกส่งออกสินค้าและบริการที่มีความสำคัญขนาดนั้น น่าจะแบบที่นี่ในสหรัฐอเมริกาคือ CoCom ซึ่งได้ก่อตั้งขึ้นระหว่างสงครามเย็นเพื่อจำกัดการถ่ายโอนเทคโนโลยีสำคัญสหภาพโซเวียตเรื่องนี้จะปฏิเสธความเป็นไปได้ของการมีเพศสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจที่พบระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกาท่ามกลางการแข่งขันความปลอดภัย ไม่ได้ให้ปฏิเสธว่า สองประเทศมหาอำนาจจะร่วมมือในการหยิบปัญหา จุดสำคัญ อย่างไรก็ตาม อยู่ที่ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองประเทศจะ conflictual ที่เป็นราก และว่า การต่อสู้ระหว่างพวกเขาจะรายการตัวเองวิธีที่อธิบายข้างต้น แน่นอน อาร์กิวเมนต์ของฉันไม่ได้เชื่อว่า จะมีการแข่งขันรุนแรงความปลอดภัย แต่จะยังมีโอกาสที่ร้ายแรงของสงครามระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกา ให้เราพิจารณาในรายละเอียดความเป็นไปได้ว่า การเพิ่มขึ้นของจีนเข้าสู่สงครามยิงสงครามเป็นไปได้หรือไม่สหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตไม่เคยโชคดีมาพัดในช่วงสงครามเย็น แม้ว่าทั้งสองประเทศสู้สงครามกับอเมริกาเล็ก ซึ่งก็พ้องกับคู่แข่งของพวกเขา ความจริงที่ว่า ทั้งสองด้านมี arsenals นิวเคลียร์ขนาดใหญ่อาจเป็นเหตุผลสำคัญที่ประเทศมหาอำนาจที่เคยสู้กับแต่ละอื่น ๆ อาวุธนิวเคลียร์ หลังจากทั้งหมด มีกองทัพใหญ่เพื่อสันติภาพเพราะเป็นอาวุธอานุภาพทำลายล้างสูง ผลของการใช้เป็นน่ากลัวดังนั้นที่ทำให้ผู้กำหนดนโยบายระมัดระวังมากถ้าพวกเขาคิดว่า แม้มีโอกาสขนาดเล็กอาจใช้ความขัดแย้งให้ประวัติศาสตร์ของสงครามเย็น และที่จีนและสหรัฐอเมริกาทั้งสองมีนิวเคลียร์ arsenals หนึ่งอาจคาดคะเนมีมีน้อยโอกาสที่ทั้งสองประเทศจะยิงกันในอนาคตคาด ข้อสรุปนั้นจะไม่ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม แม้ว่าสถานะของอาวุธนิวเคลียร์อย่างแน่นอนสร้างแรงจูงใจที่มีประสิทธิภาพเพื่อหลีกเลี่ยงสงครามสำคัญ การแข่งขันซิโน-อเมริกันในอนาคตในเอเชียจะใช้เวลาในการตั้งค่าที่เอื้อกว่าทำสงครามกว่ายุโรปในช่วงสงครามเย็น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ภูมิศาสตร์และการกระจายของพลังงานแตกต่างที่ทำให้สงครามระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกายิ่งกว่าก็ระหว่างประเทศมหาอำนาจจาก 1945 ถึงปี 1990แน่นอน หนึ่งไม่อาจคาดเดาความเป็นไปได้ของสงครามชิโน-อเมริกันกับระดับสูงของความแน่นอน แต่หนึ่งสามารถทำการประเมินทราบภูมิศาสตร์ของเอเชียแม้ว่าการแข่งขันระหว่างสหภาพโซเวียตและสหรัฐอเมริกาขยายโลก เป็นศูนย์กลางของแรงโน้มถ่วงได้ในทวีปยุโรป ซึ่งกองทัพขนาดใหญ่และเพียบพร้อมไป ด้วยอาวุธนิวเคลียร์ของกองทัพอากาศประสบปิดกับแต่ละอื่น ๆ ประเทศมหาอำนาจทั้งสองดูแลมากถึงสองภูมิภาคอื่น