Listen," he said, raising his eyes

Listen," he said, raising his eyes to the ceiling. "Once upon a time, in a certain country, in a certain kingdom, there lived an old, very old emperor with a long grey beard, and . . . and with a great grey moustache like this. Well, he lived in a glass palace which sparkled and glittered in the sun, like a great piece of clear ice. The palace, my boy, stood in a huge garden, in which there grew oranges, you know . . . bergamots, cherries . . . tulips, roses, and lilies-of-the-valley were in flower in it, and birds of different colors sang there. . . . Yes. . . . On the trees there hung little glass bells, and, when the wind blew, they rang so sweetly that one was never tired of hearing them. Glass gives a softer, more tender note than metals. . . . Well, what next? There were fountains in the garden. . . . Do you remember you saw a fountain at Auntie Sonya's summer villa? Well, there were fountains just like that in the emperor's garden, only ever so much bigger, and the jets of water reached to the top of the highest poplar."
Yevgeny Petrovitch thought a moment, and went on:
"The old emperor had an only son and heir of his kingdom -- a boy as little as you. He was a good boy. He was never naughty, he went to bed early, he never touched anything on the table, and altogether he was a sensible boy. He had only one fault, he used to smoke. . . ."
Seryozha listened attentively, and looked into his father's eyes without blinking. The prosecutor went on, thinking: "What next?" He spun out a long rigmarole, and ended like this:
"The emperor's son fell ill with tuberculosis through smoking, and died when he was twenty. His infirm and sick old father was left without anyone to help him. There was no one to govern the kingdom and defend the palace. Enemies came, killed the old man, and destroyed the palace, and now there are neither cherries, nor birds, nor little bells in the garden. . . . That's what happened."
This ending struck Yevgeny Petrovitch as absurd and naïve, but the whole story made an intense impression on Seryozha. Again his eyes were clouded by mournfulness and something like fear; for a minute he looked pensively at the dark window, shuddered, and said, in a sinking voice:
"I am not going to smoke any more. . . ."
When he had said good-night and gone away his father paced up and down the room and smiled to himself.
"They would tell me it was the influence of beauty, artistic form," he meditated. "It may be so, but that's no comfort. It's not the right way, all the same. . . . Why must morality and truth never be offered in their crude form, but only with embellishments, sweetened and gilded like pills? It's not normal. . . . It's falsification . . . deception . . . tricks . . . ."
