Seeing some people excited, Zhuang

Seeing some people excited, Zhuang Qingxian laughed, “Okay! The battling performances have officially started! Which one of the young warriors would like to come on stage first?”

That ugly teenager from the Purple Sun Martial School stood up, he walked to the open ground and greeted, “I am Zhang Qing, core disciple of the Purple Sun Martial School. I would like to challenge the core disciple of the Sky Cloud Martial School, Xu Jing. Xu Jing, do you dare to battle with me?”

Zhang Qing had a cousin called Zhang Guo, who got into a conflict with Xu Jing during a mission. He was badly injured by her. The rest of the disciples in the Purple Sun Martial School could not let it go since they were rarely disadvantaged. Plus, as one of the top ten inner disciples, it was unacceptable for Zhao Guo to be wounded like that. Ever since then, the powerful disciples of the Purple Sun Martial School kept looking for trouble with Xu Jing, but they did not expect for her to be that strong. No one among the inner disciples could beat her, which was extremely embarrassing.

Right now, there was an opportunity right in front of him. Zhang Qing wanted to teach Xu Jing a lesson for his cousin.

“Why not?” Xu Jing who wore white robes stood up and slowly walked up the stage.

Zhuang Qingxian said, “Good, you two, try to control your power. It does not really have to have a winner, just show us what you have learned and accomplished, that would be enough.”

Then, he stepped back and sat back on that huge chair that was present behind him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นบางคนตื่นเต้นจ้วง Qingxian หัวเราะ "เอาล่ะ! การแสดงการต่อสู้ได้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ! ซึ่งหนึ่งในนักรบหนุ่มอยากจะมาอยู่บนเวทีครั้งแรก? "

ที่วัยรุ่นน่าเกลียดจากสีม่วงซันต่อสู้โรงเรียนลุกขึ้นยืนเขาเดินไปที่พื้นดินที่เปิดและได้รับการต้อนรับ" ผมจางชิงศิษย์หลักของสีม่วงซันต่อสู้ของโรงเรียน . ฉันต้องการที่จะท้าทายสาวกหลักของท้องฟ้ามีเมฆต่อสู้โรงเรียนเสี่ยวจิง เสี่ยวจิงคุณกล้าที่จะต่อสู้กับผมได้ไหม "

จางชิงมีญาติเรียกว่า Zhang Guo ที่ได้สู่ความขัดแย้งกับเสี่ยวจิงในระหว่างการปฏิบัติภารกิจ เขาได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงจากเธอ ส่วนที่เหลือของเหล่าสาวกในสีม่วงซันต่อสู้ของโรงเรียนที่ไม่สามารถปล่อยให้มันไปเพราะพวกเขาเป็นผู้ด้อยโอกาสไม่ค่อย พลัสเป็นหนึ่งในด้านบนสาวกภายในสิบมันเป็นที่ยอมรับไม่ได้สำหรับ Zhao Guo ที่จะได้รับบาดเจ็บเช่นเดียวกับที่ นับตั้งแต่นั้นเหล่าสาวกที่มีประสิทธิภาพของสีม่วงซันต่อสู้ของโรงเรียนที่เก็บไว้มองหาปัญหากับเสี่ยวจิง แต่พวกเขาไม่ได้คาดหวังสำหรับเธอที่จะเป็นไปได้ว่าที่แข็งแกร่ง ไม่มีใครในหมู่สาวกภายในสามารถเอาชนะเธอซึ่งเป็นที่น่าอายมาก.

ตอนนี้มีโอกาสที่เหมาะสมในด้านหน้าของเขา เหวยชิงต้องการที่จะสอนเสี่ยวจิงบทเรียนสำหรับญาติของเขา.

"ทำไมไม่?" เสี่ยวจิงที่สวมเสื้อสีขาวยืนขึ้นและค่อยๆเดินขึ้นเวที.

จ้วง Qingxian กล่าวว่า "ดีคุณสองคนพยายามที่จะควบคุมอำนาจของคุณ มันไม่ได้จริงๆต้องมีผู้ชนะเพียงแค่แสดงให้เราเห็นสิ่งที่คุณได้เรียนรู้และประสบความสำเร็จที่จะเพียงพอ. "

จากนั้นเขาก้าวกลับมาและกลับมานั่งบนเก้าอี้ที่มีขนาดใหญ่ที่มีอยู่ข้างหลังเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นบางคนตื่นเต้น จวง qingxian หัวเราะ " โอเค ! การแสดงการต่อสู้ ได้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ ! ซึ่งหนึ่งในนักรบหนุ่มอยากจะมาครั้งแรกบนเวที "ที่น่าเกลียดวัยรุ่นจากสีม่วงดวงอาทิตย์ศิลปะโรงเรียนลุกขึ้น เขาเดินไปที่พื้นดินเปิด และทักทาย " ผมจางชิงหลักสาวกสีม่วงดวงอาทิตย์ศิลปะโรงเรียน ผมก็ชอบความท้าทายหลัก ศิษย์ของเมฆท้องฟ้าศิลปะโรงเรียน , ซูคยอง ซูคยอง คุณกล้าที่จะต่อสู้กับฉัน ? "จางชิงมีญาติชื่อ จาง กั๋ว ซึ่งมีความขัดแย้งกับ Xu Jing ในระหว่างภารกิจ เขาได้รับบาดเจ็บที่รุนแรง โดยเธอ ส่วนที่เหลือของสาวกในสีม่วงดวงอาทิตย์ศิลปะโรงเรียนไม่ปล่อยตั้งแต่พวกเขาแทบไร้ประโยชน์ พลัสเป็นหนึ่งในด้านบนสิบชั้นใน สาวก มันรับไม่ได้กับจ้าวกั๋ว เพื่อจะต้องบาดเจ็บแบบนี้ ตั้งแต่นั้นมาสาวกพลังของสีม่วงดวงอาทิตย์ศิลปะโรงเรียนเอาแต่มองหาปัญหา Xu Jing , แต่พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะต้องเข้มแข็ง ไม่มีใครในหมู่สาวกภายในสามารถเอาชนะเธอที่แสนน่าอายตอนนี้ มี โอกาสอยู่ตรงหน้าเขา จางชิงอยากจะสอน Xu Jing บทเรียนสำหรับญาติของเขา" ทำไมจะไม่ล่ะ " ซู จิง ใครใส่เสื้อสีขาวยืนและค่อยๆเดินขึ้นเวทีจวง qingxian กล่าวว่า " ดี ที่คุณทั้งสองพยายามที่จะควบคุมพลังของเธอ มันไม่ได้จริงๆต้องมีผู้ชนะ ก็แสดงให้เราเห็นสิ่งที่คุณได้เรียนรู้ และได้ ก็พอแล้ว "แล้วเขาก็ก้าวกลับและนั่งกลับบนเก้าอี้ขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหลังเขา