Patients should be stratified as be

Patients should be stratified as being at low, intermediate
or high risk of short-term adverse outcomes in the
context of possible ACS, in line with the joint guidelines of
the National Heart Foundation and Cardiac Society of
Australia and New Zealand (NHF/CSANZ) stratifying
patients with ACS (Box 3).6 This model has performed well
in the ED setting, with 30-day risks of adverse cardiac
outcome of 0, 7% and 26% in these risk strata, respectively,
when the criteria were strictly applied in one cohort.7 Risk
stratification models may have greater utility in the ED,
where the prevalence of ACS is about 10% (compared with
primary care, where rates are lower) and where facilities to
further assess patients at increased risk are readily available.
The main limitation of this risk stratification model is
that few patients qualify as low risk when the criteria are
strictly applied. Alternative approaches include the
Thrombolysis in Myocardial Infarction (TIMI) score, the
Global Registry of Acute Coronary Events (GRACE) score
and the GRACE Freedom-from-Event score.8,9 These
models, derived from higher-risk populations, were not
designed to identify low-risk patients who do not require
detailed assessment for exclusion of ACS. Consequently,
none can be relied on to identify patients who can be safely
discharged from the ED without some period of observation
and additional investigation. Nevertheless, risk stratification
is essential to guide the appropriate use of
resources based on pretest probability of ACS.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ป่วยควร stratified เป็นที่ต่ำ ระดับกลางหรือความเสี่ยงสูงของผลกระทบระยะสั้นในการบริบทของ ACS ได้ สอดคล้องกับแนวทางร่วมกันของมูลนิธิหัวใจแห่งชาติและสมาคมโรคหัวใจออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ (มสช. / CSANZ) stratifyingผู้ป่วย ACS (ช่อง 3) .6 รุ่นนี้ได้ดำเนินการอย่างดีใน ED ตั้ง กับ 30 วันความเสี่ยงของโรคหัวใจที่ไม่พึงประสงค์ผลที่ได้ 0, 7% และ 26% ในเหล่านี้เสี่ยงชั้น ลำดับเมื่อเกณฑ์อย่างเคร่งครัดใช้ในหนึ่ง cohort.7 ความเสี่ยงรุ่นชนชั้นอาจมีประโยชน์มากกว่าใน EDประมาณ 10% (เมื่อเทียบกับความชุกของ ACSดูแลหลัก ต่ำกว่าอัตรา) และตำแหน่งการการ ประเมินผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นได้เป็นข้อจำกัดหลักของแบบจำลองการแบ่งชั้นความเสี่ยงนี้ผู้ป่วยที่ไม่มีคุณสมบัติเป็นความเสี่ยงต่ำเมื่อเงื่อนไขถูกอย่างเคร่งครัด มีวิธีอื่นThrombolysis ในกล้ามเนื้อหัวใจตาย (TIMI) คะแนน การคะแนนทั่วโลกของรีจิสทรีของเฉียบพลันหัวใจกิจกรรม (เกรซ)และ score.8,9 พระคุณอิสระจากเหตุการณ์เหล่านี้รุ่น มาจากประชากรความเสี่ยงสูง ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อระบุผู้ป่วยที่ความเสี่ยงต่ำที่ไม่ต้องใช้การประเมินโดยละเอียดสำหรับข้อยกเว้นของ ACS ดังนั้นไม่สามารถเป็นที่พึ่งในการระบุผู้ป่วยที่สามารถได้อย่างปลอดภัยปล่อยจาก ED โดยบางระยะเวลาของการสังเกตและการสอบสวนเพิ่มเติม แต่ ความเสี่ยงแบ่งชั้นเป็นการแนะนำการใช้ที่เหมาะสมทรัพยากรอิงแล็ปว่าน่าเป็นของ ACS

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ป่วยควรได้รับการแบ่งชั้นเป็นที่ต่ำกลาง