He thought of the jury members to whom it was absolutely necessary to make a "speech," of the general public who absorb history only from legends and historical novels, and of himself and how he had gathered an understanding of life not from sermons and laws, but from fables, novels, poems.
"Medicine should be sweet, truth beautiful, and man has had this foolish habit since the days of Adam . . . though, indeed, perhaps it is all natural, and ought to be so. . . . There are many deceptions and delusions in nature that serve a purpose."
He set to work, but lazy, intimate thoughts still strayed through his mind for a good while. Overhead the piano could no longer be heard, but the inhabitant of the second story was still pacing from one end of the room to another.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟัง เขากล่าวว่า ยกตาเพดาน "กาลครั้งหนึ่ง บางประเทศ ในอาณาจักรบาง อาศัยอยู่เก่ามาก เก่ารอหนวดเครายาวสีเทา และ...และ มีหนวดสีเทาดีเช่นนี้ ดี เขาอาศัยอยู่ในวังแก้วซึ่ง sparkled และแวววาวในดวงอาทิตย์ เช่นชิ้นส่วนดีของน้ำแข็งใส พาเลซ เด็กชายของฉัน ยืนในสวนใหญ่ ในรวมมีส้ม คุณรู้... bergamots เชอร์รี่...ดอกทิวลิป ดอกกุหลาบ และดอกบัวหุบในดอกไม้ในนั้น และนกสีต่าง ๆ แสงมี. ... ใช่... บนต้นไม้ แขวนระฆังแก้วน้อย และ เมื่อลมพัด พวกเขารังดังนั้นหวานที่หนึ่งก็ไม่เคยเบื่อที่ได้ยินพวกเขา แก้วให้นุ่ม ชำระเงินเพิ่มเติมหมายเหตุมากกว่าโลหะชนิด. ... ดี อะไรต่อไป มีน้ำพุในสวน. ... คุณจำไว้คุณเห็นน้ำพุที่ป้าซอนยาฤดูร้อนวิลล่า ดี มีน้ำพุเพียงเช่นนั้นในสวนของจักรพรรดิ เท่าเคยมากใหญ่กว่า และฉีดน้ำถึงด้านบนของป๊อปสูง"Yevgeny Petrovitch คิดครู่ และไปบน:"จักรพรรดิเก่าได้มีลูกชายและทายาทของพระองค์ - เด็กน้อยคุณเท่านั้น เขาเป็นเด็กดี เขาไม่เคยซน เขาเดินไปที่เตียงก่อน เขาไม่เคยสัมผัสอะไรในตาราง และทั้งหมด ที่เขาเป็นเด็กชายเหมาะสม เขามีข้อบกพร่องเพียงหนึ่ง เขาใช้การสูบบุหรี่... "Seryozha ฟังทำความเข้าใจ และมองเข้าไปในดวงตาของพ่อของเขาโดยไม่กะพริบ อัยการไป คิด: "อะไรต่อไป" เขาปั่นออกมีวิธีการซับซ้อนยาว และสิ้นสุดเช่นนี้:"ลูกชายของจักรพรรดิตกป่วย ด้วยวัณโรคผ่านบุหรี่ และเสียชีวิตเมื่อเขายี่สิบ พ่อของเขาป่วย และเป็ฯ เก่าถูกทิ้งไม่ มีใครช่วยเขา มีการควบคุมอาณาจักร และปกป้องพระราชวัง ศัตรูมา ฆ่าคนเก่า และทำลายวัง และตอนนี้ มีไม่ใช่เชอร์รี่ หรือนก หรือน้อยระฆังในสวน. ... นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น"สิ้นสุดนี้หลง Yevgeny Petrovitch ไร้สาระและไร้เดียงสา แต่เรื่องราวทั้งหมดทำความประทับใจที่รุนแรงบน Seryozha อีก ตาของเขาถูกพวก mournfulness และบางอย่างเช่นกลัว สำหรับนาที เขามอง pensively ที่หน้าต่างมืด สั่น และกล่าว ว่า เสียง sinking:"ผมจะไม่สูบบุหรี่ได้อีกด้วย... "เมื่อเขากล่าวว่า คืนที่ดี และหายไปพ่อของเขารวดเร็วขึ้นลงห้องพัก และยิ้มกับตัวเอง"พวกเขาจะบอกฉันมันเป็นอิทธิพลของความงาม รูปแบบทางศิลปกรรม เขาคิด "มันอาจจะให้ แต่ที่ไม่สบาย ไม่ วิธีเดียวกัน... ทำไมต้องคุณธรรมและความจริงไม่เคยนำเสนอ ในรูปแบบดิบ แต่ปรุงแต่ง หวาน และปิดทองเช่นยา ไม่ปกติ. ... เรื่องปลอมแปลง...