ๆ เอเชียตะวันออกเฉียงเหนือและอ่าวเปอร์เซีย แต่พวกเขาดูแลมากสุดเกี่ยวกับสมดุลของพลังงานในยุโรป แน่นอน หลักของอำนาจทางทหารของสหรัฐอเมริกาและโซเวียตถูกพักถูกเรียกอะไรกลางหน้า ในยุโรป ไม่น่าแปลกใจ เมื่อเพนตากอรันเกมสงครามจำลองความขัดแย้งของมหาอำนาจที่สำคัญ ยุโรปเป็นหัวใจสำคัญของการต่อสู้ในปีก่อนสงครามเย็น ยุโรปเป็นภูมิภาคที่ร้ายแรงอย่างยิ่ง ในความเป็นจริง สหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียต (รัสเซียก่อน 1917) สู้ทางด้านเดียวกันในสงครามโลกเช่นในสงครามโลกครั้งที่สอง อย่างไรก็ตาม มีไม่มีสงครามในยุโรปหลังจาก 1945 และแม้ว่าจะมีกำมือของวิกฤตกว่าเบอร์ลิน พวกเขาได้เลื่อนระดับไปใช้บังคับ เหตุผลหลักคือ ว่า สงครามในยุโรปจะคงมีเปิดในโลกสงคราม III ด้วยอาวุธนิวเคลียร์ เนื่องจากมีโอกาสรุนแรงของโดยไม่ได้ตั้งใจ ถ้าไม่ purposeful เลื่อนระดับนิวเคลียร์ ยินดีที่จะสนับสนุนความขัดแย้งในประเทศของเขา หรือเธอยืนโอกาสที่เหมาะสมของการกำจัด policymaker ไม่ด้านใดก็ได้ โอกาสนี้น่ากลัวอธิบายไม่เพียงทำไมยุโรปมีเพื่อเสถียรภาพในระหว่างสงครามเย็น แต่ทำไมกองทัพสหรัฐอเมริกาและโซเวียตกระทบกันไม่ภูมิศาสตร์ของเอเชียมีความแตกต่างจากที่ยุโรปในสงครามเย็น สำคัญ มีไม่เทียบเท่ากับกลางหน้าในเอเชียเพื่อยึดความมั่นคง เป็นจีนเติบโตสูงขึ้น แทน เอเชียมีจำนวนสถานที่ต่อสู้อาจแตกออก แต่ที่สงครามใด ๆ แต่ละขนาดจะกินเป็นดีที่สุดเท่านั้นจะได้รับในยุโรประหว่างปี 1990 และ 1945 นี่คือครบกำหนดส่วนใหญ่ในความเป็นจริงว่า โอกาสเลื่อนระดับนิวเคลียร์ในความขัดแย้งเหล่านี้อาจเกิดขึ้นมีขนาดเล็กกว่ามันเป็นในยุโรปช่วงสงครามเย็น ก่อนอื่น มีอาวุธนิวเคลียร์ในยุโรปนับพัน และพวกเขาเกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของนโยบาย declaratory นาและหลักนิยมทางทหารตลอดสงครามเย็น นอกจากนี้ มันถูกเชื่อกันอย่างกว้างขวางว่า ชัยชนะในการต่อสู้ที่เริ่มต้นของความขัดแย้งในยุโรปจะทำให้กะลึกซึ้งในโลกสมดุลของพลังงาน คดีนี้สร้างแรงจูงใจที่มีประสิทธิภาพสำหรับด้านที่มีการสูญเสียการใช้อาวุธนิวเคลียร์เพื่อกอบกู้สถานการณ์ อาวุธนิวเคลียร์ไม่น่าเล่นสะอาดเป็นที่โดดเด่นในเอเชียเป็นจุดที่เป็นปัญหา ผล ซึ่งหมายความ ว่า ต้นทุนของแนวโน้มสงครามในเอเชียจะมากน้อยกว่าที่จะได้รับต้นทุนของสงครามในยุโรปในช่วงสงครามเย็น ที่เพิ่มโอกาสของสงครามเป็นการลดต้นทุนเป็นไปได้ เช่นนี้ทำให้ความขัดแย้งจีน-อเมริกันยิ่งกว่าถูกสงครามโซเวียต-อเมริกันหนึ่งอาจโต้เถียงว่า ความเสี่ยงของสงครามเป็นยังคงต่ำ เพราะในสงครามเอเชียเหล่านี้มีศักยภาพที่ค่อนข้างเล็ก ทำให้จีนและสหรัฐอเมริกาน้อยจูงใจในการต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ แต่ เป็นที่กล่าวถึงข้างต้น