หรือสูงความเสี่ยงของการเกิดภาวะแทรกซ้อนในระยะสั้นใน
บริบทของความเป็นไปได้ ACS สอดคล้องกับแนวทางร่วมกันของ
ชาติมูลนิธิหัวใจและหัวใจสังคมของ
ประเทศออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ (NHF / CSANZ) stratifying
ผู้ป่วยที่มีเอซีเอส (ช่อง 3) 0.6 รุ่นนี้มีประสิทธิภาพดี
ในการตั้งค่า ED ที่มีความเสี่ยง 30 วันของการเต้นของหัวใจที่ไม่พึงประสงค์
ผลของ 0, 7% และ 26% ในชั้นเหล่านี้มีความเสี่ยงตามลำดับ
เมื่อเกณฑ์ถูกนำไปใช้อย่างเคร่งครัด ในหนึ่ง cohort.7 ความเสี่ยง
รูปแบบการแบ่งชั้นอาจจะมีมากขึ้นในยูทิลิตี้เอ็ด,
ที่ความชุกของเอซีเอสประมาณ 10% (เทียบกับ
ระดับปฐมภูมิที่มีอัตราที่ต่ำกว่า) และสถานที่สิ่งอำนวยความสะดวก
เพิ่มเติมในการประเมินผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นที่มีอยู่ได้อย่างง่ายดาย
ข้อ จำกัด หลักของรูปแบบการแบ่งชั้นความเสี่ยงนี้เป็น
ผู้ป่วยที่มีคุณสมบัติไม่กี่ความเสี่ยงที่ต่ำเมื่อเงื่อนไขดัง
นำมาใช้อย่างเคร่งครัด วิธีการทางเลือกรวมถึง
Thrombolysis ในกล้ามเนื้อหัวใจตาย (มี่) คะแนนที่
Registry ทั่วโลกของเหตุการณ์หัวใจวายเฉียบพลัน (GRACE) คะแนน
และเกรซเสรีภาพจากเหตุการณ์เหล่านี้ score.8,9
รุ่นมาจากประชากรที่มีความเสี่ยงที่สูงขึ้นไม่ได้ถูก
ออกแบบมา เพื่อแจ้งผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงต่ำที่ไม่จำเป็นต้องมี
การประเมินรายละเอียดสำหรับการยกเว้นของเอซีเอส ดังนั้น
ไม่มีใครสามารถอาศัยการระบุผู้ป่วยที่สามารถได้อย่างปลอดภัย
ออกจาก ED โดยไม่มีระยะเวลาของการสังเกตบาง
และการสอบสวนเพิ่มเติม อย่างไรก็ตามการแบ่งชั้นความเสี่ยง
เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเป็นแนวทางในการใช้ที่เหมาะสมของ
ทรัพยากรที่อยู่บนพื้นฐานของความน่าจะเป็นก่อนการทดลองของเอซีเอส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ป่วยควรได้รับการแบ่งเป็นระดับน้อย ปานกลางหรือความเสี่ยงสูงที่ไม่พึงประสงค์ต่อระยะสั้นในบริบทของ ACS ที่สุด สอดคล้องกับแนวทางของข้อต่อมูลนิธิหัวใจแห่งชาติของสมาคม และหัวใจออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ( nhf / csanz ) stratifyingผู้ป่วย ACS ( ช่อง 3 ) 6 รุ่นนี้ได้ปฏิบัติดีในการตั้งค่าที่เอ็ด กับ 30 วัน ความเสี่ยงของภาวะหัวใจผลของ 0 , 7% และ 26% ในชั้น ความเสี่ยงเหล่านี้คือเมื่อเกณฑ์อย่างเคร่งครัดที่ใช้ในการติดตาม 7 ความเสี่ยงแบบแบ่งชั้นอาจเพิ่มอรรถประโยชน์ในเอ็ดที่มีความชุกของ ACS ประมาณ 10 % ( เมื่อเทียบกับการดูแลระดับปฐมภูมิ ที่ราคาต่ำกว่า ) และที่โรงงานเพิ่มเติม ประเมินผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้น พร้อมใช้งานข้อจำกัดหลักของแบบจำลองการเสี่ยงนี้ผู้ป่วยที่ไม่ถือว่าเป็นความเสี่ยงต่ำเมื่อเกณฑ์คืออย่างเคร่งครัด ใช้ แนวคิดทางเลือก ได้แก่การรักษาในโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด ( TIMI ) สกอร์รีจิสทรีของโลกเหตุการณ์หลอดเลือดหัวใจเฉียบพลัน ( เกรซ ) คะแนนและพระคุณอิสรภาพจากคะแนนกิจกรรม 8,9 เหล่านี้รุ่น ได้มาจากประชากรกลุ่มเสี่ยงสูงไม่ได้ที่ออกแบบมาเพื่อระบุความเสี่ยงต่ำผู้ป่วยที่ไม่ได้ต้องการการประเมินรายละเอียดสำหรับการยกเว้นของเอซีเอส จากนั้นไม่มีที่สามารถอาศัยในการระบุผู้ป่วยที่สามารถได้อย่างปลอดภัยออกจากเอ็ด โดยระยะเวลาของการสังเกตและการสอบสวนเพิ่มเติม อย่างไรก็ตาม การเสี่ยงสรุปแนวทางที่เหมาะสม ใช้ทรัพยากรบนพื้นฐานของความน่าจะเป็นก่อน เอซีเอส