หลอกลวง...เทคนิค... "เขาคิดว่า สมาชิกคณะลูกขุนซึ่งมันจำเป็นอย่างยิ่งปราศรัย ", " ของสาธารณะที่ดูดซับประวัติจากตำนานและประวัติ และตัวเองและวิธีเขาก็รวบรวมความเข้าใจของชีวิตไม่ใช่ จากพระธรรมเทศนาและกฎหมาย แต่จากนิทาน นิยาย บทกวี"แพทย์ควรจะหวาน สวยจริง และคนที่มีนิสัยนี้โง่ตั้งแต่พระ...ว่า แน่นอน บางทีมันเป็นธรรมชาติทั้งหมด และควรจะเป็นนั้น.... มีการละเมิดและหลงผิดในธรรมชาติที่มีจุดประสงค์หลาย"เขาตั้งให้ทำงาน แต่ขี้เกียจ ใกล้ชิดความคิดยังคงหลงผ่านจิตใจของเขาในขณะที่ดี ไม่ได้ยินค่าผลิตเปียโน แต่พลเมืองของเรื่องสองยังคงเป็น pacing จากปลายด้านหนึ่งของห้องอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟัง "เขากล่าวเพิ่มดวงตาของเขาถึงเพดาน." กาลครั้งหนึ่งในบางประเทศในราชอาณาจักรหนึ่งมีชีวิตอยู่เก่าจักรพรรดิเก่ามากมีเครายาวสีเทาและ . . และมีหนวดสีเทาที่ดีเยี่ยมเช่นนี้ ดีที่เขาอาศัยอยู่ในวังแก้วซึ่งเป็นประกายระยิบระยับและในดวงอาทิตย์เช่นชิ้นใหญ่ของน้ำแข็งที่ชัดเจน พระราชวังเด็กของฉันยืนอยู่ในสวนขนาดใหญ่ที่มีส้มเติบโตที่คุณรู้ว่า . . bergamots, เชอร์รี่ . . ดอกทิวลิปดอกกุหลาบและดอกลิลลี่ของหุบเขาอยู่ในดอกไม้ในนั้นและนกของสีที่แตกต่างกันร้องเพลงที่นั่น . . . ใช่. . . . บนต้นไม้มีแขวนระฆังแก้วเล็ก ๆ น้อย ๆ และเมื่อลมพัดพวกเขารังเพื่อหวานที่หนึ่งก็ไม่เคยเบื่อฟังพวกเขา กระจกให้นุ่มหมายเหตุซื้อมากกว่าโลหะ . . . ดีสิ่งต่อไปหรือไม่ มีน้ำพุในสวน . . . คุณจำไว้ว่าคุณเห็นน้ำพุที่บ้านพักฤดูร้อนป้า Sonya หรือไม่? ดีมีน้ำพุเช่นเดียวกับที่อยู่ในสวนของจักรพรรดิขนาดใหญ่เท่านั้นที่เคยมากและเครื่องบินของน้ำไปถึงด้านบนของต้นไม้ชนิดหนึ่งที่สูงที่สุด ".
Yevgeny Petrovitch คิดสักครู่และเดินตรงไป:
" จักรพรรดิเก่ามี เพียงลูกชายและทายาทของอาณาจักรของเขา - เป็นเด็กน้อยเท่าที่คุณ เขาเป็นเด็กดี เขาไม่เคยซนเขาไปนอน แต่หัวค่ำเขาไม่เคยสัมผัสอะไรบนโต๊ะและทั้งหมดที่เขาเป็นเด็กที่เหมาะสม เขามีเพียงความผิดหนึ่งเขาใช้ในการสูบบุหรี่ . . . "
Seryozha ฟังฟังอย่างตั้งใจและมองเข้าไปในดวงตาของพ่อของเขาโดยไม่กระพริบอัยการไปในความคิด:." อะไรต่อไป "เขาปั่นออกมาเป็นวิธีการซับซ้อนยาวและจบลงเช่นนี้
" ลูกชายของจักรพรรดิล้มป่วยด้วยวัณโรคผ่านการสูบบุหรี่ และเสียชีวิตเมื่อเขาอายุยี่สิบ อ่อนแอและป่วยพ่อเก่าของเขาถูกทิ้งไว้โดยไม่มีใครจะช่วยเขา ไม่มีใครในการปกครองราชอาณาจักรและปกป้องพระราชวัง ศัตรูมาฆ่าชายชราและทำลายพระราชวังและขณะนี้มีเชอร์รี่ไม่และไม่นกหรือระฆังเล็ก ๆ น้อย ๆ ในสวน . . . นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ".
ตอนจบนี้หลง Yevgeny Petrovitch เป็นเรื่องเหลวไหลและไร้เดียงสา แต่เรื่องราวทั้งหมดสร้างความประทับใจที่รุนแรงใน Seryozha อีกครั้งตาของเขาถูกล้อมไว้ด้วยความโศกเศร้าและบางอย่างเช่นกลัว. สำหรับนาทีเขามอง pensively ที่หน้าต่างมืดสั่น และกล่าวว่าในเสียงจม:
"ฉันจะไม่ให้สูบบุหรี่ใด ๆ เพิ่มเติม . . . "
เมื่อเขาได้กล่าวว่าดีคืนและหายไปพ่อของเขารวดเร็วขึ้นและลงในห้องและยิ้มให้กับตัวเอง.
" พวกเขาจะบอกผมว่ามันเป็นอิทธิพลของความงามในรูปแบบศิลปะ "เขาครุ่นคิด." มันอาจจะเป็นเช่นนั้น แต่ที่ไม่มีความสะดวกสบาย มันไม่ได้เป็นทางที่ถูกต้องเหมือนกันทั้งหมด . . . ทำไมต้องมีคุณธรรมและความจริงไม่เคยถูกนำเสนอในรูปแบบดิบของพวกเขา แต่ด้วยการปรุงแต่งรสหวานและลงรักปิดทองเช่นยา? มันไม่ได้เป็นปกติ . . . มันเป็นเรื่องโกหก . . การหลอกลวง . . เล่นกล . . . "
เขาคิดของสมาชิกในคณะลูกขุนซึ่งมันเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งที่จะทำให้" คำพูด "ของประชาชนทั่วไปที่ดูดซับประวัติศาสตร์จากตำนานและนิยายอิงประวัติศาสตร์และของตัวเองและวิธีการที่เขาได้รวบรวมความเข้าใจในชีวิตไม่ได้มาจากพระธรรมเทศนา และกฎหมาย แต่จากนิทานนิยายบทกวี.
"ยาควรจะหวานจริงที่สวยงามและคนมีนิสัยโง่นี้ตั้งแต่วันของอาดัม . . แต่แน่นอนบางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่ธรรมชาติและควรจะเป็นเช่นนั้น . . . มีการหลอกลวงจำนวนมากและความหลงผิดในลักษณะที่ตอบสนองวัตถุประสงค์มี. "
เขาตั้งในการทำงาน แต่ขี้เกียจคิดที่ใกล้ชิดยังคงหลงผ่านความคิดของเขาในขณะที่ดี. ค่าใช้จ่ายในการเล่นเปียโนไม่สามารถจะได้ยิน แต่อาศัยของเรื่องที่สอง ก็ยังคงเดินไปเดินมาจากปลายด้านหนึ่งของห้องไปยังอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟังนะ , " เขากล่าวว่า , เพิ่มสายตาของเขาไปที่เพดาน " . กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในบางประเทศ ในดินแดนที่แน่นอน มี อยู่ เก่า เก่ามาก จักรพรรดิที่มีเครายาวสีเทาและ . . . . . . . และกับดีเกรย์หนวดแบบนี้ ใช่ เขาอาศัยอยู่ในพระราชวังและแก้วซึ่งเป็นประกายแวววาวในดวงอาทิตย์ เหมือนเป็นชิ้นใหญ่ของน้ำแข็งใส . หลวง พ่อหนุ่ม ยืน เป็นสวนขนาดใหญ่ ซึ่งมีปลูกส้ม คุณก็รู้ . . . . . . . bergamots , เชอร์รี่ . . . . . . . . ดอกทิวลิป ดอกกุหลาบ , ดอกลิลลี่ของหุบเขาอยู่ในดอกไม้ และ นกสีต่างๆ ซางมี . . . . . . . . ใช่ . . . . . . . บนต้นไม้มีแขวนกระดิ่งแก้วเล็ก ๆน้อย ๆและ เมื่อลมพัดก็ดังขึ้นอย่างเพราะพริ้งว่าไม่เคยเบื่อที่จะได้ยินพวกเขา แก้วให้นุ่ม , นุ่มกว่า Note กว่าโลหะ . . . . . . . ดี ต่อไป มีน้ำพุในสวน . . . . . . . คุณจำไม่ได้เหรอ คุณเห็นน้ำพุที่วิลล่าฤดูร้อนป้าซอนย่า ? อืม มีน้ำพุเหมือนกับว่าสวนของจักรพรรดิเท่านั้นที่เคยมากใหญ่และ jets น้ำถึงด้านบนของต้นไม้ชนิดหนึ่งสูงสุด”เยฟเกนี petrovitch