It is difficult in this study to co

It is difficult in this study to correlate a toxic response in the bioassays with a specific pollutant. This problem also remains in several studies where an extensive chemical analysis has been combined with assessment of toxicity to determine the hazard of sediments (Galluba et al., 2012, Mankiewicz-Boczek et al., 2008 and Perrodin et al., 2012). However, the gradual reduction of response seen in the toxicity test with H. incongruens and the bioassay for dioxin-like compounds is in accordance with the previously observed reduction of elements in the water phase along the wetland system ( Waara et al., 2008, Supplementary information Figs. 1 and 2). The analyses of some heavy metals in the sediment during 2006 and 2007 also confirm that the highest concentrations are observed in the first ponds. In some cases these concentrations also exceeded guideline values and toxic effects may therefore be expected ( Wojciechowska and Waara, 2011; Supplementary information Table 2). A similar reduction of bioavailable copper in a specifically designed constructed wetland and the elimination of the associated toxicity to Ceriodaphnia dubia were shown by Murray-Gulde et al. (2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นเรื่องยากในการศึกษานี้จะเชื่อมโยงการตอบสนองพิษใน bioassays ที่ มีมลพิษเฉพาะ ปัญหานี้ยังอยู่ในหลายการศึกษาที่การวิเคราะห์ทางเคมีอย่างละเอียดได้แล้วพร้อมกับประเมินความเป็นพิษเพื่อกำหนดอันตรายของตะกอน (Galluba et al., 2012, Mankiewicz Boczek et al., 2008 และ Perrodin et al., 2012) อย่างไรก็ตาม ลดการตอบสนองที่เห็นในการทดสอบความเป็นพิษกับ H. incongruens และการ bioassay สำหรับสาร dioxin เช่นค่อย ๆ เป็นไปตามองค์ประกอบลดพบก่อนหน้านี้ในเฟสน้ำตามระบบพื้นที่ชุ่มน้ำ (Waara et al., 2008 รายละเอียดเพิ่มเติม Figs. 1 และ 2) การวิเคราะห์โลหะหนักบางในตะกอนในช่วงปี 2006 และ 2007 ยืนยันว่า ความเข้มข้นสูงสุดพบในบ่อแรก ในบางกรณี ความเข้มข้นเหล่านี้ยังเกินค่าตามผลงาน และผลกระทบที่เป็นพิษจึงอาจคาด (Wojciechowska และ Waara, 2011 เสริมข้อมูลตารางที่ 2) ลดคล้ายของ bioavailable ทองแดงในพื้นที่ชุ่มน้ำสร้างที่ออกแบบเฉพาะและการกำจัดความเป็นพิษที่สัมพันธ์กับ Ceriodaphnia dubia ที่แสดงโดยเมอร์เรย์ Gulde et al. (2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องยากในการศึกษาครั้งนี้เพื่อตอบสนองต่อความสัมพันธ์ที่เป็นพิษในการทดลองทางชีววิทยาที่มีมลพิษที่เฉพาะเจาะจง ปัญหานี้ยังคงอยู่ในการศึกษาหลายการวิเคราะห์ทางเคมีที่กว้างขวางได้รับการรวมกันกับการประเมินความเป็นพิษในการตรวจสอบสารอันตรายของตะกอน (Galluba et al., 2012, Mankiewicz-Boczek et al., ปี 2008 และ Perrodin et al., 2012) อย่างไรก็ตามการลดลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปของการตอบสนองที่เห็นในการทดสอบความเป็นพิษกับ incongruens เอชและชีวภาพสำหรับสารไดออกซินเหมือนเป็นไปตามการลดลงสังเกตก่อนหน้านี้ขององค์ประกอบในช่วงน้ำพร้อมระบบพื้นที่ชุ่มน้ำ (Waara et al., 2008, มะเดื่อเสริมข้อมูล. 1 และ 2) การวิเคราะห์โลหะหนักบางชนิดในดินตะกอนในช่วงปี 2006 และ 2007 นอกจากนี้ยังยืนยันว่ามีความเข้มข้นสูงสุดพบในบ่อแรก ในบางกรณีความเข้มข้นเหล่านี้ยังเกินค่าแนวทางและผลกระทบที่เป็นพิษอาจดังนั้นจึงเป็นที่คาดหวัง (Wojciechowska และ Waara, 2011; ตารางข้อมูลเสริม 2) การลดลงที่คล้ายกันของทองแดง bioavailable ในพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างการออกแบบเป็นพิเศษและการกำจัดของความเป็นพิษที่เกี่ยวข้องเพื่อ Ceriodaphnia dubia ถูกแสดงโดยเมอร์เร-Gulde และคณะ (2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเรื่องยากในการศึกษาความสัมพันธ์การตอบสนองที่เป็นพิษในละเอียดกับมลพิษที่เฉพาะเจาะจง ปัญหานี้ก็ยังคงอยู่ในการศึกษาหลายที่กว้างขวางวิเคราะห์เคมีได้ถูกรวมกับการประเมินความเป็นพิษของศึกษาอันตรายของตะกอน ( galluba et al . , 2012 , แมงกี้วิค boczek et al . , 2008 และ perrodin et al . , 2012 ) อย่างไรก็ตามค่อยๆลดลงของการเห็นในการทดสอบความเป็นพิษกับ incongruens และทดสอบสำหรับสารไดออกซิน เช่นสอดคล้องกับก่อนหน้านี้พบการลดลงของธาตุในน้ำขั้นตอนตามระบบพื้นที่ชุ่มน้ำ ( waara et al . , 2008 , เพิ่มเติมข้อมูล Figs 1 และ 2 )การวิเคราะห์โลหะหนักบางชนิดในดินตะกอนระหว่าง 2006 และ 2007 ยังยืนยันที่ความเข้มข้นสูงสุดที่พบในบ่อก่อน ในบางกรณีนี้ความเข้มข้นยังเกินค่าแนวทางและผลเป็นพิษจึงอาจจะคาดหวัง ( wojciechowska และ waara , 2011 ข้อมูลเพิ่มเติมตารางที่ 2 )การลดลงที่คล้ายกันในทองแดงในการออกแบบเฉพาะระบบบึงประดิษฐ์และการขจัดพิษที่เกี่ยวข้องกับ ceriodaphnia สามชนิดที่ถูกแสดงโดย เมอร์เรย์ gulde et al . ( 2005 )