ในการแข่งขันความปลอดภัยซิโน-อเมริกันมหาศาล ความปลอดภัยของจีนจะเพิ่มถ้ามันขับรถทหารอเมริกันจากเอเชีย และสร้างเจ้าภูมิภาค ในขณะที่สหรัฐอเมริกามีความสนใจที่ลึกในการรักษาตำแหน่งปัจจุบันในเอเชียมาก ดังนั้น ทั้งสองฝ่ายจะมีความไวต่อ reputational ความกังวลในวิกฤตแทบทุก และจำยอมกลับลงในสาระสำคัญ ผู้นำจะมีแนวโน้มจะ คิดว่า แม้ว่าสงครามอนาคตในเอเชียอาจระบุเปรียบเทียบกับสงครามบนกลางหน้า ความขัดแย้งเหล่านั้นเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดอย่างไรก็ตามหนึ่ง และดังนั้น จึงมีความจำเป็นไม่ให้ปัญหาในด้านอื่น ๆ ที่เหนือกว่าในทุกวิกฤต ในเวลาเดียวกัน ทั้งสองฝ่ายจะมีแนวโน้มการดูต้นทุนของการใช้แรงเป็นค่อนข้างต่ำ สถานการณ์นี้ไม่เอื้อต่อการเสถียรภาพและสันติภาพในภูมิภาคพิจารณาคาบสมุทรเกาหลี ซึ่งอาจเป็นเดียวที่จีนและสหรัฐอเมริกาอาจดักรอท้ายต่อสู้สงครามที่ดินหลักทั่วไป ราคาของความขัดแย้งจะต่ำ แต่ก็ยิ่งกว่าถูกสงครามระหว่างประเทศมหาอำนาจในยุโรป สำหรับสิ่งหนึ่ง ไม่ยากที่จะจินตนาการสถานการณ์ที่ใต้และเกาหลีเหนือกลายเป็นเกี่ยวข้องกับ สงคราม และทั้งในจีน และสหรัฐ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ที่ต้องมีการกล่าวเกี่ยวกับสิ่งที่การรักษาความปลอดภัยการแข่งขันระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกาจะมีลักษณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เราต้องรู้ว่าสิ่งที่ตัวชี้วัดที่จะเก็บตาบนในปีข้างหน้าเพื่อตรวจสอบว่าการคาดการณ์ของฉันคือการพิสูจน์ที่ถูกต้อง. สิ่งที่การรักษาความปลอดภัยการแข่งขันจะมีลักษณะอย่างไรหากมีการรักษาความปลอดภัยการแข่งขัน Sino-American พัฒนาก็จะมีส่วนผสมหลักสิบสอง เพื่อเริ่มต้นกับจะมีวิกฤตซึ่งเป็นข้อพิพาทที่สำคัญระหว่างทั้งสองฝ่ายที่มีภัยคุกคามที่ร้ายแรงว่าสงครามจะแตกออก วิกฤตอาจจะไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง แต่มันจะแปลกถ้าไม่มีใครอยู่เหนือยาวเหยียดของเวลา แข่งแขนจะเป็นอีกหนึ่งคุณลักษณะที่สำคัญของการแข่งขัน ทั้งสองมหาอำนาจเช่นเดียวกับเพื่อนบ้านของจีนจะใช้จ่ายเป็นจำนวนเงินที่สำคัญของเงินในการป้องกันเพื่อให้ได้รับประโยชน์มากกว่าด้านอื่น ๆ และป้องกันไม่ให้ได้รับความได้เปรียบเหนือพวกเขา. เราควรคาดหวังที่จะเห็นสงครามพร็อกซี่ที่จีนและอเมริกัน พันธมิตรต่อสู้กันได้รับการสนับสนุนจากลูกค้าของตน กรุงปักกิ่งและวอชิงตันนอกจากนี้ยังมีแนวโน้มที่จะมองหาโอกาสที่จะล้มล้างระบอบการปกครองทั่วโลกที่เป็นมิตรกับด้านอื่น ๆ ที่สุดของความพยายามเหล่านั้นจะเป็นความลับแม้ว่าบางคนจะโจ่งแจ้ง นอกจากนี้เรายังจะเห็นหลักฐานของด้านข้างของแต่ละคนใฝ่หากลยุทธ์เหยื่อและเลือดออกเมื่อมีโอกาสที่จะล่อให้ด้านอื่น ๆ เข้าสู่สงครามค่าใช้จ่ายและโง่เขลา และในกรณีที่มีเหยื่อ แต่ด้านอื่น