The rapid growth of the elderly pop

The rapid growth of the elderly population may be creating special transportation challenges. People who are reaching retirement age have been drivers throughout their adult lives. The elderly are likely to become transportation disadvantaged as the aging process takes its toll. Aging often leads to physical disabilities that make driving difficult, hazardous, or impossible. Elderly drivers are more likely to be involved in crashes (based on exposure rates), and are more likely to suffer serious or fatal injury in crashes. Available evidence suggests that the elderly hold on to their cars as long as possible in order to retain their mobility (Rosenbloom, 2001). They do not rely more heavily on public transit. Indeed, the elderly use public transit less than the non-elderly. When the elderly can no longer drive, mobility may be seriously compromised, especially in areas where there is no suitable alternative to the car. Since mobility is critical to quality of life, those without mobility may suffer isolation, depression, and other ills.
At the time this project was funded, the intent of the research was to determine whether public transportation might play a larger role in serving the demands of the elderly in the future. The research had the following objectives:
1. Document and describe travel patterns of the elderly.
2. Explain travel patterns as a function of age, household and individual characteristics, residential location, and attitudes.
3. Explore public transportation service alternatives that better address the travel patterns of the elderly.
Shortly after the project was funded, three new studies appeared. The European Conference of Ministers of Transport (ECMT) issued a Round Table Report, Transport and Ageing of the Population (2000). Included in the report was a comparative discussion of travel patterns of the elderly in the US and in Europe. The Transportation Research Board was finishing a report on mobility issues of the elderly (2002, forthcoming). This report includes a chapter on elderly travel patterns and another on public transit. Finally, the Transit Cooperative Research Program had funded Project B-19, Improving Public Transit Options for Older Persons (WESTAT, 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของประชากรผู้สูงอายุที่อาจจะสร้างความท้าทายการขนส่งพิเศษ คนที่ถึงวัยเกษียณได้รับไดรเวอร์ตลอดชีวิตผู้ใหญ่ของพวกเขา ผู้สูงอายุมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นผู้ด้อยโอกาสในการขนส่งเป็นกระบวนการชราจะโทร อายุมักจะนำไปสู่​​ความพิการทางร่างกายที่ทำให้การขับขี่ยากที่เป็นอันตรายหรือเป็นไปไม่ได้ไดรเวอร์ผู้สูงอายุมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการเกิดปัญหา (ขึ้นอยู่กับอัตราความเสี่ยง) และมีแนวโน้มที่จะได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือเสียชีวิตในที่เกิดปัญหา มีหลักฐานแสดงให้เห็นว่าผู้สูงอายุยึดมั่นในรถของพวกเขาตราบเท่าที่เป็นไปได้เพื่อที่จะรักษาความคล่องตัวของพวกเขา (Rosenbloom, 2001) พวกเขาไม่ได้พึ่งพามากขึ้นในการขนส่งสาธารณะ อันที่จริงการใช้งานผู้สูงอายุของประชาชนการขนส่งน้อยกว่าไม่ใช่ผู้สูงอายุ เมื่อผู้สูงอายุไม่สามารถผลักดันการเคลื่อนไหวอาจถูกบุกรุกอย่างจริงจังโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่ไม่มีทางเลือกอื่นที่เหมาะสมกับรถ ตั้งแต่การเคลื่อนไหวมีความสำคัญต่อคุณภาพชีวิตของผู้ที่ไม่มีการเคลื่อนไหวอาจได้รับการแยกภาวะซึมเศร้าและความเจ็บป่วยอื่น ๆ .
ในเวลาที่โครงการนี​​้ได้รับการสนับสนุนที่เจตนาของการวิจัยคือการตรวจสอบว่าระบบขนส่งสาธารณะที่อาจมีบทบาทใหญ่ในการให้บริการตอบสนองความต้องการของผู้สูงอายุในอนาคต การวิจัยมีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้:
1 เอกสารและอธิบายรูปแบบการเดินทางของผู้สูงอายุ.
2 อธิบายรูปแบบการเดินทางเป็นหน้าที่ของลักษณะอายุของใ​​ช้ในครัวเรือนและบุคคลที่ตั้งที่อยู่อาศัยและทัศนคติ.
3สำรวจการขนส่งสาธารณะทางเลือกบริการที่ดีขึ้นอยู่กับรูปแบบการเดินทางของผู้สูงอายุ.
