The Linguistic Dimension The prejud

The Linguistic Dimension
The prejudices do not apply only to local knowledge and races but also to the language produced by the local people. Tong (as cited in Pennycook, 2002) argues that the Chinese language was viewed in a negative comparison to the European languages: declaring that ―the Chinese language, monosyllabic, isolated, non-inflectional, incapable of generating prefixes and suffixes, and divided between speech and writing, was very much a primitive form of a linguistic system‖ (p. 100). Such discrimination seems to prevail not only regarding the language itself but also the literature, as evidenced by this entry in the New Standard Encyclopedia, quoted in Brown‘s work (as cited in Pennycook, 2002):

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขนาดภาษาศาสตร์ ไม่ใช้อคติเท่า กับความเป็นท้องถิ่นและแข่งขัน แต่ภาษาที่ผลิต โดยคนในท้องถิ่น ทอง (ตามที่อ้างถึงใน Pennycook, 2002) จนที่ ภาษาจีนถูกแสดงในการเปรียบเทียบค่าลบไปภาษา: ภาษา monosyllabic แยก ไม่ใช่ inflectional ไม่สามารถสร้างหมายเลขนำหน้าและคำต่อท้าย และถูกแบ่งระหว่างคำพูดและการเขียน ประกาศ ―the ที่จีนมีมากรูปแบบดั้งเดิมของ system‖ ภาษาศาสตร์ (p. 100) เลือกปฏิบัติดังกล่าวน่าจะ เหนือกว่าไม่เพียงแต่เกี่ยวข้อง กับภาษาตัวเอง แต่วรรณกรรม เป็นเป็นหลักฐานตามรายการนี้ในสารานุกรมมาตรฐานใหม่ เสนอราคาในการทำงานของน้ำตาล (ตามที่อ้างถึงใน Pennycook, 2002):

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาศาสตร์ขนาด
อคติไม่ได้ใช้เฉพาะกับความรู้ในท้องถิ่นและการแข่งขัน แต่ยังรวมถึงภาษาที่ผลิตโดยคนในท้องถิ่น ตอง (ตามที่อ้างถึงใน Pennycook, 2002) ระบุว่าภาษาจีนถูกมองในทางลบต่อการเปรียบเทียบภาษายุโรป: ประกาศว่า -The ภาษาจีนพยางค์เดียวโดดเดี่ยวไม่ inflectional, ความสามารถในการสร้างคำนำหน้าและคำต่อท้ายและแบ่งระหว่าง คำพูดและการเขียนเป็นอย่างมากเป็นรูปแบบดั้งเดิมของsystem‖ภาษา (พี. 100) การเลือกปฏิบัติดังกล่าวดูเหมือนว่าจะเหนือกว่าไม่เพียง แต่เกี่ยวกับภาษาตัวเอง แต่ยังวรรณกรรมเป็นหลักฐานโดยรายการนี้ในมาตรฐานใหม่สารานุกรมอ้างในการทำงานของบราวน์ (ตามที่อ้างถึงใน Pennycook, 2002):

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิติทางภาษา
อคติไม่ได้ใช้ความรู้ท้องถิ่น และการแข่งเท่านั้นแต่ยังเป็นภาษาที่ผลิตโดยคนในท้องถิ่น ถง ( ตามที่อ้างใน pennycook , 2002 ) ระบุว่าภาษาจีนถูกมองในการเปรียบเทียบค่าภาษายุโรปประกาศว่าผมอยากภาษาจีน , สัมพันธ์ , isolated , ท.ร. ปลอด ,ความสามารถในการสร้างและคำนำหน้าต่อท้าย และแบ่งระหว่างการพูดและการเขียนมากรูปแบบดั้งเดิมของ‖ระบบภาษา ( หน้า 100 ) เช่นการเลือกปฏิบัติดูจะเหนือกว่าไม่เพียง แต่เกี่ยวกับภาษาตัวเอง แต่ยังเป็นวรรณกรรม , หลักฐานตามรายการในสารานุกรมมาตรฐานใหม่ เป็นสีน้ำตาลงาน ( ตามที่อ้างใน pennycook , 2002 ) :