ๆ ยังคงพบว่าตัวเองในสงครามยืดเยื้อเราจะคาดหวังที่จะเห็นคู่แข่งไล่ตามกลยุทธ์การเอาเลือดออกในที่ที่มันพยายามที่จะยืดความขัดแย้งมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้. ย้ายออกจาก สนามรบเราจะพบหลักฐานมากมายของเจ้าหน้าที่ของรัฐในกรุงปักกิ่งและวอชิงตันระบุด้านอื่น ๆ เป็นจำนวนของพวกเขาเป็นหนึ่งในภัยคุกคาม เอกสารสาธารณะและจัดสรุปกลยุทธ์ทางทหารอย่างชัดเจนจะแสดงให้เห็นถึงประเทศอื่น ๆ ที่เป็นศัตรูอันตรายที่จะต้องมีการตอบโต้ นอกจากนี้คิดว่าถังอเมริกันและจีนที่จัดการกับปัญหาความมั่นคงของชาติจะอุทิศส่วนใหญ่ให้ความสนใจกับการวิเคราะห์มหาอำนาจคู่แข่งและจิตรเป็นศัตรูที่น่ากลัวและเป็นอันตราย แน่นอนบางคนในทั้งสองประเทศจะปฏิเสธวิธีการนี้คาดคั้นและแทนที่จะแนะนำให้ความร่วมมือฝังลึกกับด้านอื่น ๆ บางทีอาจจะรวมถึงการปลอบใจของปฏิปักษ์ในประเด็นบางอย่าง เมื่อเวลาผ่านไปเราคาดว่าจะได้บุคคลเหล่านี้จะได้รับการด้อยในวาทกรรมและการอภิปรายนโยบาย. กรุงปักกิ่งและวอชิงตันยังสามารถคาดหวังที่จะนำข้อ จำกัด การเดินทางที่ผู้เข้าชมจากคู่แข่งของพวกเขาเช่นสหภาพโซเวียตและสหรัฐอเมริกาได้ในช่วงสงครามเย็น เราก็จะยิ่งคาดว่าจะเห็นแถบสหรัฐอเมริกานักศึกษาจีนจากวิชาเรียนที่มหาวิทยาลัยอเมริกันที่มีความเกี่ยวข้องโดยตรงในการพัฒนาอาวุธและเทคโนโลยีอื่น ๆ ที่อาจส่งผลกระทบต่อความสมดุลของอำนาจระหว่างสองประเทศ ในการย้ายที่เกี่ยวข้องกับทั้งสองประเทศก็จะเลือกสถานที่ควบคุมการส่งออกสินค้าและบริการที่มีมิติความมั่นคงของชาติอย่างมีนัยสำคัญ รูปแบบการมีแนวโน้มที่นี่สำหรับสหรัฐอเมริกาเป็น Cocom ซึ่งจัดตั้งขึ้นในช่วงสงครามเย็นที่จะ จำกัด การโอนของเทคโนโลยีที่มีความสำคัญกับสหภาพโซเวียต. ไม่มีนี้คือการปฏิเสธโอกาสในการมีเพศสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกาในที่ ท่ามกลางการรักษาความปลอดภัยของการแข่งขันของพวกเขา ไม่เป็นมันที่จะปฏิเสธว่าทั้งสองมหาอำนาจจะให้ความร่วมมือในกำมือของปัญหา จุดสำคัญก็คือว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองประเทศจะ conflictual ที่รากและว่าการต่อสู้ระหว่างพวกเขาจะประจักษ์เองในรูปแบบที่อธิบายข้างต้น แน่นอนว่าข้อโต้แย้งของฉันไม่ได้เป็นเพียงว่าจะมีการรักษาความปลอดภัยการแข่งขันที่รุนแรง แต่ที่มีก็จะเป็นโอกาสที่ร้ายแรงของสงครามระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกา ขอให้เราพิจารณาในรายละเอียดมากขึ้นเป็นไปได้ว่าการเพิ่มขึ้นของจีนจะนำไปสู่สงครามยิง. WAR มีแนวโน้ม? สหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตโชคดีที่ไม่เคยมาแรงในช่วงสงครามเย็นแม้ว่าทั้งสองประเทศต่อสู้สงครามกับรัฐที่มีขนาดเล็กบางแห่ง ซึ่งเป็นพันธมิตรกับคู่แข่งของพวกเขา