Box 5:‘DEVELOPMENT FOR PEACE’ – LES

Box 5:
‘DEVELOPMENT FOR PEACE’ – LESSONS FROM SRI LANKA
After an indefinite ceasefire in 2002, the Government of
Sri Lanka and the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE)
made the achievement of rapid ‘peace dividends’ the first
priority of their talks. These efforts targeted the economic
reconstruction of the North-East as well as the strengthening
of Sri Lanka’s overall economic development. From a conflict
resolution perspective, talking about economic development
was intended in order to dissipate tensions between the parties
and broaden the constituency for peace before entering into
more contentious political or military issues.
In Sri Lanka, this ‘development for peace’ approach rested
on a shared agenda between the parties, albeit temporarily:
The government promised its electorate an economic recovery
and, by making it a priority, hoped to ensure its political survival
after the elections; the LTTE wanted to satisfy urgent
humanitarian and material needs of North-Eastern populations,
thereby re-enforcing its role as a de-facto authority and
strengthening the legitimacy of its claim for regional autonomy.
The international development community’s quick response
to the situation in June 2003 raised USD 4.5 billion at a donor
conference in Tokyo. While the funds were tied to progress
in the peace process, the Tokyo package did not specify
progress measures, mechanisms for enforcing compliance,
or governance arrangements to allocate and disburse aid.
It therefore had a limited effectiveness in advancing the peace
process and was held to illustrate the flawed assumption that
economic incentives could override political imperatives.
Ultimately, development assistance was unable to change the
parties’ political agendas. As their temporary conversion of
interests on economic development subsided, the political
and military incompatibility resurfaced and negotiations were
suspended. A crucial ingredient for ‘development for peace’
is therefore a strong political commitment to end the conflict.
In cases in which the parties engage in peace talks for other
ends – such as strengthening constituency support or improving
military conditions – ‘development for peace’ is likely to be
nothing more than lip-service. It is therefore important to
understand the attitudes of the parties towards a peace
process when structuring aid incentives. Otherwise, having
a carrot in front of the peace cart has no effects because
the horses that are supposed to pull it have left.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5 กล่อง:'พัฒนาเพื่อสันติภาพ' บทเรียนจากศรีลังกาหลังจากไม่จำกัดการพักรบใน 2002 รัฐบาลเสือปลดปล่อยของพยัคฆ์ทมิฬ (LTTE) และศรีลังกาทำสำเร็จรวดเร็ว 'ปันผลสันติภาพ' ครั้งแรกระดับความสำคัญของการเจรจา ความพยายามเหล่านี้เป้าหมายทางเศรษฐกิจฟื้นฟูเหนือตะวันออกรวมทั้งการเสริมสร้างของการพัฒนาเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศศรีลังกา จากความขัดแย้งมุมมองความละเอียด การพูดคุยเกี่ยวกับการพัฒนาเศรษฐกิจมีวัตถุประสงค์เพื่อกระจายไปความตึงเครียดระหว่างคู่สัญญาและเพิ่มพูนซึ่งตนเพื่อสันติภาพก่อนเข้ายิ่งทางการเมือง หรือการทหารประเด็นโต้เถียงในศรีลังกา คัดสรรวิธีการ 'พัฒนาสันติภาพ' นี้ในวาระการประชุมร่วมระหว่างฝ่าย แม้ว่าที่ชั่วคราว:รัฐบาลสัญญารูปแบบของการฟื้นตัวของเศรษฐกิจและ โดยใจความสำคัญ ใจความอยู่รอดทางการเมืองหลังจากเลือกตั้ง LTTE ที่ต้องการตอบสนองอย่างเร่งด่วนมนุษยธรรมและวัสดุที่จำเป็นของประชากรตะวันออกเฉียงเหนือจึงบังคับใช้บทบาทความเป็นผู้ดีแฟ็คโตเดออีก และเพิ่มชอบธรรมของเรียกร้องสำหรับภูมิภาคอิสระตอบสนองรวดเร็วของชุมชนพัฒนาประเทศสถานการณ์เดือนมิถุนายน 2003 ยก USD 4.5 พันล้านที่มีผู้บริจาคประชุมในโตเกียว ในขณะที่เงินเชื่อมโยงความก้าวหน้าในกระบวนการสันติภาพ แพ็คเกจโตเกียวไม่ได้ระบุความคืบหน้ามาตรการ กลไกบังคับปฏิบัติหรือการจัดการกำกับดูแลจัดสรร และยอมเลิกช่วยดังนั้นจึงมีประสิทธิภาพจำกัดในความก้าวหน้าความสงบสุขประมวลผล และถูกจัดขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นถึงสมมติฐาน flawed ที่แรงจูงใจทางเศรษฐกิจสามารถแทนการเมือง imperativesในที่สุด พัฒนาความช่วยเหลือไม่สามารถเปลี่ยนแปลงการของวาระทางการเมือง เป็นการแปลงของชั่วคราวสนใจในการพัฒนาเศรษฐกิจ subsided การเมืองความไม่เข้ากันทหารก็หวนกลับมา และได้เจรจาถูกระงับไว้ ส่วนผสมสำคัญสำหรับ 'พัฒนาสันติภาพ'ดังนั้นจึงเป็นความมุ่งมั่นทางการเมืองเข้มแข็งเพื่อยุติความขัดแย้งในกรณีที่บุคคลเข้าร่วมในการเจรจาสันติภาพสำหรับอื่น ๆสิ้นสุด – เช่นเพิ่มซึ่งตนสนับสนุน หรือปรับปรุงสภาพทหาร – 'พัฒนาสันติภาพ' มีแนวโน้มที่จะอะไรมากกว่า lip-บริการ จึงต้องเข้าใจทัศนคติของบุคคลต่ออุ่นกระบวนการเมื่อจัดโครงสร้างแรงจูงใจช่วย มีอย่างอื่นแครอทหน้าโชว์ความสงบได้ไม่มีผลเนื่องจากม้าที่ควรจะดึงได้ทิ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กล่องที่ 5:
'การพัฒนาเพื่อสันติ' - บทเรียนจากศรีลังกา
หลังจากการรบที่ไม่แน่นอนในปี 2002 รัฐบาล
ศรีลังกาและปลดปล่อยพยัคฆ์ทมิฬ Eelam (LTTE)
ความสำเร็จของการทำอย่างรวดเร็ว 'เงินปันผลสันติภาพ' ครั้งแรกที่
มีความสำคัญของการเจรจาของพวกเขา . ความพยายามเหล่านี้กำหนดเป้าหมายทางเศรษฐกิจ
ฟื้นฟูของภาคตะวันออกเฉียงเหนือเช่นเดียวกับการเสริมสร้างความเข้มแข็ง
ของศรีลังกาการพัฒนาเศรษฐกิจโดยรวม จากความขัดแย้ง
มุมมองความละเอียดการพูดคุยเกี่ยวกับการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่
มีจุดมุ่งหมายเพื่อที่จะขจัดความตึงเครียดระหว่างทั้งสองฝ่าย
และขยายการเลือกตั้งเพื่อความสงบสุขก่อนเข้าสู่
ประเด็นที่ถกเถียงกันมากขึ้นทางการเมืองหรือทางทหาร.
ในศรีลังกานี้ 'การพัฒนาเพื่อความสงบสุข' วิธีการวาง
บน ที่ใช้ร่วมกันระหว่างคู่สัญญาวาระแม้ว่าชั่วคราว:
รัฐบาลสัญญาว่าการเลือกตั้งของการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจ
และโดยการทำให้มันมีความสำคัญหวังเพื่อให้แน่ใจว่าการอยู่รอดทางการเมือง
หลังการเลือกตั้ง; LTTE ต้องการที่จะตอบสนองอย่างเร่งด่วน
ความต้องการด้านมนุษยธรรมและวัสดุของประชากรภาคตะวันออกเฉียงเหนือ,
จึงกลับมาบังคับใช้บทบาทของตัวเองเป็นผู้มีอำนาจโดยพฤตินัยและ
การเสริมสร้างความถูกต้องของการเรียกร้องเอกราชในภูมิภาค.
ตอบสนองอย่างรวดเร็วการพัฒนาชุมชนระหว่างประเทศ
กับสถานการณ์ในเดือนมิถุนายน 2,003 เหรียญสหรัฐยก 4500000000 ที่บริจาค
ประชุมในโตเกียว ในขณะที่เงินถูกผูกติดอยู่กับความคืบหน้า
ในกระบวนการสันติภาพ, แพคเกจโตเกียวไม่ได้ระบุ
ความคืบหน้ามาตรการกลไกการบังคับใช้การปฏิบัติตาม
หรือข้อตกลงการกำกับดูแลการจัดสรรและเบิกจ่ายช่วยเหลือ.
มันจึงมีประสิทธิภาพ จำกัด ในการก้าวหน้าความสงบสุข
และกระบวนการจัดขึ้นเพื่อ แสดงให้เห็นถึงข้อบกพร่องสมมติฐานว่า
สิ่งจูงใจทางเศรษฐกิจอาจแทนที่การตอบสนองทางการเมือง.
ในท้ายที่สุดความช่วยเหลือการพัฒนาก็ไม่สามารถที่จะเปลี่ยน
ฝ่ายการเมือง ในฐานะที่เป็นแปลงชั่วคราวของพวกเขาจาก
ความสนใจในการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่ลดลงทางการเมือง
และการทหารความไม่ลงรอยกันในวังวนและการเจรจาถูก
ระงับ ส่วนผสมที่สำคัญสำหรับการพัฒนาเพื่อความสงบสุข '
จึงเป็นความมุ่งมั่นทางการเมืองที่แข็งแกร่งในการยุติความขัดแย้ง.