คิดสักครู่แล้วถามต่อ" จักรพรรดิ์เก่ามีเพียงลูกชายและทายาทของอาณาจักรของเขา . . . เด็กน้อยได้ตามที่คุณ เขาเป็นเด็กดี เขาไม่เคยซุกซน เขาเข้านอนเร็ว เขาไม่เคยแตะอะไรบนโต๊ะ และทั้งหมด เขาเป็นผู้ชายที่อ่อนไหว เขามีเพียงหนึ่งความผิด เขาเคยสูบบุหรี่ . . . . . . . " .seryozha ฟังอย่างตั้งใจ และมองเข้าไปในดวงตาของบิดา โดยไม่กระพริบตา อัยการไปคิดว่า " อะไรอีก ? " เขาปั่นออกวิธีการที่ซับซ้อนยาวนานและจบลงเช่นนี้" ลูกชายของจักรพรรดิล้มป่วยด้วยวัณโรค การสูบบุหรี่ และเสียชีวิตเมื่อเขาอายุยี่สิบ เขาอ่อนแอ และพ่อที่ป่วยอยู่ โดยไม่มีใครช่วยเขา ไม่มีใครที่จะปกครองอาณาจักร และปกป้องปราสาท ศัตรูเข้ามาฆ่าคนแก่ และทำลายพระราชวัง และขณะนี้ มีทั้งเชอร์รี่ หรือนก หรือ ระฆังเล็กๆในสวน . . . . . . . นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น "ตอนจบนี้หลงเยฟเกนี petrovitch เหลวไหลกับไตได้ แต่เรื่องราวทั้งหมดที่สร้างความประทับใจมากมายบน seryozha . อีกครั้งของเขาดวงตาหมองโดย mournfulness และสิ่งที่ชอบ กลัว สักพักเขาก็ pensively ที่หน้าต่าง มืด ก็ บอกว่า ใน จม เสียง :" ผมจะไม่สูบบุหรี่อีก . . . . . . . " .เมื่อเขากล่าวราตรีสวัสดิ์และจากไป พ่อเดินขึ้นลงห้องและยิ้มกับตัวเอง" พวกเขาบอกฉันว่ามันเป็นอิทธิพลของความงาม , รูปแบบศิลปะ , " เขานั่งสมาธิ” ก็อาจจะใช่ แต่นั่นคือความสะดวกสบายไม่มี มันไม่ใช่วิธีที่ถูกต้อง เหมือนกันหมด . . . . . . . ทำไมต้องมีคุณธรรมและความจริงไม่เคยได้รับในรูปแบบดิบของพวกเขา แต่กับ embellishments หวานและปิดทองเช่นยา มันไม่ปกติ . . . . . . . มันคือการโกหก . . . . . . . . การหลอกลวง . . . . . . . เคล็ดลับ . . . . . . . " .เขาคิดว่าสมาชิกของคณะลูกขุนที่เป็นอย่างที่จำเป็นเพื่อให้เป็น " คำพูด " ของประชาชน ที่ซึมซับประวัติศาสตร์จากตำนานและนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ และตัวเองและวิธีการที่เขาได้รวบรวมความรู้ของชีวิต ไม่ใช่จากพระธรรมเทศนา และกฎหมาย แต่จากนิทาน นิยาย บทกวี" ยาควรจะหวานจริงสวยงาม และมนุษย์มีนิสัยงี่เง่านี้ ตั้งแต่สมัยของอาดัม . . . . . . . แม้ว่า แน่นอน บางทีมันเป็นธรรมชาติทั้งหมด และควรเป็นเช่นนั้น . . . . . . . มีหลายหลอกลวงและความเพ้อฝันในธรรมชาติที่ตอบสนองวัตถุประสงค์ "เขาตั้งค่าให้ทำงาน แต่ขี้เกียจ ความคิดส่วนตัวยังหลงเข้าไปในจิตใจของเขาในขณะที่ดี และเปียโนจะไม่ได้ยิน แต่ " เรื่องที่สอง ยังเดินจากปลายด้านหนึ่งของห้องไปอีก