ความจริงที่ว่าทั้งสองฝ่ายมีคลังแสงนิวเคลียร์ขนาดใหญ่น่าจะเป็นเหตุผลสำคัญมหาอำนาจไม่เคยต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ อาวุธนิวเคลียร์หลังจากทั้งหมดเป็นกำลังสำคัญเพื่อความสงบสุขเพียงเพราะพวกเขามีอาวุธทำลายล้างสูง ผลของการใช้ของพวกเขาจึงเป็นที่น่ากลัวว่ามันทำให้ผู้กำหนดนโยบายระมัดระวังอย่างยิ่งถ้าพวกเขาคิดว่ามีแม้โอกาสน้อยที่พวกเขาอาจจะใช้ในความขัดแย้ง. ได้รับประวัติศาสตร์ของสงครามเย็นและได้รับการที่ประเทศจีนและสหรัฐอเมริกาทั้งสองมีคลังแสงนิวเคลียร์ หนึ่งอาจคาดการณ์มีโอกาสน้อยที่ทั้งสองประเทศจะยิงกันในอนาคตอันใกล้ สรุปว่าจะมีความผิดอย่างไร แม้ว่าการปรากฏตัวของอาวุธนิวเคลียร์อย่างแน่นอนสร้างแรงจูงใจที่มีประสิทธิภาพเพื่อหลีกเลี่ยงสงครามที่สำคัญการแข่งขันในอนาคตชิโนริในเอเชียจะใช้สถานที่ในการตั้งค่าที่มีมากขึ้นในการที่จะเป็นสงครามกว่ายุโรปในช่วงสงครามเย็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งทั้งทางภูมิศาสตร์และการกระจายของพลังงานที่แตกต่างกันในวิธีการที่ทำสงครามระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกามีโอกาสมากขึ้นกว่าเดิมระหว่างมหาอำนาจจาก 1945 ปี 1990 แน่นอนหนึ่งไม่สามารถคาดการณ์ความเป็นไปของสงคราม Sino-American ด้วย ระดับสูงของความเชื่อมั่น แต่อย่างหนึ่งที่สามารถทำให้ประมาณการทราบ. ภูมิศาสตร์ของทวีปเอเชียถึงแม้ว่าการแข่งขันระหว่างสหภาพโซเวียตและสหรัฐอเมริกาทอดโลกศูนย์กลางของแรงโน้มถ่วงเป็นในทวีปยุโรปที่กองทัพขนาดใหญ่และกองทัพอากาศพร้อมกับอาวุธนิวเคลียร์เผชิญหน้ากับแต่ละอื่น ๆ มหาอำนาจทั้งสองได้รับการดูแลเป็นอย่างมากประมาณสองภูมิภาคอื่น ๆ เอเชียตะวันออกเฉียงเหนือและอ่าวเปอร์เซีย แต่พวกเขาได้รับการดูแลมากที่สุดเกี่ยวกับความสมดุลของพลังงานในยุโรป อันที่จริงหลักของอำนาจทางทหารอเมริกันและโซเวียตที่ตั้งอยู่ใกล้กับสิ่งที่เรียกว่ากลางด้านหน้าในหัวใจของยุโรป ไม่น่าแปลกใจเมื่อเพนตากอนวิ่งเกมสงครามจำลองความขัดแย้งมหาอำนาจที่สำคัญยุโรปเป็นหัวใจของการต่อสู้. ในสามสิบปีก่อนที่จะสงครามเย็นยุโรปเป็นภูมิภาคที่ร้ายแรงอย่างน่าทึ่ง; ในความเป็นจริงทั้งในสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียต (รัสเซียก่อน 1917) ต่อสู้ในด้านเดียวกันในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเช่นเดียวกับในสงครามโลกครั้งที่สอง อย่างไรก็ตามมีสงครามในยุโรปหลังจากปี 1945 และแม้ว่าจะมีไม่กี่คนของวิกฤตมากกว่าเบอร์ลินพวกเขาไม่ได้ที่จะขยายการใช้กำลัง เหตุผลหลักคือการทำสงครามในใจกลางของยุโรปอาจจะได้กลายเป็นสงครามโลกครั้งที่สามด้วยอาวุธนิวเคลียร์เพราะมีโอกาสที่ร้ายแรงของโดยไม่ได้ตั้งใจถ้าไม่เด็ดเดี่ยวเพิ่มในระดับนิวเคลียร์ ไม่มีกำหนดนโยบายด้านใดด้านหนึ่งก็เต็มใจที่จะให้กำลังใจความขัดแย้งในการที่เขาหรือเธอยืนอยู่ประเทศโอกาสที่เหมาะสมต่อการถูกทำลาย โอกาสนี้น่ากลัวไม่เพียง แต่อธิบายว่าทำไมยุโรปเพื่อให้มีเสถียรภาพในช่วงสงครามเย็น แต่ยังว่าทำไมกองทัพทหารอเมริกันและโซเวียตไม่เคยปะทะกันกับแต่ละอื่น ๆ . ภูมิศาสตร์ของทวีปเอเชียเป็นพื้นฐานที่แตกต่างจากที่ยุโรปในช่วงสงครามเย็น สิ่งที่สำคัญที่สุดมีความเท่าเทียมกันของกลางด้านหน้าในเอเชียที่ยึดความมั่นคงไม่เป็นจีนเติบโตขึ้นมีประสิทธิภาพมากขึ้น แต่เอเชียมีจำนวนของสถานที่ที่การต่อสู้อาจแบ่งออก แต่ที่สำคัญของสงครามบุคคลใด ๆ จะไม่มีที่ไหนเลยใกล้เป็นใหญ่เป็นก็จะได้รับในยุโรประหว่างปี 1945 และปี 1990 นี้เกิดจากในส่วนใหญ่จะความจริงที่ว่า โอกาสในการเพิ่มนิวเคลียร์ในความขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้นเหล่านี้มีขนาดเล็กกว่ามันเป็นในยุโรปในช่วงสงครามเย็น แรกของทั้งหมดที่มีนับพันของอาวุธนิวเคลียร์ในยุโรปและพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายของนาโต้ declaratory และทหารหลักทั่วสงครามเย็น นอกจากนี้ก็เชื่อกันอย่างกว้างขวางว่าชัยชนะในการต่อสู้เริ่มต้นของความขัดแย้งในยุโรปจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งในความสมดุลของพลังงานทั่วโลก; ความเชื่อมั่นนี้สร้างแรงจูงใจที่มีประสิทธิภาพสำหรับด้านที่ได้รับการสูญเสียที่จะใช้อาวุธนิวเคลียร์ที่จะกอบกู้สถานการณ์ อาวุธนิวเคลียร์ไม่น่าจะเล่นได้ทุกที่ใกล้เป็นที่โดดเด่นในบทบาทของเอเชียจุดปัญหาที่อาจเกิดขึ้น ผลนี้หมายความว่าค่าใช้จ่ายทั้งหมดของสงครามในเอเชียมีแนวโน้มที่จะได้รับอย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าสิ่งที่จะได้รับค่าใช้จ่ายในการทำสงครามในหัวใจของยุโรปในช่วงสงครามเย็น ระบุว่าน่าจะเป็นของการเพิ่มขึ้นของสงครามเป็นค่าใช้จ่ายที่อาจเกิดขึ้นลดลงนี้จะทำให้ความขัดแย้ง Sino-American แนวโน้มมากขึ้นกว่าที่เป็นสงครามโซเวียตอเมริกัน. หนึ่งอาจจะเถียงว่ามีความเสี่ยงของสงครามยังคงต่ำเพราะเดิมพันในสงครามเอเชียเหล่านี้อาจเกิดขึ้น ค่อนข้างเล็กจึงทำให้จีนและแรงจูงใจน้อยสหรัฐอเมริกาที่จะต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ แต่ตามที่กล่าวไว้ข้างต้นเดิมพันในการแข่งขันการรักษาความปลอดภัย Sino-American เป็นอย่างมาก การรักษาความปลอดภัยของจีนจะเพิ่มขึ้นอย่างมากถ้ามันขับรถทหารอเมริกันออกจากภูมิภาคเอเชียและเป็นที่ยอมรับในระดับภูมิภาคมีอำนาจในขณะที่สหรัฐอเมริกามีความสนใจลึกในการรักษาตำแหน่งปัจจุบันในเอเชีย ดังนั้นทั้งสองฝ่ายจะมีความไวต่อความกังวลชื่อเสียงในแทบทุกภาวะวิกฤตและไม่เต็มใจที่จะกลับลงมา. ในสาระสำคัญที่ผู้นำจะมีแนวโน้มที่จะคิดว่าถึงแม้สงครามที่คาดหวังในเอเชียอาจจะมีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับสงครามในกลางด้านหน้า