ในกรณีที่บุคคลที่มีส่วนร่วมในการเจรจาสันติภาพอื่น ๆ
ปลาย - เช่นการเสริมสร้างการสนับสนุนการเลือกตั้งหรือการปรับปรุง
สภาพการทหาร - การพัฒนาเพื่อความสงบสุข 'คือ น่าจะเป็น
อะไรมากไปกว่าริมฝีปากบริการ มันเป็นสิ่งสำคัญจึง
เข้าใจทัศนคติของบุคคลที่มีต่อความสงบสุข
เมื่อกระบวนการโครงสร้างแรงจูงใจความช่วยเหลือ มิฉะนั้นมี
แครอทที่ด้านหน้าของรถสันติภาพมีผลไม่ได้เพราะ
ม้าที่ควรจะดึงมันได้ทิ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กล่องที่ 5 :
'development เพื่อสันติภาพ ' –บทเรียนจากศรีลังกา
หลังจากหยุดยิงไม่แน่นอนในปี 2002 รัฐบาล
ศรีลังกาและการปลดปล่อยพยัคฆ์ทมิฬอีแลม ( LTTE )
ทำให้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของอย่างรวดเร็ว ' สันติภาพปันผล ' อันดับแรก
ของการเจรจาของพวกเขา ความพยายามเหล่านี้เป้าหมายเศรษฐกิจ
reconstruction ของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตลอดจนการเสริมสร้าง
ของการพัฒนาเศรษฐกิจโดยรวมของศรีลังกา จากความขัดแย้ง
แก้ไขมุมมอง พูดคุยเกี่ยวกับการพัฒนาเศรษฐกิจ
มีวัตถุประสงค์เพื่อลดความตึงเครียดระหว่างทั้งสองฝ่าย
และขยายเขตเลือกตั้งเพื่อสันติภาพก่อนเข้าสู่ประเด็นทางการเมืองหรือทางทหารโต้เถียงมากกว่า
.
ในศรีลังกา ' พัฒนาแนวทางสันติภาพ ' rested
บนแบ่งปันวาระระหว่างพรรคการเมืองแม้ว่าชั่วคราว :
รัฐบาลสัญญาของเขตเลือกตั้งการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจ
และทำให้มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่ามัน หวังการเมือง
หลังจากการเลือกตั้ง ; LTTE ต้องการตอบสนองความต้องการด้านมนุษยธรรมอย่างเร่งด่วน
วัสดุของประชากรภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จึงเป็นบทบาทของการบังคับใช้
เป็นพฤตินัย อำนาจและ
เสริมสร้างความชอบธรรม ของการเรียกร้องเพื่อเอกราชของภูมิภาค .
ระหว่างประเทศการพัฒนาชุมชน
ตอบสนองอย่างรวดเร็วต่อสถานการณ์ในเดือนมิถุนายน 2003 ยก USD 4.5 พันล้านที่ผู้บริจาค
การประชุมในโตเกียว ในขณะที่เงินที่ถูกเชื่อมโยงกับความก้าวหน้า
ในกระบวนการสันติภาพ แพคเกจที่โตเกียวไม่ได้ระบุ
มาตรการความคืบหน้า กลไกในการบังคับใช้มาตรฐาน หรือการจัดสรร และธรรมาภิบาล

เบิกจ่ายเงินช่วยมันจึงมีประสิทธิผลจำกัดใน advancing กระบวนการสันติภาพ
และถูกจัดขึ้นเพื่อแสดงข้อบกพร่องอัสสัมชัญ
สิ่งจูงใจทางเศรษฐกิจสามารถแทนที่ความสัมพันธ์ทางการเมือง
ในที่สุดความช่วยเหลือการพัฒนาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงทางการเมือง
ฝ่าย ' วาระ . เป็น การชั่วคราว
สนใจการพัฒนาเศรษฐกิจการเมือง
ลดลงและทหารเข้ามาเจรจากันและมี
พักงาน ที่สําคัญ ส่วนผสมของการพัฒนาเพื่อสันติภาพ '
จึงมีความมุ่งมั่นทางการเมืองที่เข้มแข็งเพื่อยุติความขัดแย้ง .
ในกรณีที่บุคคลที่มีส่วนร่วมในการเจรจาสันติภาพเพื่ออื่น ๆเช่นการเพิ่มการสนับสนุนสำหรับ
จบเลือกตั้ง หรือการปรับปรุงและพัฒนาสภาพทหาร
' สันติ ' น่าจะ
ไม่มีอะไรมากกว่าการสรรเสริญ มันจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะ
เข้าใจทัศนคติของบุคคลต่อกระบวนการสันติภาพ
เมื่อโครงสร้างสิ่งจูงใจความช่วยเหลือ ไม่งั้นมี
แครอทในด้านหน้าของเกวียนสันติภาพไม่มีผลเพราะ
ม้าที่ควรจะดึงมันเหลืออยู่