ไม่นานหลังจากที่โครงการได้รับการสนับสนุนสามการศึกษาใหม่ปรากฏ การประชุมของรัฐมนตรียุโรปของการขนส่ง (ecmt) ออกรายงานตารางรอบการขนส่งและอายุของประชากร (2000)รวมอยู่ในรายงานที่ถูกอภิปรายเปรียบเทียบรูปแบบการเดินทางของผู้สูงอายุในตัวเราและในยุโรป คณะกรรมการวิจัยการขนส่งได้รับการเสร็จสิ้นการรายงานปัญหาการเคลื่อนไหวของผู้สูงอายุ (2002, อนาคต) รายงานฉบับนี้มีบทที่เกี่ยวกับรูปแบบการเดินทางผู้สูงอายุและผู้อื่นในการขนส่งสาธารณะ ในที่สุดโครงการวิจัยการขนส่งของสหกรณ์ได้รับเงินสนับสนุนโครงการ b-19,การปรับปรุงตัวเลือกการขนส่งสาธารณะสำหรับผู้สูงอายุ (Westat, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเติบโตอย่างรวดเร็วของประชากรสูงอายุอาจสร้างความท้าทายในการขนส่งพิเศษ ผู้จะถึงวัยเกษียณมีโปรแกรมควบคุมตลอดชีวิตผู้ใหญ่ ผู้สูงอายุมีแนวโน้มที่จะกลายเป็น เสียเปรียบในโครงการเป็นกระบวนการอายุใช้โทรขนส่ง อายุมักจะนำไปสู่ความพิการทางกายภาพที่ทำให้ขับรถยาก อันตราย หรือเป็นไปไม่ได้ โปรแกรมควบคุมที่ผู้สูงอายุมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับการเกิดปัญหา (ตามราคาแสง), และมีแนวโน้มประสบบาดเจ็บร้ายแรง หรือร้ายแรงในล้มเหลว มีหลักฐานชี้ให้เห็นว่า ผู้สูงอายุถือบนรถยนต์ของพวกเขานานที่สุดเพื่อรักษาความเคลื่อนไหว (Rosenbloom, 2001) พวกเขาไม่พึ่งมากกว่าขนส่งสาธารณะ แน่นอน ผู้สูงอายุใช้ขนส่งสาธารณะน้อยกว่าผู้สูงไม่อายุ เมื่อผู้สูงอายุไม่สามารถขับรถ เคลื่อนอาจไม่จริงจังสมบูรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่มีทางเลือกรถไม่เหมาะสมได้ เนื่องจากความคล่องตัวมีความสำคัญต่อคุณภาพชีวิต ไม่เคลื่อนไหวอาจทรมานแยก ซึมเศร้า และอื่น ๆ ills.
เมื่อโครงการนี้ได้รับการสนับสนุน จุดประสงค์ของการวิจัยคือการ กำหนดว่า การขนส่งสาธารณะอาจมีบทบาทใหญ่ในการให้บริการความต้องการของผู้สูงอายุในอนาคต การวิจัยมีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้:
1 เอกสาร และอธิบายรูปแบบการเดินทางของผู้สูงอายุ
2 อธิบายรูปแบบการเดินทางเป็นหน้าที่ของอายุ ครัวเรือน และแต่ละลักษณะ สถานอยู่อาศัย และทัศนคติ
3 สำรวจทางเลือกบริการขนส่งสาธารณะที่ดี ที่อยู่ในรูปแบบของผู้สูงอายุ
ในไม่ช้าหลังจากที่โครงการได้รับการสนับสนุน การศึกษาสามใหม่ปรากฏขึ้น ยุโรปประชุมของรัฐมนตรีของขนส่ง (ECMT) ออกตารางรอบรายงาน ขนส่ง และทางด้านอายุของประชากร (2000) รวมในรายงานได้การสนทนาเปรียบเทียบของรูปแบบการเดินทางของผู้สูงอายุ ในสหรัฐอเมริกา และ ในยุโรป คณะวิจัยเดินทางสิ้นสุดรายงานเกี่ยวกับปัญหาการเคลื่อนไหวของผู้สูงอายุ (2002 หน้า) รายงานนี้มีบทในรูปแบบการท่องเที่ยวสูงอายุและอื่น ๆ เกี่ยวกับการขนส่งสาธารณะ ในที่สุด โปรแกรมวิจัยส่งต่อสหกรณ์ได้สนับสนุนโครงการ B-19 ปรับปรุงตัวเลือกการขนส่งสาธารณะสำหรับคนเก่า (WESTAT, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเติบโตอย่างรวดเร็วของประชากรสูงอายุที่อาจเป็นการสร้างความท้าทายบริการรับส่งแบบพิเศษ คนที่มีอายุถึงวัยเกษียณมีการไดรเวอร์ตลอดทั่วทั้งชีวิตความเป็นอยู่ของผู้ใหญ่ ผู้สูงอายุมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นบริการรับส่งผู้ด้อยโอกาสอายุเป็นกระบวนการที่จะนำโทรศัพท์ของตน คนสูงอายุมักนำไปสู่ความบกพร่องทางร่างกายที่ทำให้การขับขี่ยากลำบากเป็นอันตรายหรือไม่ไดรเวอร์ผู้สูงอายุมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะได้มีส่วนร่วมในหยุดทำงาน(ตามอัตราความเสี่ยง)และมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะได้รับการได้รับบาดเจ็บรุนแรงหรือร้ายแรงในหยุดทำงาน หลักฐานที่มีอยู่ชี้ให้เห็นว่าผู้สูงอายุที่ค้างไว้ในรถของตนเองเป็นระยะยาวมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ในการสั่งซื้อเพื่อรักษาตลาดระบบประมวลผลแบบพกพา( rosenbloom 2001 ) พวกเขาไม่จำเป็นต้องพึ่งพามากในระบบขนส่งมวลชน จริงๆแล้วผู้สูงวัยที่ใช้ระบบขนส่งมวลชนไม่น้อยกว่าไม่มีผู้สูงอายุ เมื่อผู้สูงอายุที่สามารถขับรถได้อีกต่อไปไม่มีการพกพาอาจถูกโจมตีอย่างจริงจังโดยเฉพาะในพื้นที่ที่ไม่มีทางเลือกที่เหมาะสมเพื่อไปยังรถที่ นับตั้งแต่การประมวลผลแบบพกพามีความสำคัญอย่างยิ่งต่อ คุณภาพ ชีวิตของผู้ที่ไม่มีการพกพาอาจได้รับผลกระทบมีการขจัดความตกต่ำและต่อเคราะห์กรรมอื่น.
ในเวลาที่โครงการนี้ได้รับเงินทุนจุดประสงค์ของการวิจัยที่มีอยู่ก็คือการตรวจสอบว่าบริการรับส่งสาธารณะอาจจะมีบทบาทมากขึ้นในการให้บริการความต้องการของผู้สูงอายุในอนาคตได้ การวิจัยที่มีเป้าหมายต่อไปนี้:
1 เอกสารและอธิบายถึงรูปแบบการเดินทางของผู้สูงอายุที่. N 2 อธิบายถึงรูปแบบการเดินทางที่ใช้งานในครอบครัวอายุและลักษณะของแต่ละบุคคลที่ตั้งของที่พักอาศัยและทัศนคติ.
3สำรวจทางเลือกบริการรับส่งสาธารณะที่ดียิ่งขึ้นรูปแบบการเดินทางที่แอดเดรสของผู้สูงอายุที่.
ในเวลาไม่นานหลังจากที่โครงการเงินสามการศึกษาใหม่ปรากฏขึ้น ยุโรปการประชุมของคณะรัฐมนตรีของการขนส่ง( ecmt )ได้ออกรอบโต๊ะรายงานการขนส่งและอายุของประชากร( 2000 )รวมอยู่ในรายงานที่มีการประชุมความได้เปรียบที่มีรูปแบบการเดินทางของผู้สูงอายุในสหรัฐอเมริกาและในยุโรป บอร์ดการขนส่งการวิจัยที่มีอยู่ก็คือการตกแต่งรายงานเกี่ยวกับปัญหาด้านการเคลื่อนไหวของคนสูงอายุที่( 2002 ซึ่งจะมาถึงในไม่ช้า) รายงานฉบับนี้รวมถึงบทที่มีรูปแบบการเดินทางผู้สูงอายุและคนอื่นในระบบขนส่งมวลชน สุดท้ายคือการผ่านความร่วมมือระหว่างโปรแกรมการวิจัยที่ได้รับเงินทุนโครงการ b - 19การปรับปรุงระบบขนส่งมวลชนตัวเลือกสำหรับรุ่นเก่าบุคคล( westat 2000 )