ความขัดแย้งทั้งหมดเหล่านี้จะยังคงมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับคนอื่นและดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่จะไม่ให้ด้านอื่น ๆ เหนือกว่าในภาวะวิกฤตใด ๆ ในเวลาเดียวกันทั้งสองฝ่ายจะมีแนวโน้มที่จะดูค่าใช้จ่ายของการใช้บังคับที่ค่อนข้างต่ำ สถานการณ์เช่นนี้จะไม่เอื้อต่อความมั่นคงและความสงบสุขในภูมิภาค. พิจารณาคาบสมุทรเกาหลีซึ่งอาจเป็นสถานที่เดียวที่ประเทศจีนและสหรัฐอเมริกากลัวจะจบลงด้วยการต่อสู้สงครามที่ดินเดิมที่สำคัญ ราคาของความขัดแย้งดังกล่าวอยู่ในระดับต่ำ แต่ก็มีโอกาสมากขึ้นกว่าที่เป็นสงครามระหว่างมหาอำนาจในยุโรป สำหรับสิ่งหนึ่งที่มันไม่ได้เป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการสถานการณ์ที่ภาคใต้และเกาหลีเหนือเป็นส่วนร่วมในสงครามและทั้งจีนและประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ต้องพูดเกี่ยวกับสิ่งที่รักษาความปลอดภัยการแข่งขันระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกาจะมีลักษณะเหมือน โดยเฉพาะ เรา ต้อง รู้ ตัว จับตาดูในล่วงหน้าเพื่อตรวจสอบว่า การทำนายของฉันคือการพิสูจน์ที่ถูกต้อง

แล้วจะรักษาความปลอดภัยการแข่งขันเหมือน ?

ถ้าเป็น Sino American รักษาความปลอดภัยการแข่งขันพัฒนา มันก็มี สิบสอง ส่วนผสมหลัก เพื่อเริ่มต้นกับก็จะเกิด ซึ่งเป็นข้อพิพาทระหว่างสองฝ่ายในสาขาซึ่งมีภัยคุกคามร้ายแรงที่สงครามจะแบ่งออก วิกฤติจะไม่เกิดขึ้นบ่อย แต่มันคงจะแปลก ถ้าไม่มีใครมายาวเหยียดเลย แข่งแขนจะเป็นอีกคุณลักษณะกลางของคู่ปรับ ทั้งมหาอำนาจ รวมทั้งเพื่อนบ้านของจีนจะจับจ่ายใช้สอยจํานวนเงินสําคัญในการป้องกันเพื่อที่จะได้รับประโยชน์มากกว่าด้านอื่น ๆและป้องกันไม่ให้มันจากการดึงดูดความได้เปรียบเหนือพวกเขา .

เราควรคาดหวังที่จะเห็นสงครามตัวแทน ที่ชาวจีนและชาวอเมริกันพันธมิตรต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆได้รับการสนับสนุนโดยลูกค้าของตน .ปักกิ่งและวอชิงตัน ยังมีโอกาสให้มองหาโอกาสที่จะล้มล้างระบอบการปกครองที่ทั่วโลกที่เป็นมิตรในด้านอื่น ๆ ที่สุดของความพยายามเหล่านั้นจะแอบแฝง แม้ว่าบางคนจะบานปลาย เราควรจะพบหลักฐานของฝ่ายไล่ตามเหยื่อแต่ละกลยุทธ์มีเลือดออกเมื่อมีโอกาส เพื่อล่อให้อีกฝ่ายเข้ามาในราคาแพง และโง่ สงครามและในกรณีที่ไม่มีหลอกล่อ แต่ด้านอื่น ๆ อย่างไรก็ตามพบว่าตัวเองในสงครามยืดเยื้อ เราคาดหวังที่จะเห็นของคู่แข่งไล่เพลียใจกลยุทธ์ ซึ่งพยายามที่จะยืดความขัดแย้งมากที่สุด

ย้ายห่างจากสนามรบเราจะพบหลักฐานมากมาย และวอชิงตัน ระบุ ด้านอื่น ๆเช่นภัยคุกคามอันดับหนึ่งของข้าราชการในปักกิ่ง สาธารณะและเอกสารการกำหนดกลยุทธ์ทางทหารอย่างชัดเจนจะแสดงถึงประเทศอื่นเป็นคู่ต่อสู้ที่อันตรายที่ต้องขัดขวาง นอกจากนี้